Ένα αμάξι έχει σταματήσει σε κάποιο φανάρι της Αχαρνών. Ο οδηγός ανάβει το air condition και δυναμώνει το ράδιο, μια μεταγραφή είναι στα σκαριά για τον Ολυμπιακό και πρέπει να ακούσει. Διώχνει με ένα νωχελικό νεύμα έναν πλανόδιο που θέλει να του πουλήσει γυαλιά ηλίου και τσάντες. Cut.

(Φωτογραφία από eurohoops.net)

Τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά λένε ο Χ&Π Κατσιμίχας (Sorry Γιώργο). Τις τελευταίες μέρες πήρε κάποια σχετική έκταση το συμβάν με τους παίχτες του Παναθηναϊκού με το σύνθημα για το 99, που περιγράφει μια ιστορία, αναφερόμενο φυσικά στα ανδρικά και γυναικεία γεννητικά όργανα (πούτσες και τέτοια). Πέσαμε από τα σύννεφα, καθώς δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι οι μπασκετμπολίστες βρίζουν.

(To κείμενο γράφτηκε αρχικά για τον ιστότοπο provo.gr, από όπου και αναδημοσιεύεται)

Πίσω από την λάμψη των Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς , στο Οκλαντ το Caltrans έχει σχεδόν καθημερινή δουλειά. Οι υπάλληλοι του τμήματος μεταφορών της Καλιφόρνια (California Department of Transportation) είναι επιφορτισμένοι με ένα "αστυνομικό" καθήκον : Τον καθαρισμό των αυτοκινητόδρομων από τους αστέγους , που στήνουν τους καταυλισμούς τους συχνά κάτω από γέφυρες, εκεί όπου το δέρμα βρίσκει καταφύγιο από την βροχή και τον δυνατό ήλιο. Τα πληρώματα του Caltrans δεν έρχονται ποτέ μόνα. Εχουν πάντα μαζί τους και την αστυνομία , που φροντίζει ώστε οι "καθαρισμοί" των καταυλισμών να γίνονται στην εντέλεια , έτσι ώστε να εξαλείφεται πλήρως ο κίνδυνος για την δημόσια υγεία, όποιος διάολο και αν είναι αυτός. Τα προσωρινά σπίτια των ανθρώπων του δρόμου εξαφανίζονται , τι ειρωνεία , με όρους μπασκετικούς: Sweep.

Ο Νίκος Νικολακάκης είναι διδακτορικός φοιτητής πολιτικών επιστημών, όπως και αναγνώστης του ιστότοπου Basketball Guru.

Η οικονομική κρίση που έκανε την εμφάνισή της στη χώρα αρχής γενομένης το 2009-2010 έφερε μια σειρά τρομακτικών αλλαγών στη ζωή της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων της χώρας, επηρεάζοντας, ως εκ τούτου και τον αθλητισμό, επαγγελματικό και μη. Το παρών κείμενο, με αφορμή το Πούλμαν-gate και τις διαφορετικές αντιδράσεις που αυτό προκάλεσε, θα προσπαθήσει να μετρήσει, τρόπον τινά, την συμβολή της κρίσης στο πώς το φίλαθλο κοινό της χώρας αντιλαμβάνεται και κριτικάρει την επιτυχία ή αποτυχια των ελληνικών ομάδων μπάσκετ.

Κανονικά είχα υποσχεθεί ότι σήμερα θα τα λέγαμε με το δεύτερο μέρος των πιθανών μεταγραφών του ΝΒΑ. Θα ήθελα πχ να εξηγήσω το πώς και το γιατί ο Greg Monroe θα μπορούσε να καταλήξει στη γενέτειρά του Νέα Ορλεάνη (πάει αυτό πια) η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής μας, λόγω της διοργάνωσης του All Star Game αυτό το σαββατοκύριακο. Όμως ένα από τα γεγονότα σε αυτό το All Star Game μου τράβηξε την προσοχή και τώρα που έχουν περάσει μερικές μέρες, θέλω με νηφαλιότητα να μοιραστώ μαζί σας τις ιδέες μου. Φυσικά αναφέρομαι στην ερώτηση που έκανε ο δημοσιογράφος Ρήγας Δάρδαλης στον προπονητή της ομάδας της Δύσης και των Golden State Warriors, Steve Kerr, περί του αν είναι οξύμωρο το γεγονός ότι ο Γιάννης (αν και) είναι μαύρος (είναι) και Έλληνας.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα γίνει ο πρώτος Ελληνας All Star, κάτι πραγματικά υπέροχο για τον ίδιο και το ελληνικό μπάσκετ. Είναι μεγάλος παίχτης και βασικά είναι ήδη (αγωνιστικά) ο καλύτερος Ελληνας παίκτης όλων των εποχών. Ποτέ άλλοτε δεν έφτασε παίκτης από την χώρα μας να αγωνίζεται ως ίσος ανάμεσα στους κορυφαίους του κόσμου , και φυσικά αυτό δεν γίνεται να περάσει έτσι. Πρέπει και εμείς να τον στηρίξουμε, ειδικά εάν δεν υπογράφει σημαίες. Εγώ έχω έναν φίλο εδώ στην γειτονιά που μια φορά υπέγραψε μία, και από τότε δεν του μιλάει άνθρωπος. Να φανταστείτε έγραψε τα παιδιά του στο τένις, και με πήρε και μένα η μπάλα. Είμαι βλέπετε έφορος στον τοπικό σύλλογο της περιοχής και μοιραία οι αποφάσεις μου έχουν αντίκτυπο.

To κείμενο γράφτηκε για τον ιστότοπο provo.gr, από όπου και αναδημοσιεύεται.

Στο Ντιτρόιτ δεν υπήρχε ποτέ κόσμος, παρόλο που σε ιδανικές συνθήκες θα μπορούσε να είναι ένα πολύ όμορφο μέρος. Βρίσκεται επάνω σε ποτάμι , στην απέναντι όχθη του οποίου είναι ο Καναδάς. Φανταστείτε απέναντι από το Σύνταγμα να υπήρχε μία άλλη χώρα. Οι δύο πλευρές ενώνονται με ένα υπόγειο τούνελ, στο τέλος του οποίου είναι ο έλεγχος διαβατηρίων. Συχνά πυκνά το περνούσαμε, καθώς τα δικαιώματα πολλών αγώνων ελληνικών ομάδων τα εξασφάλιζε μέσω δορυφόρου μία καφετέρια του Ουίνδσορ, της πόλης που βρισκόταν στην άλλη όχθη. Δεν ξέρω αν ήταν νόμιμο, αλλά ο ιδιοκτήτης εκεί έβαζε εισιτήριο για έναν αγώνα ευρωλίγκα ή κάποιον άλλον του τσάμπιονς λιγκ. Η διαδρομή από τα προάστια του Ντιτρόιτ (όπου μέναμε) δεν ήταν μικρή, αλλά τουλάχιστον εκεί μπορούσαμε να περπατήσουμε σαν άνθρωποι. Στο κέντρο της πόλης - φάντασμα κάτι τέτοιο φάνταζε μάλλον αστείο.

(Η φωτό προέρχεται από το σάιτ sdna.gr)

Μπορούν οι Έλληνες μπασκετμπολίστες, προπονητές παλαίμαχοι να αποτελέσουν πρότυπα για τους νέους αλλά και τους μεγάλους; Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι είναι ήδη. Είναι όμως; Και σε ποια διάσταση της καθημερινότητάς μας; Θα μπορούσαν να κάνουν κάτι παραπάνω που να μην άπτεται αμιγώς της αθλητικής τους ιδιότητας; Με αυτό το μη αθλητικό θέμα θα ασχοληθώ σήμερα.

Σε μία χθεσινή τους επιστολή προς τους ίδιους τους παίκτες, το ΝΒΑ και ο κομισάριος Άνταμ Σίλβερ επιχειρούν να συντονίσουν την στάση της λίγκας με εκείνη των παικτών επάνω στο φλέγον ζήτημα της επιλεκτικής βίας της αστυνομίας κατά των μαύρων, το οποίο βρίσκεται μονίμως πλέον στην αμερικάνικη δημόσια σφαίρα. Η επιστολή χρησιμοποιεί μία ευρύτερα συναινετική φρασεολογία, εξυμνώντας αρχικά την δημόσια τοποθέτηση αστέρων όπως οι Τζέιμς, Ουέιντ και Αντονι, και ενθαρρύνοντας παράλληλα τους υπόλοιπους να καθοδηγήσουν τις δικές τους ανάλογες πράξεις/τοποθετήσεις σε μονοπάτια που συμπεριλαμβάνουν την κεντρική αρχή του πρωταθλήματος.

Καλησπέρα,

Σήμερα σκέφτηκα να ασχοληθώ με ένα θέμα αμιγώς αθλητικό, λιγότερο μπασκετικό και βαθειά κοινωνικό (οι πηγές εμφανίζονται στο τέλος του άρθρου).

Οι διεμφυλικοί αθλητές είναι μια πραγματικότητα, στην Αμερική κυρίως, οπότε σαν κοινωνία ίσως την αντιμετωπίσουμε και εμείς σε καμιά 20αριά χρόνια. Σύμφωνα με την Μ.Γαλανού, Πρόεδρο του Συνδέσμου Υποστήριξης Διεμφυλικών: «O όρος διεμφυλικός/-ή, είναι μετάφραση του αγγλικού transgender, όρος που χρησιμοποιείται πιο ευρέως στη διεθνή κοινότητα. Όπως γίνεται φανερό από το δεύτερο συνθετικό του αφορά το κοινωνικό φύλο (gender). Είναι όρος που προέρχεται από την κοινωνική ανθρωπολογία, και σε καμία περίπτωση από την ιατρική. Είναι όρος ομπρέλα που περιέχει όλα τα άτομα που αισθάνονται ότι το βιολογικό (ανατομικό) τους φύλο δεν βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με το φύλο που βιώνουν και κοινωνικοποιούνται».