Οι Heat λοιπόν, γνωρίζοντας πως βρίσκονται με την πλάτη όχι στον τοίχο, αλλά στον γκρεμό, βγήκαν στο παρκέ για να διεκδικήσουν ό,τι τους αναλογεί από το πρώτο λεπτό, καθώς με δύο ήττες στην πλάτη τους και περιορισμένες λύσεις δεν υπήρχε χρόνο για αναγνωριστικές βολές. Το παιχνίδι έπρεπε να πάει στον Butler, οπότε η κυκλοφορία έξω από τα 7,25 αποτέλεσε τον δρόμο για να ανοίξουν οι χώροι και οι Heat εμπιστεύτηκαν τον Meyers Leonard, ο οποίος όχι μόνο τράβηξε προς τα έξω τον Dwight Howard, αλλά βοήθησε και με πέντε γρήγορους πόντους, όταν ο Dwight δεν τον σεβάστηκε αρκετά. Όχι καθοριστικοί ίσως, αλλά έδωσαν τον τόνο του παιχνιδιού.
Από την άλλη πλευρά, στην άμυνα οι Heat δεν επιστράτευσαν τη ζώνη που μέχρι στιγμής οι Lakers φιλετάριζαν απρόσκοπτα, ούτε ένα παραδοσιακό man to man, αλλά αντίθετα επέλεξαν επιθετική άμυνα από μπροστά με τον Crowder στον Anthony Davis, και αποφασιστικά double teams όποτε η μπάλα περνούσε μέσα, ρισκάροντας φάουλ και τρίποντα, πρακτικά προκαλώντας το supporting cast των Lakers να τους κερδίσει. Ο Crowder έκανε εξαιρετική δουλειά στο να δυσκολέψει την πρώτη επαφή του Davis και ο Jimmy Butler καιροφυλακτούσε σαν γεράκι για να βάλει τα χέρια του στην μπάλα, πριν ο Davis πατήσει γερά στα πόδια του. Αυτή η τακτική, σε συνδυασμό με το γενικότερο “χέρια, χέρια, χέρια” των Heat, ανάγκασε τους Lakers σε οκτώ λάθη στα επτά πρώτα λεπτά και δέκα συνολικά στο πρώτο δωδεκάλεπτο. Τέσσερα από αυτά έκανε ο Davis, είτε με λάθος πάσες, είτε με επιθετικά φάουλ, βγαίνοντας με μηδέν προσπάθειες, τέσσερα λάθη και δύο φάουλ στο οκτάλεπτο.
Κάπως έτσι οι Heat, και με ισορροπημένο σκοράρισμα στην άλλη πλευρά του παρκέ, άνοιξαν μια διαφορά 13 πόντων, εκμεταλλευόμενοι το ανοιχτό γήπεδο που προέκυπτε από την άμυνά τους. Όταν βγήκε όμως ο Davis, ο LeBron επέστρεψε στο γήπεδο εσπευσμένα μετά από ένα γρήγορο διάλειμμα, για να προβάλει σε επανάληψη το γνωστό έργο. Άμυνες ψηλά, εκφοβισμός, κερδισμένα φάουλ κοντά στο καλάθι και μοίρασμα της μπάλας σε ελεύθερους σουτέρ στη γωνία. Ένα τετράλεπτο χρειάστηκε για να ξαναφέρει το παιχνίδι στο καλάθι, ξαναφέρνοντας την αίσθηση του αναπόφευκτου στο συλλογικό θυμικό. Μια αίσθηση που καθόλου δεν κατευνάστηκε όταν οι Lakers πέρασαν μπροστά με τέσσερις πόντους χωρίς τον LeBron, χάρη στις γνωστές υπέροχες συνεργασίες Rondo-Davis.
Rajon Rondo halfcourt alley oop to Anthony Davis reverse dunk.
— Chaz (@ChazClavant) October 5, 2020
Los Angeles Lakers vs Miami Heat.
Game 3 NBA Finals.
Full clip: https://t.co/8zfCtCORMU#NBAFinals #NBAPlayoffs pic.twitter.com/oLO5DDAhpn
Τα λάθη ωστόσο των Lakers συνεχίστηκαν, τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα, όπου έδειχναν τακτικά συμπτώματα ναυτίας από την κυκλοφορία των Heat, αφήνοντας είτε ελεύθερους σουτέρ, είτε και το καλάθι αφύλαχτο μετά από λάθος συνεννοήσεις. Σε αυτό δεν βοήθησε καθόλου και το γεγονός πως ο Danny Green, ο οποίος εμφανώς παίζει με πρόβλημα στα τελευταία παιχνίδια, δεν μπορούσε να μείνει μπροστά από τον Jimmy Butler.
Ένα ακόμα λάθος, το 14ο των Lakers στα μισά της δεύτερης περιόδου ήταν το αμφισβητούμενο επιθετικό φάουλ που κέρδισε ο Olynyk από τον Davis, με τον Vogel να μην αποφασίζει να χρησιμοποιήσει εκεί το challenge του και -σε μια τακτική που βλέπω με μεγάλο σκεπτικισμό- να αποσύρει εκ νέου τον Davis για το υπόλοιπο του πρώτου ημιχρόνου. Φυσικά, η προστασία έχει νόημα, όμως ο Davis είναι ψηλός που ξέρει να αμύνεται χωρίς να κάνει φάουλ, και διάολε, βρισκόμαστε στους τελικούς.
LAL/MIA halftime shot charts #NBACast https://t.co/PErQxA0Xz9 pic.twitter.com/8QHufC6vJB
— Nate Duncan (@NateDuncanNBA) October 5, 2020
(Να σημειωθεί εδώ, στην ενότητα “αλληλουχίες γεγονότων που δεν περίμενα να δω σε Τελικούς NBA” η ανταλλαγή πυρών από τα 7,25 μεταξύ Solomon-“ξέχασα-την-ξυριστική-στο-Miami” Hill και J.R. Smith, ο ένας στα μούτρα του άλλου, λίγο πριν τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου. Ναι, υπάρχει αυτή η ενότητα, τι θέλετε;)
Παίζοντας άμυνα στα, εχμ, όρια του φάουλ, οι Heat μπήκαν στο δεύτερο ημίχρονο με τη φόρα που ξεκίνησαν το παιχνίδι και άνοιξαν τη διαφορά στους 14 πόντους, κι ας ανέλαβε ο LeBron πλέον το μαρκάρισμα του Butler, σηματοδοτώντας κι από την πλευρά των Lakers πως τώρα “έχουμε παιχνίδι” - αφού κι ο Vogel αποφάσισε να αφήσει μέσα τον Davis που φορτώθηκε νωρίς με το τέταρτο φάουλ του.
Οι Lakers, ανάμεσα στις εφορμήσεις του Butler και των τριπόντων επέλεξαν να συγκεντρωθούν στα τελευταία και ο Butler επιτέθηκε κατά μέτωπο είτε σε πιο αδύναμους αντιπάλους (Green, KCP, Caruso), είτε στους ψηλούς μετά από αλλαγή, όταν πάνω του ήταν ο James. Το πιο χαρακτηριστικό στατιστικό της απλοποίησης του παιχνιδιού των Heat σε “Butler ή τρίποντα”; Ο Butler δεν επιχείρησε ούτε ένα σουτ έξω από το τόξο, όντας ο πρώτος παίκτης μετά το 2002 και τον Shaq που πετυχαίνει 40 πόντους χωρίς προσπάθεια από τα 7,25.
Από την άλλη πλευρά ο LeBron δεν μπορούσε να κάνει το ίδιο, είτε γιατί δεν ήταν διατεθειμένος να φάει το ξύλο που έφαγε ο Butler, είτε, πιθανότερα, γιατί το αξιοθρήνητο 1/11 των KCP και Green έδωσε το έναυσμα στους Heat να κλείσουν όλο και περισσότερο τη μέγγενη της άμυνάς τους.
Τα επιθετικά double teams των Heat έπιασαν εξ απήνης τους Lakers, πράγμα που δύσκολα θα είναι αποτελεσματικό σε δεύτερο διαδοχικό παιχνίδι. Ωστόσο, το βάρος πέφτει και στον Anthony Davis, στην πρώτη του παρουσία σε τελικούς. Οι Heat κατάφεραν να τον βγάλουν από το παιχνίδι του και ο συνδυασμός εκνευρισμού και φάουλ τον οδήγησε σε μια κακή εμφάνιση, την οποία δεν μπόρεσε να “γυρίσει” παρά την εξαιρετική τρίτη περίοδο, όταν και ηγήθηκε μιας μίνι αντεπίθεσης, απόντος του LeBron. Στο τέταρτο δωδεκάλεπτο έμεινε μακριά από τη δράση, επιχειρώντας μόλις ένα σουτ σε 10 λεπτά. Τη σκυτάλη όμως πήρε ο LeBron James, ολοκληρώνοντας την επιστροφή των Lakers, μπουκάροντας ή μοιράζοντας την μπάλα από το 78-85 που το άφησε ο Davis έως το προβάδισμα των Lakers με 91-89, εννιά λεπτά πριν τη λήξη του παιχνιδιού. Ο Davis επέστρεψε σε εκείνο περίπου το σημείο και οι δύο τους δεν ξαναβγήκαν από το παιχνίδι. Παρόλα αυτά, σε εννιά λεπτά αγωνιστικής δράσης είχαν μαζί δύο πόντους με 1/5 σουτ, τρεις assists και τέσσερα λάθη, με τους Lakers να προσπαθούν να μείνουν στο παιχνίδι με τις προσπάθειες του Kuzma και του Morris.
Άγνωστο αν έφταιγε πως ο LeBron James γύρισε το πόδι του δύο φορές στο πρώτο ημίχρονο, κάνοντας τα βήματα του layup πάνω στα πόδια των Olynyk και Iggy, και άλλη μια στην μπασκέτα μετά από ένα χαμένο κάρφωμα ή η “υποχρέωσή” του να μαρκάρει τον Butler, πέρα από το φορτίο της επίθεσης, αφού κανείς άλλος δεν μπορούσε. Το αποτέλεσμα σε κάθε περίπτωση, ήταν να “σβήσει” στα τελευταία λεπτά του παιχνιδιού. Το ποντάρισμα του Spoelstra να κλείσει το γήπεδο και να προκαλέσει το supporting cast των Lakers να πάρει το παιχνίδι λειτούργησε. Kuzma και Morris “τα έβαζαν”, KCP και Green όχι. Είναι χαρακτηριστικό της τακτικής επιλογής του Spoelstra πως οι Lakers εκτέλεσαν και πάλι περισσότερα από 40 τρίποντα (42). Τόσα περίπου σουτάρουν κατά μέσο όρο στους τελικούς, περίπου δέκα περισσότερα από όσα σούταραν στην κανονική περίοδο και στους υπόλοιπους γύρους των playoffs. Σε αυτό το παιχνίδι η τακτική “βγήκε” γιατί σίγησε ο Davis.
Και ναι, ίσως οι Heat έκαναν το καλύτερο τους παιχνίδι, με τον Butler να κάνει ταχυδακτυλουργικά κοντά στο καλάθι και στο midrange, και οι Lakers το χειρότερό τους, τόσο από άποψη απόδοσης όσο και διαχείρισης. Και ναι, ίσως να μην κατέβηκαν με την αποφασιστικότητα που άρμοζε στο παιχνίδι και με σιγουριά ότι θα το καθαρίσουν στα επόμενα. Ακόμα κι έτσι όμως, κάθε παράταση της σειράς αυξάνει τις πιθανότητες επιστροφής των απόντων των Heat και δίνει χρόνο στον καλύτερο προπονητή των φετινών playoffs να σκεφτεί και να υλοποιήσει λύσεις με ένα εύπλαστο ρόστερ γεμάτο ευφυείς παίκτες. Ταυτόχρονα, κάθε παιχνίδι που περνάει είναι περαιτέρω λεπτά και καταπόνηση στο κορμί του 35χρονου LeBron James, ο οποίος μπορεί, αλλά μπορεί και να μην είναι πλέον, ρομπότ. Σε κάθε περίπτωση, ο ευκολότερος δρόμος των Lakers προς τη νίκη πάντα περνάει από τη συνύπαρξη LeBron-Davis στο παρκέ και το μόλις ένα λεπτό που πέρασαν μαζί από το 5:25 της πρώτης περιόδου μέχρι το τέλος του ημιχρόνου ήταν ένα δώρο από το πουθενά. Όταν ξαναμπήκαν μαζί για να κλείσουν το παιχνίδι, την μπαγκέτα του παιχνιδιού πλέον κρατούσαν οι Heat και δεν μπόρεσαν να του αλλάξουν ρότα.
Οι προσαρμογές για τον Vogel υπάρχουν. Από το να κόψει τα λεπτά του Green δίνοντας τα σε Rondo, Caruso, να πάει σε λιγότερο post-ups του Davis δημιουργώντας ένα πιο ανοιχτό γήπεδο, τόσο για τον LeBron όσο και για τον ίδιο τον Davis να επιτεθούν κατά μέτωπον, αλλά κυρίως, να αντιστρέψει την πρόκληση που έβαλε στους Heat. Στο Game 3 προκάλεσε τον Butler να πάρει το παιχνίδι παίζοντας ένας εναντίον ενός, χωρίς να στέλνει βοήθειες. Ακόμη κι αν ο Butler είναι στην ίδια δαιμονιώδη κατάσταση στο επόμενο παιχνίδι, ο Vogel μπορεί να χρησιμοποιήσει την τακτική του Spoelstra απέναντι του. Να στέλνει δηλαδή επιθετικές βοήθειες στον Butler και πετώντας το γάντι στους υπόλοιπους Heat να τον κερδίσουν - πράγμα που η απουσία του Dragic κάνει να μοιάζει καλύτερο ποντάρισμα από την τακτική του χτεσινού παιχνιδιού.
Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν μειώνει το επίτευγμα των Heat οι οποίοι παίζοντας εξαιρετικό μπάσκετ και χάρη σε μια ιστορική εμφάνιση του Jimmy Butler, ο οποίος σημείωσε μόλις το τρίτο triple-double 40 πόντων και μοναδικό στην ιστορία που έρχεται μαζί με τη νίκη της ομάδας του, βρίσκονται ακόμα στη διεκδίκηση του Larry O’Brien Trophy.
“You in trouble.”
— Rob Perez (@WorldWideWob) October 5, 2020
- Jimmy Butler pic.twitter.com/XdL2GagSFj
