H πρώτη πεντάδα

1. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος πέτυχε την πρώτη του νίκη στην Ευρωλίγκα με τα χρώματα της νέας ομάδας του. Το παιχνίδι της Μακάμπι παρουσίασε διάφορα από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον Ελληνα κόουτς. Κάμποσα σκριν στη μπάλα, τροφοδότηση των ψηλών όσο πιο συχνά γίνεται, σουτέρ θέσης καρφωμένοι στη ... θέση τους και φυσικά πολύ καλή άμυνα. Η Μπάγερν είναι αντίπαλος που προσφέρεται για πειράματα χημείας, κάτι που οι Ισραηλινοί εκμεταλλεύτηκαν δεόντως. Η απόδοση των Ταρίκ Μπλακ και Αλεξ Τάιους (25 πόντοι μαζί και 10/14 σουτ) ήταν για πρώτη φορά φέτος συνολικά τόσο καλή. Ο Σφαιρόπουλος θα επιμείνει στην αξιοποίηση τους.

2. Ο πρώην Βαρκελωνέζος (sic) Μάρκους Έρικσον ήταν εξαιρετικός στην νίκη-ανατροπή της Γκραν Κανάρια στο καταθλιπτικό γήπεδο της Νταρουσάφακα. 23 πόντοι , 5/8 τρίποντα και 4(!) κλεψίματα, τα οποία προήλθαν βασικά από την συμπεριφορά του στην πικ εν ρολ άμυνα, κανονικά ένα στοιχείο που δεν συγκαταλέγεται στα ατού του. Ο Έρικσον είναι ψιλοκομπάρσος φέτος εκεί στα νησιά, έχει υποχωρήσει στο rotation σε σχέση με πέρυσι, παρόλα αυτά παραμένει ένας εξαιρετικός σουτέρ, με 44% περίπου στα τρίποντα. Αν κάποιος του μάθαινε να κινείται καλύτερα πίσω από τα σκριν θα είχε μεγαλύτερη βελτίωση.

3. Ο καλύτερος της μεγάλης νίκης της ΤΣΣΚΑ επί της Ρεάλ ήταν ο Κόρι Χίγκινς, που έπαιξε και για τον απόντα Σέρχι, σαν Σέρχι. Σούταρε πίσω από σκριν ακαριαία, έβγαλε και 4 ασίστ, η μία αληθινό ποίημα. Η μάλλον όχι, ψεύτικο ποίημα, αν ήταν αληθινό θα γράφαμε εδώ το ποίημα. Anyway, you get the point. 24 πόντοι με 4/7 τρίποντα για τον εξαιρετικό Αμερικάνο, που είναι φέτος τρομακτικός, με πάνω από 17 πόντους και πάνω από 50% στα τρίποντα σε κάθε παιχνίδι. Στα κρυφά, μάλλον του ανήκει ο τίτλος του φετινού MVP των Ρώσων μέχρι στιγμής.

4. Η στιγμή που όλοι οι Ολυμπιακοί περίμεναν στο σημερινό ριμπάουντ (οι παθιασμένοι εραστές του κρασιού θα χρειαστεί να κάνουν υπομονή μέχρι το τέλος). Ο Ζακ Λεντέι ("Γλεντέι", όπως τον λέει η μαμά της Βάσως) μπαίνει στην πεντάδα μας ως ο κορυφαίος της αγωνιστικής, με το κοντέρ να γράφει 28 πόντους με δυο άστοχα σουτ, 8 ριμπάουντ και δυο κλεψίματα. Προφανώς, το επιθετικό του ταβάνι είναι πολύ υψηλό για τη θέση (stretch 5 παιδιά) και οι κινήσεις του μακριά από το καλάθι προσφέρουν επιπλέον χώρους στους υπόλοιπους. Όμως, ας μείνουμε στην ουσία. Υπάρχουν στιγμές που αληθινά δείχνει να μην σταματιέται με τίποτα, η αίσθηση που έχει στο σκορ είναι σπάνια. Θα συνεχίσει άραγε έτσι; Mόλις πριν δυο εβδομάδες αυτή η στήλη αναρωτιόταν για τα μειωμένα λεπτά συμμετοχής του, που είχαν προκύψει δίκαια, όπως και για την αμυντική του επίδοση. Το δεύτερο σκέλος πιστεύω θα πάρει κάποιο χρόνο ακόμη να απαντηθεί, αλλά εν πάσει περιπτώσει οι δύσπιστοι γίναμε σίγουρα λιγότερο δύσπιστοι.

5. Εξαιρετικός ο Μπράντον Ντέιβις στην δύσκολη νίκη της Ζαλγκίρις επί της Μιλάνο, η οποία φανερά χρειάζεται τον Νέντοβιτς πίσω. Κυριάρχησε απόλυτα με 27-10-4 και κάποιες (λίγες) καλές ενέργειες προς το τέλος, εκεί που ο γοητευτικά αλλοπρόσαλος Ουλάνοβας έβαλε την σφραγίδα του. Οι Λιθουανοί και πάλι δεν άλλαξαν την συνταγή τους, στοχεύοντας ασταμάτητα στη ρακέτα, κάτι που σίγουρα βοηθά το παιχνίδι του ψηλού της. Οι μόλις 11 προσπάθειες για τρίποντο και ο μέτριος Γκριγκόνις, αναδεικνύουν εντελώς φυσιολογικά ως πρωταγωνιστές τους παίκτες ρακέτας.

Χ Factor

H Eφές έπαιξε πολύ όμορφα για ακόμη μια φορά. Ήταν πολύ παραγωγική, είχε υψηλά ποσοστά και πολλές ασίστ. Παρόλα αυτά η Μπασκόνια έμενε κοντά στο σκορ με τους ηρωισμούς του Ματ Τζάνινγκ. Ο παίκτης που ξεκαθάρισε τελείως το τοπίο, ήταν ο καλύτερος φετινός γκαρντ των Τούρκων, ο Βασίλιε Μίτσιτς, με ένα τρίποντο, ένα δίποντο και ένα καλάθι και φάουλ στην τέταρτη περίοδο. Ο Μίτσιτς για ακόμη ένα παιχνίδι έπαιξε πολύ, 30 λεπτά, και τα πήγε περίφημα, περιορίζοντας τον χρόνο του Λάρκιν στα 10. Οι αποφάσεις του μεταξύ των επιλογών εκτέλεσης είναι θαυμάσιες. Ξέρει ακριβώς πότε είναι η στιγμή να πάει σε ντράιβ και πότε να πάρει το σωστό σουτ.

Ο απροσδόκητος ήρωας

Η ΤΣΣΚΑ είχε μπει στην τέταρτη περίοδο νιώθωντας την ανάσα της Ρεάλ, που είχε κατεβάσει την διαφορά στους 6 από τους 10 plus. O Nτε Κολό ήταν εκτός σύνθεσης για ανάσες και το κουμάντο ανατέθηκε στον μικρό, τον Μιχαήλ Κουλάγκιν. Εβαλε 5 πόντους απανωτούς και κράτησε τους Ρώσους σε θέση οδηγού, αυξάνοντας μάλιστα την διαφορά. Πήρε 12 λεπτά στο ματς, έβγαλε και μια ασίστ, δεν υστέρησε πουθενά. Στην οικονομία του αγώνα δε, τον λες μέχρι και καθοριστικό. Βέβαια οχι τόσο όσο ένα ακόμη συμπαίκτη του...

Η τακτική

... τον Γουίλ Κλάιμπερν. Ο Ιτούδης ανέθεσε στο πολυεργαλείο του να κυνηγά τον Κάρολ πίσω από τα σκριν, γνωρίζοντας ότι η απουσία του Γιουλ θα του επέρριπτε έξτρα ευθύνες, μαζί με λεπτά συμμετοχής και σουτ. Ο Κλάιμπερν του έβγαλε το λάδι, περιοριζοντας τον στους 9 πόντους με 1/5 τρίποντα σε 27 λεπτά συμμετοχής. Ειδικά στην τέταρτη περίοδο, η υποδειγματική άμυνα του κατάφερε και κάτι επιπλέον: να μην χρειαστούν διπλές καλύψεις, από τις οποίες προκύπτουν πάσες και καλή κυκλοφορία. Η Ρεάλ περιορίστηκε στις 13 ασίστ και ο βασικός λόγος για αυτό ήταν πως οι αλλαγές στην ρώσικη άμυνα λειτούργησαν τέλεια και πως μπροστάρης στο αμυντικό σχέδιο ήταν ο Κλάιμπερν.

Πάμε λίγο στην τριφυλλάρα σας (είμαι Ολυμπιακάρα).

Λοιπόν, δεν ξέρω τώρα πόσο αξίζει να ασχοληθούμε με αυτό, αλλά μιας και ο Παναγιώτης το έβγαλε σε τουή, ιδού.

Khimki shooting with Shved:
eFG: 55.7%
and without Shved:
eFG: 55.6%

The lose at 3pt line they gain inside.#EuroLeague #khipao pic.twitter.com/BhbKpfJUuH

— lost gps (@lostgps) November 30, 2018

Mε ή χωρίς τον Σβεντ, η Χίμκι σουτάρει το ίδιο καλά. Όμως... βασικά μιλάμε για δυο παιχνίδια απουσίας. Αρα το δείγμα είναι τόσο μικρό, που πρακτικά οποιοδήποτε συμπέρασμα αποκτά χαρακτήρα προσωπικης γνώμης και μόνο.

Κατά τα λοιπά, υπάρχει το δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκος έπαιξε προχθές απλώς χάλια, χωρίς καμία επιθετική συνοχή σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού και με διαστήματα αληθινά κακής άμυνας. Το rotation του Τσάβι Πασκουάλ σίγουρα ξένισε, καθώς οι Θανάσης και Μήτογλου έμειναν έξω από την εξίσωση του αγώνα, μοιραία προσθέτοντας αγωνιστικά λεπτά στους υπόλοιπους και ειδικά στον Τζέιμς Γκιστ. Η στατιστική του τελευταίου ήταν σούπερ, όμως εξίσου σούπερ ήταν και η συμβολή του στην πολύ καλή εμφάνιση των Αντονι Γκιλ και Τζόρνταν Μίκι. Ο δεύτερος έβαλε 14 πόντους από τα τέλη της δεύτερης περιόδου και μια ματιά στο βίντεο αποκαλύπτει ότι στην πλειοψηφία τους έχουν έρθει από ολιγωρία και αργές αντιδράσεις του Γκιστ. Τις συγκέντρωσα σε ένα βίντεο, που ακολουθεί αμέσως παρακάτω. Σε αυτό, ο forward-center του ΠΑΟ εμπλέκεται σε διάφορες τακτικές, πουθενά όμως δεν είναι αποτελεσματικός.

Χάλια. Πού οφείλονται; H μεγάλη χρονική συμμετοχή (38΄) σιγουρα προσφέρει μια εξήγηση, η φθορά της ηλικίας επίσης, πιθανώς και η υπόλοιπη στελέχωση: o Λάσμε είναι σχετικά αργός, ο Παπαγιάννης δεν προσφέρει απολύτως τίποτα και δεν αναμένεται να το κάνει και σύντομα, τουλάχιστον στον χώρο της καλαθόσφαιρας. Δεν ξέρω, πάντως την δεδομένη στιγμή η εικόνα του τριφυλλιού φωνάζει για αλλαγές, τόσο εσωτερικές (για το παραπάνω πρόβλημα), όσο και κατάρτισης του ρόστερ. Για πόσο ακόμη θα δίνεται η δυνατότητα στους αντιπάλους να μην μαρκάρουν τον βασικό γκαρντ στην crunch time;

To άβαταρ

Ο Νικ Καλάθης πήρε 5 τρίποντα στην τέταρτη περίοδο και τα έχασε όλα. Είχε συνολικά 1/9 σουτ και -4 στο ranking. E, δεν είναι κατάσταση αυτή, εχει 18,2% στα τρίποντα φέτος, παίρνοντας μάλιστα 4,4 προσπάθειες ανά αγώνα. Είναι πολλές, παρά πολλές. Είτε θα βελτιωθεί ο ίδιος είτε θα τον βοηθήσει η ομάδα. Βασικά, πρέπει να συμβούν και τα δύο ταυτόχρονα.

O νέος Κέβιν Πάνγκος

Θα μπορούσε να μπει ο Καναδός στην κατηγορία ακριβώς από πάνω. Η μεταγραφή του στη Μπαρτσελόνα χαιρετίστηκε ως μία από τις καλύτερες κινήσεις του καλοκαιριού, κάτι που μέχρι τώρα έχει επιβεβαιώσει μόνο ο αγώνας στο Κάουνας, όπου ο Πάνγκος ήταν καθοριστικός στην παράταση. Κατά τα λοιπά όμως, η παρουσία του μέχρι στιγμής είναι απογοητευτική, με (δεύτερο) αποκορύφωμα το χθεσινό 0/5 σουτ και -4 στην αξιολογηση απέναντι στη Φενέρ. Παρακάτω ακολουθεί το συνολικό short chart του για την σεζόν.

Οι μπλε ρόμβοι σημαίνουν πως ο Πάνγκος σουτάρει με ποσοστό 9%+ χειρότερο από τους μέσους όρους της Ευρωλίγκα, από όλες αυτές τις θέσεις. Μιλάμε για κάθετη πτώση. Ειδικά αν δείτε το περσινό, θα διαπιστώσετε όχι μόνο αυτή την πτώση, αλλά και μία αντιστροφή των χώρων στους οποίους είναι αποτελεσματικός.

Eίναι μια εντυπωσιακή μεταστροφή αυτή και δεν νομίζω ότι εξηγείται με όρους "μπασκετ Σάρας" vs "μπάσκετ Πεσιτς". Δεν είναι ότι οι ρυθμοί της φετινής Μπαρτσελόνα είναι ιδιαίτερα διαφορετικοί από εκείνους της Ζαλγκίρις, ούτε ότι δεν έχει δίπλα του παίκτες να του ανοίξουν χώρους. Πιθανολογώ (και μόνο) πως είναι θέμα αντίληψης περί εμπιστοσύνης και σημασίας του ρόλου. Καποιος δεν τον έχει πείσει ακόμη για το πόσο πολύτιμος μπορεί να γίνει, όταν στην περσινή του ομάδα ήταν το Α και το Ω. Τέλος πάντων, σε δουλειά να βρισκόμαστε.

Και κάτι ακόμη ...

Ένα πράγμα που πάντα με δυσκόλευε είναι το ταίριασμα του κρασιού με τυριά και αλλαντικά. Και άντε πες έχεις ένα αλλαντικό όλο κι όλο, θα βάλεις δίπλα ένα κρασί, πάπαλα. Όταν όμως εμφανίζεται μπροστά μου πλατώ (ποικιλία για όσους έχουν χαμηλότερο επίπεδο), δεν ξέρω τι ακριβώς να κάνω. Πρέπει είτε να υπάρχουν πολλές λύσεις, είτε μία συμβιβαστική, είτε ... μπύρες. Νομίζω βρέθηκε μια διέξοδος χθες πάντως, σε ένα Beaujolais Nouveau (Αlbert Bichot), δηλαδή το κρασί-σύμβολο της έναρξης της σεζόν, όπως επίσης και της οικονομικής, ευκολόπιοτης επιλογής. Tα φρέσκα αυτά κόκκινα πίνονται δροσερά και είναι ο,τι πρέπει, για να αφεθεί η πρωτοκαθεδρία στην συζήτηση και στις υπόλοιπες γεύσεις. Ορίστε, διαβάστε δυο πραγματάκια παραπάνω και καλό Σου Κου. https://www.athinorama.gr/umami/wine/articles/?id=2003482