Η πρώτη πεντάδα

1. Λούκα Ντόνσιτς. Μην καραφλιάζετε όσοι μας διαβάζετε πρώτη φορά, υπάρχει και βραβείο MVP πιο κάτω. Λοιπόν, σε ένα πολύ εύκολο παιχνίδι για την ομάδα του ο Λούκα έκανε τα απολύτως απαραίτητα στα 25' που αγωνίστηκε απέναντι στη Μάλαγα. Αυτά τα απαραίτητα μεταφράζονται σε 13π με 6/9διπ, 1/1β, 10ρ, 6ασ, 1κλ και 3 λάθη με το PIR του να φτάνει στο 28. Από κοντά και ο Πιερ Τζάκσον με 19π, 7/12διπ, 1/4τρ, 2/2β, 4ρ, 6ασ, 4λ και 21PIR στη νίκη της Μακάμπι στη Μόσχα.

2. 19-0 /3. Το εκκωφαντικό σερί της Μιλάνο που έλαβε χώρα μέσα σε μόλις 5 λεπτά, απέναντι στην στιβαρή έως εκείνο το σημείο Μπάμπεργκ, που έδειχνε να ελέγχει απόλυτα το παιχνίδι βρισκόμενη στο +11 (7:30 πριν το τέλος), άνοιξε τον δρόμο για ένα come back από αυτά που πολύ σπάνια βλέπουμε από τη συγκεκριμένη ομάδα. Όταν μιλάμε για 19-0 στην τέταρτη περίοδο και 3 λάθη σε όλο το ματς, σίγουρα το μυαλό μας δεν πάει στην Αρμάνι, αλλά να που έγινε και αυτό. Ο αγαπημένος μας Αντρέα δε θα πήγε σπίτι χαρούμενος την Παρασκευή το βράδυ και γι' αυτό θα πρέπει να κατηγορήσουμε κυρίως τους Γκουντάιτις, Καλνιέτις και Ταρζέφκσι. Ο Τζέρελς έχει από μόνος του δώσει άλλον αέρα στους Μιλανέζους.

3. Τόρνικε Σενγκέλια. Αρέσει ο Σενγκέλια, αυτό νομίζω είναι κοινώς αποδεκτό. Πρόκειται για έναν παίκτη ο οποίος είναι σταθερά αποτελεσματικότατος ακόμα και όταν δεν κάνει πολύ "θόρυβο" καθώς έχει τρομερή ενέργεια και άριστη γνώση των fundamentals του αθλήματος. Στη Λιθουανία η Μπασκόνια συνέχισε την ανοδική της πορεία με τον Γεωργιανό να είναι πάντα ένας από τους πολύ βασικούς της άξονες. Τελείωσε το παιχνίδι με 19π, 5/2διπ, 1/2τρ, 6/8β, 8ρ, 2ασ, 1κλ, 1λ και 26PIR, όσο ακριβώς και ο Βόιγκτμαν. Αν θέλουν, μπορούν να μοιραστούν τη θέση στο βάθρο.

4. Τόμας Ρόμπινσον. Μπορεί η Χίμκι να υποχώρησε κάνοντας τη δεύτερη στη σειρά ήττα της (ωστόσο την πρώτη εκτός "προγράμματος", καθώς αυτή από την Πανάθα ήταν φυσικά αναμενόμενη), το γεγονός αυτό όμως δεν εμπόδισε τον Τόμας Ρόμπινσον να μπει και πάλι σε beast mode μετά από καιρό. Ο Αμερικανός σέντερ ήταν τόσο καλός, που αξίζει μια θέση στην πεντάδα παρά την ήττα της ομάδας του από την Μακάμπι επανερχόμενος στα στάνταρντς των πρώτων του εμφανίσεων στη φετινή διοργάνωση. Αυτά τα στάνταρντς είναι αρκετά υψηλά, με αντίπαλο τη Μακάμπι, σε 23:03 σημείωσε 17 πόντους με 7/9διπ και 3/7β, τα οποία συνόδευσε με 13ρ, 1ασ, 2κλ και 3 λαθάκια, ενώ είχε και 5 κερδισμένα φάουλ, σταματώντας στο 29PIR.

5. Γιαν Βέσελι. Ο Τσέχος το βράδυ της Παρασκευής έκανε την φροντλάιν της ΤΣΣΚΑ σμπαράλια. Σε μία από τις καλύτερες, αν όχι την καλύτερη, εμφανίσεις του στη διοργάνωση, ο Βέσελι ήταν πραγματικά ασταμάτητος σε ένα παιχνίδι που κρίθηκε στην παράταση, απέναντι σε μία από τις κορυφαίες (για αρκετούς την κορυφαία) ομάδες της διοργάνωσης και όσο να 'ναι, αυτό δίνει στην εμφάνισή του ακόμα μεγαλύτερο ειδικό βάρος. Βγήκε από το παιχνίδι για λιγότερο από 2' και το τελείωσε με 31π, 14/19διπ, 3/5β, 5ρ, 1ασ, 2κλ, 2λ και μια 30άρα στο σύστημα αξιολόγησης. Ο Γιαν βρίσκεται στην πιο παραγωγική σεζόν της έως τώρα καριέρας του με τους 14.5 πόντους που σημειώνει ανά παιχνίδι και μάλιστα με υψηλότερο fg% από ποτέ (62.7), ωστόσο θα περίμενε κανείς κάτι καλύτερο, με βάση τα προσόντα του, στο κομμάτι των ριμπάουντ, όπου παρότι ποτέ δεν ήταν το δυνατότερό του σημείο, φέτος μένει αρκετά χαμηλά με μόλις 4.3 ανά παιχνίδι (28ος στη διοργάνωση).

H φάση

Σε μια αγωνιστική με πολλές φάσεις για όλα τα γούστα, θα επιλέξω αυτήν που συνδύασε το τερπνό με το ωφέλιμο. Πρόκειται φυσικά για το νικητήριο καλάθι του Νίκολο Μέλι στη Μόσχα, το οποίο χάρισε στη Φενέρ μια νίκη που ουσιαστικά "ρέφαρε" την ήττα από τον Ολυμπιακό στην πόλη. Ο Ιταλός επισκίασε το τρίποντο και φάουλ του Σέρχι στο τέλος της κανονικής περιόδου, υπογράφοντας τη νίκη της Φενέρ με ένα τόσο "χταποδίσιο" tip στη μπάλα που με άφησε να αναρωτιέμαι "τι έκανε ο πούστης ο Βέσελι", μέχρι να καταλάβω ότι τα μάτια μου έχουν στεγνώσει από το τζάκι και το καλάθι έβαλε ο Μέλι.

Από κοντά και η τάπα του Γκιστ στον Μακόλουμ που οριστικοποίησε τη νίκη του Παναθηναϊκού, αλλά προέκρινα τον Μέλι λόγω παράτασης. Α, έχουμε και το τρίποντο και φάουλ του Σέρχι στο τέλος του αγώνα της Μόσχας, επίσης σημαντική στιγμή, αν και η ΤΣΣΚΑ στο τέλος έχασε και έχω και τις αμφιβολίες μου ότι υπάρχει και φάουλ.

 Το παιχνίδι της αγωνιστικής

Εδώ καλώς η κακώς υπάρχει μια ταύτιση με την παραπάνω κατηγορία, καθώς έτυχε οι δύο καλύτερες φάσεις να συμβούν στα δύο καλύτερα παιχνίδια, αυτά των δύο ομάδων της Πόλης, οι οποίες είχαν στο ένα τον ρόλο του θύτη και στο άλλο του θύματος. Στο παιχνίδι που προηγήθηκε χρονικά ο Παναθηναϊκός πήρε δεύτερο συνεχόμενο W εκτός έδρας στο τελευταίο δευτερόλεπτο, με την τάπα του Τζέιμς Γκιστ στον Έρικ Μακόλουμ, ενώ είχαν προηγηθεί τα όργια του Καλάθη. Oι πράσινοι έπαιξαν εξαιρετικό μπάσκετ σε αρκετά διαστήματα και παίρνουν και πάλι καλό βαθμό στην κίνηση μακριά από τη μπάλα και πάνω απ' όλα στην υπομονή και την επιμονή στην ολοκλήρωση του κάθε play, έναντι του άκρατου 1vs1 με την πρώτη δυσκολία. Στη Μόσχα το παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ με τη Φενέρμπαχτσε πήγε στην παράταση, όπου παρενέβη το "μακρύ χέρι" του Νικολό Μέλι για να δώσει με ένα κάπως βολεϋμπολίστικο πλασέ τη νίκη στους Τούρκους. Η ομάδα του Ζοτς παντως, ξαναβρήκε σε αυτό το ματς τις αμυντικές της αρετές, σκεπάζοντας με τον Βέσελι και έναν εκ των Τομπσον - Μέλι την ρώσικη περιφέρεια. Από ένα σημείο και ύστερα, όλο το παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ έπεσε πάνω στον Σέρχι, καθώς το αποτέλεσμα είχε αρχίσει να αχνοφαίνεται από τις αρχές της τέταρτης περιόδου.

 MVP

Νίκολο Μέλι στη φάση της αγωνιστικής, Νικ όλο μέλι στον MVP. Ο Νικ Καλάθης έκανε μια εμφάνιση από αυτές που σπανίζουν στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Θύμισε κάτι από Γουέστμπρουκ, αλλά στο πιο εύστοχο. Ο πόιντ γκαρντ του Παναθηναϊκού δείχνει πραγματικά να βρίσκεται στη ζώνη του λυκόφωτος φέτος, στη διάρκεια μιας σεζόν κατά την οποία έχει δηλώσει 1-2 φορές σε ανύποπτο χρόνο ότι νιώθει καλύτερα από ποτέ. Το "κρίμα"της αγωνιστικής είναι το ένα ριμπάουντ για το οποίο έμεινε μακριά από ένα ιστορικό triple double, αλλά αν συνεχίσει έτσι, θα έχει ξανά την ευκαιρία του. Προς το παρόν θα πρέπει να αρκεστεί σε 29π, με 7/13διπ, 3/4τρ, 6/8β, 10ασ, 9ρ, 1κλ, 2λ και 42PIR. "I fuck you all'. Α, για να είμαστε δίκαιοι, σε triple double θα μπορούσε να φτάσει και ο Λούκα Ντόνσιτς, από τον οποίο έλειψαν 4 ασίστ, τις οποίες πιθανότατα θα είχε μοιράσει αν είχε παίξει περισσότερο από τα 25' που έμεινε στο παρκέ. Του χρόνου όμως έχουμε και δουλειές, οπότε δεν υπήρχε λόγος για αχρείαστα φιγουρίνια.

 Το avatar

Εγκαλείται ο Καναδοσλοβένος Κέβιν Τζόζεφ Πάνγκος του Μπιλ και της Πάτι, διότι δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων για λογαριασμό της αγαπημένης Ζαλγκίρις απέναντι στη Μπασκόνια. Δε σε πληρώνουμε για ξένο αγαπητέ για 0 πόντους με 0/6, 4 λάθη και 7 ψωροασίστ, κοίτα να συνέλθεις, περιμένουμε περισσότερα από εσένα φέτος. Στο φάντασι πάντως, σε πουλήσαμε εγκαίρως.

 Τα περίεργα:

*Ο Παναθηναϊκός πήρε στο παιχνίδι με την Εφές συνολικά 4 ριμπάουντ από τα τρία σέντερ του, τη στιγμή που ο βασικός του πόιντ γκαρντ μάζεψε 9.
* 45 πόντους αξιολόγησης μάζεψε όλη η ομάδα του Ερυθρού Αστέρα (τελευταίος στη διοργάνωση με 70.8) απέναντι στον Ολυμπιακό. Οι Σέρβοι δεν κατάφεραν σε κανένα σημείο του αγώνα να κοιτάξουν στα ίσια τους "ερυθρόλευκους" και έγιναν έρμαιο στις ορέξεις τους. Εύκολη νίκη για τον Ολυμπιακό, ενώ ο Αστέρας συνεχίζει να δείχνει ότι δεν είναι πλέον ομάδα επιπέδου Ευρωλίγκα, όσο άδικο κι αν είναι αυτό για τον Τέιλορ Ρότσεστι.
* Ποσοστό μεγαλύτερο του 50% στα τρίποντα για τρεις ομάδες αυτή την αγωνιστική. Φενέρ, Ρεάλ και Μπασκόνια, με την τελευταία μάλιστα να έχει 17/29 εναντίον της Ζαλγκίρις.
* Τρίτη σε μέσο όρο πόντων/αγώνα και πρώτη στις ασίστ η Μπαρτσελόνα στις πρώτες 8 αγωνιστικές.
* Καλύτερη "κλέφτρα" της διοργάνωσης η Χίμκι, η οποία μάλιστα βελτίωσε τον μέσο όρο της με τα 10 κλεψίματα που έκανε απέναντι στη Μακάμπι, η οποία όμως γέλασε τελευταία, πληρώνοντας τους Ρώσους σε ρούβλια (14 κλεψίματα).
* Ο Θανάσης Αντετοκούνμπο έπαιξε 21 ολόκληρα λεπτά στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού στην πόλη, στα οποία μάλιστα συνυπήρξε στο ίδιο σχήμα με τον Καλάθη. Ο Θανάσης δείχνει να βρίσκει τον τρόπο να γίνεται όχι απλά χρήσιμος, αλλά απαραίτητος στο ροτέισον του Τσάβι, ο οποίος μπορεί πλέον να το ανοίξει περισσότερο, βλέποντας και κάποιους άλλους παίκτες του να δείχνουν να προσαρμόζονται στο ρόλο τους (πχ Ίαν).