1. Συχνός θαμώνας της κατηγορίας "to avatar" και υπεύθυνος για την αλλοπρόσαλη εικόνας της Εφές, ο Έρικ Μακόλουμ ήταν αυτή την φορά ο απόλυτος πρωταγωνιστής στο πανηγύρι των ζουρλών του Τελ Αβίβ. Στην μεγάλη μάχη των παλαβών διδύμων Τζάκσον-Κόουλ και Μακόλουμ-Λίντο επικράτησε το δεύτερο, χάρη σε 8/11 (!) τρίποντα του πρώην παίκτη του Πανιωνίου. Ενα από αυτά ήρθε μάλιστα με μίνι μπάσιμο. Ο απολογισμός περιελάμβανε 31 πόντους, 4 ριμπάουντ , 3 ασίστ και διάφορες φάσεις για highlight με σταυρωτές τρίπλες και σπάσιμο αστραγάλων. Απόλαυση. Για ο,τι μπορεί να σημαίνει, ο προσωπικός του αντίπαλος ήταν ο Νόρις Κόουλ και η Μακάμπι τον έπαιζε under σε όλο το ματς. Τι να πω, μπράβο.
2. Ο Κέρτις Τζέρελες μπήκε στον έξτρα χρόνο των δυο παρατάσεων που παίχτηκαν στην Βαλένθια έχοντας 12 πόντους. Τελείωσε το παιχνίδι με 30 και 6/11 τρίποντα, προσθέτοντας το όνομα του στο τέλος της μακράς λίστας των τρελών επιδόσεων της αγωνιστικής. Μετά την περιπέτεια που έζησε στα χέρια του Φώτη Κατσικάρη, ο πολύ καλός αυτός παίκτης επέστρεψε σε ένα οικείο περιβάλλον, για να προσθέσει ποιότητα σε μία περιφερειακή γραμμή με προβλήματα χημείας. Μπορεί ομολογουμένως να βγει το πλάνο, καθώς έχει παίξει ξανά τον ρόλο του αναπάντεχου σκόρερ, που παράλληλα προσέχει πολύ και την άμυνα. Θα δείξει, πάντως δίπλα στον Θίοντορ στάθηκε καλύτερα από ο,τι ο Γκάουντλοκ.
3. Το απίθανο κρεσέντο της Μπασκόνια στο πρώτο ημίχρονο απέναντι στην Ρεάλ (64 πόντοι) ήταν αποτέλεσμα κυρίως της ευστοχίας. Προσέξτε: μόλις 2 πόντοι ήρθαν στον αιφνιδιασμό και συνολικά 12 από λάθη αντιπάλου. Αυτό σημαίνει ότι οι 52 ήταν στο μισό γήπεδο, εκεί όπου τα σουτ έμπαιναν το ένα μετά το άλλο. Περίπου 80% ήταν το ποσοστό στα δίποντα στο ημίχρονο και 60% στα τρίποντα. Κακός χαμός. Η αλλαγή προπονητή έχει απελευθερώσει τους Βάσκους, την ίδια στιγμή που το ρόστερ της Ρεάλ δείχνει κάπως κορεσμένο. Οι Μαδριλένοι πάντως έχουν δικαιολογίες, όχι για αυτά τα χάλια, αλλά για την έλλειψη χημείας.
4. Ο Ολυμπιακός είχε διάφορους πρωταγωνιστές στην επικράτηση του στην Πόλη, όμως ο Γιώργος Πρίντεζης έκοψε πρώτος το νήμα, χάρην των επιδόσεων του στην παράταση. Εκεί ηγήθηκε της επίθεσης των ερυθρόλευκων, ακριβώς την στιγμή που τον χρειαζόταν περισσότερο. Βλέπετε, η ανατροπή που έκαναν οι Τούρκοι είναι από εκείνες που κανονικά σου κόβουν τα πόδια. Χρειάζεται εμπειρία και κλάση για να ανταπεξέλθει κάποιος σε τέτοιου είδους αντεπιθέσεις σε εχθρικό γήπεδο. Ο παιχταράς υπαρχηγός του Ολυμπιακού ήταν απολαυστικός, τελειώοντας με 18 πόντους, 7 ριμπάουντ και 3 ασίστ.
5. H στατιστική του μπορεί να μην βγάζει μάτια (12 πόντοι - 6 ριμπάουντ), όμως ο Τζέιμς Γκιστ ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της άμυνας του Παναθηναϊκού και , αν θέλετε την γνώμη μου, συνολικά της εύκολης επικράτησης των πράσινων επί της Χίμκι. Επιφορτίστηκε με τον ρόλο του μαρκαρίσματος του θηρίου Ρόμπινσον και του Τόμας, όπως και με την παρεμπόδιση της εισαγωγικής πάσας στις αλλαγές. Τα πήγε και στα δύο περίφημα , κυριάρχησε στην ρακέτα, δίνοντας έτσι στην ομάδα του την δυνατότητα να βγει στο ανοιχτό γήπεδο. Η μοναξιά του τον κάνει ακόμη πιο συμπαθή.
Ο Ολυμπιακός
Την πρώτη μεγάλη νίκης της σεζόν κουβαλούν σήμερα στις αποσκευες τους ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και οι παίκτες του. Ο Ολυμπιακός έπαιξε αληθινά εξαιρετικό μπάσκετ στο δεύτερο ημίχρονο και την παράταση, έχοντας 7/14 τρίποντα σε αυτό το διάστημα και τους δύο νέους γκαρντ του ως πρωταγωνιστές. Ο Ρόμπερτς ξεκίνησε την "βροχή" (4/4 στην τρίτη περίοδο) και ο Στρέλνιεκς ακολουθησε με αποτελσματικότατο playmaking και μεγάλα καλάθια. Οι ερυθρόλευκοι δεν έκαναν κάτι θεαματικό διαφορετικό από άποψη τακτικής, όμως ήταν πολύ διαφοροποιημένη η προσέγγιση τους στο παιχνίδι, καθώς πήραν σουτ με περισσότερη τόλμη και δεν αναλώθηκαν σε άσκοπα πικ εν ρολ. Οι περιφερειακοί ήταν σαφώς πιο επιθετικοί στις κινήσεις τους και ο Σφαιρόπουλος πιο ευρηματικός στο ταίριασμα τους. O Λετονός ήταν ο "οργανωτης", ο Αμερικάνος ο "εκτελεστής", σε μία (περίπου) αντιστροφή των όσων βλεπαμε ως τώρα. Είναι χαρακτηριστικό πως τέσσερα από τα πέντε τρίποντα του είναι στατικά σουτ, μετά από ενέργειες του Στρέλνιεκς ή των υπολοίπων. Για του λόγου το αληθές, δείτε τα παρακάτω. Η δεύτερη φάση είναι και η τρανή απόδειξη πως στον Ολυμπιακό δεν υπάρχουν συστήματα.
Eίναι άραγε αυτός ένας σωστότερος τρόπος να αξιοποιηθεί ο έμπειρος γκαρντ, ειδικά την στιγμή που οι ερυθρόλευκοι φαίνεται να αποτινάσσουν με δυσκολία τις συνήθεις του πέντε εναντίον πέντε; Ετσι κι αλλιώς αιφνιδιασμοί δεν είναι εύκολο να βγαίνουν σε μόνιμη βάση, παίζουν και οι αντίπαλοι. Δεν ξέρω να σας πω... Το γεγονός είναι πως ο Στρέλνιεκς είναι ικανός με την μπάλα στα χέρια και έχει διορατικότητα, συνεπώς γιατί όχι; Ο Ρόμπερτς χθες ένιωσε πιο άνετα χωρίς συνεχή πίεση επάνω του, μακριά από τα καθήκοντα του πλέι μέικερ. Σε κάθε περίπτωση πάντως, οφείλουμε πέραν από τακτικές παρατηρήσεις να επισημάνουμε και το πιο απλό, αλλά εξίσου σημαντικό: ο Ολυμπιακός κέρδισε, διότι πολύ απλά δυο παίκτες επιτέλους ευστόχησαν από απόσταση στον ίδιο αγώνα.
Κλείνοντας, όποιος ερμηνεύσει την νίκη αυτή ως προϊόν της καλύτερης επιθετικής λειτουργίας, θα χάσει την άλλη μισή εικόνα. Η άμυνα στο β μέρος ήταν απλά καταπληκτική, με τους γκαρντ να έχουν πολύ καλές επιδόσεις στο κυνήγι των αντιπάλων πάνω ή κάτω από τα σκριν και την προσέγγιση να αφορά κυρίως την απαγόρευση του σκορ μέσα στην ρακέτα. Μέχρι το ημίχρονο η Φενέρ είχε σουτάρει μόλις 6 τρίποντα, τελειώοντας τελικά με 22 προσπάθειες. Αναγκάστηκε να βγει προς τα έξω, το σχέδιο πέτυχε.
Ο απροσδόκητος ήρωας
Ερχόμενος σχεδόν από το πουθενά, ο Μάρκους Ντένμον διέλυσε κάθε πιθανό σχέδιο του Μπαρτζώκα για αναχαίτιση της επίθεσης του Παναθηναϊκού, ανοίγοντας σχεδόν μόνος του την ψαλίδα μεταξύ των δύο αντιπάλων στο ΟΑΚΑ. Είχε στο ημίχρονο 17 πόντους και τελείωσε τον αγώνα με 7/9 τρίποντα ! Η παρουσία του έδωσε στην επίθεση του τριφυλλιού έναν διαφορετικό αέρα, καθώς αποτελεί τον μοναδικό πράσινο γκαρντ με τέτοια έφεση στο μακρινό σουτ και σε συνδυασμό με την παρουσία ενός εκ των Λοτζέσκι/Ρίβερς μεγαλώνει κατά πολύ το πλάτος του γηπέδου. Το παρακάτω play είναι ενδεικτικό. Λοτζέσκι στην κορυφή απο pin down και μετά δύο σκριν χαμηλά για τον Ντένμον , που κινείται πραγματικά έξοχα.
O Nτένμον σκόραρε με έναν συνδυασμό στατικών σουτ και προσωπικών φάσεων έξω από τα 6,75 και φυσικά το ερώτημα είναι πόσο συνεπής μπορεί να είναι στις δεύτερες. Οι συστάσεις που τον συνόδευαν δεν το αποκλείουν, εντούτοις φαίνεται πως ο Πασκουάλ δίνει τις ευκαιρίες στους δυο off guards (Παππά και Ντένμον) , ανάλογα με την μέρα στην οποία θα βρεθούν. Δεν υπάρχει σταθερό rotation. Μην βιαστείτε να το εκλάβετε αυτό ως κριτική. Κάθε τακτική διαχείρισης του έμψυχου δυναμικού έχει τα καλά και τα κακά της.
To ματς της αγωνιστικής
Mέχρι το 28' , η Ζαλγκίρις έκανε δύο πράγματα στην έδρας της Μάλαγα: υπέπιπτε σε λάθη και έβαζε σουτ. Όταν οι παίκτες της δεν πουλούσαν την μπάλα (23 βλακείες) , τότε ευστοχούσαν. Φανταστείτε ότι εώς το σημείο που περιγράφουμε είχαν 75% στα τρίποντα και περίπου 70% στα δίποντα! Απίθανα πράγματα, τα οποία προέρχονταν από το σωστό διάβασμα της άμυνας , την κίνηση και τον αλτρουισμό, στοιχεία που ο Γιασικεβίτσιους έχει πια εγκαθυδρίσει. Καθώς το παιχνίδι στην Ανδαλουσία μπήκε στην τελική του ευθεία όμως, η Μάλαγα άπλωσε την άμυνα της στην περιφέρεια και εφάρμοσε της κλασικές παγίδες και τα hedge out που συνηθίζει. Το σκηνικό άρχιζε να αλλάζει, η Ζαλγκίρις κράταγε με νύχια και με δόντια και τελικά στο τελευταίο δίλεπτο απώλεσε διαφορά δέκα πόντων. Μία εύκολη επικράτηση μετατράπηκε σε ματσάρα, με τον Μακάλουμ να δείχνει πολλές φορές ψήγματα μεγάλης κλάσης στο σκορ. Με δικιά του σούπερ πιρουέτα, άλλωστε, οι Ανδαλουσιάνοι ισοφάρισαν στο τέλος του έξτρα πενταλέπτου της παράτασης, μόλις 1,9'' πριν το τέλος του χρόνου.
Ομως η Ζαλγκίρις είχε τάιμ άουτ , ο Σάρας πήρε μπλοκάκι και σχεδίασε αυτό το μικρό αριστουργηματάκι, με τα αλλεπάλληλα staggered screens για τους σουτέρ να λειτουργούν ως το απόλυτο δόλωμα.
— Félix Alonso (@felixjalonso) November 14, 2017
Κάποια στιγμή κάτι πρέπει να γραφτεί και για αυτόν τον Ουλάνοβας. Είναι μία μοναδική μορφή, από όπου και να το πιάσει κανείς.
X factors
Mπορεί ο Μακάλουμ να σκόραρε με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, παρόλα αυτά οι σταθερές της Εφές είναι άλλες. Εν τη απουσία του Ντέρικ Μπράουν και καθώς αντικαταστάτης δεν υπάρχει σοβαρός, ο Μπράιαντ Ντάνστον πέρασε προχθές περίπου 25 λεπτά στην θέση 4, δίπλα στον αναγεννημένο Βλάντιμιρ Στίματς. Οι δυο τους κάνουν μέχρι στιγμής μια εξαιρετική σεζόν , καταφέρνοντας να επικρατούν σε μονομαχίες, να είναι παραγωγικοί και να μοιράζουν ασίστ. O Στίματς για παράδειγμα είναι τρίτος στην διοργάνωση σε True Shooting % και όγδοος στα ριμπάουντ. Ο Ντάνστον είναι επίσης τρομερά αποτελεσματικός (πέμπτος σε TS%) , ενώ στην άμυνα θυμίζει τον παίκτη που κέρδισε τον τίτλο του αμυντικού της χρονιάς όταν έπαιζε στον Ολυμπιακό. Από την θέση του power forward είχε προχθές 5 μπλοκ και μοίρασε 3 ασίστ. Η δημιουργία του από το low post έχει αυξηθεί κατακόρυφα, κάτι που πιστώνεται πρώτα στον ίδιο και μετά στον προπονητή του.
Και κάτι ακόμη...
Ο Αντρεά Τρινκιέρι συνεχίζει την ξεχωριστή πορεία του προς την κορυφή του παγκόσμιου μπάσκετ, καταφέρνοντας μέσα σε ένα καλοκαίρι να αντιστρέψει την φυσιογνωμία μιας πετυχημένης ομάδας, που ο ίδιος δημιούργησε. Η Μπάμπεργκ κέρδισε ένα ακόμη κλειστό παιχνίδι, όταν πέρυσι τα έχανε όλα. Εχει ρεκόρ 4-3 έχοντας χάσει σχεδόν όλους τους παίκτες-κλειδιά, καταφέρνοντας μάλιστα χθες μία απίθανη ανατροπή από το -26. Η άμυνα ήρθε σε πρώτο πλάνο και στραγγάλισε τους ασταθείς περιφερειακούς της Μπαρτσελόνα , οι οποίοι από ένα σημείο και ύστερα ήταν απλώς άφαντοι. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως ο Ντορέλ Ράιτ - από τα χέρια του οποίου ξεκίνησε το γερμανικό comeback - έδωσε επιτέλους αυτό που έλειπε από τα πρώτα παιχνίδια: σουτ από το πλάι και spacing. Μαζί με την Ζαλγκίρις, η Μπάμπεργκ έχει πετύχει μέχρι στιγμής τα μεγαλύτερα θαύματα.
To avatar
Ελα μωρε Ζοτς, τι ναι αυτά τωρα...
