1. Σάρας Γιασικεβίτσιους: Όταν έχεις απολαύσει μία τέτοια μοναδική παράσταση και δε μπορείς να ξεχωρίσεις αβασάνιστα έναν παίκτη ως πρωταγωνιστή, οφείλεις να επιλέξεις τον κόουτς. Η πολυδιάστατη επιθετική λειτουργία της Ζαλγκίρις είχε τα πάντα, εκτός από ένα ποτήρι να την βάλουμε μέσα να την πιούμε. Θες ποστ παιχνίδι, θες τρανζίσιον, θες πικερό, ότι θες θα το 'χεις, η ομάδα είναι χάρμα. Μπορεί να μην είναι η ομάδα με την "ασήκωτη" φανέλα, να μην κερδίζει παντού, να μην έχει την έδρα - κολαστήριο και τον πύρινο λαό, όμως όταν θέλεις να δεις το μπάσκετ ως μια μορφή τέχνης (sic) δε μπορεί να σου περάσει αδιάφορη.

2. Νάντο Ντε Κολό: Σε ένα ματς με υψηλό σκορ, συνεπώς με πολλά καλάθια και αυτό που κάποιος θα έλεγε "καλό θέαμα", η ΤΣΣΚΑ κέρδισε εύκολα με 94-67 τη Βαλένθια. Παρ' όλα αυτά, ίσως συμφωνείτε πως λίγες έδρες της Ευρωλίγκα προσφέρουν τόσο συστηματικά βαρετά ματς. Ο Ντε Κολό, που δεν είναι βέβαια και Σβεντ αλλά είναι καλός σκόρερ, τελείωσε το παιχνίδι με 23π, 5/7διπ, 3/3τρ, 4/4β, 2ρ, 1ασ, 2κλ, 2λ σε 20:15 και βοήθησε σημαντικά την ομάδα του να φτάσει στη νίκη, με τον ίδιο να λέει ένα "way out of your league" στον Έρικ Γκριν και τα καινούργια του φιλαράκια.

3. 53-33 Αυτή τη διαφορά στα ριμπάουντ, μπορούμε να την πούμε και χαώδη. Αυτό που ξενίζει ακόμα περισσότερο φυσικά είναι ότι η ομάδα με τα 20 λιγότερα ριμπάουντ, που παραπέμπει σε εφηβικό που έπαιζε με άντρες, είναι η Ρεάλ Μαδρίτης. Με μια πρώτη ματιά ίσως μοιάζει ακατανόητο, αλλά δικαιολογείται απολύτως. Η Μακάμπι δεν είναι καμιά τυχαία ομάδα στη συγκεκριμένη κατηγορία, κάθε άλλο, είναι η καλύτερη της διοργάνωσης με τα 41.8 μ.ο που μαζεύει φέτος. Η Ρεάλ επίσης είναι μια ομάδα με έφεση στα ριμπάουντ, κυρίως (και όχι μόνο αλλά ας μην επεκταθούμε εδώ παραπάνω) λόγω της διαχρονικά αθλητικής στελέχωσης της. Πέρσι μάλιστα ήταν η δεύτερη καλύτερη της διοργάνωσης πίσω μόνο από τον Ολυμπιακό, με 35.9/αγώνα, δηλαδή κάτι "ψιλά" λιγότερα από τα χθεσινά. Η δεύτερη καλύτερη περσινή ριμπάουντερ της διοργάνωσης λοιπόν,  είδε τη Μακάμπι να παίρνει 20 περισσότερα ριμπάουντ. Τροφή για σκέψη. Γενικώς φέτος μαζεύονται περισσότερα "σκουπίδια" από πέρσι (όχι τόσα περισσότερα που να δικαιολογούν, ακόμα, παραπάνω ανάλυση).

4. Αλεξ Τάιους: Ο αλτικός Αμερικανός της Μακάμπι εκμεταλλεύτηκε την απουσία αντίπαλου σέντερ και έκανε τη ρακέτα δική του, συνεισφέροντας αποφασιστικά στην κατάκτηση μιας σημαντικής νίκης για την ομάδα του. Είχε 14π, 6/9διπ, 2/3β, 7ρ, 1ασ και 1 λάθος σε 23:37. Κάποιος άλλος θα επέλεγε τον Ντεσόν Τόμας και δε θα στεκόμουν απέναντι, ήταν και αυτός πληθωρικός, απλώς παραήταν all over the place για τα γούστα μου, έχασε πολλά σουτ.

5. Βλάντιμιρ Στίματς. Συγγνώμη αλλά εγώ αυτόν τον παίκτη τον γουστάρω κι ας έχει λίγο αυτό που είναι μόνιμα με ανοικτό το στόμα, είναι επειδή είναι βουλωμένη η μύτη του. Συμβαίνει. Στο διπλό των έως τώρα "καφενέδων", ο τεκές πέρασε θριαμβευτικά από τo tapas bar της Βαρκελώνης. Σας έχω όλους screenshot που λέγατε για την φετινή ομαδάρα της Μπαρτσελόνα. Όκ, δε σας έχω αλλά τα θυμάστε. Λοιπόν στο θέμα μας, ο Στίματς που λέτε έκανε όργια. Το καλύτερο είναι ότι δε χρειάζεται καν να έχει δει κανείς το ματς για να το διαπιστώσει με τέτοια στατιστικά: 22π, 9/10διπ, 4/7β, 8ρ, 2κλ, 1 λάθος και το καλύτερο ranking της αγωνιστικής με 29, πιθανότατα στο ματς της σεζόν για τον ίδιο.

Ο απροσδόκητος ήρωας

Ο Ίαν βουγιούκας προχθες χάλασε κάπως την συνεπώς κακή του εικόνα φέτος. Επιθετικά δεν έκανε πολλά πράγματα, δύο πόντους βολές και δύο ασίστ, αλλά αμυντικά έκανε πραγματική υπέρβαση στο παιχνίδι του ΣΕΦ. Ο τρόπος που χρησιμοποίησε το κορμί του στο μαρκάρισμα του Μιλουτίνοφ ήταν χθες υποδειγματικός. Αναντίρρητα οι πολύ καλές βοήθειες του προσέφεραν σημαντική αρωγή, όμως η αλήθεια είναι ότι ο Ίαν έπαιξε τον ρόλο του τέλεια, αυτό σήμερα το παραδέχονται και οι σφοδρότεροι πολέμιοί του. Βλέποντας πράγματα σαν αυτό, είναι να απορεί κανείς με τη νοοτροπία που ο Παναθηναϊκός δείχνει επιμελώς στο ΣΕΦ, αδυνατώντας να την μεταφέρει οπουδήποτε αλλού.

Το avatar

Ερικ Γκριν: Ο Έρικ Γκριν παίρνει τη διόλου τιμητική αυτή διάκριση σήμερα, εξ' αιτίας όλων εκείνων που πίστευαν ότι θα αποτελέσει σταθερά παίκτη των 20 πόντων στη φετινή διοργάνωση, μετά την φαντασμαγορική του εκκίνηση. Εσείς που φορτώσατε στον Έρικ τέτοια, ασήκωτα για τις πλάτες του βάρη, νιώστε και τις αντίστοιχες τύψεις για το κακό που του προκαλέσατε, καθώς με αυτά τα βάρη στην πλάτη του κρίνεται (ακόμα). Ο Γκριν τελείωσε το παιχνίδι της Μόσχας με 8 πόντους, τους οποίους πέτυχε με 3/10διπ, 0/1τρ και 2/2 βολές. Στα υπόλοιπα ποτέ δεν ήταν κάτι σπουδαίο. Ο Έρικ θα κάνει και καλύτερα παιχνίδια φυσικά, αλλά θα κάνει και άλλα σαν αυτό με την ΤΣΣΚΑ.

Το ματς της αγωνιστικής:

Ήταν μια καλή αγωνιστική αυτή, σχεδόν σε κάθε ματς συνέβη κάτι αξιοπρόσεκτο και σχεδόν κάθε ζευγάρι έβγαλε ενδιαφέροντα πράγματα. Η Μακάμπι κέρδισε την Ρεάλ, η ΤΣΣΚΑ διέλυσε την υποσχόμενη Βαλένθια, η Ζαλγκίρις έδωσε ένα ωραιότατο σόου της μιας βραδιάς στο Μιλάνο και η Χίμκι κέρδισε δύσκολα τη Μπασκόνια με 91-90 (δεν ήταν όσο ΘΧΓ* φινάλε όσο ακούγεται, η τελευταία επίθεση ήταν της Μπασκόνια με τον Γκρέιντζερ να βάζει τρίποντο της απελπισίας). Φενέρ και Μάλαγα πήραν τις υπολογισμένες νίκες απέναντι σε Μπάμπεργκ και Ερυθρό Αστέρα στα δύο ίσως πιο "νερόβραστα" παιχνίδια της αγωνιστικής. Το βραβείο θα πάει φυσικά στο ελληνικό κλασικό ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό, το οποίο όσο να ναι ήταν και σημαντικό από βαθμολογικής άποψης. Νίκη μέσα στο ΣΕΦ θα κάνουν ελάχιστοι και το αποτέλεσμα αποτελεί υποθήκη για το μέλλον των πράσινων.

Οι MVP:

Τσάβι Πασκουάλ/Γιάννης Σφαιρόπουλος. Μέχρι χθες απολυόταν ο πρώτος, από σήμερα και μέχρι νεωτέρας απολύεται ο δεύτερος για να αναλάβει ο Μίλαν Τόμιτς. Το ελληνικό φίλαθλο κοινό αλλά και αρκετοί αρθρογράφοι προσωποποιούν σε αυτούς οτιδήποτε καλό ή κακό συμβαίνει στις ομάδες τους. Ισως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη στην οποία τα πεπραγμένα ενός ολόκληρου οργανισμού προσλαμβάνονται μέσω ενός (και συχνά μοναδικού) προσώπου: του χεντ κόουτς. Γενικώς φαντάζομαι τη ζωή τους πολύ αγχωτική, δε θα ήθελα για παράδειγμα να είμαι στο μυαλό του Σφαιρόπουλου σήμερα. Γι' αυτό και μόνο, το βραβείο του σημερινού MVP θα το αποδώσω σε αυτούς, σε ένδειξη σεβασμού και αλληλεγγύης.