Για να τερματίσει οριστικά σε αυτή τη θέση ο Ολυμπιακός, έβαλαν αυτή την εβδομάδα το χεράκι τους η Μιλάνο και η Μονακό, που έφεραν το ανάποδο αποτέλεσμα στο μεταξύ τους παιχνίδι. Η Μακάμπι συνέχισε να αρπάζει τις ευκαιρίες που βρήκε από τον αποκλεισμό των Ρώσων και η Μπάγερν, στο πιο σημαντικό αποτέλεσμα των ημερών, εξασφάλισε την τελευταία διάθεσιμη θέση της οκτάδας. Ο Τρινκιέρι τα κατάφερε και φέτος, με βασικό σκόρερ τον ... Ρούμπιτ. Πάμε να τα δούμε όλα αυτά παρακάτω.

Η πρώτη πεντάδα

1. Οκ, ο Σέιν Λάρκιν μπαίνει εδώ αέρα, όχι γιατί δεν θα κέρδιζε η Εφές την Άλμπα, αλλά διότι δυσκολεύτηκε και διότι λείπει ο Μίτσιτς. Ποιος θέλει να τον βρει απέναντι του στα πλέι οφ και πού θα προσπαθήσει να τον τοποθετήσει ο Αταμάν, προκειμένου να γίνει ευκολότερη η δουλειά του για την πρόκριση στο φάιναλ φορ; Λέτε ο Ολυμπιακός να αποτελεί τον πιο ελκυστικό αντίπαλο; Ποιος όμως θέλει να τον μαρκάρει ο Γουόκαπ; Στην κορεσμένη Εφές ο Λάρκιν δεν διάγει ακριβώς περίοδο εφηβείας και οι 28 προχθεσινοί του πόντοι ήρθαν περισσότερο ως επιβεβαίωση μίας πορείας με πολλές κοιλάδες και άλλες τόσες κορυφές, παρά ως ελπίδα επιστροφής στην σταθερότητα των προηγούμενων ετών.

2. Μεγάλο μέρος της ανοδικής πορείας της Μακάμπι οφείλεται σε συγκυρίες. Δύο νίκες στον πόντο με Μπασκόνια και Ρεάλ (η πρώτη σε εξ αναβολής παιχνίδι), ευνοϊκό πρόγραμμα με πολλά εντός έδρας ματς, η αφαίρεση των ρωσικών ομάδων, ο αδύναμος Παναθηναϊκός στην πιο κατάλληλη στιγμή. Πουθενά δεν διακρίνεται κάποια θεαματική αλλαγή από την εποχή Σφαιρόπουλου και υπό αυτή την έννοια, η καλύτερη δυνατή αντίπαλος για τον Ολυμπιακό στα πλέι οφ προβάλει αυτή. Από την άλλη, δεν γίνεται να μην αναγνωρίσουμε τη συνεισφορά του βετεράνου Τζέιμς Νάναλι στο νικηφόρο σερί των Ισραηλινών. Απέναντι στη Βιλερμπάν ο Νάναλι ολοκλήρωσε μία πεντάδα παιχνιδιών περίφημης απόδοσης, που τον βρήκε με απολογισμό 16,6 πόντους και 43,7% στα τρίποντα. Ο καλύτερος down the stretch.

3. Aς αφιερώσουμε ίσα ίσα δύο κουβέντες στην χαμένη καριέρα του πολυσχιδούς παίκτη που ονομάζεται Ρόκας Γκεντράιτις και που είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένο να φάει τα καλύτερα του χρόνια στο κέντρο διερχομένων της Μπασκόνια. 4/4 τρίποντα και 17 πόντοι σε ένα αδιάφορο παιχνίδι δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά μία κραυγή αγωνίας, ώστε τα τριακοστά του του γενέθλια τον Αύγουστο να μην τον βρουν εκ νέου σε σύνολο χωρίς ταυτότητα. Υπάρχουν και συμβόλαια θα μου πείτε, αλλά αν δεν κάνω λάθος αυτό του Ρόκας τελειώνει και οι ευσεβείς πόθοι δεν είναι κακό να εκφράζονται.

4. Περίφημος για ένα ακόμη βράδυ ο Όγκουστιν Ρούμπιτ, έβαλε 14 από τους 22 πόντους του στο πρώτο μέρος, στο οποίο η Μπάγερν πήγε στα αποδυτήρια με +9. Ήταν ό,τι ακριβώς χρειάζονταν οι Βαυαροί, προκειμένου στη συνέχεια να ξεμακρύνουν από τον Αστέρα, που έψαχνε πόντους με το κυάλι. Κλασική ομάδα Ράντονιτς, οι Σέρβοι έκαναν και πάλι ζημιές φέτος με την άμυνα τους, αλλά στάθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων στο φινάλε, καθώς αρνήθηκαν να πάρουν το παραμικρό ρίσκο. Κάποιος θα μπορούσε να δει την πορεία τους ως υπέρβαση, προσωπικά την βλέπω ως "μία από τα ίδια". Αντίθετα, η Μπάγερν πήρε το μέγιστο από το φετινό, σχετικά δυσλειτουργικό ρόστερ της και κατέληξε εκ νέου στα πλέι οφ.

5. Υποψήφιος για MVP αναντίρρητα ο Μάικ Τζέιμς, καθοριστικότερος στην τρομερή νίκη της Μονακό στο Μιλάνο ο Ντόντα Χολ. Γενικά ασταθής στη σεζόν, ο σέντερ των Μονεγάσκων αυτή τη φορά ήταν φόβητρο στην άμυνα (2 κοψ.), αστραπιαίος στην επίθεση (6/6) και τέρας στα ριμπάουντ (8), κερδίζοντας συντριπτικά τις μάχες της ρακέτας. Ειδικά όταν απέναντι του βρέθηκε ο Ταρζέφσκι, έστησε καρναβάλι στην τρίτη περίοδο. Ο Μοτεγιούνας τον έχει γενικά προσπεράσει στο rotation, μάλλον δίκαια, αλλά όταν ο προπονητής βλέπει τι γίνεται στο γήπεδο, ο Χολ μπορεί να παίξει πολύ καλά τον ρόλο του αθλητικού ψηλού.

X factor

O Σακίλ Μακίσικ ήταν ο κορυφαίος του Ολυμπιακού, δεν υπάρχει αμφιβολία. Επίσης, δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Τόμας Γουόκαπ, ελλείψει Σλούκα, έδεσε όλο το rotation της περιφέρειας στο β' μέρος, σε μία βραδιά που τον βρήκε νωρίς με δύο φάουλ και για κάμποση ώρα στον πάγκο. Ο Γουόκαπ έπαιξε τη γνωστή, τρομερή του άμυνα επάνω στα γκαρντ τα Μπάρσα, έκανε ένα κρίσιμο κλέψιμο και έβαλε ένα ακόμη κρισιμότερο τρίποντο για το 67-63, 1.35 πριν το τέλος. Και όλα αυτά, σαν επιστέγασμα της εξαιρετικής συμβολής του στην κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση, στην οποία οι επιλογές του ήταν ολόσωστες. Θέλω να δούμε μία χαρακτηριστική ενέργεια, που όντως δεν φαίνεται στη στατιστική και όντως είναι τρομερά χρήσιμη. Τι σημαίνει "συμβάλω στην κυκλοφορία της μπάλας"; Ιδού. Ούτε ένα σκριν, κίνηση στο χώρο, άμεση πάσα, μπαρτζωκικό όνειρο.

Το avatar

Δεν του έχουν που δεν του έχουν βγει του Μεσίνα οι πιο hipster επιλογές του στην περιφέρεια, αν δεν παίζει καλά και ο Σέρχι, τότε η Μιλάνο γίνεται ομάδα του μεσαίου χώρου (sic). 19 λεπτά, τέσσερις πόντοι και μία μόλις ασίστ δεν είναι απολογισμός για να δεις προκοπή, ειδικά σε ένα σύνολο που περιμένει σχεδόν αποκλειστικά καθοδήγηση από τους βετεράνους του. Νομίζω πως αν οι ρωσικές ομάδες συνέχιζαν, οι Μιλανέζοι δεν θα ήταν στην τετράδα, έτσι όπως παίζουν. Η επίθεση τους δεν είναι παραγωγική, οι πλάγιοι παίκτες δεν έχουν σχεδόν καθόλου κίνηση. Μοιραία λοιπόν, όταν οι Σέρχι και Ντιλέινι δεν βρίσκονται σε τίποτε τρομερά βράδια, το καράβι βυθίζεται αύτανδρο. Αρκετά με τα ναυάγια, είναι και μακάβρια.

H τακτική

Δεν ξέρω, ίσως τα σχήματα small ball να μην ταιριάζουν τόσο πολύ στην Ευρωλίγκα. Ο Ερυθρός Αστέρας π.χ., προσπάθησε φέτος να βγάλει όλη τη σεζόν με ευέλικτες συνθέσεις, τοποθετώντας συχνά ως σέντερ τους Μίτροβιτς και Νταβίντοβατς (!) και στοχεύοντας στο να εξαντλεί τους αντιπάλους του στην άμυνα. Πράγματι, η ανασταλτική λειτουργία των Σέρβων ήταν συχνά ασφυκτική. Όμως η επίθεση τους έχασε σημεία αναφοράς στη ρακέτα, δεν παρήγαγε εύκολα καλάθια από πικ εν ρολ και επιπλέον (και σημαντικότερο) η ομάδα του Ράντονιτς εκτέθηκε πολλές φορές από τους αντιπάλους ψηλούς, εφόσον αποφάσιζαν να επιτεθούν γύρω από τη στεφάνη. Ο Ρούμπιτ, που πήρε θέση στην πεντάδα μας σήμερα, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο Τρινκιέρι εκμεταλλεύτηκε πλήρως την ικανότητα του στα σπρωξίδια και στα καλάθια ορειβασίας και του έδωσε και κατάλαβε. Στο πιο κρίσιμο παιχνίδι της χρονιάς για τις δύο ομάδες, ο Ιταλός κόουτς γνώριζε ακριβώς τι έχει απέναντί του και πώς να προσαρμοστεί σε αυτό, την ώρα που ο Ράντονιτς διαχειρίστηκε την περίσταση σαν ρομπότ.

Η φάση

Ας αποφύγουμε τα κλισέ περί του τι έχει να κερδίσει ο Παναθηναϊκός από τον Παπαγιάννη τα επόμενα χρόνια, διότι δεν πρόκειται να κερδίσει τίποτα, αν δεν υπάρξει διοικητική σταθερότητα. Πάμε παρόλα αυτά να δούμε τον μοναδικό σέντερ που μπορεί να δυσκολέψει τόσο πολύ τον Ταβάρες, στο μισό μέτρο από τη στεφάνη.

Ναι, φυσικά και το έβαλε, αλλά έχω δει άλλους κι άλλους να τα τρώνε ευκολότερα. Ο,τι και να συμβεί στον Παναθηναϊκό, τουλάχιστον του χρόνου ας ξεκινήσει η σεζόν με έναν κανονικό πλέι μέικερ, ώστε να υπάρξει έστω ένα αντίκρισμα.

Coach of the Year

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι ο προπονητής της χρονιάς για την Ευρωλίγκα, είτε προκριθεί ο Ολυμπιακός στο φάιναλ φορ, είτε όχι. Είναι πολύ πιθανό οι ερυθρόλευκοι να μην τα καταφέρουν, αν βρουν απέναντι τους την Εφές (ή και άλλο αντίπαλο), όμως ακόμη κι έτσι, τίποτε δεν μπορεί να μειώσει το επίτευγμα της επιστροφής τους στις κορυφαίες ομάδες της ηπείρου, μετά από χρόνια παλινωδιών.

Το μεγαλύτερο αποτύπωμα του κόουτς δεν φαίνεται στην τακτική, αλλά στην κατανομή ρόλων, η οποία πολλές φορές παρεξηγείται ως "ανελαστικό rotation". Πράγματι, ο Ολυμπιακός φέτος είχε γενικά τις σταθερότερες πεντάδες στην Ευρωλίγκα, χωρίς να παρουσιάζει ιδιαίτερες προσαρμογές σε σχήματα ή συνδυασμούς προσώπων. Όμως αυτή ακριβώς η σταθερότητα ήταν το ζητούμενο στην πρώτη χρονιά έλλειψης του τεράστιου Σπανούλη και σε ένα ρόστερ που κάθε άλλο παρά συγκαταλέγεται στα 5-6 κορυφαία της ηπείρου. Επιμένοντας στην ενεργή συμμετοχή των περισσότερων μονάδων, ο Μπαρτζώκας θυσίασε κάμποσα σερί αντιπάλων (ειδικά στη δεύτερη περίοδο κάποιων αγώνων), στο βωμό της απόκτησης ομοιογένειας. Έδωσε βάση στην διαρκή αποτελεσματικότητα της άμυνας και στην σταδιακή ένταξη των παρείσακτων του ξεκινήματος (Μακίσικ, Μάρτιν), κλείνοντας τα αυτιά του σε σειρήνες κριτικής, που στο αρνητικό σερί του Ιανουαρίου ζητούσαν ανακάτεμα της τράπουλας (π.χ. την τοποθέτηση του Σλούκα στο αρχικό σχήμα ή την εκδίωξη του Έισι, χάρην ενός παίκτη με δυνατότητα μεγαλύτερης συμβολής). Το αποτέλεσμα; Ο Ολυμπιακός ήταν φέτος η συνεπέστερη ομάδα της κανονικής περιόδου, χωρίς ακόμη να έχει εκμεταλλευτεί το μεγαλύτερο ατού του προπονητή: Την άρτια προετοιμασία σειρών και μεγάλων αγώνων, όταν έχει μπροστά του χρόνο.

Ναι, ο Μπαρτζώκας έχει φέρει την συγκυρία στα μέτρα του. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η ομάδα θα μπει απολύτως διαβασμένη στα πλέι οφ. Απλώς, το να προκριθεί στην τετράδα δεν εξαρτάται μόνο από εκείνη, αλλά και από τον αντίπαλο. Στην ώρα τους όλα, αυτή τη στιγμή η κατάσταση είναι αυτή που είναι.

Ντοπέ

Ο Ντίνος Μήτογλου έβγαλε θετικό δείγμα σε έλεγχο ντόπινγκ και μάλιστα σε ουσία που θεωρείται από τις "βαριές". Στην πορεία του να αποδείξει την αθωότητα του θα έχει στο πλευρό του έμπειρους δικηγόρους, την ομοσπονδία καλαθοσφαίρισης και φυσικά τον ελληνικό Τύπο, που όπως ήδη φαίνεται, δεν πρόκειται να τον βάλει σε μαύρη λίστα, για τους γνωστούς, ευνόητους λόγους. Άλλωστε, όλοι λίγο εώς πολύ θέλουν να δουν τον Μήτογλου να γλιτώνει, ενόψει του Ευρωμπάσκετ που έρχεται. Εκ διαμέτρου αντίθετη στάση, σαφώς σκληρότερη, κρατά η ομάδα του, τουλάχιστον όπως φαίνεται από τις δηλώσεις του πιο "κατάλληλου" εκπροσώπου της, του πολύπειρου προπονητή Ετόρε Μεσίνα. Ο Ιταλός τεχνικός μίλησε με σκληρή γλώσσα, προβάλοντας στάση "μηδενικής ανοχής" και εκφράζοντας δυσαρέσκεια για προγράμματα διατροφής/ενίσχυσης, που συντελούνται εκτός των κύκλων της ομάδας. Η Μιλάνο, όπως και οποιοσδήποτε επαγγελματικός οργανισμός υψηλού επιπέδου, επιθυμεί οι παίκτες με τους οποίους υπογράφει σύμβαση, να ακολουθούν τις δικές της οδηγίες για την διατήρηση της αγωνιστικής τους ετοιμότητας και όχι να εφαρμόζουν διατροφικά/ενισχυτικά σχήματα άλλων μερών. Καμία έκπληξη εδώ φυσικά. 

Αργά ή γρήγορα το τοπίο στην υπόθεση θα ξεκαθαρίσει. Τη δεδομένη στιγμή όμως, η θέση της ομάδας είναι σαφώς δικαιότερη απέναντι στο άθλημα και αρμόζει στην περίσταση πολύ περισσότερο από εκείνη των ελληνικών μερών. Δεν καταδικάζει ευθέως τον παίκτη, θα ήταν ανήθικο. Kαταδικάζει ξεκάθαρα την πρακτική και έτσι αν ο παίκτης βρεθεί ένοχος, θα έρθει απλώς να πέσει μέσα. Στην άλλη όχθη, προσπαθούν μάνι μάνι να τον αθωώσουν, βάζοντας ένα ακόμη λιθαράκι σε αυτό το απαίσιο οικοδόμημα των "δικών μας παιδιών". Εδώ βέβαια ολόκληρος Τσιτσιπάς γλιτώνει διαρκώς από την κριτική, παρά την χιονοστιβάδα από αποδείξεις πως είναι (το λιγότερο) φελλός. Σε μία υπόθεση προσωρινού ντόπινγκ θα κολλήσουμε;

Τέλος πάντων, σας αφήνω με τον Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ του ΚΚΕ, που έκανε χθες γραμματεία στο ΣΕΦ, μετά την ομιλία του στο Σύνταγμα.