Η πρώτη πεντάδα

1. Νάντο Ντε Κολό. Ο γκαρντ της ΤΣΣΚΑ μας έχει συνηθίσει στις καλές εμφανίσεις απέναντι στη Ρεάλ και φρόντισε να βάλει το καλό του κοστούμι στον αγώνα της αγωνιστικής. Ήταν ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου και απέδειξε για μία ακόμα φορά πως τουλάχιστον σε ροή ρεγκιουλαρ σίζον, είναι «διαστημικός». Έγραψε 21 πόντους με 6/7διπ, 2/5τρ, 3/3β, 3ριμπ, 4ασ, 3λ, 22PIR σε 26:46 παιχνιδιού.

2. Μιντάουγκας Κουζμίνσκας. Μπορώ να υποθέσω πως η Αρμάνι όταν έφερνε τον Λιθουανό φόργουορντ πίσω στην Ευρώπη θα περίμενε από εκείνον να είναι πιο επιδραστικός στο παιχνίδι της. Ο Κουζμίνσκας ωστόσο εμφανίζεται ως τώρα αρκετά ασταθής και μία εξήγηση ίσως είναι η αγωνιστική απραγία των περασμένων μηνών. Απέναντι στην Νταρουσάφακα πάντως βρήκε μια καλή ευκαιρία να «ξεσκουριάσει» και η συνεισφορά του ήταν πολύτιμη: 19π, 4/6διπ, 3/3τρ, 2/2β, 8ριμπ, 1ασ, 1κλ, 1λ, 28PIR σε 26:45.

3. Νίκολο Μέλι: Η Φενέρ πήρε μία από τις πιο εύκολες νίκες της αγωνιστικής, επικρατώντας επί του Παναθηναϊκού με διαφορά που άγγιξε τους 20 πόντους. Καλύτερος παίκτης των νικητών, με πολύ σημαντική συνεισφορά στο κομμάτι του παιχνιδιού όπου ουσιαστικά κρίθηκε το αποτέλεσμα, δηλαδή στο πρώτο ημίχρονο, ήταν ο Ιταλός φόργουορντ ο οποίος τελείωσε τον αγώνα με 14π, 1/1διπ, 4/5τρ, 7ριμπ, 4ασ, 2κλ, 27PIR σε 28:57 συμμετοχής.

4. Ταρίκ Μπλακ. Η Μακάμπι ήθελε πάση θυσία τη νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό προκειμένου να διατηρήσει τις ελπίδες της για είσοδο στην οκτάδα, και ένας από τους βασικούς λόγους που την πήρε, ήταν ο σωματώδης σέντερ της. Σε ένα αρκετά νευρικό παιχνίδι, χαμηλού σκορ και με μόλις 17 ασίστ συνολικά, παρότι ο ίδιος έπαιξε λιγότερο από 25’, τα νούμερα του Μπλακ απέβησαν καθοριστικά και η Μακάμπι «πλήγωσε» τον Ολυμπιακό στο δυνατό του σημείο, το παιχνίδι στη ρακέτα: 19π, 7/9διπ, 5/9β, 7ριμπ, 6 κερδισμένα φάουλ, 23 PIR.

5. Βενσάν Πουαριέ. Με τον ηγέτη της (Σενγκέλια) εκτός μάχης, η Μπασκόνια περιμένει πολλά από τον Γάλλο σέντερ για την εύρυθμη λειτουργία της φροντλάιν της. Ο Πουαριέ είναι ένας γενικά αξιόπιστος τύπος που και αυτό που μπορεί να δώσει θα το δώσει, και το γήπεδο θα σηκώσει στο πόδι άμα λάχει. Απέναντι στη Μπάγερν η Μπασκόνια ήθελε απαραιτήτως τη νίκη ώστε να την φτάσει στη βαθμολογία (11-11) και ο Βενσάν έβαλε το λιθαράκι του προς αυτήν την κατεύθυνση με 11π, 5/7διπ, 1/1β, 11ριμπ, 1ασ, 21PIR σε 25’ συμμετοχής. Α, πέτυχε και το καλάθι που εξασφάλισε τη διαφορά υπέρ των Βάσκων σε περίπτωση ισιβαθμίας με τους Βαυαρούς.

MVP.

Τζόρνταν Μίκι. Ο Αμερικανός σέντερ της Χίμκι αποτέλεσε τον καθοριστικότερο παράγοντα στη νίκη της ομάδας του επί της Μπουντούτσνοστ στην Ποντγκόριτσα. Αποτέλεσε το σημείο αναφοράς των Ρώσων στην επίθεση και όσο βρισκόταν στο παρκέ, έμοιαζε πραγματικά ασταμάτητος και αποδείχθηκε ιδιαιτέρως οικονομικός, καθώς σε μόλις 19:32 συμμετοχής πέτυχε 25π, 7/9 διπ, 2/3τρ, 5/6β, 4ριμπ, 1ασ, 1κλ, 1 λάθος και 28 βαθμούς στην κλίμακα αξιολόγησης.

Το avatar.

Γιάνις Στρέλνιεκς. Ο Λετονός γκαρντ , από σπόντα ή όχι, είναι επιφορτισμένος με αυξημένες αρμοδιότητες στην περιφέρεια του Ολυμπιακού. Άλλες φορές τα καταφέρνει, άλλες όχι. Το βράδυ της Πέμπτης στο Τελ Αβίβ, δεν ήταν ένα από τα «δικά του». Ο επιθετική λειτουργία του Ολυμπιακού ήταν συνολικά μέτρια, και ο Στρέλνιεκς δεν κατάφερε να βοηθήσει την ομάδα ούτε με δημιουργία, ούτε με σκορ. Ο απολογισμός του ήταν 4π, 0/1διπ, 1/6τρ, 1/1β, 1ριμπ, 2ασ, 2κλ, 2λ, -1PIR.

X-factor.

Σκότι Γουίλμπεκιν. Ο μικρόσωμος Αμερικανός γκαρντ μπορεί να ήταν άστοχος από την γραμμή του τριπόντου και αυτό να επηρρεάζει αρνητικά τις στατιστικές αξιολογήσεις, πέτυχε όμως το νικητήριο καλάθι και αφενός έδωσε τη νίκη στην ομάδα του, αφετέρου μας υπενθύμισε πως η στατιστική υπάρχει για να υπηρετεί το μπάσκετ, και όχι το αντίστροφο. Σε 22:34 συμμετοχής είχε 17π, 7/11διπ, 1/7τρ, 1ριμπ, 1ασ, 1κλ, 1λάθος και 10 μονάδες στην κλίμακα αξιολόγησης. Σκυτάλη στο Γιώργο για τα επιμέρους...

The Hackett case

Yπάρχει ένα σημείο καμπής στην φετινή χρονιά του Ντάνιελ Χάκετ, το παιχνίδι απέναντι στην Χίμκι στις 13 Δεκέμβρη, όπου και πέτυχε για πρώτη φορά φέτος διψήφιο αριθμό πόντων. Έκτοτε, και για 10 ακόμη παιχνίδια, ο Ιταλός παίζει σαν δαιμονισμένος, προσθέτοντας στο αλητικό/pop-sexy παρουσιαστικό του την ουσία ενός ιντελεκτουέλ. Βασικά, σε shot chart όλο αυτό μεταφράζεται ως εξής.

Στα τελευταία 11 (όχι 1-2), ο Ντάνι σουτάρει με το εκπληκτικό 74,1% σε eFG% (σταθμισμένη ευστοχία), το οποίο είναι τόσο ψηλά λόγω και του τρομερού 58,3% στα τρίποντα. Όλα μαζί στο μίξερ παράγουν 1.48 πόντους ανά σουτ, λες και είναι τα νούμερα του Ντατόμε ξερωγω. Σύμφωνα δε με το overbasket, η παρουσία του αγαπημένου των φιλάθλων του θρύλου (μας) σημαίνει αυτόματα και 10.2 πόντους/100 κατοχές περισσότερους για την ΤΣΣΚΑ από τους αντιπάλους της. 

Τι τα θες και τα σκαλίζεις τώρα θα μου πείτε, γλιτώσαμε από τον σακάτη. Προσυπογράφω, καθότι δεν ήταν γνωστό πώς θα εξελιχθεί η υγεία του. Όμως το να παρουσιάζεται ξαφνικά ο Χάκετ ως ένας παίκτης ειδικών αποστολών και μόνο, το λες και υπερβολή. Όπως αποδεικνύεται, και όπως ξέραμε όσοι τον παρακολουθούσαμε πριν έρθει στον Ολυμπιακό, μπορεί να κάνει σαφώς περισσότερα πραγματα. Από την άλλη, τα ποσοστά που μόλις είδατε σίγουρα δεν ήταν κάτι αναμενόμενο. Όμως εδώ πρέπει να εξετάσει κανείς και την ομαδική λειτουργία slash στελέχωση. Η πεντάδα της ΤΣΣΚΑ σχεδόν μονίμως έχει μέσα μίνιμουμ δυο πλάγιους σουτέρ, μίνιμουμ δύο χειριστές (συχνά οι ρόλοι αυτοί συμπίπτουν στο πρόσωπο ενός) και παίζει επίσης μονίμως σε υψηλότατους ρυθμούς - τρίτη σε pace με 72,2. Υπό αυτές τις συνθήκες ο Χάκετ θριαμβεύει, με τον μισό από τον θρίαμβο να ανήκει ομολογουμένως στον προπονητή του. Γιατί; Διότι τον υπολογίζει φανερά ως παίκτη-κατάληξη των επιθέσεων και όχι μόνο ως τον "σπρώξε-την-μπάλα-στον-αιφνιδιασμό-κάνε-κάνα-drive-ή-βάρα-στην-άμυνα". Παρακάτω ακολουθούν τρεις τέτοιες περιπτώσεις, από ένα μάλιστα παιχνίδι (αυτό απέναντι στη Ζαλγκίρις), όπου ο Ντάνι λειτουργεί ως σουτέρ στην αδύνατη πλευρά ή γενικώς. Τον Ιτούδη δείχνει να νοιάζει η καλή κυκλοφορία και το ελεύθερο σουτ και στην διαδικασία εύρεσης του εμπιστεύεται τους πάντες. Well done.

Στην τελευταία φάση, παρεμπιπτόντως, φαίνεται και τι μπορεί να πετύχει κάποιος αν παίζει στην θέση 4 με τον Κλάιμπερν, του οποίου ο χειρισμός αφήνει άγαλμα τα περισσότερα τεσσάρια της Ευρωλίγκα. Απλό, υπερ-απλό μπάσκετ. Μιλώντας για απλό μπάσκετ.

Ο Ολυμπιακός

 Δυο τρία εγκεφαλικά πρέπει να τα έπαθε ο κόουτς Μπουλετ με την άμυνα που έπαιξε η Μακάμπι στο τρίποντο του Σπανούλη, περίπου 15'' πριν το τέλος, με την έξτρα περιστροφή του Ζούσμαν και την επιλογή να δοθεί το ελεύθερο σουτ στον αφιονισμένο Σπανούλη. Παρόλα αυτά, στην αμέσως επόμενη επίθεση ο Ουίλμπεκιν καθάρισε, πρώτα περνώντας στα πόδια τον Μιλουτίνοφ και μετά σουτάροντας πάνω από τα χέρια του Τουπάν. Ας θυμηθούμε σε αλληλουχία τις δύο φάσεις.

Η αλήθεια πως ο Μιλουτίνοφ δεν φταίει σε τιποτα, ούτε η τακτική. Δηλαδή τι θα κάνεις; Θα δώσεις mid range σε παίκτη που έχει διαπρέψει σε αυτό ακριβώς καθόλη την διάρκεια του ματς; Όχι. Το σωστό θα ήταν ο Τουπάν να είχε κάνει αυτό για το οποίο αποκτήθηκε. Επίσης, όσο να ναι σουταρε σωστά και ο Ουίλμπεκιν, δεν ήταν μόνο στο χερι των ερυθρόλευκων η κατάληξη της φάσης.

Αντίθετα, είναι τελείως στο χερι τους να παίξουν καλύτερα, κάτι που δεν εξαρτάται φυσικά από την παρουσία ή όχι του Ουέμπερ. Ο νεοαποκτηθείς έχει κληθεί στην ομάδα για να μπαλώσει κάποια κενά, αλλά για τις τελευταίες δυο εμφανίσεις π.χ. ο αριθμός των γκαρντ που αγωνίστηκαν είναι μάλλον άσχετος με την εικόνα. Πολύ Πρίνστον δεν βλέπουμε (αναμενόμενα) και το παιχνίδι έχει πάει (επίσης αναμενόμενα) στην ball screen επίθεση. Οσοι ανακάλυπταν αλλαγή όλης της φιλοσοφίας και διάφορα άλλα τέτοια πομπώδη, έρχονται αντιμέτωποι με την πραγματικότητα του μπάσκετ της Ευρωλίγκα. Οι άμυνες είναι πολύ σκληρές, αν απέναντι είναι ο Σφαιρόπουλος γίνονται ακόμη σκληρότερες και έτσι από εδώ και πέρα ο Ολυμπιακός πρέπει να ματσάρει αυτή την σκληράδα με αντίστοιχη δική του, προκειμένου να σπάσει την πίεση και να βγάλει ελεύθερα σουτ. Τι εννοώ άραγε με τον όρο "επιθετική σκληράδα"; Α. Αυτό που έκανε προχθές ο Γκος Β. Γερά σκριν κύριε Λεντέι μου - και οι υπόλοιποι. Βλέποντας και κάνοντας.

Πωωωω αργήσαμε σήμερα. Σόρι που δεν έχουμε κάτι για τον Παναθηναϊκό, αλλά ας μη χαλάμε τις καρδιές μας Σαββατιάτικο.