Υπέρ
Οι Μαδριλένοι όπως όλα τα τελευταία χρόνια έτσι και γι’ αυτή τη σεζόν, ξεκινάνε με ένα από τα ποιοτικότερα (και ακριβότερα) ρόστερ της διοργάνωσης. Φέτος η Ρεάλ, παρά την τεράστια απώλεια του Ροντρίγκεζ, εκτιμώ πως κατάφερε να αναβαθμίσει το ρόστερ της σε σημεία που επιβάλλονταν να το κάνει (βλ. αθλητικότητα, defensive skills). Η ποιότητα των Γιουλ-Ρούντι θα είναι και πάλι εκεί, τα εργαλεία Μασιούλις-Ρέγιες-Νοτσιόνι επίσης, ενώ ο Αγιόν ανήκει στους τοπ ψηλούς της Ευρωλίγκας. Η προσθήκη των Ράντολφ (βλ. παρακάτω), Hunter, Draper κάνει τη Ρεάλ πιο σκληρή, πιο αθλητική και προσθέτει “γρήγορα πόδια” στην γραμμή των ψηλών -ότι δηλαδή της έλειψε πέρισυ- συν έναν ικανότατο αμυντικό στην περίμετρο. Από κει και πέρα, η Ρεάλ θα έχει ξανά μεγάλη έφεση στο transition παιχνίδι και γενικότερα στην ταχύτητα εκτέλεσης, ενώ θεωρείται δεδομένο πως και πάλι θα σουτάρει αρκετά καλά. Ο Draper και ο Hunter σίγουρα θα ανεβάσουν το επίπεδο της άμυνας και μια πιθανή 5αδα με αυτούς τους δύο μέσα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον Laso σε περιπτώσεις που θα θέλει να ελέγξει το ρυθμό.
Κατά
Η τρύπα που αφήνει ο Sergio Rodriguez είναι πολύ μεγάλη και η Ρεάλ πήρε το ρίσκο να μην τον αντικαταστήσει με κάποιον άλλον star, αλλά με τον “εργάτη” Draper και τον άπειρο Doncic που είπαμε και στην αρχή. Πέρα από την αδιαμφισβήτητη ποιότητα του Ισπανού, αυτό που θα λείψει από τους Μαδριλένους είναι η ικανότητά του στο να τρέχει με εντυπωσιακή ταχύτητα την επίθεση, χωρίς να υποπίπτει σε πολλά λάθη, κοινώς το low-mistake basketball. Η απώλεια του “Chacho” θα εντείνει το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ρεάλ Μ αρκετές φορές στο σετ παιχνίδι, και αυτό είναι κάτι που ο Laso πρέπει να αντιμετωπίσει. Ο Laso παρεπιμπτόντως καλείται να βρει το κατάλληλο rotation ειδικά για τη γραμμή των ψηλών όπου συνωστίζονται οι Ayon, Randolph, Hunter, Reyes, Tompkins, Nocioni, ώστε να πάρει το maximum από όλους τους παίκτες του.
Καλύτερη μεταγραφή
Ασυζητητί ο Anthony Randolph. Ο Αμερικάνος, ο οποίος για κάποιο λόγο δεν παίζει στο NBA, ήταν από τους κορυφαίους ψηλούς της περασμένης σεζόν και πιθανότατα ο καλύτερος που βγήκε στην αγορά το καλοκαίρι. Μπορεί να δώσει στην ομάδα πολλά και διαφορετικά πράγματα. Γρήγορα πόδια, καλή αμύνα, rim protection και κυρίως μπορεί να απειλήσει το καλάθι με πολλούς διαφορετικούς τρόπους: σουτ μέσης ή μακρινής απόστασης, (λίγο) ποστάρισμα, παιχνίδι απομόνωσης (isolation) από μέση απόσταση το οποίο συνήθως συνοδεύονταν από σουτ μετά από ντρίπλα και ήταν το σήμα κατατεθέν του κατά την περσινή σεζόν. Μεγάλο συν επίσης πως μπορεί να αγωνιστεί σε διάφορες lineups είτε ως 4 είτε ως 5.
Στο τέλος MVP θα είναι ο…
Sergio Llull. Ο Ισπανός guard ούτως ή άλλως μοιράζοταν τον ρόλο του ηγέτη μαζί με τον Rodriguez, οπότε φέτος αναμένεται να αναβαθμιστεί ακόμη περισσότερο. Ο Llull είναι ο κινητήριος μοχλός στην επίθεση, έχει ηγετικά χαρακτηριστικά, μπορεί να πάρει και να βάλει τα πιο τρελά σουτ που “σκοτώνουν” τον αντίπαλο και να παίξει εξαιρετική άμυνα. Από την απόδοσή του θα κριθούν πολλά για τη σεζόν των Μαδριλένων.
Φέτος θα αναδειχθεί ο...
Σιγά το δύσκολο, ο Luka Doncic. Ο 17χρονος πρόλαβε ήδη από πέρυσι να δείξει στον κόσμο ψήγματα του ιδιαίτερου ταλέντου του, ενώ φέτος, με την αποχώρηση του Sergio Rodriguez, θα βρει και τον χώρο που χρειάζεται ώστε να πάει ένα βήμα παραπέρα. Παρά την ηλικία του, τον χαρακτηρίζει η ωριμότητα μέσα στο παρκέ και γι’ αυτό και πιστεύω πως θα έχει σημαντικό ρόλο και ευθύνες μέσα στη χρονιά. Επίσης το θράσος είναι κάτι που δεν του λείπει και εφόσον το διαχειριστεί σωστά, θα τον βοηθήσει στο να ανταγωνιστεί τους πιο έμπειρους αντιπάλους του.
Μια ωραία πεντάδα
Πολύ πρώιμη πρόβλεψη
Θα είναι καλύτεροι από πέρυσι και αν παίξουν πραγματικά πιο αποτελεσματική άμυνα, έχουν ισχυρές πιθανότητες να είναι στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες της χρονιάς.
