Μετά από παιχνίδια όπως το game 5 απέναντι στην Εφές , η διάθεση για ανάλυση δεν είναι μεγάλη, συνεπώς ελπίζω να μου συγχωρήσετε την σχετικά μικρή αναφορά στο ματς. Μία πρόκριση στο φάιναλ φορ περισσότερο καλεί για έναν απολογισμό, υπό την έννοια του ότι αποτελεί την σαφή διαχωριστική γραμμή μεταξύ μιας καλής και μία αληθινά επιτυχημένης σεζόν. Ελπίζω πως δεν είναι πολλοί αυτοί που περιμένουν να κρίνουν τον Ολυμπιακό (ή τον ΠΑΟ) από το αν θα κερδίσει και τα δυο παιχνίδια της τελικής φάσης ή από τα αν θα επικρατήσει στους τελικούς του πρωταθλήματος-κωμωδια. Στην ουσία του , το χθεσινό παιχνίδι απέναντι στην πολύ καλή ομάδα του Περάσοβιτς αποτελεί την δικαίωση του καλοκαιρινού σχεδιασμού του προπονητή, ενός σχεδιασμού που υπέστη αναγκαστικές, και εξίσου, επιτυχημένες διαφοροποιήσεις στην διάρκεια της αγωνιστικής χρονιάς. Παρά μάλιστα την (σε πολλές φορές δίκαιη) κριτική, το τιμ των ερυθρόλευκων επέμεινε με μεγάλη προσηλωση στα όσα ήθελε να παρουσιάσει στο παρκέ, καταφέρνοντας εν πολλοίς να διαφοροποιηθεί από την περυσινή του εικόνα σε καίρια σημεία.

Φενέρ και ΤΣΣΚΑ είναι οι πρώτες ομάδες που προκρίθηκαν στο φάιναλ φορ. Αλλιώς το έκανε η πρώτη και αλλιώς η δεύτερη. H Ρεάλ θα είναι και εκείνη εκεί. Η σειρά της δεν έχει τελειώσει, αλλά είναι η καλύτερη ομάδα από τις δύο. Κανονικά η καλύτερη ομάδα θα έπρεπε να είναι και ο Ολυμπιακός, όμως η Εφές έχει βρει τα κουμπιά του και τον έχει αναγκάσει σε ένα μπάσκετ που παραπέμπει σε προηγούμενα χρόνια. Ολα αυτά, τα επισκιάζει το πούλμαν στην δική μας επικαιρότητα, αλλά αυτό δεν είναι ένα σημείωμα για το πούλμαν. Είναι το "μακρινό ριμπάουντ" και έχει τις αγωνιστικές κατηγορίες του.

Ενα γαμημένο side pick που οδηγούσε σε post up μετά από switch έκανε όλη την ζημιά στον Ολυμπιακό στο πιο κρίσιμο σημείο της δεύτερης αναμέτρησης με την Εφές. Ο Περάσοβιτς, έβγαζε τον Γκρέιντζερ μέσα από σκριν στο πλάι, ο Μπράουν σκρίναρε και κατόπιν έβαζε τον Σπανούλη στην πλάτη και διάβαζε την άμυνα. Το 65 - 58 του Ολυμπιακού έγινε με δύο τρίποντα και ένα δίποντο 65 - 66 και το παιχνίδι έγινε ντέρμπι. Όχι ότι δεν ήταν πιο πριν, απλώς οι ερυθρόλευκοι έδειχναν να είχαν βρει τον τρόπο να ξεφύγουν με την νίκη. Οι φάσεις αυτές όμως ήταν καθοριστικές, καθώς η άμυνα δεν μπόρεσε να τις διαβάσει σωστά. Πρώτα έστελνε βαθειές βοήθειες που άφηναν παίκτες ελεύθερους στο τρίποντο, και έπειτα άφησε τον Σπανούλη να παίξει μόνος, με αποτέλεσμα το κάρφωμα του Μπράουν. Γιατί άραγε δεν ακολουθήθηκε η τακτική του πρώτου αγώνα και ο Γκρέιντζερ δεν αφέθηκε να σουτάρει; Ακούγεται εύκολο, αλλά καμμιά φορά η επίθεση μπορεί να αναγκάσει στην αλλαγή, να κάνει force the switch που λένε.

Για να πάρει η Φενέρ το τρόπαιο αρκεί να κερδίσει τρία παιχνίδια στην έδρα της. Σκεπτόμενος κανείς την παραπάνω πρόταση ίσως βρίσκει από τώρα το φαβορί για την ευρωλίγκα, αν και για να πούμε την αλήθεια η έδρα δεν κερδίζει εύκολα καλύτερες ομάδες. Ο Παναθηναϊκός όμως τέτοια δεν είναι, συνεπώς οι ελπίδες των Τούρκων γίνονται ακόμη περισσότερες. Θυμάμαι μέχρι πριν από έναν μήνα η Φενέρ δεν φόβιζε κανέναν, άλλοι την ήθελαν και ως αντίπαλο. Περίεργο πράγμα. Πρόκειται για ομάδα του Ζοτς , που παίζει πλήρης σε σειρά πλέι οφ. Δεν μάθαμε τίποτε τόσο χρόνια; Ο βασικός αστερίσκος ήταν πως το rotation ήταν πολύ σφιχτό, κάτι που στην κανονική περίοδο έφερε όντως προβλήματα και ήττες. Ομως από την στιγμή που οι σκόπελοι αυτοί ξεπεράστηκαν, μην τρελαθούμε, είναι ο χειρότερος δυνατός αντίπαλος σε σειρά πλέι οφ για κάποιον που έχει πλεονέκτημα έδρας. Είναι η περυσινή φιναλίστ με τους ίδιους ακριβώς παίκτες. Τέλος πάντων, πάμε να δούμε τις κατηγορίες της περίληψής μας, για το πιο ενδιαφέρον βράδυ της σεζόν μέχρι τώρα.

Μετά το τέλος του πρώτου αγώνα και το αποκαρδιωτικό πρόσωπο που επέδειξε στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός, όλος ο κόσμος περίμενε με αγωνία τα διάφορα τρικ που θα είχε προετοιμάσει ο Πσκουάλ. Η κριτική που δέχθηκε μπορεί να χαρακτηριστεί σκληρή, αλλά μια ευκαιρία να αποδείξει ότι δίκαια συγκαταλέγεται στους κορυφαίους προπονητές της Ευρώπης ήταν και ο αγώνας αυτός. Οι πρώτες αλλαγές που είχαν ετοιμαστεί φάνηκαν πριν καν αρχίσει ο αγώνας, στο άκουσμα της πεντάδας. Σχήμα με Καλάθη-Παππά- Ρίβερς- Σίνγκλετον- Μπουρούση για να αντιμετωπιστούν καλύτερα τα μαρκαρίσματα. Πρέπει να ήταν η πρώτη φορά στη σεζόν που χρησιμοποιήθηκε αυτή η πεντάδα στο αρχικό σχήμα.

Η πρωτη αγωνιστική των πλέι οφ της ευρωλίγκα είχε ωραία παιχνίδια, με τα φαβορί να επικρατούν εύκολα ή δύσκολα και με το μοναδικό μπρέικ να έρχεται στο πλέον αμφίρροπο ζευγάρι. Η Φενέρ πήρε το πλεονέκτημα έδρας από τον Παναθηναϊκό, ο οποίος απόψε παίζει την σεζόν του. Θα είναι εξίσου δύσκολο να νικήσει , αλλά πριν πάμε εκεί ας δούμε τις κατηγορίες μας, σαφώς πειραγμένες σε σχέση με εκείνες της κανονικής περιόδου.

Καλημέρα και καλή χώνεψη αγαπητοί φανζ σε εσάς, σε εμάς, αλλά και στις Νταρουσάφακα, Εφές και Μπασκόνια που θα δουν το Final Four από το σπίτι τους. Επιστρέφουμε από τις διακοπές μας για να σας "σερβίρουμε" από κοινού με τον Bill το preview του πιο αμφίρροπου κατά τη γνώμη μας ζευγαριού των play offs, αυτό μεταξύ του Παναθηναϊκού και της Φενέρμπαχτσε. Οι δύο ομάδες διέγραψαν εκ διαμέτρου αντίθετες πορείες στην τελική ευθεία της regular season με αποτέλεσμα να πέσουν η μία πάνω στην άλλη, με το πλεονέκτημα έδρας δικό μας. Η πίεση είναι μεγάλη και στα δύο "στρατόπεδα" καθώς έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, το ζευγάρι αυτό είναι το μόνο στο οποίο όποιος από τους δύο και να αποκλειστεί, θα το φέρει στις πλάτες του ως γκράντε αποτυχία, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Κι αφήστε τον πονηρό Zοτς να προσπαθεί να καλμάρει την πίεση μιλώντας για την, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, γιγάντωση της ομάδας του και τα 2.500 εισιτήρια μ.ο. στην Ευρωλίγκα, που επί των ημερών του έγιναν 11.000. Δε μασάμε, αλλά πασάρουμε στον Bill για το scan report των Τούρκων.

Το ζευγάρι ΤΣΣΚΑ Μόσχας - Μπασκόνια μπορεί να μην μοιάζει τόσο αμφίρροπο όσο άλλα, να υπάρχει δεδομένα γκραν φαβορί και να μην είναι γενικά το πλέον εμπορικό από τα τέσσερα των πολυαναμενόμενων playoffs, όμως καθίστε, έχει και τα καλά του. Δύο σπουδαίες επιθετικά ομάδες, οι οποίες είναι ικανές να διασκεδάσουν το κοινό, στέκονται πίσω από την γραμμή της αφετηρίας σε μια σειρά όπου η ΤΣΣΚΑ ευελπιστεί να μην πέσει θύμα κάποιας μεγάλης έκπληξης που θα μνημονεύεται στη Βιτόρια ως "βασκικό έπος" τα επόμενα έτη, ενώ η Μπασκόνια αποσκοπεί στο να διαδραματίσει τον ρόλο του θύτη σε ένα τέτοιο απρόσμενο ενδεχόμενο.

Ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί στην σειρά που ξεκινά απόψε το βράδυ στο ΣΕΦ. Είναι μία από τις καλύτερες ομάδες της Ευρωλίγκα, ήρθε τρίτος σε ένα δύσκολο πρωτάθλημα, έχει μια άμυνα που δαγκώνει και παίκτες με εμπειρία να διαχειριστούν τέτοιου είδους καταστάσεις. Απέναντι του δεν θα βρει έναν εύκολο αντίπαλο, αντιθέτως. Η Αναντολού Εφές του Βέλιμιρ Περάσοβιτς ξεκίνησε μέτρια στην διοργάνωση, αλλά στην συνέχεια βρήκε χημεία και βελτιώθηκε , κυρίως διότι ο Κροάτης κόουτς κατάλαβε πως δεν μπορούσε να εφαρμόσει ακριβώς τις τακτικές που τον πήγαν πέρυσι σχεδόν μέχρι το τέλος. Ο Μπουρούσης και ο Ντάνστον είναι δύο διαφορετικοί παίκτες, όπως διαφορετικό είναι και το φετινό δίδυμο στα γκαρντ σε σχέση με το περυσινό. Σιγά σιγά, και με τον χρόνο μίας μακράς περιόδου σύμμαχο, η Εφές απέκτησε ταυτότητα και έκανε έναν δεύτερο γύρο που κανονικά κάνουν οι ομάδες που κυνηγούν πλεονέκτημα, όχι μία απλή πρόκριση. Οι Τούρκοι έχρονται λοιπόν με ορμή , όμως ταυτόχρονα φέρνουν μαζί και στοιχεία που θεωρητικά μπορεί να αντιμετωπιστούν επαρκώς από το ερυθρόλευκο παιχνίδι. Παρακάτω θα δούμε αναλυτικά κυρίως την αντίπαλο του Ολυμπιακού, καθώς τον ίδιον τον έχουμε αναλύσει ήδη πολλές φορές μέσα στην σεζόν.

"Γράψε για το σερβάιβορ Γιώργο, θα σε βοηθήσουμε εμείς" προέτρεψε η ομάδα του BG οταν τους αποκάλυψα ότι βρίσκομαι σε writer's block. Ευτυχώς οι διακοπές του Πάσχα είναι κοντά, να κλείσουμε λίγο κι εμείς τον ιστότοπο να αποτοξινωθούμε (από Τετάρτη εώς Δευτερα του Πάσχα). Επίσης ευτυχώς, υπάρχει αυτή η χθεσινή τρίτη περίοδος μεταξύ Μακάμπι και Παναθηναϊκού, και έτσι το σερβάιβορ δεν θα απασχολήσει τελικά τον ιστότοπο, τουλάχιστον περισσότερο από τον αγωνιστικό προσανατολισμό του τριφυλλιού.