Στην όλη φετινή αναστάτωση λοιπόν, η trade deadline έπεσε πάνω στην March Madness, ο covid έχει απαγορέψει τα πολλά-πολλά ταξίδια παραγόντων της Λίγκας μαζί με τις ομάδες, άρα οι διά ζώσης συζητήσεις των GMs ήταν έτσι κι αλλιώς περιορισμένες, και ο νέος παράγοντας, τα playins παιχνίδια πριν τα playoffs, ήρθαν να παίξουν και αυτά με τη σειρά τους έναν σημαντικό ρόλο, μπερδεύοντας τους παραδοσιακούς ξεκάθαρους ρόλους των sellers και buyers σε αυτό το σημείο της χρονιάς, μιας και ομάδες ακόμα και από την 11η ή 12η θέση, ένιωθαν πως ήταν εντός του πλαισίου των δυνατοτήτων τους μια τελευταία προσπάθεια για την 10η θέση της κάθε περιφέρειας.

Με όλα τα παραπάνω ως δεδομένα, τα trades της deadline του 2021 περιορίστηκαν σε ...17, που ακόμα και έτσι είχαν την εμπλοκή 23 εκ των 30 ομάδων.

Αναλυτικά και τα 17 και τι σήμαιναν για την κάθε ομάδα, ως ακολούθως.

Orlando Magic

Στο επίκεντρο της χθεσινής ημέρας βρέθηκε αναντίρρητα το Orlando, με τους Magic 8,5 σεζόν μετά το trade του Dwight και την τότε αφετηρία του rebuild της ομάδας, δύο συμμετοχές στον πρώτο γύρο των Playoffs (και δύο αποκλεισμούς με 4-1) να ξεκινούν εκ νέου τη διαδικασία ανοικοδόμησης του franchise. Σε αυτά τα πλαίσια έδωσαν τον Nikola Vucevic στο Chicago, μαζί με τον Al-Farouq Aminu, για τον Wendell Carter Jr., τον Otto Porter Jr. (που αναμένεται να αποδεσμευτεί) καθώς -αν όχι κυρίως- τα picks πρώτου γύρου των Bulls για το 2021 και 2023, αμφότερα top-4 protected, ενώ από το συγκεκριμένο trade δημιούργησαν και ένα trade exception αξίας $4,2 εκατ.

Στη συνέχεια αντάλλαξαν τον Aaron Gordon, παρέα με τον Gary Clark στους Nuggets, με ανταλλάγματα τους Gary Harris, R.J. Hampton και το pick πρώτου γύρου των Nuggets του 2025 top-5 protected, που αν δεν το πάρουν τότε, πάει αντίστοιχα top-5 protected το 2026 και στη συνέχεια το 2027, με το ίδιο protection. Τέλος, στους Celtics ανταλλάχθηκε ο Evan Fournier, με ανταλλάγματα τον Jeff Teague, που οι Magic θα αποδεσμεύσουν καθώς και δύο μελλοντικά picks δεύτερου γύρου, του 2025, της Βοστώνης ή του Memphis και του 2027 της Βοστώνης.

Τι δεν έδωσαν; Τον Terrence Ross.

pic.twitter.com/OaoPiFoopk

— Terrence Ross (@TerrenceRoss) March 25, 2021

Εξετάζοντας συνολικά την κατάσταση για τους Magic, έχοντας δύο σερί σεζόν παρουσία στην postseason μεν, ισχνότατη τέτοια δε (νίκη στο πρώτο παιχνίδι, τέσσερις εύκολες ήττες και γειά σας και τις δύο φορές), σε συνδυασμό με τη σωρεία τραυματισμών της φετινής σεζόν, αποφάσισαν πως δεν έχει νόημα να διατηρούν το συγκεκριμένο ταβάνι για την ομάδα τους. Και για να το ψηλώσουν θα έπρεπε να το ρίξουν. Κάπως έτσι, έπιασαν τη μέγιστη δυνατή τιμή για τον All-Star Vucevic, που φέτος τρέχει με 24,5 πόντους, 11,8 rebounds, 3,8 assists ανά παιχνίδι, με ποσοστά 48/41/83%, και δη με 6,5 προσπάθειες ανά παιχνίδι από το τρίποντο, στον δρόμο για να γίνει ο πρώτος παίκτης της ιστορίας με 20/10 και πάνω από 40% στο τρίποντο με πάνω από πέντε προσπάθειες σχετικά. Στη συνέχεια έπιασαν μια μέτρια αξία για τον Gordon, που πρέπει να το τραβήξει κανείς από τα μαλλιά για να πει πως πήραν “δύο πρώτα picks για αυτόν”, θεωρώντας έναν τον Hampton (#24 στο περσινό draft) και ένα το top-5 protected των Nuggets για το 2025 (ή των επόμενων δύο χρόνων). Οι ηλικίες των stars της ομάδας του Denver άλλωστε (Jokic 26, Murray 24, Porter 23) συνηγορούν πως, αν υγιείς, δεν θα είναι τίποτα ιδιαίτερο το pick τους τότε.

Τέλος, στην περίπτωση του Fournier τον έδωσαν αρκετά φθηνά, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς πως ένας αντίστοιχων χαρακτηριστικών παίκτης με τον Γάλλο, ο Σέρβος Bogdanovic έχει αρκετά μεγαλύτερη ζήτηση και αξία τον τελευταίο χρόνο, αποδίδοντας μάλιστα σε χαμηλότερο επίπεδο από τον παίκτη των Celtics πια. Τα μόλις δύο picks β΄ γύρου βέβαια δικαιολογούνται εν μέρει από το γεγονός πως οι Celtics τον υποδέχτηκαν στο trade exception που είχαν και δεν χρειαζόταν να στείλουν πίσω matching salaries, ήτοι δεν φόρτωσαν με συμβόλαια παικτών που δεν ήθελαν τους Magic. Και πάλι όμως, η τιμή παραμένει χαμηλή.

Κάπως έτσι, με το οριστικό κλείσιμο του κύκλου της πρώτης μετά-Howard εποχής, με την απομάκρυνση του κύριου, και πλέον επιτυχημένου κομματιού του trade τεσσάρων ομάδων (Lakers, Magic, Sixers, Nuggets) του 2012, οι Magic θα προσπαθήσουν να χτίσουν την επόμενη μέρα τους πάνω στους Fultz, Isaac, Carter Jr., αλλά και Anthony και Οkeke. Ωστόσο, τα όποια νέα θεμέλια που θα τοποθετηθούν στις ακτές της Florida, μάλλον θα πρέπει να αναζητηθούν στο φετινό και το επόμενο πρώτο pick τους, αλλά και στα δύο picks που έλαβαν από τους Bulls. Ο λόγος; Η υγεία των Fultz, Isaac και Carter Jr. Οι δύο πρώτοι έχουν αγωνιστεί σε 113 και 136 παιχνίδια, αντίστοιχα, από τα 281, ενώ ο Carter στα 119 από τα 191. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως έχουν αγωνιστεί σε συνολικό ποσοστό 48,8% των διαθέσιμων παιχνιδιών - κοινώς “ένα παίζουν, ένα χάνουν”. Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρουμε ως προβληματισμούς το εξής: Στο draft του 2018 οι Magic αποφάσισαν να επιλέξουν το Mo Bamba στο #6, πριν οι Bulls επιλέξουν τον Carter Jr. Αν βάλουμε κάτω και τα υπόλοιπα υψηλά picks που είχαν κατά καιρούς (Oladipo, Gordon και Isaac), τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό πως ουδείς εξ αυτών δεν είχε την αναμενόμενη εξέλιξη στα χέρια τους. Και αυτό είναι αρκετά ανησυχητικό για έναν οργανισμό.

Chicago Bulls

Οι Bulls δεν ήταν στις ομάδες που είχαν ακουστεί ως ενδεχόμενοι προορισμοί του Vucevic. Και η κίνησή τους προκάλεσε έκπληξη για τον πρόσθετο λόγο πως ήταν μια κίνηση έξω από αυτά που περιμέναμε από τον Vice President of Basketball Operations, Arturas Karnisovas. Το ιστορικό του στους Nuggets και οι εξαιρετικές επιλογές του στο draft είχαν αφήσει την εντύπωση πως με αυτόν τον τρόπο θα κινούνταν και στους Bulls. Ωστόσο, φαίνεται πως η ευκαιρία να προσθέσει έναν δεύτερο All Star δίπλα στον εξαιρετικό φέτος LaVine δεν μπορούσε να περάσει ανεκμετάλλευτη. Mε το trade αυτό οι Bulls κλείνουν με τη σειρά τους μία περίοδο rebuilding, οι οποία ξεκίνησε το 2017 με το trade του Butler στους Wolves, έναντι του LaVine και του #7 pick εκείνης της χρονιάς, που έγινε ο Markkanen. Εδώ ωστόσο δημιουργούνται δύο ερωτήσεις. Και αν η πρώτη “τελικά οι Βulls θα έχουν ψηλότερο ταβάνι με τους LaVine-Vucevic, από ό,τι αν είχαν κρατήσει τον Butler” είναι εντελώς θεωρητική, κατά βάση επειδή έκτοτε έχουν αλλάξει όλο τους το front office, η έτερη είναι κρίσιμη: στην Ανατολή των Nets, Sixers, Bucks, Heat, ποιος είναι ο στόχος των νέων Bulls; Mε την έννοια πως δίνοντας δύο πολύ καλά picks, του 2021 και του 2023 στους Magic, μήπως περιορίζουν την όποια δυνατότητα βελτίωσης; Ο Μαυροβούνιος είναι ήδη 30, ο LaVine 26 και ο Williams 20. Το συμβόλαιο του Vucevic είναι καλό ($26 εκατ. φέτος, $24 εκατ. του χρόνου, και $22 εκατ. τον επόμενο), όμως ο LaVine από το καλοκαίρι θα μπορεί να ζητήσει -και θα ζητήσει- επέκταση, το οποίο σημαίνει πως χώρο στο salary θα έχουν μόνο την offseason του 2022 για να προσθέσουν μέσω της free agency κάτι αξιόλογο στο roster τους. Άρα η συγκεκριμένη κίνηση φαίνεται προς ώρας απλά να τους αντικαθιστά, στη θέση ακριβώς των Magic, ως την ομάδα που θα έχει ταβάνι στον πρώτο γύρο των Playoffs, και μάλλον να έγινε απλά για να δείξει στον LaVine πως το front office προσπαθεί να βελτιώσει το roster ώστε αυτός να υπογράψει επέκταση με την ομάδα. Και ναι, ο Carter δεν πρόσφερε τα αναμενόμενα κατά την τριετή παρουσία του στους Bulls, ωστόσο τα δύο picks τους, ιδίως αυτό του 2023 αν δεν έχουν ενισχυθεί την offseason του προηγούμενου καλοκαιριού, ενδέχεται να τους πονέσουν αρκετά. Δεν συμμερίζομαι δηλαδή τον ενθουσιασμό των Bulls fans χτες στο twitter.  Ίσως αν είχε πραγματοποιηθεί και το trade του Markkanen για τον Lonzo Ball να μιλούσαμε σε διαφορετική βάση σήμερα.

Denver Nuggets

Αντίθετα, ουσιαστική ήταν η βελτίωση των Nuggets με την προσθήκη του Aaron Gordon, ιδίως στην τιμή που αυτό το κατάφεραν. Ο Gary Harris διαδραμάτισε αναντίρρητα κρίσιμο ρόλο στη σειρά κόντρα στους Jazz πέρσι στο Bubble και χωρίς αυτόν επιστροφή από το 1-3 δεν θα είχε υπάρξει. Ωστόσο, αυτή είναι η μόνη θετικά αξιομνημόνευτη συνεισφορά του στην ομάδα τα τελευταία τρία χρόνια. Ο Hampton είναι ένας συμπαθής rookie, αλλά δεν θα βάλει κανείς τα κλάματα από την απουσία του στο Denver και το pick που έδωσαν είναι και καλά προστατευμένο και δύσκολα θα είναι κάτι εξαιρετικό έτσι κι αλλιώς. Οπότε με εξαιρετική τιμή δείχνουν να καταφέρνουν να καλύψουν το κενό που τους άφησε ο Jerami Grant τον Νοέμβρη, εκείνου δηλαδή του δυναμικού forward που θα μαρκάρει τους LeBron και Kawhi της “Άγριας Δύσης”. Παράλληλα, ο Gordon δείχνει να αλληλοσυμπληρωνεται τέλεια με τον Porter Jr., ως προς το μήκος, το μάκρος, τα αθλητικά προσόντα και το τι προσφέρει ο καθένας στο παρκέ, με τον έναν να είναι το “3” ουσιαστικά στην επίθεση και το “4” στην άμυνα και τον άλλο το ακριβώς αντίθετο. Τέλος, πλαισιωμένος από τους Murray και Porter και με ένα playmaker του σπάνιου είδους του Nikola Jokic, ο Gordon θα βρει αεροδιαδρόμους προς τα αντίπαλα καλάθια, με την μπάλα παραδομένη στα χέρια του ακριβώς στο σημείο και τον χρόνο που χρειάζεται.

Στα περίεργα της ημέρας για τους Nuggets, συγκαταλέγεται η επιστροφή του JaVale McGee, έξι χρόνια και τρία δαχτυλίδια (δύο με τους Warriors και ένα με τους Lakers) μετά την τελευταία παρουσία του με τη φανέλα των “Σβόλων”. Και εντάσσω την συγκεκριμένη επιστροφή στα περίεργα για δύο λόγους: Πρώτον, επειδή για να τον αποκτήσουν έδωσαν στους Cavaliers τον αξιοπρεπή Isaiah Hartenstein και δύο picks δεύτερου γύρου, του 2023 τους protected 31-46 και unprotected. Αυτή η τιμή κρίνεται μάλλον υψηλή για τα 10’ με 15’ λεπτά που θα χρειαστεί να δίνει ανάσες στον Jokic ο βετεράνος center, ιδίως την στιγμή που θα μπορούσαν να βρουν κάποιον για αυτή τη δουλειά και στην buy-out αγορά. Παράλληλα, με την παρουσία και των Milsap, JaMychal Green, συν αυτή των Gordon, Porter Jr. και φυσικά του Jokic, μαζεύεται πολύς κόσμος εκεί και είμαι περίεργος πώς θα καταφέρει να μοιράσει τον αγωνιστικό χρόνο ο coach Malone. Αντίθετα, πιο επιτακτική φάνταζε η απόκτηση ενός ακόμα guard ή wing με αυτά τα picks β’ γύρου, όπου Morris, Murray, Campazzo και Barton δείχνουν πια ως ένα ρηχό rotation.

Boston Celtics

Τρίτοι στη σειρά για ψώνια στο Orlando πήγαν οι Boston Celtics. Σε ένα trade που δείχνει να αφήνει αμφοτερες τις ομάδες με μία οριακά ξινή γεύση στο στόμα, απέκτησαν τα $17,5 εκατ. του συμβολαίου του Evan Fournier στο trade exception που είχαν δημιουργήσει από το sign-and-trade του Gordon Hayward τον Νοέμβρη στους Hornets. Φυσικά και δεν χρησιμοποίησαν όλο το exception, αφήνοντας $11 εκατ. αδιάθετα. Και αυτό ενώ η ομάδα τους βοά πως χρειάζεται ενίσχυση και βάθος καιρό τώρα. Μετά από τέσσερις σερί παρουσίες στους τελικούς της Ανατολής, οι Celtics, παρότι χρόνο με τον χρόνο βλέπουν την αγωνιστική ωρίμανση των Jayson Tatum και Jaylen Brown, ταυτόχρονα βλέπουν να τους γυρίζει την πλάτη κάθε παίκτης που είχε έρθει σε αυτούς εκτός draft, κατά σειρά Irving, Horford, Hayward. Το προβληματικό στην όλη κατάσταση, είναι το γεγονός πως από τα 13 picks πρώτου και 12 δεύτερου γύρου που έχουν επιλέξει από το 2015 ως σήμερα δεν έχουν να επιδείξουν το παραμικρό πέρα των δύο superstars τους. Κάπως έτσι, ακόμα και η προσθήκη του Fournier ήταν κρίσιμη για αυτούς, ώστε να αποκτήσουν έστω κάποιο βάθος στα φτερά.

Ωστόσο, ακριβώς επειδή “Celtics αφού” και πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι, με το συγκεκριμένο trade να τους ανεβάζει $1,6 εκατ. πάνω από το tax line, έσπευσαν αμέσως να διορθώσουν την κατάσταση (που για να είμαι δίκαιος εν προκειμένω μάλλον καλώς έπραξαν, μιας και δεν είχαν λόγο να πληρώσουν φόρο και να μπουν σε καθεστώς repeater taxpayer για αυτή την ομάδα). Έτσι, προχώρησαν σε τριπλό trade με Bulls και Wizards. Στους Wizards έστειλαν τον Theis και $1,3 εκατ. και στους Bulls τον Javonte Green, για να πάρουν τους Mo Wagner και Luke Kornet αντίστοιχα, στο πρώτο ιστορικά trade της Λίγκας Γερμανού με Γερμανό. Το trade ανοίγει χώρο στον Robert Williams να δείξει ακόμα περισσότερα πράγματα, αλλά δημιουργεί ερωτήματα γιατί δεν πήραν και τον Birch από τους Magic, στέλνοντας εκεί τον Τheis για να κάνουν απλά τη δουλειά τους να πέσουν κάτω από το tax. Δυστυχώς, αν δεν υπάρξει σοβαρή ενίσχυση από την buy-out αγορά για τη Βοστώνη, βλέπω πως όχι μόνο δεν θα κάνουν το παραπάνω βήμα για να φτάσουν στους Τελικούς, όχι μόνο δεν καταφέρουν να φτάσουν μέχρι τους τελικούς περιφέρειας, αλλά μάλλον θα αποχωρούν παρέα με τους Bulls από τον πρώτο κιόλας γύρο.

Στο υπόλοιπο trade οι Bulls βγαίνουν σαφώς κερδισμένοι, καθώς έλαβαν τόσο τον Theis για αναπληρωματικό του Vucevic (ιδίως στα σχήματα με Markkanen που θα υπάρχει σοβαρό αμυντικό πρόβλημα, αν παίζει δίπλα στον Μαυροβούνιο), όσο και τον Troy Brown Jr. από τους Wizards, με τον τελευταίο να αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον στοίχημα, μιας και το “δεν έδειξε τα αναμενόμενα στους Wizards” έχει πάψει εδώ και χρόνια να αποτελεί κατηγορία για τον οποιονδήποτε. Οι Wizards τέλος, έλαβαν τους Daniel Gafford και Chandler Hutchison από τα βάθη του πάγκου του Chicago, πληρώνοντας μάλιστα και $250 χιλ. σε μετρητά για αυτούς.

Miami Heat

Και κάπως έτσι φτάνουμε και στους μεγάλους νικητές της βραδιάς Ο “Νονός” Pat Riley έβαλε στην αγορά το δικαίωμα να επιλέξουν οι Rockets το καλύτερο pick μεταξύ του δικού τους και των Nets φέτος, ένα pick β’ γύρου, τον τραυματία και τιμωρημένο Meyers Leonard, τις αποτυχημένες προσθήκες του καλοκαιριού Avery Bradley και Mo Harkless, τον Chris Silva και -από οτιδήποτε κάποιας αξίας- τον βασικό τελευταία Kelly Olynyk. To αποτέλεσμα της βραδιάς ήταν να φύγει από αυτήν με τους Trevor Ariza, Nemanja Bjelica, Victor Oladipo και -κατά πάσα πιθανότητα- τον LaMarcus Aldridge που ήδη αποδεσμεύτηκε από τους Spurs. Κρατάμε, βέβαια, μια πισινή για το τελευταίο σενάριο, καθώς πέραν των Heat, o LMA θα συζητήσει επίσης με Lakers, Clippers και Nets, αλλά η αλήθεια είναι πως απ’ όσα γράφονται και ακούγονται από τις ΗΠΑ, το Miami έχει προβάδισμα για να τον αποκτήσει. Επιστρέφοντας στον Riley, δεν γίνεται να μην χειροκροτήσει κανείς όρθιος αυτόν τον άνθρωπο και τον τρόπο που διαρκώς βρίσκει τον τρόπο να μετατρέπει τα κάρβουνα σε διαμάντια. Πλέον οι Heat έχουν μακράν το πιο βαθύ ρόστερ της Λίγκας, τους αρκούν από 10 με 15 ποιοτικά λεπτά από έκαστο εκ των Ariza, Bjelica, Aldridge, ενώ διαθέτουν πια τόσα κορμιά για να σταθούν ως ίσοι απέναντι σε κάθε έναν από τους έτερους διεκδικητές της Ανατολής, Nets, Sixers και Bucks.

Projected Heat depth chart with Aldridge expected to sign:

PG - Dragic, Nunn
SG - Oladipo, Herro
SF - Butler, Robinson
PF - Aldridge, Iguodala, Ariza
C - Adebayo, Bjelica, Achiuwa

— Justin Phan (@jphanned) March 25, 2021

Επιπρόσθετα, με τους Heat και τον Οladipo να έχουν από καιρό εκφράσει το ενδιαφέρον τους για συνεργασία, η ομάδα του Miami απέκτησε ένα τετράμηνο περιθώριο να εξετάσει κάθε ιατρική και αγωνιστική πτυχή του παίκτη πριν αποφασίσει να του δώσει μεγάλο (σε ποσό και διάρκεια) συμβόλαιο κατά την offseason. Αντίστοιχα ο παίκτης, στον πιο στιβαρό οργανισμό από άποψη κουλτούρας της διαδρομής του (Orlando, Oklahoma, Indiana, Houston) έχει την ευκαιρία να δείξει αν μπορεί να ξαναγίνει ο παίκτης της πρώτης του σεζόν στους Pacers, της μοναδικής All-Star χρονιάς του, χωρίς το βάρος του να κουβαλήσει την ομάδα, στην οποία δεν θα είναι, όχι το πρώτο, μα ούτε καν το τριτοτέταρτο βιολί.

Να πούμε βέβαια, πως η κίνηση για τον Oladipo έγινε στο παρά ένα του deadline, καθώς ως τότε φαίνεται να συζητούσαν με τους Raptors για τον Lowry, με σημείο διαφωνίας να είναι ως τέλους η ανταλλαγή ή μη του Herro. Τρομερή δουλειά σε κάθε περίπτωση από τους Heat και μπράβο τους. 

Houston Rockets

Αντίθετα, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τους Houston Rockets, που αντί των LeVert και Jarrett Allen, στο trade του Harden προτίμησαν ένα unprotected pick των Bucks του 2022 (που στο trade του Tucker το έκαναν του 2023) και τον Oladipo, που τον έκαναν Avery Bradley -και λογικά θα αφήσουν ελεύθερο-, Kelly Olynyk (που και να μην αφήσουν ελεύθερο, θα φύγει ως τέτοιος το καλοκαίρι) και το δικαίωμα να επιλέξουν το καλύτερο pick πρώτου γύρου φέτος μεταξύ των Nets και Heat, σε κάθε περίπτωση μετά το #20 δηλαδή.

Με την επιλογή τους να προσπεράσουν τελικά  Allen και LeVert, μείωσαν σημαντικά το σύνολο της επιστρεπτέας αξίας από τον Harden, με το μέγιστο αυτής τελικά να βρίσκεται στα picks των Nets από το 2024 κι ύστερα.

“20 games of Victor Oladipo” https://t.co/CvWUngIoXc

— Rob Perez (@WorldWideWob) March 25, 2021

Το ερώτημα που τελικά παραμένει είναι “μήπως έπρεπε να έχουν προτιμήσει τον Ben Simmons;” ώστε να έχουν δεδομένα έναν επιπέδου All-NBA παίκτη;

Philadelphia 76ers

Οι οποίοι Sixers βέβαια, και πάλι ορθώς πράττωντας αρνήθηκαν να δώσουν στους Raptors και τον PoBO τους, Ujiri, την τιμή που αυτός ζητούσε για τον Kyle Lowry, που όπως ακούστηκε αυτή έφτανε τους Maxey, Thybulle, δύο picks πρώτου γύρου, συν τους Danny Green και Mike Scott ως matching salaries. Εύλογα λοιπόν “συμβιβάστηκε” με τον ακριβώς στο από κάτω ράφι, αλλά απείρως πιο οικονομικό George Hill, τον οποίο πήραν σε τριπλό trade από την Oklahoma, που ενέπλεκε και τους Knicks. Σε αυτό θυσίασαν τον Tony Bradley και τα picks δεύτερου γύρου του 2025 και του 2026 που έστειλαν στους Thunder, και τoυς Terrance Ferguson, Vincent Poirier και το pick δεύτερου γύρου του 2024 που έστειλαν στους Knicks, για να λάβουν από αυτούς τον Ignas Brazdeikis. Στο υπόλοιπο σκέλος του trade οι Thunder πέρα από τον Bradley έλαβαν και τον Austin Rivers από τους Knicks, τον οποίο φημολογείται ωστόσο πως θα αποδεσμεύσουν, με πιθανότερο προορισμό του το Milwaukee και τους Bucks.

Όπως και εισαγωγικά αναφέρθηκε, ο Hill δεν είναι Lowry, μα παραμένει ένας αξιοπρεπέστατος αμυντικός και σουτέρ τριών πόντων, που βρίσκεται μετά από ενδιάμεσους σταθμούς σε Νέα Ορλεάνη και Oklahoma, ξανά σε διεκδικητή της Ανατολής, για να προσφέρει ακριβώς τα ίδια πράγματα, με την ίδια συνέπεια. Ταιριάζει μια χαρά στους Sixers, ενώ αν πρέπει να βάλουμε σε μια ζυγαριά τον Hill, μαζί με τους Maxey, Thybulle, Green (συν τα picks που κράτησαν) από τη μία και τον Lowry και τον Bradley από την άλλη, θαρρώ είναι σαφές πως επέλεξαν το σωστό ζύγι. 

Oklahoma City Thunder

Με τα δύο picks δεύτερου γύρου που πήραν, κατάφεραν να φτάσουν τα 17 picks πρώτου γύρου και τα 17 picks δεύτερου, στα επόμενα πέντε drafts της Λίγκας. Και ενώ το συγκεκριμένο “στατιστικό” τρένταρε στο twitter, έναν ενδιαφέρον διάλογο είχα με τα παιδιά του Shake ‘n Bake σχετικά, γύρω από το κατά πόσο η υπερσυσσώρευση assets σε μια μηδενικού αθροίσματος λίγκα οδηγεί νομοτελειακά στην απαξίωση αυτών, κατά το πρόσφατο μάλιστα πρότυπο του Danny Ainge και των Celtics.

Σε μηδενικού αθροίσματος παιχνίδι, η υπερσυσσώρευση οδηγεί σε απαξία.
(Ήτοι, με 15 θέσεις κάθε ρόστερ, όλοι ξέρουν πως δεν τα χωράς και πρέπει να δώσεις τα περισσότερα. Άρα μειώνεις μόνος σου την διαοραγματευτικη σου θέση και την αξία των assets σου. Για απορίες, δες Danny Ainge) https://t.co/Xwa9QnKt73

— Nicolas Radicopoulos (@NicolasRadi) March 25, 2021

To συγκεκριμένο θέμα το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον και θαρρώ θα προσπαθήσω να επανέλθω αναλυτικότερο σύντομα.

Toronto Raptors

Με το Orlando να τελειώνει τις δικές του δουλειές νωρίς, το “μεγάλο όνομα” που περιμέναμε να μετακινηθεί ήταν πια ο Kyle Lowry. Έχοντας μάλιστα μια εξαιρετική εμφάνιση το προηγούμενο βράδυ, με +42 στο plus/minus σε 33 λεπτά στο παρκέ, και έναν αποχαιρετισμό στην κάμερα κατά την έξοδό του από το παρκέ, η σχετική πεποίθηση ήταν εύλογη. Την οποία πεποίθηση ενίσχυαν και οι υπόλοιπες κινήσεις των Raptors, που όλες τους έδειχναν πως ανοίγουν θέσεις στο roster τους για να υποδεχτούν τρεις ή και τέσσερις παίκτες για τον Lowry. Συγκεκριμένα, έστειλαν τον Matt Thomas στους Jazz, οι οποίοι έδωσαν ένα pick δεύτερου γύρου για να τον υποδεχτούν στην trade exception που είχαν ($3,5 εκατ. με τον Thomas να καταλαμβάνει το $1,5 εκατ. εξ αυτών), καθώς δεν είχαν τον παραμικρό λόγο να μην πάρουν έναν ακόμα εξαιρετικό σουτέρ τριών πόντων (45% ποσοστό καριέρας από τα 7,25) στην ήδη πλούσια σχετική συλλογή τους. Αντίστοιχα, όπως θα δούμε λίγο παρακάτω, έστειλαν και τον Terence Davis στους Kings έναντι ενός pick δεύτερου γύρου. Με τους Sixers να βγαίνουν από νωρίς εκτός κούρσας, με την επιλογή του Hill, το θέμα ήταν αν οι Lakers ή οι Heat θα έδιναν όσα οι Raptors ζητούσαν. Παρά τα διαρκή “F5”, το trade ποτέ δεν έγινε. Είναι ότι ο Lowry δεν τρελαινόταν στην ιδέα των Lakers ή Heat και πίεσε αρκετά; Είναι ότι με τη φήμη πως θα ζητήσει συμβόλαιο κοντά στο τρέχον του ($30,5 εκατ.) και αποθάρρυνε επίδοξους διεκδικητές του; Σε κάθε περίπτωση, ενώ μπορώ να καταλάβω γιατί οι Heat μπορεί να μην θέλησαν να δώσουν Olynyk, Dragic και Herro για αυτόν, μου φαντάζει απίθανο οι Lakers να έδιναν Schroeder, Caldwell-Pope, ξεγυμνώνοντας το ήδη ρηχό rotation τους και να κόλλησαν στον Horton-Tucker, το μόνο ουσιαστικό asset δηλαδή που διέθεταν. Δυστυχώς, πιο πιθανό θεωρώ απλά να θεωρούσαν πως με τον LeBron για ως έξι εβδομάδες έξω και τον Davis για τουλάχιστον άλλες δύο, δεν έχει νόημα να δώσουν assets για τον Lowry τώρα και να μην πάνε εκ του ασφαλούς στην buy out αγορά. Ωστόσο, μου κάνει εντύπωση το γεγονός πως όντως προχώρησαν στα δύο trades για τους Thomas και Davis, ενώ δεν είχαν δεδομένο και το trade του Lowry. Ειδικά για Ujiri μου φαντάζει τρομακτικά επιπόλαιο αυτό. Σε κάθε περίπτωση, μια χρονιά σημαδεμένη από τη μετανάστευση στην Tampa, τα κρούσματα κορονοϊού και την αδυναμία απόκτησης οποιασδήποτε μορφής ρυθμού, η διατήρηση του Lowry ίσως προσφέρει πολύτιμη ηρεμία και καθοδήγηση στα αποδυτήρια για το υπόλοιπο της σεζόν. Είναι -και θα είναι για καιρό όπως φαίνεται- άλλωστε, “the greatest raptor of all time”. 

Portland TrailBlazers

To πιο σημαντικό εν τέλει trade των Raptors έγινε με τους Blazers, όπου και έστειλαν τον Norman Powell έναντι των Gary Trent Jr. και Rodney Hood. Και αν ο Hood μετά τους τραυματισμούς του δείχνει σκιά του εαυτού του (πολλώ δε μάλλον της ελπιδοφόρας version αυτού όταν draftαρίστηκε από τη Utah), ο Trent Jr. μπορεί να εξελιχθεί άνετα στον επόμενο “Norman Powell”, ιδίως στα “εργαστήρια” του Toronto. Με συμβόλαιο μόλις $1,7 εκατ. Για φέτος, αλλά με full bird rights σε αυτό, οι Raptors αναμένεται να τον κρατήσουν και πέρα του επόμενου καλοκαιριού.

Από την άλλη, η κίνηση αυτή για το Portland μου φάνηκε περίεργη. Με τον McCollum να έχει επιστρέψει, φάνταζε πιο πιθανό να κινηθούν για έναν παίκτη τύπου Aaron Gordon (δηλαδή για τον ίδιο τον Aaron Gordon), παρά για έναν ακόμα instant scorer, αφού τέτοιους μάλλον διαθέτουν πλείστους (Dame, CJ, Melo). Από την άλλη, ο Powell αυτή την περίοδο βρίσκεται σε τρελό φεγγάρι. Στα τελευταία 16 παιχνίδια του έχει 25 πόντους μέσο όρο, με 54/45/85 ποσοστά ευστοχίας σε σουτ/τρίποντα/βολές. Οπότε με την άμυνα να μην φαίνεται πως μπορεί να στρώσει (ούτε) φέτος για το Portland, φαίνεται πως η ομάδα του Oregon ποντάρει και αυτή με τη σειρά της στο να “outscore” τον κάθε αντίπαλο. Ενδιαφέρουσα ομάδα ήταν, ενδιαφέρουσα πολύ παραμένει άλλωστε.

Ωστόσο, τα πιο εντυπωσιακά σημεία του συγκεκριμένου trade βέβαια ήταν τα μη αγωνιστικά.

Πρώτον, με την ανταλλαγή του Gary Trent Jr. ολοκληρώθηκε η ανταλλαγή κάθε “Gary” της Λίγκας την ίδια ημέρα (Harris και Clark, προς και από το Orlando οι άλλοι δύο), μα το ακόμα εντυπωσιακότερο δεύτερο σημείο ήταν το ακόλουθο:

In 1998, Gary Trent Sr. was traded from the Blazers to the Raptors 41 games into his 3rd NBA season.

23 years later, Gary Trent Jr. gets traded from Portland to Toronto 41 games into his 3rd NBA season.

WILD ? pic.twitter.com/xkrvS7AzEJ

— Hilltop Hoops (@HilltopNBA) March 25, 2021

Αν η ιστορία πράγματι επαναλαμβάνεται, αναμένουμε σε λίγο να τον δούμε με τα χρώματα του Dallas...

LA Clippers / Atlanta Hawks

Αν υπάρχει ένα trade που αντικατοπτρίζει πλήρως τη διαφορά μεταξύ ονείρων και πραγματικότητας αυτό δεν είναι άλλο από του Rajon Rondo στους Clippers από τους Hawks έναντι όχι μόνο του Lou Williams αλλά και δύο picks δεύτερου γύρου, αυτά του 2023, του 2027, καθώς και μετρητά. Aν κάποιος έλεγε δύο μέρες πριν στους ιθύνοντες των Hawks πως όχι μόνο δεν θα πληρώσουν, αλλά θα πληρωθούν κιόλας για να διώξουν από τα βιβλία τους το διετές συμβόλαιο αξίας $15 εκατ. του 35χρονου Rondo θα γέλαγαν. Και αυτό γιατί στην ολιγόμηνη παρουσία του στην Atlanta, ο πρωταθλητής του 17ου πρωταθλήματος, τόσο των Celtics, όσο και των Lakers, σε τίποτα δεν θύμισε τον playoff εαυτό του. Αντίθετα, μοίρασε τον χρόνο του μεταξύ τραυματισμών, αδιαφορίας και αστοχίας, με ό,τι αναλογία στα τρία εσείς επιλέξετε.

Ακριβώς αντίθετα όμως, τον playoff Rondo ονειρεύονται και για αυτόν πλήρωσαν την συγκεκριμένη τιμή οι Clippers, προσπαθώντας στην ουσία να αποκτήσουν το playmaking που τους έλειπε, έναντι του score που σε αφθονία είχαν. Aν εμφανιστεί ο μυθικός playoff Rondo, μια ηγετική φυσιογνωμία τόσο και στις δύο πλευρές του παρκέ, όσο -κυρίως- και στα αποδυτήρια, ένας εξαιρετικός spot up shooter στο Bubble (40% από το τρίποντο), τότε οι Clippers θα έχουν κάνει μια σημαντική αναβάθμιση σε κάθε τομέα που πονούσαν. Αν όχι, τότε θα έχουν χαραμίσει τόσο την παρουσία του Lou Will στα αποδυτήρια της ομάδας, όσο και το expiring συμβόλαιό του.

Από την άλλη, δεν έχουμε απλά την επιστροφή του Williams στα αγαπημένα του στριπτζάδικα για γαστρονομικούς λόγους, αλλά και μάλλον μια σημαντική αναβάθμιση για την Atlanta, που στο πρόσωπό του βρίσκει τον σκόρερ που της έλειπε όταν ο Trae Young δεν ήταν στο παρκέ.

Sacramento Kings

Αρκετά δραστήριοι στο deadline ήταν οι Sacramento Kings. Στο πρόσφατο Power Ranking στο Guru είχαμε γράψει πως βρίσκονται σε μία κατάσταση που μπορούν να επιλέξουν είτε τον δρόμο του rebuilt, δίνοντας τους Harrison Barnes και Richaun Holmes, είτε της ενίσχυσης για να παλέψουν για τα play-ins, κάνοντας κινήσεις ενισχυσης. Το front office των Kings επέλεξε τελικά τον δεύτερο δρόμο, όχι μέσω ουσιαστικής ενίσχυσης, αλλά μέσω ενός ξεσκαρταρίσματος του roster, κρατώντας τι φαντάζει χρήσιμο. Ξεκίνησαν τις κινήσεις τους μία μέρα πριν το deadline, με την απόκτηση του Mfiondu Kabengele από τους LA Clippers, μαζί με $2.7 εκατ. Μετρητά, έναντι δύο heavily protected picks δεύτερου γύρου, εξυπηρετώντας στην ουσία τους Clippers για να ανοίξουν μια θέση στο roster τους, μιας και τον Kabengele άφησαν στη συνέχεια ελεύθερο, μαζί με τον Jabari Parker. Με αυτές τις αποδεσμεύσεις άνοιξαν θέση και για το trade με το Miami, όπου και έστειλαν τον -ακραία αδικημένο φέτος για χάρη του Bagley- Nemanja Bjelica, έναντι των Chris Silva και Mo Harkless. Προσπαθώντας να αναλύσω το συγκεκριμένο trade, είτε βλέπουν κάποια αξία στον Silva, είτε -το πιθανότερο- έκαναν απλά χάρη στον Bjelica, μιας και αδυνατώ να πιστέψω πως δεν έβρισκαν καν ένα καλό pick δεύτερου γύρου για αυτόν.

Στα ουσιαστικά trades ως προς τα αγωνιστικά τους, έστειλαν στο Detroit τον Corey Joseph, να ξανασμιξει με τον παλιό προπονητή του στο Toronto, Dwane Casey, προσφέροντας βάθος και εμπειρία στη θέση του point guard. Μαζί με αυτόν έστειλαν και το pick δεύτερου γύρου των Lakers του 2021, καθώς και το δικό τους του 2024. Σε αντάλλαγμα έλαβαν τον Delon Wright, που έκανε μια πολύ συμπαθητική χρονιά ως τώρα στο Detroit, για να κλείσουν έτσι το rotation τους στον άσσο, μαζί με τους De'Aaron Fox, Tyrese Haliburton. Από το trade δημιούργησαν και ένα exception ύψους $3,6 εκατ. Που θα τους φανεί ιδιαίτερα χρήσιμη κατά την offseason, μιας και στα ψιλά γράμματα αυτού του trade έλαβαν τα εγγυημένα $8,5 εκατ. του Wright για την επόμενη σεζόν, έναντι των μόλις $2,4 εκατ. εγγυημένων (από τα συνολικά $12 εκατ.) του συμβολαίου του Joseph.

Τέλος, σε μια πέρα για πέρα ενδιαφέρουσα κίνηση, εκμεταλλεύτηκαν την ανάγκη του Toronto να ανοίξει χώρο στην προσπάθειά του να βγάλει την τελευταία στιγμή κάποιο trade για τον Lowry και απέκτησαν τον Terence Davis έναντι μόλις ενός pick δεύτερου γύρου του 2021. Ο Davis είναι ένα πολύ αξιόλογο prospect, που λόγω των μπλεξιμάτων με τον νόμο που είχε το καλοκαίρι, είχε -σε σημαντικό βαθμό εύλογα- πέσει σε δυσμένεια στους Raptors και δεν πήρε φέτος τις ευκαιρίες που του αναλογούσαν. Στο νέο ξεκίνημά του στο Sacramento θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι ρόλο θα βρει στο rotation και πόσο θα μπορέσει να συνεισφέρει. Προσωπικά βλέπω πολύ θετικά την συγκεκριμένη προσθήκη. 

Dallas Mavericks

Την τελευταία στιγμή εμφανίστηκαν και οι Mavericks στην όλη διαδικασία λαμβάνοντας δύο σουτέρ από την Νέα Ορλεάνη, τους J.J. Redick και Nicolo Melli με ανταλλάγματα τους James Johnson, Wesley Iwundu, το φετινό pick τους του δεύτερου γύρου καθώς και μετρητά. Οι Mavericks από τη μία ενίσχυσαν τη δυνατότητά τους να σκοράρουν και όταν ο Luka δεν θα είναι στο παρκέ, καθώς και ο Σλοβένος να έχει περισσότερους διαδρόμους με το spacing που δύο πρώην Pelicans προσφέρουν. Σε ανταλλάγματα έδωσαν τον James Johnson, για να ολοκληρωθεί η πιο “δεν μπλέκεις” τριάδα του πρωταθλήματος, παρέα με Zion και Steven Adams καθώς και ένας ενδιαφέρον νέος παίκτης στο πρόσωπο του Ιwundu. O Redick είχε συγκεντρώσει αρκετό ενδιαφέρον, κυρίως από τις ομάδες της βόρειας ανατολικής ακτής (Βοστώνη, Νέα Υόρκη, Brooklyn, Philadelphia), με τους Mavericks να μην έχουν ακουστεί ως και την ώρα του trade στους διεκδικητές του. Η λογική λέει πως αμφότεροι οι Melli και Redick θα βρουν χρόνο στα συστήματα του coach Carlisle.

Στην αρχική είδηση του trade, o Charania του The Athletic (έχασε 11-6 από τον Woj χτες btw) έγραψε πως σε αυτό περιλαμβανόταν και ο Lyles των Spurs και όλοι μας συγκλονιστήκαμε για λίγο, από το γεγονός πως η ομάδα του San Antonio θα έκανε το οποιαδήποτε mid-season trade μετά από εφτά χρόνια. Τελικά, παρά τη διαγραφή του σχετικού tweet του Shams, οι Spurs όντως έκαναν trade, αλλά χωρίς κάποιον παίκτη στα “εξερχόμενα”.

Golden State Warriors

Σε δύο μικρές κινήσεις προχώρησαν και οι Warriors, που έστειλαν τον Brad Wanamaker (μαζί με ένα top-54 protected pick των Raptors για το 2022  -δηλαδή τίποτα- και μετρητά) για ένα top-55  protected 2025 2nd round pick της Charlotte στους Hornets και τον τραυματία Marquese Chriss και μετρητά στους Spurs για τα δικαιώματα του Cady Lalanne, #55 του draft του 2015, που έκτοτε αγωνίζεται στην Κορέα (ήτοι για το τίποτα). Κοντολογίς για να μην το κουράζουμε παραπάνω, οι Warriors πλήρωσαν Hornets και Spurs για να μειώσουν τον φόρο πολυτελείας που έχουν να πληρώσουν φέτος κατά $11 εκατ., ανοίγοντας παράλληλά έτσι δύο θέσεις στο roster τους για ενδεχόμενες αποκτήσεις από την αγορά των “κομμένων”. Η Charlotte πάλι, απέκτησε έναν χειριστή για να καλύψει κατά ένα μέρος το κενό του τραυματία LaMelo, ενώ οι Spurs προχώρησαν στην συγκινητική τούτη κίνηση απλά για να πουν πως έσπασαν το σερί του να μην κάνουν mid-season trades από το 2014 και να μας δώσουν ένα νέο επικαιροποιημένο σημείο σχετικής αναφοράς. 

Non Players

Παρότι η φετινή trade deadline περιλάμβανε σχετικά λίγα trades (μόλις 17), σε αυτή συμμετείχαν πάνω από τα ⅔ της Λίγκας, και συγκεκριμένα 21 συνολικά ομάδες. Τα λίγα trades μάλλον οφείλονται στο νέο καθεστώς των play-ins (που επίσης θα εξετάσουμε σε σχετικό κείμενο την επόμενη εβδομάδα), ωστόσο ηχηρές ήταν αρκετές εκ των απουσιών. Πρώτα και κύρια τα δύο φαβορί, από τη μία οι Nets δεν αναζήτησαν ένα ακόμα κομμάτι στο υπέρλαμπρο puzzle τους, με τη θυσία του τραυματία Dinwiddie, και από την άλλη οι Lakers, οι οποίοι είτε φοβούνται πως οι LeBron και AD είναι σοβαρά τραυματίες, θεωρώντας συνεπακολούθως τη σεζόν χαμένη, για αυτό και δεν έκαναν κάποια κίνηση, είτε, ακριβώς ανάποδα, ακόμα και έτσι δεν φοβούνται τίποτα απολύτως και περιμένουν και τη φετινη buy out market για την όποια ενίσχυσή τους. 

Ωστόσο, κάποια κίνηση περίμενα τόσο από τους Jazz (ένα wing), όσο και από τους Suns (μια αναβάθμιση του Kaminsky, ενδεχομένως ως τρίτοι στο trade του Oladipo για τον Olynyk).

Πλέον το ενδιαφέρον μεταφέρεται στην αγορά όσων αποδεσμευθούν, με την αρχή να κάνει από χτες ήδη ο LaMarcus Aldridge, ο οποίος άφησε μάλιστα $7,2 εκατ. στο τραπέζι των Spurs (από τα $24 εκατ. που είχε λαμβάνειν από αυτούς φέτος), πολλά παραπάνω από όσα χρειάζονταν για να πέσουν κάτω από τo tax ($2 με 4 εκατ.), αφήνοντάς τους και ρέστα δηλαδή, για να υπογράψουν και κάποιον στη θέση τους. Το γεγονός πως η πολιτεία της Florida (που εδρεύουν οι Heat) δεν έχει φόρους, μάλλον βοήθησε την συγκεκριμένη απόφαση.

Τα υπόλοιπα ενδιαφέροντα ονόματα που αναμένεται να λύσουν συμβόλαια και να αναζητήσουν αλλού τις τύχες τους (κατά προτίμηση μάλλον σε κάποιον που θα είναι στη διεκδικηση του δαχτυλιδιού) είναι -πρώτα και κύρια ο Andre Drummond των Cavaliers, ακολουθούμενος από τους Otto Porter, πια στους Magic, Kelly Olynyk (Houston), Gorgui Dieng (Grizzlies), Wayne Ellington (Pistons), Austin Rivers (Thunder), καθώς και τουλάχιστον δύο από τα δυάρια των Rockets, Avery Bradley, Sterling Brown και Ben McLemore.

Ήδη κομμένοι είναι ο Jeff Teague από τους Magic, o Meyers Leonard από τους Thunder και Jalen Lecque από τους Pacers.

Κλείνοντας, οκ, δεν ήταν σαν προηγούμενες χρονιές με απόλυτο πανικό και τρομερά trades, αλλά -δεν γαμείς- και πάλι πλάκα είχε! Και του χρόνου λοιπόν! Προς ωρας, next stop playins!