Υπέρ

• Η τρομερή έδρα. Οι καλύτεροι φίλαθλοι του ευρωπαϊκού μπάσκετ θα είναι και πάλι εδώ για να γονατίσουν οποιονδήποτε αντίπαλο.
• Η έλλειψη φόβου, σε συνδυασμό με το τεράστιο κίνητρο και την έδρα, μπορεί να κάνουν ξαφνικά το γήπεδο να γείρει και να λυγίσουν γίγαντες. Τα Σερβάκια είναι εξπέρ σε κάτι τέτοια, και θα είναι απόλαυση να βλέπεις τους αγνούς πιτσιρικάδες να κερδίζουν και πάλι κάποια Ρεάλ. Στην άμυνα θα σκυλιάζουν.
• Η χημεία όλου αυτού του ταλέντου είναι σε υψηλά επίπεδα, προερχόμενη από τη μακροχρόνια στήριξη του προπονητή, ο οποίος θα υπολογίζει φέτος στον πιθανώς αναγεννημένο Λούκα Μίτροβιτς, στην ωριμότητα που σιγά σιγά αποκτούν οι Γκούντουριτς και Ντάνγκουμπιτς, και στην βελτίωση που οι ευκαιρίες θα φέρουν για τον Ρέμπιτς. Γενικώς, το ότι ο Αστέρας έχει επιλέξει να στηριχτεί σε νέα φυντάνια και να τα βάλει μέσα να παίξουν, είναι πολύ ωραίο.
• Ο Ράντονιτς είναι μετρ στο να κάνει προσθήκες που ανεβάζουν επίπεδο την ομάδα μέσα στη σεζόν. Αν κάτι στραβώσει πολύ στην αρχή, ο κόουτς μπορεί να το σώσει.

Κατά

• Κακά τα ψέμματα, με την εξαίρεση της θέσης 4, είναι δύσκολο να βρει κανείς πληρότητα κάπου αλλού. Το αν το ρόστερ είναι πλήρες ή όχι, θα το δείξει μόνο η πορεία της ομάδας στην πράξη.
• Οι Τσαρλς Τζένκινς και Ογκνιεν Κούζμιτς είναι δύο παίκτες που δεν αγωνίστηκαν με συνέπεια στο επίπεδο της ευρωλίγκα σχεδόν ποτέ. Τώρα καλούνται να λειτουργήσουν ως οι κύριοι ξένοι μιας ομάδας που θέλει εκ των πραγμάτων καθοδήγηση από πιο έμπειρους παίκτες. Τα νούμερα τους θα ανέβουν σχεδόν σίγουρα, αλλά απαιτείται τεράστια προπονητική δουλειά για να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο, ως μάλλον οφείλουν.
• Σουτ από το πλάι δεν υπάρχει σε μεγάλες δόσεις. Ο Γιόβιτς είναι ικανότατος δημιουργός, αλλά θα χρειαστεί πολλή κίνηση και δουλειά για να βγουν ελεύθερα σουτ, ειδικά από τη στιγμή που ο Κούζμιτς δεν είναι και τόσο καλός στα τελειώματα ή στην πάσα, και δεν μπορεί να τραβήξει επάνω του πάνω από έναν αντίπαλο. Ο Αστέρας, όπως έχουν τώρα τα πράγματα, δεν θα σκοράρει εύκολα.

Καλύτερη μεταγραφή

Ο Μίλκο Μπιέλιτσα. Ο Μαυροβούνιος έχει εμπειρία και ξέρει πολύ μπάσκετ, θα είναι κάτι σαν πατερούλης, και σίγουρα είναι ικανός να καλύψει κενά στη θέση του σέντερ, και να δώσει δυνατότητες στο spacing ως stretch 5. Σαν πάουερ φόργουορντ άλλωστε, ο Ράντονιτς έχει τους Μίτροβιτς , Σιμόνοβιτς, Ντάνγκουμπιτς και Σίμανιτς, που άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο μπορούν να καλύψουν τη θέση. Ο Μπιελιτσα είναι βέβαια αργός, αλλά τι να γίνει τώρα...

Στο τέλος MVP θα είναι ο...

Ποιος άλλος; Ο Στέφαν Γιόβιτς. Πέρυσι έκανε αυτό που λένε breakout season, τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του τοπ-16, φανερώνοντας ηγετικές ικανότητες και μια πολύ ανεπτυγμένη αίσθηση του γηπέδου. Προσέφερε παράλληλα και στην άμυνα. Στα 26 του πλέον, ο Σερβος πλέι μέικερ μπορεί να πάει ακόμη ψηλότερα, και να κάνει τα κατορθώματα αυτά να μοιάζουν λίγα. Θα είναι ο αδιαμφισβήτητος καθοδηγτής εντός των τεσσάρων γραμμών και θα παίξει ακόμ η καλύτερα. Του χρόνου, δεν θα αγωνίζεται λογικά στην ίδια ομάδα. Στο φάντασι θα τον πάρω από την αρχή.

Θα αναδειχθεί ο...

Πολλοί οι υποψήφιοι, με τον 18χρονο πάουερ φόργουορντ Μπόρισα Σίμανιτς να ιντριγκάρει με τον συνδυασμό ύψους (2,09) και τεχνικής κατάρτισης. Όμως δεν ξέρει κανείς πόσο μεγάλη θα είναι η συμμετοχή του. Δεδομένης και της πρότερης καλής απόδοσης του Μίτροβιτς, ο κλήρος πέφτει στον Νεμάνια Ντάνγκουμπιτς. Πολλοί τον περίμεναν από πέρυσι, πήγε καλά, αλλά όχι κάτι σπέσιαλ. Φέτος όμως μπορεί να είναι η χρονιά του. O Nτάνγκουμπιτς μπορεί να καλύψει μίας σειρά από θέσεις και καθήκοντα στις θέσεις 2-4 (μάλλον στο 3 θα πάρει τα περισσότερα λεπτά) , και να προσφέρει σε πολλούς τομείς του παιχνιδιού. Αν ήταν πιο τσαμπουκάς στις μονομαχίες θα μιλούσαμε για έναν αληθινά πλήρη παίκτη, αλλά η ηλικία (23) και το περιβάλλον ευνοούν την ανάπτυξη του.
Στην πορεία της χρονιάς πάντως, δεν αποκλείεται να τον προσπεράσει και ο ατρόμητος 21άχρονος Μάρκο Γκούντουριτς. Αυτός δεν καταλαβαίνει τίποτα, στα δύσκολα σουτάρει λες και είναι στο πάρκο.

Μία ωραία πεντάδα, γεμάτη Σέρβικη μπασκετική αλητεία.

Πολύ πρώιμη πρόβλεψη.

Όχι τόσο καλή, αλλά πρώτον κάθε χρόνο τα ίδια λέμε, και δεύτερον ας ευχαριστηθούμε μπάσκετ.