Σε ένα πιο γενικό σχόλιο, θα λέγαμε πως οι τέσσερις φορές πρωταθλητές της Αδριατικής, είναι από τις ομάδες που ζημιώνονται σε περίπτωση που δεν επιστρέψει (ή αργήσει τέλος πάντων) ο κόσμος στις εξέδρες των γηπέδων. Οι λόγοι είναι ευνόητοι, μιας κι όλοι ξέρουν πως μεγάλο μέρος της δυναμικής του Αστέρα προέρχεται από τον παράγοντα της έδρας, λόγω του ένθερμου κοινού. Ας εισχωρήσουμε όμως τώρα στα αμιγώς αγωνιστικά θέματα, που δεν είναι λίγα.

Ξανά με "αμερικανικό" backcourt

Όπως και πέρσι, όπου είχε αρκετούς γκαρντ από τις ΗΠΑ (Μπράουν, Τζένκινς, Μπάρον, Πάντερ και για λίγο καιρό Λούκας), έτσι και φέτος, ο Ερυθρός Αστέρας δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην αμερικανική αγορά, επιλέγοντας τους Τζόρνταν Λόιντ από την Βαλενθια, Λάνγκστον Χολ από τον Προμηθέα και Κόρεϊ Ουόλντεν από την αιώνια αντίπαλο, Παρτίζαν. Ο πρώτος προέρχεται από τη σεζόν όπου "συστήθηκε" στο ευρωπαϊκό κοινό (11.1π, 43% τριπ, 2.4α, 1.9ρ), αφήνοντας άκρως θετικές εντυπώσεις στην Ισπανία. Είναι σε εξαιρετική ηλικία, 27 ετών, πρωτίστως σούτινγκ γκαρντ που διαθέτει πολύ καλό μακρινό σουτ, με ύψος 1.93μ. κι αποτέλεσε την πιο ηχηρή - εμπορική θερινή προσθήκη του Αστέρα. Αναμένεται να είναι ο κύριος επιθετικός πόλος της ομάδας, κάτι που σημαίνει πως περιμένουμε να τον δούμε να τραβά μπόλικο κουπί σε σκορ και προσπάθειες. Είναι δεδομένο πως κουβαλά ποιότητα κι η λογική υπαγορεύει πως θα γίνει γρήγορα ο νέος ηγέτης του συνόλου.

Ο γνώριμος στους Έλληνες φιλάθλους, Χολ, έκανε το "βήμα παραπάνω" στην καριέρα του, παίρνοντας το εισιτήριο για την Ευρωλίγκα, έπειτα από τρία παραγωγικά χρόνια στην Πάτρα. Ακούστηκε για τους "αιώνιους" κατά περιόδους, όμως να που τελικά κατέληξε στο Βελιγράδι (ίδιο δρομολόγιο είχε κάνει κι ο Μο Φαγέ το καλοκαίρι του 2018), εκεί όπου θα τον δούμε να καλύπτει την θέση "1". Έχει την δυνατότητα να παίξει και δυάρι και στο περσινό Eurocup τράβηξε τα βλέμματα (11.4π, 40% τριπ, 5.7α, 2.3ρ), όντας εκ των κορυφαίων του Προμηθέα στην θετικότατη πορεία της ελληνικής ομάδας. Γενικά είναι οξυδερκής κι ώριμος παίκτης, με υψηλό μπασκετικό IQ, που έχει δείξει παράλληλα πως διαθέτει και προσωπικότητα. Σίγουρα του άξιζε να δοκιμαστεί σε αυτό το επίπεδο και μένει να δούμε πώς θα αντεπεξέλθει στη νέα αυτή μεγάλη πρόκληση της καριέρας του. Σε κάθε περίπτωση, ήταν μια έξυπνη μεταγραφή από τους Σέρβους, που βάζουν στην μηχανή τους έναν σοβαρό παίκτη, συνεπή στην πρόοδο.

Όσον αφορά τον Ουόλντεν, πρόκειται για έναν κόμπο γκαρντ που παρότι πέρσι στην Παρτίζαν είχε αστάθεια στο παιχνίδι του, έχει ορισμένα θετικά στοιχεία που δύσκολα μπορείς να προσπεράσεις. Ένας ταχύς περιφερειακός με καλή ντρίμπλα που θα προσπαθήσει να "μπερδέψει" την αντίπαλη άμυνα. Είναι αρκετά απρόβλεπτος παίκτης, επιθετικογενής, όμως κατά βάση streaky - στη μέρα του μπορεί να φορτώσει με 20+ πόντους το αντίπαλο καλάθι (το έκανε πέρσι δύο φορες κόντρα στη Βίρτους). Μπορεί να πιέσει στην μπάλα και γενικά όλα εξαρτώνται από τον ρυθμό του και την μέρα που θα βρεθεί. Ξέρει πλέον καλά τα δεδομένα στην Σερβία και μόνο ως τολμηρή μπορούμε να χαρακτηρίσουμε την επιλογή του να μεταπηδήσει από την Παρτίζαν στον Αστέρα. Όλοι γνωρίζουν την αντιπαλότητα μεταξύ των συγκεκριμένων συλλόγων. Όπως και να 'χει, η απόκτηση Ουόλντεν είναι μια κίνηση που θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον σε αγωνιστικό επίπεδο.

Νεανική κι άπειρη front line

Πριν μερικές μέρες, ο Αστέρας ανακοίνωσε την απόκτηση του Εμάνιουελ Τέρι. Προτού να γίνει αυτό, για βασικός σέντερ προοριζόταν ο Λάντρι Νόκο, ο οποίος εν τέλει κόπηκε από το ρόστερ, λύνοντας το συμβόλαιο που είχε υπογράψει μόλις δυο μήνες πριν. Η αιφνιδιαστική αποχώρηση του πρώην ψηλού της Άλμπα έφερε στην σερβική πρωτεύουσα τον ύψους 2.06μ Αμερικανό, αντί του Καμερουνέζου, έναν πρώην G Leaguer (με μικρά περάσματα από το ΝΒΑ) που πέρσι έκανε την rookie season του στην γηραιά ήπειρο. Ο 24χρονος είχε πολύ καλή εικόνα στην Τουρκία με την Μπάνβιτ και μεσούσης της περιόδου είχε μεταπηδήσει στην ισχυρότερη Χάποελ Ιερουσαλήμ. Καλός στα τελειώματα επιθετικά, αξιόπιστος στο πικ εν ρολ και στον τομέα των ριμπάουντ. Είναι "τέρας" από αθλητικής πλευράς κι ο ορισμός του rim protector. Μπορεί να μην έχει παραστάσεις από Ευρωλίγκα, όπως είχε ο Νόκο αντίστοιχα, ωστόσο είναι παίκτης που έχει καλά στοιχεία και δεν αποκλείεται να εξελιχθεί στο εγγύς μέλλον σε παίκτη απόλυτα συμβατό με το επίπεδο της EL. Αυτός θα είναι ο βασικός, έχοντας ως παρτενέρ τον Ντούοπ Ριθ.

Ποιος είναι ο Ριθ είπατε; Είναι ένα "στοίχημα" που αποφάσισαν να πάρουν οι Σέρβοι, από τη affiliate team τους, την FMP. Είναι αρκετά μακρύς, με ύψος 2.11μ. και βρέθηκε στο Βελιγράδι αμέσως μετά την ολοκλήρωση της παρουσίας του στο πανεπιστήμιο του LSU, το 2018. Αυστραλός με ρίζες από το Σουδάν, μέτρησε πέρσι 11.7 πόντους (62% στα δίποντα, 59% βολές) στην Αδριατική, καθώς και 4.7 ριμπάουντ ανά σχεδόν 23 λεπτά. Παρόμοια κίνηση είχε κάνει ο σύλλογος και προ διετίας, με την απόκτηση του συγχωρεμένου Μάικλ Ότζο. Δεν έχουμε πλήρη εικόνα του Ριθ, αφού κακά τα ψέματα ελάχιστος κόσμος έχει την δυνατότητα να ακολουθεί τα ματς της FMP, παρ' όλα αυτά δείτε ένα πλήρες και κατατοπιστικό βίντεο scouting report του παίκτη.

Τέλος, υπάρχει κι ο Όγκνιεν Κούζμιτς, αλλά πρόκειται για μια περίπτωση με αρκετες ιδιαιτερότητες. Ο διεθνής σέντερ βρίσκεται σε πτωτική πορεία τα τελευταία χρόνια, έχοντας τρεις "άδειες" σεζόν, μετά την breakout year που έκανε το 2017 - είχε ως παίκτης του Αστέρα 9.4 πόντους, 7 ριμπάουντ, 13.9PIR σε 30 ματς. Στην Ρεάλ Μαδρίτης έπαιξε όλα κι όλα 17 παιχνίδια σε μια διετία, ενώ πέρσι, κατά την επιστροφή του στους "ερυθρόλευκους", είχε μικρό ρόλο και δεν ικανοποίησε (έπαιξε σε 19 από τα 28 ματς της EL και τον Φλεβάρη δόθηκε δανεικός στην FMP). Έχει σταθεί άτυχος (πέραν των σοβαρών τραυματισμών που αντιμετώπισε στην Ρεάλ, είχε κι ένα τροχαίο πέρσι το καλοκαίρι) και δεν έχει δείξει ουσιαστικά σημάδια ανάκαμψης. Δεν μπορούμε να τον ψέξουμε καθώς δεν πέρασε και λίγα, όμως σημασία έχει πως πλέον, έχοντας μπει και στα 30 του, δεν είναι ο παίκτης που ήταν στην προηγούμενη θητεία του στο σύλλογο. Είναι έμπειρος και μπορεί να δώσει κάποιες βοήθειες, όμως ως εκεί. Είναι απίθανο να "κουβαλήσει" την γραμμή κρούσης, εκτός κι αν καταφέρει να μεταμορφωθεί ολοκληρωτικά - θα είναι μεγάλη έκπληξη.

Οι ρόλοι των γηγενών

Οι γηγενείς ανέκαθεν είχαν δυναμική παρουσία στα ρόστερ του Ερυθρού Αστέρα. Καλώς ή κακώς, η σερβική σχολή παράγει διαρκώς παίκτες. Η φετινή ομάδα του Σάσα Ομπράντοβιτς δεν αποτελεί εξαίρεση, τηρώντας τους παραδοσιακούς δεσμούς εμπιστοσύνης σερβικών ομάδων-παικτών, με το 65% του ρόστερ να καλύπτεται από "ντόπιους" παίκτες. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα εύκολα: ο αρχηγός Μπράνκο Λάζιτς, ο οποίος συμπληρώνει αισίως 10 χρόνια στην ομάδα, θα έχει τον γνωστό του ρόλο, για τις... ειδικές αποστολές. Παίκτης των 15 λεπτών, στα 31 του πλέον, που θα βγάλει άμυνες και θα δυσκολέψει τους αντιπάλους από το "1" έως το "3". Εξίσου εύκολη είναι η "ανάγνωση" του ρόλου του βετεράνου Γιάγκοντιτς, ενός πάουερ φόργουορντ που υπέγραψε στην ομάδα τον περασμένο Δεκέμβρη, ως συμπλήρωμα. Κάτι τέτοιο θα είναι και φέτος, με την παραμονή του στην ομάδα να ενισχύει περισσότερο το βάθος παρά την ποιότητα. Δεν περιμένουμε... "θαύματα" από τον 33χρονο ψηλό.

Έξτρα μέγεθος στην περιφερειακή γραμμή θα προσδώσει η παρουσία του δίμετρου ποιντ φόργουορντ, Όγκγνιεν Ντόμπριτς, ο οποίος ετοιμάζεται για την 4η σεζόν του στην Ευρωλίγκα. Είναι πλέον αρκετά πιο "περπατημένος" συγκριτικά με τον άπειρο πιτσιρικά που είχε εμφανιστεί στην ομάδα προ τριετίας και θεωρούμε πως η ύπαρξη του θα προσφέρει βάθος και ευελιξία τόσο πίσω από τους Αμερικανούς στο ασσόδυο, όσο και στο "3". Στο "3" είπαμε; Εκεί, είχαμε μια αξιοσημείωτη επιστροφή, με τον 34χρονο πια Μάρκο Σιμόνοβιτς να γίνεται και πάλι μέλος της ομάδας, ύστερα από απουσία τριών ετών. Ο πολύπειρος σουτέρ που έπαιξε πέρσι σε Τσεντεβίτα και Μάλαγα γυρίζει στους "ερυθρόλευκους", εκεί όπου είχε δύο επιτυχημένες θητείες (2012-14 και 2015-17) κατά το πρόσφατο παρελθόν. Έχοντας κοντά στις 300 εμφανίσεις με το κλαμπ, κι ενώ ξέρει καλά την Ευρωλίγκα, αποτελεί μια κίνηση με χαμηλό ρίσκο. Ενισχύει σημαντικά το περιφερειακό σουτ και μπορεί να συνεισφέρει κι ως τεσσάρι, εφόσον χρειαστεί.

Στις τελευταίες καρέκλες του πάγκου θα βρίσκονται οι Σάμανιτς (22 ετών, PF/C, 20 αγώνες πέρσι, 12:40' μέσο όρο), Ραντάνοφ (22 ετών, G/F, ήταν δανεικός στην FMP) καθώς κι ο νεοαποκτηθής πλειμέικερ, Αλέκσα Ουσκόκοβιτς (21 ετών, κι εκείνος από την FMP). Οι δύο πρώτοι, έχουν ήδη μαζέψει κάποιες σοβαρές παραστάσεις κι ίσως φέτος έχει φτάσει η στιγμή για το "level up". Οι νεαροί αυτοί παίκτες θα έχουν περισσότερο συμπληρωματικούς ρόλους και θα πρέπει να "παλέψουν" προκειμένου να εξασφαλίζουν την θέση τους στην δωδεκάδα των αγώνων. Θα δούμε, σε βάθος χρόνου, τι σκοπεύει να κάνει ο Όμπραντοβιτς με αυτούς. Πόσο θα ποντάρει πάνω τους; Θα τους χρησιμοποεί κυρίως στην ΑΒΑ; Τους θεωρεί έτοιμους για να προσφέρουν άμεσα, ουσιαστικές λύσεις; Για τον Όγκνιεν Κούζμιτς, ισχύουν όσα είπαμε λίγο νωρίτερα.

Για πρώτη φορά στη Σερβία ο Ομπράντοβιτς

Ο Σάσα Ομπράντοβιτς, παρότι γέννημα θρέμμα του Βελιγραδίου, δεν έχει εργαστεί ξανά ως προπονητής στην πατρίδα του. Έφτιαξε το όνομα του την τελευταία οκταετία, κυρίως με την Άλμπα Βερολίνου (2012-16), ενώ ακολούθησαν δουλειές του σε Λοκομοτίβ Κουμπάν (2016-18) και Μονακό (2019-20). Παλαιότερα, είχε περάσει από Κολωνία (Γερμανία), Ντόνετσκ & Κίεβο (Ουκρανία) και Τούροβ (Πολωνία) κατά τα πρώτα του βήματα ως τεχνικός. Σε γενικές γραμμές πρόκειται για έναν έμπειρο κόουτς, με ορισμένες ιδιαίτερα αξιόλογες δουλειές στις πλάτες του, ο οποίος πάντως είχε χάσει την επαφή του με την Ευρωλίγκα την τελευταία πενταετία. Συνολικά, έχει κόουτσαρει 62 παιχνίδια στην διοργάνωση, όντας κατά βάση προπονητής Eurocup (9 σεζόν, 123 παιχνίδια, COY το 2018). Η επιστροφή του στην κορυφαία ευρωπαϊκή λίγκα αναμένεται με ενδιαφέρον, με τον Αστέρα να επιλέγει και πάλι προπονητή με "χιλιόμετρα", μετά τον Ντράγκαν Σάκοτα ο οποίος έβγαλε τη περσινή χρονιά.

Ο Αστέρας μας είχε συνηθίσει στο να πηγαίνει σε προπονητικά ρίσκα, με προπονητές δίχως προϋπηρεσία στην Ευρωλίγκα (Τόμιτς, Αλιμπίγιεβιτς, παλαιότερα και Ράντονιτς). Η επιλογή του Ομπράντοβιτς είναι σίγουρα πιο "safe" από τις προαναφερθείσες, ωστόσο η προοπτική που παρουσιάζει, ίσως είναι μικρότερη. Κακά τα ψέματα, ο άλλοτε διεθνής παίκτης πίσω στα 90s, έχει μια μικρή πτώση στην καριέρα του τα τελευταία χρόνια. Τώρα είναι η ευκαιρία του να κάνει... bounce back, έχοντας χτίσει ένα αρκετά νεανικό σύνολο. Ο Αστέρας είναι φιλόδοξο κλαμπ και το "πάντρεμα" του με έναν προπονητή που θέλει να επιστρέψει στο κορυφαίο επίπεδο δημιουργεί μια win-win συνθήκη. Η ομάδα κάνει νέο ξεκίνημα με έναν αναγνωρισμένο προπονητή, ενώ ο ίδιος έχει την ευκαιρία να ανεβάσει και πάλι τις "μετοχές" του. Θα εκκινήσει τη σεζόν ως φαβορί για τους εγχώριους τίτλους (Σερβία/Αδριατική), όμως σε κάθε περίπτωση η Ευρωλίγκα είναι η... μεγάλη "πίστα", στην οποία το κίνητρο οξύνεται.

Λίφτινγκ, "τελειώνοντας" όλους τους 30+

Ακόμη ένα αξιοσημείωτο από τη φετινή off season του σερβικού κλαμπ, είναι πως έκανε σημαντική εκκαθάριση στο ρόστερ του, στους παίκτες που ήταν από 30 ετών και άνω. Άφησε ελεύθερους κατά την διάρκεια του καλοκαιριού τους Περπέρογλου (36), Τζέιμς Γκιστ (34), Βλάντιμιρ Στίματς (33), Μάικλ Τζένκινς (31) και Κειλίν Λούκας (31) - έχασε βέβαια και τον Μπράουν (30) που ήταν υπερπολύτιμος πέρσι. Όλοι αυτοί αντικαταστάθηκαν τους τελευταίους μήνες από νεαρότερους ηλικιακά παίκτες, με μεγαλύτερα περιθώρια εξέλιξης, που είναι πιο "φρέσκα" ονόματα στο ευρωπαϊκό ράλι. Ο μέσος όρος ηλικίας του ρόστερ έπεσε αισθητά, από τα 28.6 έτη στα 26.4. Για την ακρίβεια, 6 από τους 14 παίκτες, δηλαδή περίπου το μισό ρόστερ, είναι από 25 ετών και κάτω. Κοινώς, ο Αστέρας μπορεί φέτος να χτίσει κάτι πιο σταθερό και μακροχρόνιο, που δεν θα "λήξει" σε μια σεζόν. Η ανανέωση καλώς έγινε, μιας και το περσινό εγχείρημα έμοιαζε να είναι αρκετά "ταβανιασμένο", αφού επρόκειτο ουσιαστικά για ένα συνοθύλευμα κορεσμένων παικτών που βρίσκονται κοντά στην πόρτα της απόσυρσης από το άθλημα. Η σελίδα λοιπόν γύρισε και πλέον τα ηνία περνούν σε αθλητές όχι φτασμένους, αλλά ανερχόμενους.

Αντί επιλόγου, θα μπορούσαμε να πούμε πως ο Αστέρας φαίνεται να αποδυναμώθηκε με αποχωρήσεις όπως του Μπάρον, του Πάντερ και του Μπράουν, ωστόσο σκεφτείτε πόσοι μέχρι πέρσι είχαν σε υπόληψη τους παραπάνω; Ήταν παίκτες που πρώτη φορά τους είδαμε στο συγκεκριμένο level κι αποτελούσαν κι εκείνοι τρόπον τινά ερωτηματικά. Πού θέλουμε να καταλήγουμε; Στο γεγονός πως οι Σέρβοι, όπως πέρσι, έτσι και φέτος, βρίσκονται μπροστά από την ανάδειξη νέων παικτών, αποτελώντας ουσιαστικά το σκαλοπάτι τους για την εδραίωση στην λίγκα. Γενικά, νομίζουμε πως θα βρει κανείς λόγους για να παρακολουθήσει την πορεία της νέας ομάδας.