Καλώς σας ξαναβρίσκουμε, να είστε καλά.

Από σήμερα κυκλοφορεί στην Ευρώπη "ένα βιβλίο επάνω στο ΝΒΑ", όπως σεμνά αναφέρει ο συγγραφέας του στον προσωπικό του ιστότοπο. Παρόλα αυτά, το "Sprawlball" είναι κάτι πολύ παραπάνω, μιας και απεικονίζει με πρωτότυπο, όσο και ευανάγνωστο τρόπο, τις αλλαγές στο παιχνίδι του μπάσκετ τα τελευταία χρόνια, χρησιμοποιώντας ως αρωγό την αναλυτική στατιστική και καινοτόμα εργαλεία οπτικοποίησης. Θα το βρείτε εδώ: https://www.amazon.co.uk/Sprawlball-Visual-Tour-New-Era/dp/1328767515

 (Φωτό με την ευγενική άδεια της Cornerstone Sport & Entertainment PVT. LTD.)

Τον Ιούνιο του 2015 το ESPN δημοσίευσε ένα άρθρο για τον πρώτο Ινδό γεννημένο στην Ινδία, που επιλέχτηκε στο ντραφτ του ΝΒΑ. O Satnam Singh (Σάτναμ Σινγκ), ετών 19 τότε, αποτέλεσε την επιλογή των Dallas Mavericks στο νο. 52, γράφοντας έτσι το όνομα του με αυτό που συνήθως αποκαλούμε "χρυσά γράμματα" στην αθλητική ιστορία της χώρας του. Το άρθρο εκείνο, δια χειρός Μαρκ Γουάινγκαρντνερ, αφιέρωσε τις τρεις τελευταίες παραγράφους του σε μία αναρώτηση: 'Αραγε πού τελειώνει, ή πού θα τελειώσει, η ιστορία του Σάτναμ Σινγκ, η οποία ξεκίνησε από ένα χωριό 800 κατοίκων της επαρχίας Πουντζάμπ στην Ινδία και έφτασε μέχρι τη θαλπωρή του περίφημου Μαρκ Κούμπαν, ιδιοκτήτη των πρωταθλητών ΝΒΑ του 2011;

(Oλες οι φωτογραφίες είναι copyright Bill Bamberger. Aρχική φωτό από ευγενική προσφορά του National Building Museum της Washington). 

Φωτογραφίζουμε συχνά ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ, είναι μία δημοφιλής ασχολία. Πριν δυο χρόνια περίπου βρέθηκε ένα μπροστά μου στη Σέριφο και αμέσως έπιασα το κινητό στο χέρι. Καθώς βράδιαζε, πίσω του διακρινόταν η Χώρα του νησιού να σκαρφαλώνει στο βράχο, ήταν κάτι υπέροχο. Επίσης, έχω ακόμη στο κινητό ένα χωμάτινο ανάμεσα σε αστικές κατοικίες, σε μία σκοτεινή πλατεία της συνοικίας Born στη Βαρκελώνη κι ας έχει περάσει ακόμη παραπάνω καιρός. Πέρυσι το καλοκαίρι δε, η μόνη φωτογραφία που κράτησα (ή βασικά που έβγαλα) από τα καμένα ήταν εκείνη του ανοιχτού γηπέδου της Αμπελούπολης, για το οποίο σας έγραψα πρόσφατα. Δεν ξέρω τι ακριβώς τραβάει το μάτι στα γήπεδα του δρόμου και για να πω την αλήθεια, δεν θέλω και ιδιαίτερα να το καταλάβω. Όταν παρόλα αυτά μία συλλογή ανοιχτών γηπέδων μπαίνει μέσα σε ένα μουσείο, ως έκθεση καλλιτεχνίας, τότε η περιέργεια να μιλήσεις με εκείνον που πραγματοποίησε το εγχείρημα γίνεται αφορμή. Ίσως το πλαίσιο ενός μουσείου προσδίδει ένα κάποιο "αντικειμενικό κύρος" σε ένα έργο. Ίσως όμως, ένα γήπεδο μπάσκετ κάνει απλώς μία βίαη κατάληψη, μετατρέποντας έναν αποστειρωμένο χώρο σε προαύλιο. Από όπου και να το πιάσεις, ο χώρος δεν είναι ο ίδιος με πριν.

Μαζευτήκαμε πριν λίγες μέρες στο bar Spoiled και είχαμε μία πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με τον κορυφαίο παίκτη του 3 on 3 , Angelo Tsagarakis, επάνω στην καριέρα του και το παιχνίδι.

Ο Αγγελος - aka Le Tsar - ήταν μέχρι και πριν ένα μήνα μέλος της εθνικής Γαλλίας και θεωρείται ένας από τους καλύτερους παίκτες που έλαβαν ποτέ μέρος στα παγκόσμια κύπελα της FIBA. Δεν το λέμε εμείς, όπως θα διαπιστώσετε το λένε πολλοί και γνωστοί. Τον ευχαριστούμε πολύ που ήταν παρέα μας, μεταφέροντας και στην οθόνη την θετική του αύρα.

Ποιος είπε ότι το μπάσκετ του Ισραήλ δεν μπορεί να μας προσφέρει μια μεγάλη ύλη θεμάτων; Με την βοήθεια του Ronnie Levi (@Ronster928), ο οποίος είναι βοηθός προπονητής στην Μπνέι Χερτζλίγια της Winner League, θα "χτενίσουμε" μέσω μιας all around επικοινωνίας - συζήτησης κάμποσα ζητήματα, για να κατανοήσουμε λίγο καλύτερα τι συμβαίνει στην πιο "αμερικανοποιημένη" χώρα που εμφανίζεται στον ευρωπαϊκό μπασκετικό χάρτη.

Προτού ξεκινήσουμε, είναι σημαντικό να ευχαριστήσουμε θερμά τον Ronnie που δέχθηκε με χαρά να μοιραστεί μαζί μας λεπτομερώς ορισμένες πολύ χρήσιμες πληροφορίες, δίνοντας μας παράλληλα απαντήσεις σε αρκετά ερωτήματα που ενδεχομένως κι εσείς να είχατε καιρό τώρα στο μυαλό σας. Ένα από αυτά, αναμφίβολα έχει να κάνει με την ευκολία που αρκετοί Αμερικανοί αθλητές αποκτούν κατά καιρούς διαβατήριο από το Ισραήλ.

Λίγες ημέρες πριν, αμέσως μετά το παιχνίδι Ολυμπιακός - Χίμκι, συναντηθήκαμε με τον προπονητή της ρώσικης ομάδας, Γιώργο Μπαρτζώκα. Συζητήσαμε επί μία ώρα, χωρίς διάλειμμα. Mέσα από την συζήτηση προέκυψε η εκπομπή που ακολουθεί.

Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο Μπαρτζώκα για τον χρόνο που μας διέθεσε, όπως και για την ειλικρινή του διάθεση να μοιραστεί μαζί μας ένα μεγάλο εύρος πληροφοριών, σε βάθος σπάνιο για τα δεδομένα ανάλογων συνέντευξεων. Το αποτέλεσμα ήταν η κουβέντα να επεκταθεί σε ένα σωρό πράγματα, όπως θα διαπιστώσετε και παρακάτω. Ο κόουτς της Χίμκι μίλησε για τακτική, στελέχωση, κοινωνικά ζητήματα και φυσικά για το πέρασμα του από τον Ολυμπιακό και την ιδιοσυγκρασία του. Λέξεις κλειδια: Σβεντ, Πρίντεζης, Kurucs, media, τρίποντο, analytics, στελέχωση.

Χωρίς άλλη χρονοτριβή, "Coach B",  ή αλλιώς 60 λεπτά με τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Κόουτς, καλή τύχη!

Γεια και χαρά αγαπητοί γκρούπιζ και αγαπητές φανζ,

Σήμερα ερχόμαστε στην παρέα σας με το χριστουγεννιάτικο επεισόδιο των BG Specials, το οποίο είναι και το μεγαλύτερο σε διάρκεια ως τώρα. Ο λόγος είναι ότι ο σημερινός μας καλεσμένος, ο Μάνος Παπαμακάριος, άφησε στο γιορτινό μας τραπέζι έναν κανονικό σωρό από ενδιαφέρουσες απόψεις και πληροφορίες. Ο Μάνος είναι μέλος του προπονητικού επιτελείου του Ήφαιστου Λήμνου και υπεύθυνος των ακαδημιών της ομάδας. Είναι επίσης πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αμειβομένων Καλαθοσφαιριστών και μέλος της επιτροπής παικτών της FIBA. Και φυσικά, ως γνωστό σε όλους και όλες, έχει παίξει μπάσκετ σε ομάδες υψηλού επιπέδου στην Ευρώπη, έχοντας διατελέσει και αρχηγός του Ολυμπιακού.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος είναι προπονητής της Μακάμπι Τελ Αβίβ εδώ και 23 μέρες. Μετά τη θητεία του στον Ολυμπιακό, ο Έλληνας τεχνικός καλείται να αναλάβει την αναγέννηση ενός εκ των μεγαλυτέρων ευρωπαϊκών "καραβιών" που τα τελευταία χρόνια μονίμως μπάζει νερά, αγνοώντας τις μεγάλες επιτυχίες του παρελθόντος. Μπορεί να είναι εξαιρετικά νωρίς, καθώς δεν έχει κλείσει ακόμη ούτε μήνα παραμονής στο Ισραήλ, ωστόσο μετά τα τελευταία θετικά αποτελέσματα της ομάδας του στην EuroLeague, βρήκαμε μια πρώτης τάξεως αφορμή να για να μάθουμε λίγα πράγματα παραπάνω αναφορικά με το τι κλίμα επικρατεί αυτό το διάστημα στην "Ομάδα του Λάου".

Στις 17 Οκτωβρίου ξυπνήσαμε πρωί πρωί (σαν άνθρωποι), βρεθήκαμε με τα παιδιά του Fragi Pen Studio και την Αθηνά, και βγήκαμε μια βόλτα στην Κυψέλη. Ξεναγός μας ήταν ο Αβραάμ Καλλινικίδης, με τον οποίο είχαμε μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, που πηγαίνει πολύ πέρα από το μπάσκετ. Τον ευχαριστούμε πολύ.

Πέντε χρόνια πριν είχε όλο τον κόσμο στα πόδια του. Ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο μισού εκατομμυρίου δολαρίων, τη δυνατότητα να συνεχίσει να αγωνίζεται στο υψηλότερο επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ και την προοπτική να πραγματοποιήσει το μεγάλο του παιδικό όνειρο, που ήταν να παίξει στο ΝΒΑ.

Πέντε χρόνια μετά, από εκείνο το κρύο βράδυ στο Κάουνας, τέλη Γενάρη, ο Ibby Jaaber έχει αυτή τη φορά όλο τον δικό του κόσμο στα πόδια του. Έναν κόσμο που δεν έχει την παραμικρή σχέση με εκείνον που είχε ανοιχτό διάπλατα μπροστά του το 2013, μέσω των παρκέ των γηπέδων μπάσκετ, αλλά που είναι αυτός που τον γεμίζει, τον ικανοποιεί και τον κάνει να αισθάνεται περήφανος για τις επιλογές του. «Τότε πήρα μία απόφαση για την σωτηρία της ψυχής μου και δεν έχω μετανιώσει στο ελάχιστο. Το γεγονός ότι ο Κύριός μου γνωρίζει (σ.σ. τις επιλογές μου) μού είναι αρκετό. Έχω αφοσιωθεί στην συγγραφή βιβλίων και ποιημάτων και περνάω τον περισσότερο χρόνο με τα τέσσερα παιδιά μου και τη γυναίκα μου ανανεώνοντας τα οράματά μου για τη συνέχεια της ζωής μου». Ο Ιμπραήμ Τζααμπέρ μιλάει αποκλειστικά στο BG από το Νιου Τζέρσεϊ, όπου ζει τα τελευταία χρόνια, εξηγώντας όχι απλά μία απόφαση, αλλά τη στάση ζωής που ακολουθεί από το 2013 και μετά, (πολύ) μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και του μπάσκετ.