Φτάνοντας στη φάση των νοκ-άουτ οι προβλέψεις δεν ήταν ασφαλώς με το μέρος μας. Οι περισσότεροι έδιναν περισσότερες πιθανότητες στους αντιπάλους μας με βάση τα όσα είχαμε δει στην πρώτη φάση. Ωστόσο αυτά τα τουρνουά με τα χιαστί παιχνίδια κρύβουν ιδιαιτερότητες. Έχουμε δει όλα τα χρόνια ομάδες να βελτιώνονται σταδιακά, ανεβάζοντας την απόδοση τους κατά τη διάρκεια των αγώνων. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την Ισπανία να παλεύει να προκριθεί στο πρώτο γύρο, με την συνέχεια να τη βρίσκει πρωταθλήτρια Ευρώπης; Προσοχή, δεν φτάσαμε στο άλλο άκρο να μιλάμε για μετάλλιο από τώρα, αλλά αυτή η χθεσινή πρόκριση στα προημιτελικά τόνωσε την αυτοπεποίθηση των διεθνών μας, με την ψυχολογία να βρίσκεται πλέον στα ύψη, στοιχείο σαφώς σημαντικό στο μπάσκετ. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει για το τεχνικό επιτελείο και τον κόουτς Μίσσα, που έχει ακούσει τόσα πολλά, για την άψογη αγωνιστική και πνευματική προετοιμασία του αγώνα.

Τα εμπόδια των back του back ντέρμπι του ομίλου της Εθνικής μας αποδειχθήκαν αξεπέραστα και οι δύο ήττες στην οικονομία της πρώτης φάσης μας έβαλαν σε μπελάδες. Δυστυχώς η εθνική παρουσίασε σημάδια διάλυσης και αποσύνθεσης με τη Γαλλία, ενώ στον αγώνα με τη Σλοβενία υπήρχε μια εμφανή βελτίωση στο επιθετικό κομμάτι, με μερικά διαφορετικά στοιχεία στο παιχνίδι, αλλά το μεγάλο αμυντικό πρόβλημα έκανε πάλι την εμφάνιση του και μας στέρησε μία νίκη. Οι προσεχείς αγώνες με τη Φινλανδία την Τρίτη και με την Πολωνία στη συνέχεια αποκτούν χαρακτήρα τελικού. Αν προκριθούμε οι ομάδες που διασταυρωνόμαστε από τον άλλο όμιλο έχουν δείξει και αυτές χτυπητές αδυναμίες στο παιχνίδι τους και δεν υπάρχει φόβητρο (αν και με Λιθουανία δεν έχουμε και την καλύτερη παράδοση ). Στην περίπτωση που δεν τα καταφέρουμε, η επιστροφή στη βάση μας θα γίνει μέσω μουρμούρας, γκρίνιας και δεν αποκλείονται επιπλέον επεισόδια στο σίριαλ του καλοκαιριού με το όνομα "εθνική Ελλάδος". Άλλωστε ο κόουτς Μίσσας στην χτεσινή συνέντευξη του ανέφερε ότι όταν τελειώσουμε το ταξίδι θα πει πολλά.

Μία από τις φράσεις κλισέ που συνηθίζουμε να ακούμε είναι η ‘’κάθε αρχή και δύσκολη’’. Ξεκίνημα με νίκη λοιπόν για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα εναντίον της φαινομενικά ασθενέστερης ομάδας του ομίλου, της «αλλοπρόσαλης» Ισλανδίας. Αναμφίβολα δεν είναι ένα ματς που χρειάζεται να σταθούμε ιδιαίτερα, όπως άλλωστε είπε και στις δηλώσεις του ο MVP του χτεσινού αγώνα, Νίκος Παππάς.  Παρακάτω θα αναφερθούμε μόλις σε 2-3 θετικά και αρνητικά στοιχεία που μας έκαναν εντύπωση από το χτεσινό αγώνα.

Λίγο πριν από την έναρξη σε ένα από τα πιο περίεργα Ευρωμπάσκετ των τελευταίων ετών, κυρίως λόγω πολλών απουσιών μεγάλων παιχτών, που οφείλονται στην επιλογή τους για ξεκούραση ή σε θέματα που άπτονται των σχέσεων των ομάδω του ΝΒΑ με το υλικό τους. Επιπλέον, η αύξηση των ομάδων, με σκοπό να δίνεται η δυνατότητα σε ασθενέστερες μπασκετικά χώρες να λάβουν μέρος σε μια γιορτή του αθλήματος, σε συνδυασμό με την διεξαγωγή της πρώτης φάσης σε τέσσερις διαφορετικές πόλεις, μας προϊδεάζουν για ένα τουρνουά γεμάτο εκπλήξεις. Μου έλαχε να ασχοληθώ με τον όμιλο της Ελλάδας, δηλαδή τον πρώτο, όπου το αντιπροσωπευετικό μας συγκρότημα συνυπάρχει  με την Φινλανδία, την Ισλανδία, τη Γαλλία, τη Σλοβενία και την Πολωνία. Οι αγώνες της πρώτης φάσης θα διεξαχθούν στο Ελσίνκι και στα πρώτα χιαστί, εάν και εφόσον προκριθεί η εθνική ομάδα, θα διασταυρωθεί με τον Β Όμιλο.

Mε τη σειρά στο 1-0 για τους πρωταθλητές Ελλάδος μετά από ένα κακό ποιοτικά πρώτο παιχνίδι, ο κόσμος περίμενε με αγωνία τη συνέχεια των αγώνων και τα διάφορα τρικ που θα ετοίμαζαν οι προπονητές. Από τη μια πλευρά οι πράσινοι είχαν να διαχειριστουν το άγχος, την πίεση της κερκίδας και τις φήμες για διάφορα νυχτοπερπατήματα των παιχτών μες στη βδομάδα, και από την άλλη οι ερυθρόλευκοι την κούραση και το ψυχολογικό άδειασμα μετά την εβδομάδα που διανύσαμε, όπως και την απρόσμενη έλλειψη του Βασίλη Σπανούλη.

Η ώρα του μεγάλου τελικού έφτασε. Ο βασιλιάς «πέθανε» (ΤΣΣΚΑ) και οι επίδοξοι μνηστήρες θα δώσουν τη μεγάλη τους μάχη σε λίγες ώρες για το ποιος θα κάτσει στο θρόνο του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Πιο ιντριγκαδόρικο τελικό δε θα μπορούσαμε να φανταστούμε στην αρχή της χρονιάς. Ελληνοτουρκικός τελικός στην Κωνσταντινούπολη, Ολυμπιακός εναντίον Φενερμπάχτσε, Σπανούλης εναντίον Ομπράντοβιτς, ο Τομ Κρουζ και οι όρχεις του σε άλλη μία mission... (im)possible. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά στον πρόλογο, ας περάσουμε στο κυρίως πιάτο σχολιάζοντας κάποια πράγματα για το μεγάλο τελικό. Φύγαμε!!!

Σε ο,τι αφορά τον δεύτερο ημιτελικό (ο πρώτος εδώ), αρχικά να αναφέρουμε ότι στις δύο αναμετρήσεις που συναντήθηκαν οι δυο ομάδες μες στη σεζόν οι νίκες μοιράστηκαν. Στην Κωνσταντινούπολη, με ένα αμφιλεγόμενο σφύριγμα στο τέλος πάνω στον Κάρολ, η Φενέρ έκαμψε δύσκολα την αντίσταση των Ισπανών με 78-77, με τον Νάναλι και τον Ούντοχ να πραγματοποιούν εξαιρετική εμφάνιση με 18 και 14 πόντους αντίστοιχα. Στον δεύτερο γύρο αντίστοιχα, οι Ισπανοί πήραν τη νίκη με ένα πολύ χαμηλό σκορ 61-56, με τον Γιουλ να καθαρίζει τη μπουγάδα και με καταπληκτική άμυνα στο τέλος να δίνει τη μεγάλη νίκη.

Μετά το τέλος του πρώτου αγώνα και το αποκαρδιωτικό πρόσωπο που επέδειξε στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός, όλος ο κόσμος περίμενε με αγωνία τα διάφορα τρικ που θα είχε προετοιμάσει ο Πσκουάλ. Η κριτική που δέχθηκε μπορεί να χαρακτηριστεί σκληρή, αλλά μια ευκαιρία να αποδείξει ότι δίκαια συγκαταλέγεται στους κορυφαίους προπονητές της Ευρώπης ήταν και ο αγώνας αυτός. Οι πρώτες αλλαγές που είχαν ετοιμαστεί φάνηκαν πριν καν αρχίσει ο αγώνας, στο άκουσμα της πεντάδας. Σχήμα με Καλάθη-Παππά- Ρίβερς- Σίνγκλετον- Μπουρούση για να αντιμετωπιστούν καλύτερα τα μαρκαρίσματα. Πρέπει να ήταν η πρώτη φορά στη σεζόν που χρησιμοποιήθηκε αυτή η πεντάδα στο αρχικό σχήμα.

Μετά από πολλές εκτός έδρας αποτυχίες και την πίεση για ένα πραγματικά μεγάλο αποτέλεσμα, ο Παναθηναϊκός έδειξε ένα μέρος των δυνατοτήτων που κρύβει. Με τον Τσάβι Πασκουάλ να προετοιμάζει την ομάδα του εξαιρετικά και κινούμενος σε ένα σχέδιο που τήρησαν κατά γράμμα οι παίχτες του, απέδειξε ότι είναι ένας αντίπαλος που λίγοι θα ήθελαν να αντιμετωπίσουν στα προημιτελικά της διοργάνωσης. Οι πράσινοι βρίσκονται στην «ευχάριστη» θέση να υποδεχτούν την πρωταθλήτρια Ευρώπης ΤΣΣΚΑ Μόσχας την ερχόμενη εβδομάδα στο λογικά κατάμεστο ΟΑΚΑ και στη συνέχεια να επισκέπτονται την αδιάφορη μεν, αλλά αλλοπρόσαλλη δε,  Μακάμπι του αγαπητού μας Μιζράχι. Το τριφύλλι εχει τη δυνατότητα δηλαδή με 2/2 νίκες δικές του και με μία ήττα της Φενέρ, που μαστίζεται από τους τραυματισμούς των Ντατόμε, Σλούκα και ακολουθεί δύσκολο πρόγραμμα, να κλέψει την τέταρτη προνομιούχο θέση και το πλεονέκτημα έδρας. Αυτό μας δείχνει πόσο σημαντική ήταν αυτή η επικράτηση η οποία γεμίζει με χαμόγελα τους φίλους του Παναθηναϊκού, οι οποίοι ξεκίνησαν ήδη τα όνειρα και τα σενάρια για το final four της Κωνσταντινούπολης στα social media.

Μετά το τέλος των πρώτων αγώνων για τα προημιτελικά του εφετινού Eurocup, ρίχνουμε μια σύντομη ματιά τις ομάδες που παλεύουν σε αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα διοργάνωση για το «μαγικό» εισιτήριο της επόμενης Euroleague. Οι σειρές είναι best of three, δηλαδή η ομάδα που θα κάνει δύο νίκες περνάει στα ημιτελικά. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την ανάλυση των ζευγαριών και τις προβλέψεις μας για τη συνέχεια της διοργάνωσης.