Δύο σειρές στην Ανατολή έσπασαν με το καλημέρα και μάλιστα με πολύ εμφατικό τρόπο. Ο πίνακας έγραψε 4-1, ίδιο σκορ. Oι New York Knicks κατασπάραξαν τους Cleveland Cavaliers και οι Miami Heat του συγκλονιστικού Jimmy Butler βρήκαν την ευκαιρία και ξεχαρβάλωσαν το μεγάλο φαβορί, Milwaukee Bucks. Κάπου στο background, o Pat Riley ετοιμάζει τον μπασκετικό του θρόνο, να τον στήνει πρώτη σειρά σε κάθε ματς και να παρακολουθεί το δράμα.

Πέρυσι τέτοια εποχή, ο Steph Curry έσπαγε μέσα στο Madison Square Garden το ρεκόρ τριπόντων στην ιστορία του NBA, απέναντι στους New York Knicks. Φέτος, στο ετήσιο ραντεβού του Δεκεμβρίου ανάμεσα στα δύο franchises, που λειτουργούν με τόσο διαφορετικό τρόπο, ο Steph έλειπε με τραυματισμό και οι Νεοϋορκέζοι βρήκαν την ευκαιρία να φωνάξουν ένα γερό ‘’θα σας πατήσουμε κάτω’’. 

Ομολογώ πως οι κινήσεις των New York Knicks στη φετινή offseason δε μου έβγαζαν και τόσο νόημα μέχρι ένα -πολύ συγκεκριμένο- σημείο. Προσπέρασαν μέσω διαφόρων ανταλλαγών την ευκαιρία να εντάξουν στο ρόστερ τους κάτι πολύ αξιόλογο στις θέσεις 18-30 του φετινού draft (εκτός του Quentin Grimes που διάλεξαν και ευτυχώς κράτησαν με το #25), γέμισαν το salary cap τους με ανανεώσεις βετεράνων που ήδη υπήρχαν στο ρόστερ, αλλά δεν ανεβάζουν ιδιαίτερα το ταβάνι που έχει το δίδυμο Randle-Barrett, ενώ η προσθήκη του Fournier έμοιαζε αρχικά περισσότερο με διαπραγματευτικό όπλο για μελλοντικές ανταλλαγές παρά για μία ακόμη κίνηση που ενισχύει το δέσιμο του ρόστερ στην προσπάθεια για παρουσία στην postseason. Όλα αυτά μέχρι να ανακοινωθεί η είδηση πως ο Κemba Walker, μετά το waive από τους Oklahoma City Thunder, έρχεται επιτέλους να υπογράψει και να παίξει στη Νέα Υόρκη.

Οι Knicks έχουν πέντε νίκες σε 12 παιχνίδια – μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές. Αυτή θα μπορούσε εύκολα να αποτελεί μια αναμενόμενη είδηση για το 2020, που συνέβησαν τα πάντα. Ωστόσο, βρισκόμαστε στις αρχές του 2021 και το ερώτημα που εύλογα γεννάται είναι το εξής: Έχουν τα αποθέματα να αντέξουν ή όχι; Η απάντηση βρίσκεται μάλλον προς το “όχι”, αλλά ουδείς αμφισβητεί πως μάλλον μπαίνουν οι βάσεις για κάτι καλό.

(φωτό από elite sports)

16 Μαϊου 1999. Μαϊάμι, Φλόριντα. Πέμπτο και καθοριστικό παιχνίδι μεταξύ των Χιτ και των Νικς με 4,5 δευτερόλεπτα στο χρονόμετρο . Οι Νικς είναι πίσω έναν πόντο 76-77(!) και έχουν επαναφορά από την πλάγια γραμμή. Ο Τσάρλι Γουόρντ επαναφέρει την μπάλα, ο Άλαν Χιούστον την υποδέχεται, βγαίνοντας από το σκριν του Γιούιν. Σκύβει για να αποφεύγει δύο αμυντικούς και επιχειρεί το floater. Στεφάνι, ταμπλό… και μέσα. Ο Τζεφ Βαν Γκάντι πανηγυρίζει, οι Νικς προκρίνονται και στη συνέχεια γίνονται η πρώτη 8^th seed ομάδα που θα φτάσει μέχρι τους τελικούς του ΝΒΑ. Το σουτ αυτό σημάδεψε με έναν δραματικό τρόπο τις συνεχείς αναμετρήσεις των ΝΥ Νικς και των Μαϊάμι Χιτ, μία από τις μεγαλύτερες αντιπαλότητες που γνώρισε η λίγκα τη δεκαετία του ’90. Πως φτάσαμε όμως σε αυτό το σημείο και τι είχε προηγηθεί;

O 30χρονος Tζέρεμι Λιν υπέγραψε στους Ράπτορς για το μίνιμουμ, αφού πρώτα οι Ατλάντα Χοκς εξαγόρασαν το συμβολαιο του και τον άφησαν ελεύθερο - παρά την συμπαθητική χρονιά που κάνει ως τώρα. Rebuilding πάνω από όλα όμως, κι έτσι ο πρώτος Αμερικάνος με κινεζικές ή ταϊβανέζικες ρίζες που αγωνίστηκε ποτέ στο ΝΒΑ, έγινε πλέον και ο ο πρώτος Αμερικάνος με κινεζικές ή ταϊβανέζικες ρίζες που θα αγωνιστεί σε ομάδα ΝΒΑ του Καναδά. Οι Ράπτορς έχουν μείνει με μόλις 10 παίκτες στο ρόστερ και έτσι πρέπει να προσθέσουν δυναμικό, προκειμένου το trade του Γκασόλ να μην τους αφήσει "στεγνούς" στην τελική ευθεία για την διεκδίκηση του πρωταθλήματος, το οποίο έτσι κι αλλιώς θα πάρουν οι Ουόριορς.

Έφτασε η ώρα. Ο Carmelo Anthony είναι ένας από τους αγαπημένους μου μπασκετμπολίστες, όμως η στιγμή που θα γράψω για εκείνον είναι η χειρότερη στην καριέρα του. Ο παίχτης που αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της ‘’γενιάς του 2003’’ (το draft με LeBron, Melo, Wade, Bosh, αλλά και πολλούς άλλους χρήσιμους παίχτες), που μπήκε στην λίγκα ως πρωταθλητής του κολεγιακού πρωταθλήματος με το Syracuse και ανάγκαζε τον κόσμο στα πρώτα του χρόνια να τον συγκρίνει ανοιχτά με τον LeBron, κατέληξε στα 34 του χρόνια να ακούει την ακόλουθη ατάκα, απολύτως δίκαια: Προσαρμόζεσαι ή αποσύρεσαι.

Νέα Υόρκη και Σικάγο είναι δυο εντελώς διαφορετικές μεγαλουπόλεις, όπως οι Knicks κι οι Bulls είναι δυο εντελώς διαφορετικές ομάδες. Δεν είναι περίεργο λοιπόν το ότι έχουν διαμορφώσει μια από τις μεγαλύτερες κόντρες στην ιστορία του μπάσκετ και παρά την κατήφεια των τελευταίων ετών, η πιθανή ανάκαμψή τους έχει στρέψει και πάλι τα φώτα επάνω τους. Θα φυσήξει ούριος άνεμος στην πόλη των ανέμων;

Οι Knicks και οι Bulls επέστρεψαν!! Εντάξει, όχι ακριβώς, δεν είμαστε ακόμη στο επίπεδο των 90’s, που οι δύο ομάδες κυριαρχούσαν στην Ανατολή (και οι Bulls κυριαρχούσαν γενικά), ωστόσο μετά από καιρό υπάρχει (σοβαρή) ελπίδα για το μέλλον και στα 2 franchises. Σήμερα θα ρίξουμε μία ματιά στην ομάδα της Νέας Υόρκης και θα ακολουθήσει ο Δημήτρης Βούρδας (που πρόσφατα σας μίλησε για την επιστροφή του Gordon Hayward) με μία ανάλυση για τους Bulls. New York, here we come.