Οι Denver Nuggets έχουν μια αρκετά ενδιαφέρουσα πορεία τη φετινή σεζόν και σίγουρα έχουν εκπλήξει αρκετούς είτε θετικά είτε αρνητικά, καθώς το ρεκόρ τους 21-25 (την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές) για ορισμένους είναι καλύτερο, και για άλλους χειρότερο απ΄ότι περίμεναν. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή της σεζόν τα πράγματα για την ομάδα απ’ το Κολοράντο ήταν πολύ διαφορετικά απ’ ότι το τελευταίο δίμηνο περίπου. Ειδικά ο coach Mike Malone έμοιαζε εμφανώς μπερδεμένος στo ξεκίνημα, προσπαθώντας να βρει το κατάλληλο rotation. Η χρονιά ξεκίνησε με ρεκόρ 9-16 και οι προσδοκίες αρκετών (εμού συμπεριλαμβανομένου) για παρουσία στα playoffs έμοιαζαν να πηγαίνουν περίπατο από πολύ νωρίς.

Το πρώτο θέμα των βοστονέζικων media αυτόν τον καιρό είναι η πορεία των New England Patriots προς το Super Bowl και ο επικειμενος τελικός της περιφέρειας με τους Pittsburgh Steelers, κάτι το απολύτως φυσιολογικό. Στο Basketball Guru δεν θα ασχοληθούμε με τους Patriots (αν και θα μπορούσαμε είναι η αλήθεια), αλλά με μια άλλη ομάδα της Μασαχουσέτης και την εξαιρετική πορεία της το τελευταίο διάστημα.

Το γιορτινό τραπέζι ήταν καταπληκτικό, το κρασί που πρότεινε ο "σομελιέ της πορτοκαλί θεάς" Giorgos ήρθε κι έδεσε και κάπως έτσι προέκυψε το πρώτο 3 on 3 της νέας χρονιάς. Με το #NBAVOTE να έχει κλέψει την παράσταση τις τελευταίες μέρες, στο σημερινό 3 on 3 θα ασχοληθούμε με δύο τριάδες παικτών που φιλοδοξούν να αγωνιστούν στο πρώτο All Star Game της καριέρας τους. Εμείς αφού χωρίσουμε τις ομάδες σε Ανατολή και Δύση, θα τις στελεχώσουμε με παίκτες που δεν έχουν χριστεί ποτέ All Star, αλλά βάσει της σεζόν που κάνουν έχουν ισχυρές πιθανότητες να βρεθούν στη Νέα Ορλεάνη.

Ομολογώ πως επισκέφθηκα ξανά και ξανά το επίσημο site του NBA, πατώντας πολλά refresh στη σελίδα των στατιστικών, για να βεβαιωθώ πως η επίθεση των Toronto Raptors είναι όντως στην πρώτη θέση της λίγκας μετά το πρώτο 1/3 της σεζόν. Όπως αντιλαμβάνεστε το εντυπωσιακό του πράγματος δεν είναι αυτή καθαυτή η πρώτη θέση της ομάδας από τον Καναδά, αλλά το γεγονός πως βρίσκονται μέχρι στιγμής πιο πάνω από την επιθετική μηχανή των Warriors, οι οποίοι έχουν βάλει πλώρη να καταρρίψουν ουκ ολίγα ρεκόρ και φέτος. Για να το πω πιο σωστά: τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο οι Raptors έχουν 117,8 Offensive Rating (117,6 μετά το ματς με τους Nets) κάτι που σημαίνει πως αν συνεχίσουν με αυτόν τον ρυθμό θα έχουν την καλύτερη επιθετική επίδοση στην ιστορία της λίγκας. Ναι, ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. Ρίξτε μια ματιά στον παρακάτω πίνακα προσφορά του basketball-reference.com:

Ένα από τα χιλιοειπωμένα αθλητικά κλισέ είναι το γνωστό σε όλους “Η επίθεση γεμίζει τα γήπεδα, αλλά η άμυνα κερδίζει τα πρωταθλήματα”. ‘ Η επίσης “ο έλεγχος των ριμπάουντ είναι το κλειδί”, “το τρίποντο είναι ευχή και κατάρα”, “στα playoffs σφίγγουν τα γάλατα” και άλλα ωραία (μπορώ να συνεχίσω για ώρες…). Για να επανέλθουμε στο πρώτο, φαντάζομαι πως όλοι έχουμε βαρεθεί να ακούμε αυτό το ρητό πάνω στο οποίο προπονητές και προπονητές όλων των αθλημάτων έχουν βασίσει όλη τη φιλοσοφία τους. Για να είμαστε ειλικρινείς, όντως είναι πολύ δύσκολο για μια ομάδα να διεκδικήσει και να κερδίσει τίτλους χωρίς να είναι -τουλάχιστον- αξιόπιστη αμυντικά. Είναι όμως αυτό αρκετό και ποια είναι η αλήθεια όσον αφορά τις ομάδες που κατακτούν την Ευρωλίγκα; Πιο κάτω θα εξετάσουμε -σε πρώτη φάση- τις πρωταθλήτριες ομάδες της Ευρωλίγκας των τελευταίων 10 χρόνων.

Όποιος είναι έστω και περιστασιακός φαν του NBA γνωρίζει πως οι New York Knicks βρίσκουν πάντα κάποιο τρόπο να τα σκατώσουν δεν αποτελούν παράδειγμα εύρυθμης λειτουργίας ενός οργανισμού. Πέρα από τα τα μέτρια ρόστερ, τους αρκετούς τραυματισμούς που τους έχουν τύχει, ή ακόμη ακόμη και ορισμένες κακές ανταλλαγές και αποφάσεις που έχουν πάρει κατά καιρούς, το χειρότερο που είχε συμβεί στο franchise τα τελευταία χρόνια ήταν πως δεν υπήρχε κάποιος λόγος ώστε να είναι αισιοδόξοι για το μέλλον.

Οι Boston Celtics είναι χωρίς αμφιβολία μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ομάδες να παρακολουθήσει κανείς, όχι μόνο λόγω των αγωνιστικών περπαγμένων εντός παρκέ, αλλά και λόγω του συνολικού project που τρέχουν τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά τον “αποχωρισμό” από τους δικούς τους Big-3. Έτσι, με τη σεζόν στο NBA να είναι σε πλήρη εξέλιξη, είναι ήδη μια καλή ευκαιρία (αν και τα μόλις έξι παιχνίδια είναι πολύ μικρό δείγμα για ασφαλή συμπεράσματα) να αναφέρουμε κάποια πρώτα στοιχεία που έχει δείξει η ομάδα της Βοστώνης αλλά και μερικά απ’ αυτά που περιμένουμε στη συνέχεια.

Όλοι έχουμε ακούσει ήδη ότι ο James Harden θα είναι ο νέος point guard των Houston Rockets, όπως άλλωστε δήλωσε και επίσημα ο Mike D’Antoni. Αυτό λογικά σημαίνει πως θα έχει αρκετά την μπάλα στα χέρια του, θα τρέχει τα περισσότερα plays και θα παίρνει σχεδόν όλες τις αποφάσεις. Μισό λεπτό γιατί μπερδεύτηκα: τι διαφορά έχουν όλα αυτά απ’ ότι συνέβαινε μέχρι τώρα και τι πραγματικά σημαίνει για τον ίδιο τον Harden αλλά και τους Rockets;

Η φετινή offseason ήταν διαφορετική για τον Παναθηναϊκο, τουλάχιστον σε σχέση με ότι είχαμε δει τα τελευταία χρόνια. Όπως φάνηκε οι πράσινοι είχαν -ίσως για πρώτη φορά- από την αρχή του καλοκαιριού ξεκάθαρους στόχους για το τι παίκτες θέλουν να πάρουν, ώστε να καλυφθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι ανάγκες του προπονητή. Το αποτέλεσμα κρίνεται αρκετά ικανοποιητικό, μιας και δημιουργήθηκε ένα σύνολο το οποίο ανταποκρίνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στις σύγχρονες απαιτήσεις του αθλήματος, διορθώνοντας τα λάθη της περσινής σεζόν. Ο Αργύρης Πεδουλάκης έχει στη διάθεσή του μια ομάδα που είναι αρκετά αθλητική, μπορεί να τρέξει καλά το γήπεδο και να σουτάρει αξιόπιστα από την περίμετρο. Το ρόστερ είναι ισορροπημένο, έχει βάθος και ποιότητα και μάλιστα με αθλητές που κάθε άλλο παρά πρωτάρηδες είναι στην Ευρωλίγκα. Από κει και πέρα ένα από τα πιο μεγάλα στοιχήματα για το προπονητικό επιτελείο είναι να διαχειριστεί την αποχώρηση του Δημήτρη Διαμαντίδη, τόσο (κυρίως) αγωνιστικα όσο και εκτός παρκέ και οφείλει να εμφανίσει έναν διαφορετικό Παναθηναϊκό από αυτόν που βλέπαμε στην εποχή του 3D.

Η ομάδα από την Βαυαρία αποτέλεσε μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις της περασμένης σεζόν, καθώς όχι μόνο έγινε η πρώτη γερμανική ομάδα που νίκησε ποτέ στο Top-16, αλλά διεκδίκησε μέχρι τέλους την πρόκριση στα playoffs της Ευρωλίγκας μέσα σε έναν πολύ δυνατό όμιλο. Φέτος ο Andrea Trinchieri καλείται να χτίσει πάνω σε αυτή την επιτυχία και θα προσπαθήσει να παρουσιάσει εκ νέου ένα ανταγωνιστικό σύνολο ωραίο στο μάτι αλλά και αρκετά αποτελεσματικό.