Η συζήτηση για την ανταλλαγή του Damian Lillard στους Milwaukee Bucks έχει ανάψει πραγματικά. Απόλυτα κατανοητό. Τι παίρνουν οι Bucks, όπως το ανέλυσε ο Αλέξανδρος πολύ όμορφα, η πλευρά της πίεσης του Γιάννη Αντετοκούνμπο, που μελέτησε ο Νικόλας στο δικό του κείμενο, το πακέτο που εξασφάλισαν οι Blazers, πώς χώθηκαν οι Suns στο deal και τι κερδίζουν. Όλα τα παραπάνω, όλοι οι παραπάνω, κοιτάζουν μπροστά - και καλά κάνουν. Αυτό το κείμενο κοιτάζει πίσω, σαν μία μίνι ρετροσπεκτίβα. Μερικές σημειώσεις για την πορεία του Dame στο Portland, που ολοκληρώθηκε πριν λίγες ώρες μ’ ένα γράμμα του αθλητή προς τον οργανισμό και τους ανθρώπους γύρω του. Ίσως αξίζει να χρησιμοποιηθούν και κάποιες λέξεις από το γράμμα αυτό.

Εκεί που ετοιμαζόμασταν για Ευρωλίγκα, Γιούροκαπ και κάπως είχαμε κοιμηθεί όσον αφορά το ΝΒΑ, ήρθε χθες το βράδυ η είδηση που προκάλεσε σεισμό σε όλο το μπασκετικό κόσμο. Ο Ντέιμιαν Λίλαρντ ανταλλάχθηκε στους Μιλγουόκι Μπακς, και θα παίξει στο πλάι του Γιάννη Αντετοκούνμπο σε μια εκρηκτική συνύπαρξη. Κρίμα, γιατί κάπως απολάμβανα το όλο τσίρκο μεταξύ Μπλέιζερς και Χιτ, πλάκα είχε. Οκ, ας σοβαρευτώ τώρα.

Εδώ και λίγες ώρες ο Damian Lillard έχει ενημερώσει το front office των Blazers πως επιθυμεί να ανταλλαχθεί σε άλλη ομάδα, ώστε να έχει μια πιθανότητα να διεκδικήσει ένα πρωτάθλημα. Έτσι, μετά από 11 χρόνια παραμονής στο Oregon, κλείνει το μεγαλύτερο κεφάλαιο στην σύγχρονη ιστορία των Blazers, καταδεικνύοντας σε μεγάλο βαθμό πως οι απλές και οι σωστές αποφάσεις είναι συνήθως και οι πιο δύσκολες.

Μετά από 30 παιχνίδια, είναι σαφές πως το πλάνο των Blazers δεν πηγαίνει όπως το υπολόγιζαν πριν την έναρξη της σεζόν. Από τη μία το διοικητικό κομμάτι όπου ο, επί σειρά ετών General Manager, Neil Olshey αποτελεί παρελθόν, σε μια υπόθεση που ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς έχει συμβεί, και από την άλλη το αγωνιστικό κομμάτι, το οποίο προς ώρας είναι ό,τι χειρότερο έχουμε δει από την ομάδα από την στιγμή που ο Damian Lillard έγινε κάτοικος της βορειοδυτικής ακτής. Από εδώ και πέρα, οι επιλογές και οι αποφάσεις των Blazers διακατέχονται από τεράστια δυσκολία. Και όποιες και αν παρθούν στην πορεία της σεζόν ή μετά τη λήξη της, θα περιστρέφονται γύρω από τον Dame.

Λίγες ημέρες πριν μπούμε στον Φεβρουάριο και με την trade deadline να πλησιάζει, οι Blazers μοιάζουν απόλυτα μπλεγμένοι. Εκτός playoffs και τρεις νίκες μακριά από την -όχι και τόσο προνομιακή- όγδοη θέση, με μία άμυνα που έχει παραδώσει πνεύμα (3η χειρότερη στη λίγκα τις τελευταίες 2 εβδομάδες) και τον σταρ Damian Lillard να πρέπει να κάνει θαύματα, ώστε να κερδίζουν στο όριο ομάδες όπως οι Warriors. Κάπου εδώ τοποθετείται το ερώτημα: Προχωράς σε αλλαγή του ρόστερ μέχρι την 6η Φλεβάρη ή αφήνεις τη σεζόν να σβήσει;

"Τι διάολο όμως, μένουν τέτοιες παραστάσεις", μου έγραψε μόλις ο Δημήτρης, αφότου του έλεγα "ναι αλλά ρε γαμώτο, οι Blazers δεν έχουν και ιδιαίτερα περιθώρια να βελτιώσουν την ομάδα το καλοκαίρι, για να πάρει ο παιχταράς την έξτρα αναγνώριση που του αξίζει". Σαν να ακούω τον Lillard...

Μόλις πριν λίγους μήνες, ο (αντί)σταρ των Blazers, σε ερώτηση που του είχε γίνει σχετικά με την διαδικασία των trades και την προσπάθεια των παικτών να επιδιώκουν οι ίδιοι αλλαγή περιβάλλοντος, είχε απαντήσει: "Ένα [δικό μου] trade θα επηρέαζε πολλούς ανθρώπους. Όπως λέω, θέλω να κερδίσω ένα πρωτάθλημα, αλλά υπάρχουν άλλα πράγματα που σημαίνουν περισσότερα για μένα. Δεν θέλω να πουλήσω τον εαυτό μου για αυτό, θέλω να επηρεάσω κάτι άλλο". 

Μέσα στο γενικό χάος που επικρατεί στο ΝΒΑ και την προσπάθεια της πρόκρισης των ομάδων στα playoffs, μια ομάδα ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες, όντας σταθερά μέσα στις ομάδες που βρίσκονται ενεργές μετά τη λήξη της κανονικής περιόδου. Παρότι ελάχιστοι τους περιμένουν να είναι σε θέση συνεχίσουν το σερί των παρουσιών τους, οι Trail Blazers της πόλης του Πόρτλαντ θα βρεθούν για 6η διαδοχική χρονιά στην postseason.