Το μονοπάτι του Oregon χρονολογείται περίπου στο 1811 και επεκτείνεται από τον ποταμό Missouri μέχρι εκεί που βρίσκεται η σημερινή πόλη του Portland. Έχει μήκος σχεδόν 3.500 χιλιόμετρα (3.490 για την ακρίβεια) και δημιουργήθηκε από εμπόρους γούνας. Για την ολοκλήρωσή του χρειάστηκαν να περάσουν 29 χρόνια, προκειμένου να συνδεθούν οι σημερινές πολιτείες των Kansas, Nebraska και Wyoming από την Ανατολή, μέχρι το Idaho και το Oregon στη Δύση. Όχι, δεν θα κάνουμε μάθημα γεωγραφίας, αλλά η πορεία των Portland Trail Blazers από εδώ και στο εξής, μάλλον κάνει τη δημιουργία του μονοπατιού του Oregon να φαίνεται “παιχνιδάκι”.
Το διοικητικό κομμάτι και οι αρμοδιότητες του προσωρινού GM
Είναι σαφές πως ο οργανισμός κινείται πια σε αχαρτογράφητα νερά σε όλα τα επίπεδα. Σε αυτό της διοίκησης, ο Neil Olshey δεν βρίσκεται πια στον θώκο του General Manager, έπειτα από καταγγελίες που έγιναν εναντίον του, πως δημιουργούσε τοξικό εργασιακό περιβάλλον για τους υφισταμένους τους. Στις 6 Νοεμβρίου, όταν και έγινε γνωστή η ιστορία αυτή, οι Blazers ανακοίνωσαν πως θα προσλάμβαναν την εταιρία O’Melveny & Meyers προκειμένου να διεξάγει έρευνα για το κατά πόσο ευσταθούν οι κατηγορίες αυτές. Σχεδόν 40 μέρες αργότερα, οι Blazers απέλυσαν τον Olshey για παραβίαση κανόνων λειτουργίας του οργανισμού, χωρίς ωστόσο μέχρι σήμερα να έχουν δώσει στη δημοσιότητα ποιο ακριβώς ήταν το πόρισμα της O’Melveny & Meyers. Πιάνοντας το νήμα από αυτό το σημείο, το γεγονός πως οι Blazers δεν γνωστοποιούν τα ευρήματα αυτής της έρευνας, γεννά αρκετά ερωτηματικά. Αυτό που διαβάζουμε μέσα από insiders της ομάδας είναι πως τα αποτελέσματα της έρευνας δεν βγαίνουν προς τα έξω, ώστε να προστατευτούν οι άνθρωποι που μίλησαν για τον Olshey. Αντιλαμβάνομαι πλήρως την επιθυμία αυτής της προστασίας, ωστόσο όσο δεν υπάρχει μια -μικρή έστω- ενημέρωση για τέτοιου είδους θέματα, οι σπέκουλες θα οργιάζουν πολύ περισσότερο για το τι ενδεχομένως να συμβαίνει, σε σχέση με το τι πραγματικά συμβαίνει. Οι φήμες θέλουν την ιδιοκτήτρια της ομάδας, Jody Allen, αδερφή και κληρονόμο του πρώην ιδιοκτήτη των Blazers και συνιδρυτή της Microsoft, Paul Allen, που απεβίωσε το 2018, να μην επιθυμεί ούτε να πληρώσει το υπόλοιπο του συμβολαίου του Olshey (αξίας $18 εκατ.), ούτε να τον αποζημιώσει για να τον απολύσει, και για αυτόν τον λόγο να προβαίνει σε αυτή την (αρκετά ταχεία για τη σοβαρότητά της) διαδικασία. Ας συμφωνήσουμε όλοι στο σημείο αυτό παρόλα αυτά, πως για να απολυθεί ο Olshey η έρευνα έδειξε κάτι. Προφανώς ουδείς πέραν της εταιρίας, των Blazers, του Olshey και των όσων δέχθηκαν τα σχόλιά του είναι σε θέση να γνωρίζει τι ακριβώς συνέβη, αλλά είναι ξεκάθαρο πως συνέβη κάτι.
Οι Blazers λοιπόν, πέφτουν σε έναν κυκλώνα αντιδράσεων για δεύτερη φορά μέσα σε διάστημα πέντε μηνών, μετά και την ανακοίνωση του Chauncey Billups ως head coach της ομάδας και της ιστορίας των κατηγοριών περί βιασμού. Τότε ο οργανισμός του Portland, δια στόματος Olshey, είχε αναφέρει πως είχε προσλάβει έναν πρώην επιθεωρητή του FBI ώστε να ερευνήσει τις κατηγορίες προς το πρόσωπο του Billups αναφορικά με την συγκεκριμένη υπόθεση. Με αυτόν τον τρόπο οι Blazers θα πετύχαιναν δύο πράγματα: Αφενός θα κέρδιζαν πόντους εκτίμησης, καθώς θα έδειχναν πως αντιμετώπιζαν την ιστορία αυτή με τη δέουσα σοβαρότητα (FBI είναι αυτό, έστω και αν μιλάμε για κάποιον πρώην επιθεωρητή), αφετέρου θα πετύχαιναν την αντικειμενική κρίση των ευρημάτων, αφού θα ανέθεταν σε κάποιον ανεξάρτητο τρίτο την έρευνα και όχι σε εσωτερικό έλεγχο. Ο Olshey μάλιστα, είχε αναφέρει τότε πως προς τα media πως “θα πρέπει να μας εμπιστευτείτε πως κάνουμε τα πάντα για να διελευκανθεί η υπόθεση”. Πέντε μήνες αργότερα και μετά τις κατηγορίες προς το πρόσωπό του και την απόλυσή του, αυτό το “εμπιστευθείτε μας”, φαντάζει μάλλον ως μια φαρσοκωμωδία.
Μέχρι, ωστόσο, να μάθουμε -αν μάθουμε ποτέ- τι έδειξε η έρευνα για τον Olshey, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι εικασίες ως προς τη φύση της τοξικότητας από μεριάς του. Παράλληλα, συνειδητοποιούμε κάθε μέρα που περνάει πως ακόμα και στη Λίγκα του, ταχύτατου στα αντανακλαστικά σε τέτοιου είδους καταστάσεις, Adam Silver, δεν παύει να υπάρχει ένα κλειστό γκρουπ (πολυ)εκατομμυριούχων, οι οποίοι σαφώς δεν είναι και οι πιο colorful χαρακτήρες που υπάρχουν εκεί έξω. Αφήνοντας το -σοβαρότατο- κομμάτι των κατηγοριών του Olshey στην άκρη, η ζωή στον πλανήτη Blazers πρέπει να συνεχιστεί και πρέπει να βρει τον GM που θα οδηγήσει την ομάδα στη νέα της εποχή. Προς ώρας, ο Joe Cronin είναι αυτός που θα εκτελέσει χρέη GM, τουλάχιστον μέχρι το τέλος της σεζόν.
Και έχει ενδιαφέρον το γεγονός πως η ζωή του νέου -προσωρινού- General Manager διασταυρώνεται και πάλι με εκείνη του Billups. Το 1994, οι δυο τους είχαν τεθεί αντιμέτωποι στον τελικό του Colorado Class 6A, όταν το λύκειο “George Washington” του Billups, είχε επικρατήσει του Horizon High με 71-67, του οποίου ο σταρ ήταν ο Cronin. “Περίμενα 27 χρόνια για αυτή τη μέρα” είπε αστειευόμενος ο Cronin κατά τη διάρκεια της παρουσίασής του ως προσωρινού GM. Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος πως η φράση αυτή ήταν 100% αστεία, αλλά για αυτό θα αναφερθώ στο τέλος. Ο νέος GM των Blazers γνωρίζει πολύ καλά τα κατατόπια στον οργανισμό. Βρίσκεται στο Portland εδώ και 16 χρόνια, έχοντας περάσει από όλες τις βαθμίδες της ομάδας. Από την πρακτική του, μέχρι την τωρινή θέση του, έχουν μεσολαβήσει οι θέσεις του βοηθού scouting, του βοηθού υπευθύνου scouting, του αναλυτή για το salary cap. Στους μέχρι τώρα χαρακτηρισμούς που έχουμε ακούσει/διαβάσει, ο ίδιος περιγράφεται από τρίτους ως ένας ανταγωνιστικός άνθρωπος και εξαίρετος γνώστης του salary cap, έχοντας παίξει σημαντικό ρόλο σε trades και αποκτήσεις free agents. Επιπλέον, μέσα σε όλα αυτά, έχει το δικό του ενδιαφέρον το γεγονός πως ο Lillard τον προωθεί για μόνιμο GM. Βέβαια αν σκεφτούμε την τελευταία πρόταση του Dame, ως προς τον head coach της ομάδας, μπορούμε να συμφωνήσουμε πως δεν πήγε καλά - τουλάχιστον μέχρι την δεδομένη στιγμή που μιλάμε.
Εδώ ξεκινά και ο λαβύρινθος αποφάσεων για τους Blazers. Πρώτα και κύρια, τι θα γίνει με τον Cronin; Στην ανακοίνωσή της προαγωγής του σε προσωρινό GM, οι Blazers καταλήγουν πως ο οργανισμός θα ερευνήσει την αγορά για έναν μόνιμο αντικαταστάτη του Olshey. Δεν υπάρχει, όμως, κάποιο χρονοδιάγραμμα επ’ αυτού. Επομένως ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος του Cronin αυτή την στιγμή; Μπορεί να πάρει αποφάσεις όσον αφορά τον προπονητή; Μπορεί να μπει σε διαδικασία συνομιλιών για κάποιο trade, δεδομένου ότι βρισκόμαστε σχεδόν 50 μέρες μακριά από την trade deadline; Όχι απαραίτητα για την περίπτωση του Lillard, για την οποία θα διαβάσετε πιο κάτω αναλυτικότερα μιας και αποτελεί κεφάλαιο από μόνη της, αλλά έστω κάποια “δευτερεύοντα” trades όπως, για παράδειγμα, να προσπαθήσει να μετακινήσει τον Robert Covington. Αν η απάντηση σε όλα τα παραπάνω είναι “ναι” τότε πράγματι η ζωή στο Oregon θα συνεχιστεί σχετικά ομαλά. Αν η απάντηση είναι όχι, τότε οι Blazers θα έχουν δεθεί από μόνοι τους χειροπόδαρα, καθώς ο άνθρωπος που θα βρίσκεται στη θέση να πάρει αποφάσεις, δεν θα μπορεί να πάρει αποφάσεις -τουλάχιστον μέχρι να έρθει ο νέος General Manager.
Ο ίδιος ο Cronin πάντως, φαίνεται να γνωρίζει ακριβώς την κατάσταση στην οποία έχει μπει και με τις πρώτες δηλώσεις του δείχνει να θέλει να χτίσει γύρω από τον Lillard και όχι να τον παραχωρήσει σε κάποια άλλη ομάδα -και πάλι, αν κάτι τέτοιο πέφτει στις προσωρινές του αρμοδιότητες. Γνωρίζει πολύ καλά πως όταν υπάρχουν αναταραχές σε κάποιον οργανισμό, όπως για παράδειγμα μια απόλυση ενός GM μεσούσης της σεζόν, άπαντες θα πέσουν πάνω του για να εκμεταλλευτούν τυχούσες αδυναμίες που θα προκύψουν. Η στάση του Cronin ως τώρα πάντως μοιάζει πολύ περισσότερο με εκείνη ενός μόνιμου GM, παρά ενός προσωρινού. Και αυτό φάνηκε από τις δηλώσει που έκανε στο περιθώριο της παρουσίασής του. Παραθέτω σχετικά:
“Ο οργανισμός θέλει να κερδίζει. Υπάρχουν στιγμές που πρέπει να κάνεις ένα βήμα πίσω, προκειμένου να κάνεις ένα βήμα μπροστά και είμαστε πεπεισμένοι πως δεν έχει έρθει αυτή η στιγμή για εμάς. Η προσέγγισή μας αυτή τη στιγμή έχει να κάνει με την ενίσχυση της ομάδας και όχι με το rebuild. Δεν υπήρξε ποτέ η συζήτηση για να κάνουμε ένα βήμα πίσω”.
Λαμβάνοντας υπόψη τις παραπάνω δηλώσεις, τείνω να πιστέψω πως ο Cronin έχει το ελεύθερο να πραγματοποιήσει κινήσεις ως προσωρινός GM, για τις οποίες ίσως κριθεί και η μονιμότητά του. Η ομάδα που κληρονόμησε από τον Olshey μόνο ισορροπημένη δεν είναι. Μιλάμε για ένα rotation εννιά παικτών στο οποίο σχεδόν οι μισοί (τέσσερις συγκεκριμένα) είναι guards, κάτι που εξ ορισμού δημιουργεί ανισορροπία. Αφήνοντας τον Lillard εκτός συζήτησης, ο Cronin έχει μερικές περιπτώσεις που θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί για κάποιο πιθανό trade. Το όνομα του Covington που αναφέρθηκε παραπάνω, μόνο τυχαίο δεν ήταν, καθώς o 31χρονος forward αποτελεί σκιά του μέχρι πρότινος καλού εαυτού του. Αμυντικά τον ακολουθεί η καλή φήμη του (παρότι πλέον μετριότατος σχετικά), και ίσως θα μπορούσε να προσελκύσει ομάδες που επιθυμούν να βελτιώσουν τον τομέα αυτό. Επιπλέον, θα πρέπει να σημειωθεί πως μιλάμε για έναν παίκτη που μένει ελεύθερος (unrestricted) στο τέλος της τρέχουσας σεζόν. Το ίδιο ισχύει και για τον Jusuf Nurkic, o oποίος μάλλον αποτελεί μια πιο ελκυστική περίπτωση για πιθανούς μνηστήρες.
Αν -και αυτό είναι ένα μεγάλο “αν”- ο Cronin έχει τη δυνατότητα να κάνει κάποιες κινήσεις θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον τόσο από πλευράς βραχυπρόθεσμου, όσο και μακροπρόθεσμου σχεδιασμού. Ο ίδιος, από τη στιγμή που ανέβηκε στη σκάλα της ιεραρχίας στους Blazers, βρισκόταν εντός των μεγάλων αποφάσεων που παίρνονταν γύρω από trades ή free agents, λόγω της εκ βαθέων γνώσης του γύρω από το salary cap. Και σύμφωνα με τον insider των Blazers, Jason Quick, δεν φοβόταν ποτέ να πει στα ίσια τη γνώμη του.
Τι θα γίνει με τον Lillard
Mε τους Blazers να βρίσκονται στο 12-18, η συζήτηση γύρω από το μέλλον του Lillard ολοένα και αυξάνεται. Είναι ξεκάθαρο πως έχει μείνει πιστός στρατιώτης της ομάδας από την ημέρα που πάτησε το πόδι του στην πόλη και είναι ακόμα πιο ξεκάθαρο πως αν ήταν στο χέρι του, θα τελείωνε την καριέρα του εκεί. Μεταξύ μας, πέραν της συναισθηματικής πλευράς, έχει και $107 εκατομμύρια λόγους να το κάνει, καθώς αυτό είναι το ποσό που αξιώνει ο ίδιος για διετή ανανέωση του τρέχοντος συμβολαίου του τον ερχόμενο Ιούλιο. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως, εφόσον οι Blazers συμφωνήσουν σε κάτι τέτοιο, θα πληρώσουν τον Dame το ποσό των $51 εκατ. στα 35 του και των $56 εκατ. στα 36 του. Προφανώς σε πιάνει ίλιγγος από τώρα, όταν έχεις να σκεφτείς πως διάολο θα χωρέσεις άλλα 14 συμβόλαια στην ομάδα από το 2025 μέχρι το 2027,όσο και αν έχει ανέβει το salary cap ως τότε (αποτέλεσμα της επέκτασης του τηλεοπτικού που αναμένεται να είναι πλουσιοπάροχη), ωστόσο είναι ένας και ένας τρόπος για τον Lillard να πει πως ήταν πιστός όλα αυτά τα χρόνια και πλέον θα πρέπει να πληρωθεί τα “συντάξιμά” του. Από την άλλη, ίσως είναι και ένας τρόπος του παίκτη να φέρει σε τέτοια κατάσταση την ομάδα, όπου δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να τον παραχωρήσει σε κάποια ομάδα -αν και μέχρι τώρα έχει δείξει πως πρόκειται για ειλικρινή χαρακτήρα, όσον αφορά την αντιμετώπισή του προς την ομάδα.
Τίποτα πάντως δεν μπορεί να αποκλειστεί. Αυτή την στιγμή οι Blazers έχουν μπροστά τους τρεις επιλογές όσον αφορά τον Lillard. Η πρώτη είναι να κρατήσουν τον Dame και να επενδύσουν -ξανά- γύρω του. Εφόσον τον κρατήσουν, αυτό μάλλον θα σημάνει και τη διετή ανανέωση των $107 εκατ. που ζητάει ο ίδιος, κάτι το οποίο ο ατζέντης του προσπαθεί να “πουλήσει” στη διοίκηση πριν μπει στην εικόνα ο νέος General Manager -αν αυτός δεν είναι ο Cronin. Αν λοιπόν τον κρατήσουν, θεωρητικά θα πρέπει να ανανεώσουν και τον Nurkic, καθώς μου φαντάζει δύσκολο να μετακινηθεί ένας ψηλός ο οποίος κατά γενική ομολογία συνεργάζεται καλά με τον αστέρα της ομάδας. Αυτός που μένει είναι ο CJ McCollum, για τον οποίο έχουν ακουστεί ουκ ολίγες φήμες για πιθανό trade με προορισμό τη Philadelphia με αντάλλαγμα τον Ben Simmons. Ο Daryl Morey από την πλευρά του, έχει ζητήσει κατά καιρούς τον ουρανό με τα άστρα για τον Αυστραλό guard/forward, αλλά είναι αδιαμφισβήτητο πως όσο περνάει ο καιρός και πλησιάζουμε στην trade deadline, η αξία του παίκτη πέφτει. Ας μην ξεχνάμε πως η Philadelphia είναι σε καθεστώς “win now” και έχοντας παρκαρισμένο έναν παίκτη που δεν θέλει να βρίσκεται εκεί, της κάνει κακό, καθώς δεν της περισσεύει καμία υγιή χρονιά του Embiid για να την πετάξει στα σκουπίδια. Συνεπώς θα της ήταν εξαιρετικά χρήσιμος ο McCollum, μιας και ο Morey έχει την τάση να ψάχνει για σουτέρ.
Η δεύτερη επιλογή είναι να ανταλλαχθούν οι πάντες και το Portland να πάει σε ένα -θεωρητικά ήπιο, αλλά η πράξη θα το κρίνει αυτό- rebuild. Μόνο από τους Lillard, McCollum και Nurkic θα μπορέσουν να πάρουν ως ανταλλάγματα παίκτες που θα μπορούσαν να κρατήσουν τους Blazers σε μια ανταγωνιστική τροχιά. Με αυτόν τον τρόπο είναι δεδομένο πως θα πάρουν και κάποια picks πρώτου γύρου, ώστε να επενδύσουν μελλοντικά σε παίκτες. Αξίζει να σημειώσουμε πως από το 2023 μέχρι και το 2026, οι Blazers δεν έχουν στην κατοχή τους κανένα pick δεύτερου γύρου. Η τρίτη επιλογή -και μάλλον η πιο δύσκολη- είναι να αποφασίσουν να ανταλλάξουν τον Lillard. Ο Dame αποτελεί το σύγχρονο σύμβολο του οργανισμού, είναι ψηφισμένος ως ένας από τους 75 καλύτερους παίκτες στην ιστορία του NBA και μάλλον είναι ο καλύτερος παίκτης των Blazers στην ιστορία τους. Ωστόσο, αν οι Blazers επιλέξουν να πάρουν αυτόν τον δρόμο, είναι δεδομένο πως θα συνεργαστούν μαζί του για να βρουν τον καλύτερο δυνατό προορισμό για εκείνον, ο οποίος θα έχει, ενδεχομένως, τη διάθεση να του πληρώσει και τη διετή ανανέωση των $107 εκατ. που ζητάει (Νέα Υόρκη, καλησπέρα).
Με λίγα λόγια, δεν πρόκειται να τον στείλουν στην Oklahoma, για παράδειγμα. Ωστόσο, το σημαντικό στην υπόθεση αυτή, είναι τι κατεύθυνση θα πάρουν οι Blazers με τον νέο GM (θα είναι ο Cronin; Θα είναι κάποιος άλλος;) και κατ’ επέκταση τι κατεύθυνση θα επιλέξει να πάρει ο ίδιος, όσον αφορά τον Dame. Για παράδειγμα, αν μείνει ο Cronin και πέραν αυτής της σεζόν, ήδη γνωρίζουμε τις διαθέσεις του, πως θέλει να εμφανίσει ένα ανταγωνιστικό σύνολο, το οποίο θα κερδίζει. Την δεδομένη στιγμή, αυτό σημαίνει πως ο Lillard δεν πάει πουθενά. Ωστόσο, αν υπάρξει κάποιος νέος GM στην εικόνα, τότε πιθανόν να αλλάξουν πολύ τα πράγματα καθώς όπως διαβάζουμε, μεταξύ των υποψηφίων που κοιτάζει το Portland για τη θέση του GM, δεν υπάρχει έντονη επιθυμία να δοθεί στον Lillard η ανανέωση που ψάχνει και θα προτιμούσαν να δουν τον αστέρα των Blazers να ανταλλάσσεται για κάτι.
Η όλη διαδικασία, προφανώς, περιλαμβάνει κινδύνους για όποιον κληθεί να αναλάβει καθήκοντα GM στους Blazers. Πρώτα και κύρια θα είναι εκείνος που αντάλλαξε τον Lillard και αν το οτιδήποτε πάει στραβά στην ιστορία αυτή, θα τον περιμένουν στη γωνία. Η δική μου άποψη, όσο αυτή τέλος πάντων μετράει, είναι πως επί της ουσίας ο Lillard δεν είχε ποτέ δίπλά του κάποιον αστέρα από το πάνω ράφι. Συμφωνούμε πως το Portland είναι μικρή αγορά και μάλλον όχι ο πιο ελκυστικός προορισμός για τους παίκτες, αλλά θα ήθελα να δω τον νέο GM να προσπαθεί να φέρει κάποιον δίπλά στον Lillard, ο οποίος θα τον βοηθήσει ουσιαστικά. Πέραν των LaMarcus Aldridge, CJ McCollum και Jusuf Nurkic, ο Lillard δεν έπαιξε ποτέ με κάποιον που μπορούμε να πούμε πως είναι top-50 παίκτης. Το ότι κάθε χρόνο τους πηγαίνει σχεδόν μόνος του στα playoffs, με αποκορύφωμα τη μία και μοναδική συμμετοχή της ομάδας στους τελικούς της Δύσης το 2019, αποτελεί ένα μικρό θαύμα για τους Blazers. Συνεπώς ίσως θα έπρεπε να υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού του -οποιουδήποτε πάρει τη θέση- GM, το πως θα μεγιστοποιήσει τα εναπομείναντα χρόνια του Lillard στη Λίγκα. Προφανώς, όσο μεγαλώνει ένας παίκτης, τόσο μεγαλώνουν και οι πιθανότητες να τραυματιστεί, ειδικά αν παίζει με τους ρυθμούς που παίζει ο Dame από την ώρα που πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του στο NBA. Ωστόσο, αυτό θα πρέπει να είναι ένα υπολογισμένο ρίσκο από το νέο ισχυρό άνθρωπο που θα πάρει τη θέση του GM στο Portland.
Αντί επιλόγου
Είναι σαφές πως οι Blazers μπαίνουν σε μια περίεργη εποχή, γεμάτη ανακατατάξεις. Είτε μείνει, είτε φυγει ο Cronin, είτε μείνει, είτε φύγει ο Lillard, θα δούμε τον οργανισμό να περνάει αρκετές φάσεις μέχρι να φτάσει στον προορισμό του -όποιος και αν επιλεγεί να είναι αυτός. Το θλιβερό\ ίσως στην εικόνα αυτή είναι πως υπάρχει ένας head coach που τα χέρια του είναι δεμένα. Μπορεί ο Cronin να αστειεύτηκε προς τον Billups πως περίμενε 27 χρόνια την στιγμή που θα είναι αφεντικό του, όμως η σκληρή πραγματικότητα είναι πως αν ο ο νέος προπονητής των Blazers δεν μπορέσει να φέρει αποτελέσματα, τότε οι μέρες του είναι μετρημένες στη βορειοδυτική ακτή. Στην τελική, αν μονιμοποιηθεί ο Cronin ή αν έρθει κάποιος νέος GM, η πραγματικότητα είναι πως ο Billups αποτελεί επιλογή του προκατόχου τους και όχι των ίδιων. Συνεπώς, θα ήταν απόλυτα λογικό να μην θέλουν να συνεχίσουν μαζί του. Και όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, ήδη υπάρχουν κάποιες αντιδράσεις προς τον Billups και την προσέγγισή του στο ψυχολογικό κομμάτι, καθώς συχνά-πυκνά “κατηγορεί” τους παίκτες του για έλλειψη ανταγωνιστικότητας και θέλησης να κερδίσουν παιχνίδια.
Ποτέ δεν κατονομάζει βέβαια, κάποιον συγκεκριμένο παίκτη, αλλά δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν πως η στρατηγική αυτή είναι εντελώς “old school” και πλήρως ξεπερασμένη, ειδικά στην σύγχρονη εποχή του player empowerment. Ο ίδιος ο Billups τη βίωσε στο πετσί του από την πλευρά του παίκτη στους Pistons, όταν ο Larry Brown το έκανε αρκετά συχνά, ενώ κατά καιρούς σε αυτή την τακτική προέβενε και ο Phil Jackson σε Bulls και Lakers. Ωστόσο, ο Billups δεν είναι επουδενί Brown ή Jackson και οι Blazers δεν είναι σε καμία περίπτωση Bulls ή Lakers. Προφανώς όσοι βρισκόμαστε πίσω από ένα πληκτρολόγιο και βλέπουμε τα πράγματα από απόσταση, έχουμε την άνεση της κριτικής και των λαθών. Στο τέλος της ημέρας, γράφουμε απόψεις στηριγμένοι πάνω σε γεγονότα που ακούμε ή διαβάζουμε και κανείς δεν πρόκειται να μας ζητήσει τα ρέστα. Όμως, όταν βλέπεις πως αυτή η στοχευμένη τακτική του να πληγώνεις τον εγωισμό των παικτών δεν πιάνει, ίσως ήρθε η ώρα να δοκιμάσεις μια διαφορετική προσέγγιση. Και ίσως αυτή να συμβαδίζει και με τον νέο General Manager. Όποιος κι αν είναι αυτός.
Την όλη εξίσωση ως προς την κατεύθυνση του οργανισμού περιπλέκει και το γεγονός πως ιδιοκτήτης της ομάδα είναι η Jody Allen, η αδερφή του εκλιπόντος ιδιοκτήτη Paul Allen, όπως αναφέραμε και ανωτέρω, έχοντας τα ηνία μόλις κατά την τελευταία τριετία. Η Allen δεν έχει τους δεσμούς με τον οργανισμό που είχε ο αδελφός της, ενώ έχοντας αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας αυτού, οι Blazers φαίνεται πως δεν είναι και η πρώτη της προτεραιότητα αναφορικά με τα ζητήματα που πρέπει να βάλει σε τάξη. Σε αυτό το πλαίσιο, η παρουσία ενός μη στιβαρού ιδιοκτήτη, που δεν έχει χρόνιους και ισχυρούς δεσμούς με την ομάδα και το fanbase αυτής, σε συνδυασμό με έναν νέο/προσωρινό -ή και όχι- GM, έναν αστέρα που σιγά-σιγά προσπερνά το peak της καριέρας του, έναν νέο προπονητή που δεν έχει εντυπωσιάσει με το ξεκίνημά του και ένα ροστερ που έχει πείσει πως είναι δυσλειτουργικό, κάνουν την όλη εξίσωση από δυσεπίλυτη ως άλυτη.
Όλα αυτά σε έναν οργανισμός όπως των Blazers, που τα τελευταία χρόνια έχει πέσει σε πολλές λακκούβες στην προσπάθειά του να βρει το σωστό μονοπάτι προς την κορυφή της Δύσης και της Λίγκας. Αυτές οι λακκούβες κλυδωνισαν το franchise και το έφεραν στο σημερινό αδιέξοδο. Τα δεδομένα που ακριβώς παραπάνω παραθέσαμε να κάνουν την όλη κατάσταση πιο περίπλοκη, πιο δύσκολη. Ωστόσο, σε ακριβώς αυτό το πλαίσιο οι Blazers δεν έχουν δυστυχώς την πολυτέλεια νέων λαθών. Ενδεχόμενα τέτοια, νομοτελειακά θα σημάνουν την ανάγκη έναρξης ενός ολικού rebuild, με ό,τι αυτό σημαίνει τόσο για το χρονικό πλαίσιο που θα τους ξαναβάλει σε τροχιά πρωταθλητισμού, όσο και για μέλλον του Lillard.
