Ξεκινώντας από το καθαρά αγωνιστικό σκέλος που δε σταματά να «τρέχει», υπάρχουν δύο αναγνώσεις για την Βίρτους: η σοβαρότητα της Ευρώπης και η μετριότητα της Legabasket. Υπάρχουν διαφορές στην απόδοση της ομάδας ανάμεσα στις δύο λίγκες. Τόσο σε επίπεδο εικόνας στο παρκέ, όσο κι από πλευράς αποτελεσμάτων.
Σταθερή κι αήττητη στο Eurocup
Οκτώ παιχνίδια, ισάριθμες νίκες. Άλλοτε με πειστικό τρόπο και άνεση, όμως κάποιες άλλες φορές με... ζόρι και ιδρώτα. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που μετρά είναι πως η Βίρτους κατέχει το απόλυτο στον όμιλο της, είναι μόνη πρώτη και παρότι κάποιες ομάδες την κοίταξαν στα μάτια (Λόκο Κουμπάν, Μονακό) δεν κατάφεραν να της «κλέψουν» ροζ φύλλο. Γενικότερα σε ολόκληρη την διοργάνωση, οι Ιταλοί είναι οι μοναδικοί που παραμένουν αλάνθαστοι, ενδεικτικό του ότι πράγματι είναι ένα από τα μεγάλα φετινά φαβορί. Κάτι που γνωρίζαμε πριν καν αρχίσει η σεζόν. Επιβεβαιώνουν στο παρκέ την ποιότητα και το βάθος που διαθέτει το ρόστερ τους, έχοντας τον τρόπο να μαζεύουν νίκες, είτε παίζουν καλά, είτε μέτρια. Χαρακτηριστικό είναι πως ολοκλήρωσαν τις εκτός έδρας υποχρεώσεις τους ήδη, χωρίς να υποστούν κάποια απώλεια. Τα εναπομείναντα ματς είναι περισσότερο τυπικής σημασίας.
Η Βίρτους, μια ομάδα των 84.6 πόντων κατά μέσο όρο με 39% στο τρίποντο, διαγραφεί αυτή τη σταθερή πορεία στην Ευρώπη έχοντας στην πρώτη γραμμή σε ρόλο floor general, τον Μίλος Τεόντοσιτς. Ο Σέρβος σταρ στη δεύτερη χρονιά του στην Ιταλία ηγείται του συνόλου με 16.3 πόντους, 37% από απόσταση και 6.3 ασίστ ανά παιχνίδι, παίζοντας περίπου 25 λεπτά. Παράλληλα, υπάρχει κι ο Τζούλιαν Γκαμπλ που κάνει μεστές εμφανίσεις, ένας ψηλός 31 ετών που γράφει στο κοντέρ του 11.1 πόντους και 3.4 ριμπάουντ. Πολύ σημαντικό είναι επίσης το δίδυμο των Τζος Άνταμς (9.8π, 1.9ρ, 1.6α) και Κάιλ Ουίμς (9.6π, 3.5ρ, 2.8α) που προσφέρει αρκετά στα φτερά. Γενικώς η Βίρτους στηρίζεται στους ξένους της, οι οποίοι είναι κατά βάση μπαρουτοκαπνισμένες μονάδες που παίζουν χρόνια στην γηραιά ήπειρο. Οι γηγενείς κατέχουν μικρό κομμάτι της πίτας του ροτέισον. Το σύνολο δείχνει ικανό να φτάσει μέχρι το τέλος της διαδρομής.
Προβλήματα εντός των τειχών
Σε αντίθεση με το Eurocup, η Serie A εξελίσσεται μέτρια ως τώρα για το φιλόδοξο σύνολο του Σάσα Τζόρτζεβιτς. Η Μπολόνια έχει κάνει τέσσερις ήττες - όλες εντός έδρας - στην πρώτη δεκάδα αγώνων της RS, με αποτέλεσμα να χάσει σημαντικό έδαφος στην κούρσα της πρώτης θέσης, εκεί όπου συγκατοικούν για την ώρα Μιλάνο και Μπρίντιζι. Να θυμίσουμε πως πέρσι, όσο παίχτηκε μπάσκετ, η Μπολόνια ήταν σταθερά πρωτοπόρος όλη τη σεζόν, με μόλις δύο απώλειες σε 20 αγώνες. Είχε πέσει μεγάλο βάρος στο να εξασφαλισθεί η πρωτιά. Το παράδοξο φέτος είναι πως οι “Vu Nere” δείχνουν καλύτερα δείγματα κι είναι πιο αποτελεσματικοί όταν αποχωρίζονται το σπίτι τους. Σε αυτό, έχουν κάνει απρόσμενες γκέλες απέναντι σε λιγότερο ποιοτικές ομάδες, δεχόμενοι συνήθως πολλούς πόντους (83 από Σάσαρι, 95 από Κρεμόνα, 98 από Μπρίντιζι) κάτι που αναδεικνύει σε μεγάλο βαθμό τις αμυντικές τους αδυναμίες.
Σε σύγκριση με την Ευρώπη, η Βίρτους έχει χαμηλότερα ποσοστά ευστοχίας στην ιταλική λίγκα, ενώ επίσης είναι χειρότερη σε στατιστικές κατηγορίες όπως ασίστ, κλεψίματα, μπλοκ, πόντοι και ποσοστά που επιτρέπει στον αντίπαλο. Δείτε αναλυτικά.
Η προσέγγιση δείχνει να είναι κάπως πιο σοβαρή στα ευρωπαϊκά ματς, κάτι που αντικατοπτρίζει ποιος είναι ο μεγάλος στόχος για φέτος: η κατάκτηση του Eurocup, άρα κι η επιστροφή της ομάδας στην Ευρωλίγκα της σεζόν 2021-22. Αυτό άλλωστε είναι που πηγάζει κι επικοινωνιακά από τον οργανισμό, με την πολύκροτη μεταγραφή του Μάρκο Μπελινέλι να κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση.
Προσωπικότητα που εμπνέει
Δεν ξέρουμε αν ο Μπελινέλι είναι η μεγαλύτερη μεταγραφή που έγινε στο ιταλικό μπάσκετ τα τελευταία 40 χρόνια, όπως πρόσφατα δήλωσε ο Σάσα Τζόρτζεβιτς. Είναι όμως αδιαμφισβήτητα μια τεράστια προσθήκη, μια βόμβα για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Ο 34χρονος γκαρντ-φόργουορντ πήρε ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο (5 εκατομμύρια για 3 χρόνια) από την πρώτη ομάδα της επαγγελματικής του καριέρας (18 χρόνια πριν) και σίγουρα οι προσδοκίες είναι μεγάλες. Ο διεθνής παίκτης, με καριέρα 13 ετών στο NBA, ένα πρωτάθλημα με τους San Antonio Spurs και περισσότερα από 900 παιχνίδια στην κορυφαία λίγκα του πλανήτη, είναι μια προσωπικότητα ικανή να εμπνεύσει όλο το κλαμπ. Συμπαίκτες, φιλάθλους κι όχι μόνο. Δεν είναι πολλοί αυτοί που διαθέτουν τις παραστάσεις και την ποιότητα του «Μπέλι» στα ευρωπαϊκά γήπεδα.
Είναι από τους παίκτες που θα... κόψει εισιτήρια όταν επιστρέψει ο κόσμος στις εξέδρες. Η κλάση του δεδομένα εκτείνεται πέρα από το Eurocup, μιλάμε για μια προσθήκη με υπόβαθρο Ευρωλίγκας. Προφανώς γι’ αυτό η Βίρτους του έδωσε ένα μακροχρόνιο deal, μαζί με το όραμα της επιστροφής στα ευρωπαϊκά «σαλόνια». Περιμένουμε λοιπόν πολλά πράγματα από τον Ιταλό σούπερ σταρ, όχι μόνο φέτος, αλλά και στο μέλλον. Είναι ένα νέο κεφάλαιο για την καριέρα του κι αν βρει το κίνητρο για να παίξει μπάσκετ βάση των δυνατοτήτων του, τότε σίγουρα στην Μπολόνια θα τον μνημονεύουν για χρόνια.
Αστείο επικοινωνιακά το “twist” με Τζόρτζεβιτς
Μετά την ήττα από την Σάσαρι στις 6 Δεκέμβρη για το ιταλικό πρωτάθλημα, ο Σάσα Τζόρτζεβιτς «τελείωσε» από την ομάδα, όμως μια μέρα μετά... επαναπροσλήφθηκε. Οι τάσεις φύγεις των Τεόντοσιτς και Μάρκοβιτς αμέσως μετά την απόλυση του συμπατριώτη τους ταρακούνησαν υπό μια έννοια το ιταλικό μάνατζμεντ κι έτσι φτάσαμε σε μια ανατροπή σκηνικού, σχεδόν αστεία έτσι όπως εξελίχθηκε. Το ότι πάρθηκε μια τέτοια απόφαση και 20 ώρες μετά αυτή αναιρέθηκε, σίγουρα δεν μπορεί να είναι αντικείμενο θετικού σχολιασμού. Η διοίκηση προφανώς σάστισε και δεν κατάφερε να διαχειριστεί όπως θα έπρεπε τις εξελίξεις κι ακολούθως υπέπεσε σε επικοινωνιακό «αυτογκόλ». Εν τέλει ο Σέρβος κόουτς διατήρησε την θέση του, έστω και με περιπέτεια.
Σε κάθε περίπτωση, οι απαιτήσεις είναι μεγάλες κι υπάρχει μια πίεση προς τον «Σάλε». Υπάρχει προσμονή και ανυπομονησία για επιστροφή σε ένδοξες μέρες, επομένως ως ένα βαθμό είναι λογικό κάποιοι να κρίνονται αυστηρά. Ωστόσο, ο Τζόρτζεβιτς στη σούμα της παρουσίας του στην Μπολόνια δεν τα έχει πάει τόσο άσχημα. Πήρε το BCL ενάμιση χρόνο πριν, πέρσι είχε την ομάδα πρώτη και γενικά την διατηρεί σε ένα σεβαστό επίπεδο. Συν τοις άλλοις δεν υπάρχει στην αγορά πληθώρα προπονητών, κακά τα ψέματα, ούτως ώστε να προχωρούσε η ομάδα σε μια τόσο μεγάλη αλλαγή, μεσούσης της σεζόν. Θα ήταν κάπως βιαστικό και πρόχειρο. Η αλλαγή σε επίπεδο μπάσκετ, αποτελεσμάτων και ούτω καθεξής δεν θα είχε μεγάλες διαφορές, εκτός κι αν είχαν σκοπό στην Μπολόνια να προσλάβουν τον... Ομπράντοβιτς. Επομένως, μπορούμε να πούμε πως τελικά πρυτάνευσε η λογική, ασχέτως αν αυτό συνέβη με κάπως κωμικό τρόπο για ομάδα τόσο υψηλού επιπέδου.
Από εδώ και στο εξής
Τρία είναι τα βασικά ζητούμενα για την Βίρτους, μέχρις ότου φτάσουμε στην άνοιξη όπου θα κριθούν όλα. Το πρώτο και κύριο, είναι η ανάκαμψη στην εγχώρια λίγκα. Η εικόνα της πρέπει να βελτιωθεί και τα θετικά αποτελέσματα να αυξηθούν. Αν μειωθούν οι ήττες, θα μειωθεί κι η εσωστρέφεια. Το σύνολο του Τζόρτζεβιτς έχει να δώσει το ντέρμπι με το Μιλάνο στις 27 του μήνα, εντός έδρας, επομένως αυτή θα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για... απαντήσεις.
Το δεύτερο είναι το να υπάρξει ανάλογη συνέχεια στην Ευρώπη. Η Βίρτους πρέπει να συνεχίσει με την ίδια διάρκεια-σοβαρότητα και στις επόμενες φάσεις, ιδιαίτερα όταν θα εισέλθει στα πιο κρίσιμα, δηλαδή στα νοκ - άουτ. Όσο πιο βαθιά προχωρούμε στην διοργάνωση, τόσο πιο πειστική θα χρειαστεί να είναι η εικόνα της. Τέλος, είναι δεδομένο πως η είσοδος του Μπελινέλι στο ροτέισον θα ανακατέψει την τράπουλα και θα διαφοροποιήσει κάπως τα όσα ξέραμε τους πρώτους μήνες της χρονιάς. Το θέμα είναι να «δέσει» η ομάδα αρμονικά και να μην υπάρξουν απρόοπτα στην διαχείριση.
