Τι θα κρίνει άραγε την πορεία της κάθε ομάδας μέσα στη σεζόν; Δεν έχω ιδέα, όμως θα επιχειρήσω να μαντέψω, θέτοντας αυθαίρετα ένα ερώτημα γύρω από την καθεμία και πιστεύοντας ακράδαντα πως η απάντηση σε αυτό θα αποτελέσει τον καθοριστικό παράγοντα για την επιτυχία ή μη επιτυχία του κάθε συνόλου. Πιθανότατα δεν ξεκινά το πιο σοβαρό κείμενο που θα διαβάσετε γύρω από το τουρνουά αυτοσχεδιασμού των 11, όμως έχετε μπροστά σας το ηλεκτρονικό γραπτό που θα χρησιμοποιηθεί στο τέλος της σεζόν κατά το δοκούν, είτε για να βγάλει "σασταλεγα" , είτε για να παράγει #wrse. Ο,τι και να γίνει τέλος πάντων, πάμε. 

Άλμπα Βερολίνου: Μπορεί ο Ρενέσες να υποστηρίξει το ίδιο στυλ παιχνιδιού στο περιβάλλον της Ευρωλίγκα, χωρίς να χρειαστεί προσωπικό παιχνίδι;

Πιθανές απαντήσεις: A. Ναι, μπορεί B. Όχι.

Η Άλμπα ήταν μάλλον η πιο γοητευτική ομάδα της προηγούμενης σεζόν στα ευρωπαϊκά γήπεδα (Ευρωλίγκα συμπεριλαμβανομένης), μοιράζοντας ασταμάτητα τη μπάλα μεταξύ των μελών της και παίρνοντας 7/10 καλάθια της από ασίστ (πηγή: Real Gm) ! Υποστήριξε δε αυτό το παιχνίδι με σχετικά υψηλό τέμπο και ευστοχία από μακριά (41% στα τρίποντα στο Eurocup), καταφεύγοντας ελάχιστα σε κατοχές απομόνωσης. Για την ακρίβεια, το σύνολο του Ρενέσες έπαιξε το λιγότερο one on one από οποιοδήποτε άλλο σε Ευρωλίγκα και Eurocup (κάτω από 3%, σύμφωνα με τη Synergy)! Τώρα όμως θα βρει μπροστά του πολύ πιο κλειστές άμυνες και θα μπλεχτεί σε μπόλικα σπρωξίδια, που θα ξεχαρβαλώσουν την αυτοματοποιημένη λειτουργία του και θα φέρουν σε πρώτο πλάνο την ανάγκη για πρωταγωνιστές. Προς το παρόν, μόνο ο Πέιτον Σίβα δείχνει ικανός να ανταποκριθεί σε ένα τέτοιο ρόλο και εκείνος μέχρι ενός σημείου. Μάλλον όχι λοιπόν και μάλλον από ένα σημείο και ύστερα θα μείνει με τις πολύ καλές εντυπώσεις, όπως η Μπάγερν πέρυσι.

Αναντόλου Εφές Ιστάνμπουλ: Πόσο αντέχει ο Μπράιαντ Ντάνστον;

Πιθανές απαντήσεις: A.Αντέχει πολύ, B.Κάποια στιγμή θα χρειαστεί βοήθεια.

Για έναν καταπληκτικό μπασκετικό αναλυτή, η Εφές αποτελεί την πιο εύκολη αποστολή γραφής. Είναι ολόιδια με πέρυσι συν τους Πέτερς και Σίγκλετον, μείον τον Μπροκ Μότουμ. Το πλασάρισμα της στην πρώτη πεντάδα το θεωρώ σχεδόν δεδομένο, καθώς η χημεία είναι στα ύψη και οι Λάρκιν, Μίτσιτς δεν έχουν κανένα απολύτως λίγο να παρουσιαστούν χειρότεροι. Μόνο ερώτημα αποτελεί η φόρμα του Ντάνστον, καθώς έχει φτάσει πλέον 32 και τα τελευταία δύο χρόνια - με τα παιχνίδια να αυξάνονται - κάθε άλλο παρά μοιράστηκε τη θέση με τον Πλάις. Φέτος υπάρχει ο Σίγκλετον για να πάρει έστω κάποια λεπτά ως stretch five, παρόλα αυτά η πολύμηνη απουσία του Μοερμάν μάλλον τον περιορίζει στις θέσεις 3 και 4. Άρα ο Ντάνστον θα επιβαρυνθεί από την αρχή, αν ο Αταμάν δεν βρει τρόπο να τον προστατέψει. Πιστεύω όμως ότι τελικά θα αντέξει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και η Εφές θα βρει τον δρόμο προς το final four, έχοντας τον περσινό χρόνο εμπειρίας ως παρακαταθήκη. Να μην είχε και τον γελοίο στον πάγκο, θα ήμουν μαζί της all the way.

Aρμάνι Μιλάνο: Με τι μυαλά έχει έρθει ο Μεσίνα;

Πιθανές απαντήσεις: A.Με τα ίδια που είχε πριν φύγει, B. Με άλλα.

Το ρόστερ της Μιλάνο είναι υψηλής ποιότητας και ειδικά στις θέσεις της περιφέρειας τρομάζει η πιθανή συνύπαρξη τριών καλών χειριστών, που μπορούν να τρέξουν αποτελεσματικά το πικ εν ρολ. Ο Μεσίνα έχει στα χέρια του παίκτες κλάσης, με χαρακτηριστικά για όλα τα γούστα. Μέχρι και ο κοντρολαρισμένος Σέλβιν Μακ μοιάζει πολυτέλεια, καθώς ακόμη κι αν έλειπε, πληρότητα θα υπήρχε. Το ερώτημα είναι αν ο Ιταλός δάσκαλος έχει έρθει με χαλινάρια ή είναι διατεθειμένος να αφήσει το ταλέντο να rollάρει και μόνο του, έξω από αυστηρές δομές. Δεν το θεωρω τόσο πιθανό να πω την αλήθεια, όμως σε σχέση με την προηγούμενη θητεία του Μεσίνα στην ΤΣΣΚΑ, η στελέχωση δεν προδιαθέτει για χρήση βαριών,αργόσυρτων σχημάτων. Ίδια μυαλά, διαφορετικό υλικό με λίγα λόγια και αν δεν δούμε κάτι παλαβό, τότε η Μιλάνο θα πορευτεί φέτος ως η Φενέρ της μεσαίας τάξης. Σφιχτή, στοχευμενη, αλλά και με το ταβάνι που εμφανίζεται συνήθως σε σύνολα "πρώτης κοπής", όπως είναι αυτό των Μιλανέζων. Κάτι χρειάζεται το πλάι σε επίθεση και άμυνα ίσως...

Ερυθρός Αστέρας: Πότε θα τα φτύσουν όλοι αυτοί;

Πιθανές απαντήσεις: A.Τον Ιανουάριο B.Τον Φεβρουάριο.

Αν τα φτύσουν σχετικά αργά, τότε ο Μίλαν Τόμιτς θα έχει καταφέρει μερικά καίρια χτυπήματα σε ανταγωνιστές του Ολυμπιακού, ο οποίος έτσι κι αλλιώς από το Βελιγράδι θα περάσει αέρα, προσφέροντας το κατιτίς του  στην παλιά του σημαία (ένα ασημένιο ρόδι ίσως, μιας και θα πλησιάζει ο νέος χρόνος). Αν τα φτύσουν σχετικά νωρίς, ο Αστέρας θα αποτελέσει απλώς ένα καλλωπιστικό φυτό στην Ευρωλίγκα, με σημείο αναφοράς το κοχλάζων γήπεδο. Δεν βλέπω τι άλλο μπορεί να συμβεί με τόσους βετεράνους μαζεμένους σε καίρια πόστα (Περπέρογλου, Γκιστ, Φαγέ, Ντ. Μπράουν, Λάζιτς), ακόμη και αν γύρω τους διακρίνονται μερικές πολύ ενδιαφέρουσες περιπτώσεις, όπως ο πανύψηλος σέντερ Μάικλ Οτζό, που αποκτήθηκε από την FMP , ο σκόρερ Μπίλι Μπάρον και ο νεαρός Σίμανιτς, που ανανέωσε. Ο Αστέρας δεν αποτελεί το χωράφι διάσπαρτου ταλέντου της εποχής Ράντονιτς και αυτό το περίεργο μείγμα "γερόντων" και δευτεροκλασάτων περιπλανώμενων κάθε άλλο παρά εμπνέει. Το "θα τα φτύσουν" δεν πάει αποκλειστικά στην κούραση της ηλικίας ορισμένων, αλλά και στη διαρκή προσπάθεια για σπάσιμο των ορίων.

ΤΣΣΚΑ Μόσχας: Ποιος κάθεται στον πάγκο της ΤΣΣΚΑ;

Πιθανές απαντήσεις: A.Ο Χουντίνι B.Ο Δημήτρης Ιτούδης.

Πέρα από την πλάκα, η δεύτερη εκδοχή δεν είναι τόσο άσχημη, ο Δημήτρης Ιτούδης είναι ένας κορυφαίος προπονητής. Παρόλα αυτά, θα χρειαστούν μαγικά για να αλλάξει ταυτότητα η ΤΣΣΚΑ χωρίς να υπάρξουν απώλειες, οι οποίες μπορεί να της στερήσουν σε πρώτη φάση το πλεονέκτημα έδρας. Οι ΤΣΣΚαίοι επιχειρούν αλλαγή πλεύσης σχεδόν 180 μοιρών, μετατοπίζοντας τα κέντρα βάρους του παιχνιδιού τους από την περιφέρεια σε άλλες θέσεις, έχοντας παράλληλα προσθέσει στο ρόστερ μεγάλα κορμιά (αααχ...) και τον Μάικ Τζέιμς (ωχ...). Πώς θα βρει ισορροπία μία ομάδα που ήταν δομημένη γύρω από τρία από τα έξι-επτά καλύτερα γκαρντ της ηπείρου; Σημαντική προβάλλει φυσικά η παρουσία του πολυσχιδούς Κλάιμπερν, όμως αν θα έπρεπε να διαλέξω έναν παίκτη-κλειδί για την επιτυχία της νέας προσπάθειας, αυτός θα ήταν ο Γερμανός Γιοχάνες Φόιγκτμαν. Γιατί; Για τους τρεις λόγους παρακάτω.

O Φόιγκτμαν πέρυσι μοίραζε 2,6 ασίστ ανά παιχνίδι στην Ευρωλίγκα, σούταρε πάνω από 4,5 τρίποντα ανά ματς με ποσοστό λίγο πάνω από 30%, ενώ ολοκλήρωνε περίπου 17% των προσπαθειών στον αιφνιδιασμό, συχνότητα ιλλιγιώδης για ψηλό. Το σύνολο των χαρακτηριστικών του ταιριάζει κουτί σε μία ομάδα που θέλει να ανεβάζει τον ρυθμό και ταυτόχρονα να απλώνει σουτέρ στο γήπεδο. Προφανώς, η πρόκληση του Ιτούδη συνίσταται στο να δημιουργήσει τις συνθήκες για ανέβουν τα ποσοστά του, όμως σε κάθε περίπτωση ο Φόιγκτμαν ενσαρκώνει την αγωνιστική φιλοσοφία της ΤΣΣΚΑ, μεταλλαγμένη μάλιστα καταλλήλως ως προς τις βαρυτικές σταθερές της. Καλό πάγκο στον Βοροντσέβιτς να ευχηθούμε σε αυτό το σημείο.

Μπαρτσελόνα: Πόσο καλά θα τα πάει ο Μπράντον Ντέιβις στο νέο του περιβάλλον;

Πιθανές απαντήσεις: A.Καλά, Β.Εξαιρετικά.

Το all star cast της Μπαρτσελόνα παρουσιάζει ένα τρομερό πλεονέκτημα. Δεν απαρτίζεται από εγωιστές, ο μόνος εγωιστής (Ερτέλ) είναι τραυματίας. Συνεπώς, τα ερωτήματα τύπου "θα βρουν χημεία όλοι αυτοί" δεν έχουν κάποια λογική βάση (άλλο το"πότε"). Οι ρόλοι θα είναι ξεκάθαροι και κανένας Κλαβέρ δεν θα έχει πρόβλημα να κάνει τα ρεπά του Μίροτιτς π.χ.. Αν δεν βρεθούν αυτοματισμοί sooner or later, το μόνο που θα αποδειχθεί είναι πως ο Πέσιτς τα έκανε μαντάρα, όχι κάτι άλλο. Μόνο ερώτημα; Πόσο καλά θα ανταποκριθεί ο Ντέιβις μακριά από την ασφάλεια της αγκαλιάς του Σάρας, η οποία τον κρατούσε ζεστό με τόνους κατοχές και πάμπολλες ευκαιρίες να βρίσκει ρυθμό. Εδώ δεν θα είναι έτσι τα πράγματα, τα πρώτα βιολιά είναι άλλοι. Ο Ντέιβις θα κληθεί να κάνει διάφορες βρωμοδουλειές, να κυνηγήσει ανελέητα στην άμυνα και πιθανώς θα ποστάρει πολύ λιγότερο από όσο είχε συνηθίσει. Εστω κι έτσι όμως, μοιάζει με την πιο "σοβαρή" προσπάθεια της Μπαρτσελόνα να απαλλαγεί από τα αμυντικά βαρίδια που την ταλάνιζαν επί χρόνια και να κρατήσει τον Τόμιτς διαρκώς ωφέλιμο, σε ρόλο πολύ μικρότερο από εκείνον του πρωταγωνιστή της ρακέτας. Ο πρώην σέντερ της Ζάλγκιρις αποτελεί μία από τις πιο έξυπνα στοχευμένες μεταγραφές της διοργάνωσης και τον X factor της καταλανικής ομαδικής λειτουργίας.

Μπάγερν: Eίναι ο Γκρεγκ Μονρό too much για το περιβάλλον της Ευρωλίγκα;

Πιθανές απαντήσεις: Α.Ναι, Β.Ούτε καν.

Προσοχή στην ερώτηση. Για να κάνει η Μπάγερν υπέρβαση, ο Μονρό θα πρέπει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να έχει την τρομερή επίδραση που είχε στο παιχνίδι της ο Γουίλιαμς, κάτι που φυσικά δεν γίνεται να συμβεί με τον ίδιο τρόπο. Το ΝΒΑ τον "καθάρισε" συνοπτικά μέσα σε τρία χρόνια, για τους ίδιους λόγους που καθάρισε τον Τζαλίλ Οκαφόρ. Αν στην άμυνα είσαι κομοδίνο, δεν έχει καμμία σημασία τι κάνεις στην επίθεση. Στην Ευρώπη τα προβλήματα αυτά δεν θα εξαλειφθούν, το αντίθετο. Παρόλα αυτά, η οντότητα του Μονρό στη ρακέτα κρίνεται υπεραπαραίτητη για να κάνει την επίθεση του Ράντονιτς έξτρα λειτουργική, ειδικά από τη στιγμή που η περιφέρεια δεν βρίθει ακριβώς επιθετικού ταλέντου (το όνομα Ντεμάρκους Νέλσον μάλλον αρκεί για την παύση περαιτέρω σχολίων). Υπερπαραγωγικός και τρομερά χρήσιμος ναι, too much σίγουρα όχι. Η Μπάγερν προβλέπεται σκληρό καρύδι, έκανε και κάποιες πολύ καλές (Τζίπσερ) εώς ενδιαφέρουσες προσθήκες (Χουέστις), όμως οκ, αυτά.

Φενέρ: Θα μείνει υγιές το ρόστερ, ειδικά στους ψηλούς;

Πιθανές απαντήσεις: Α.Ναι, Β.Όχι.

Εδώ φαίνεται να έχει παρθεί ένα καποιο ρίσκο, το οποίο προέρχεται μάλλον από την πεποίθηση ότι τα προβλήματα του Ντέρικ Ουίλιαμς ανήκουν από πέρυσι οριστικά στο παρελθόν. Η Φενέρ έχασε την ευκαιρία να διεκδικήσει τον τίτλο στη Χώρα των Βάσκων, επειδή πήγε εκεί αποδεκατισμένη, τώρα ξεκινάει την σεζόν με τον Λοβέρν προερχόμενο από πολύμηνη απουσία (αστράγαλος) και τον Βέσελι καταπονημένο από μία σειρά μικρότερων προβλημάτων. Πίσω από τους τρεις στο depth chart υπάρχει μόνο ο Ντουβερίογλου, που ναι μεν αποτελεί πλέον μία πλήρως αξιόπιστη λύση για το επίπεδο της Ευρωλίγκα, αλλά δεν αρκεί για να συμπληρώσει το παζλ στις θέσεις 4-5. Είναι από τις περιπτώσεις που σκέφτεσαι ότι κάτι θα έχει στο μυαλό του ο Ζοτς (Ντατόμε στο 4, έναν ακόμη παίκτη όπως γράφουν τα ρεπορτάζ), παρόλα αυτά ο φετινός ανταγωνισμός δεν επιτρέπει στους Τούρκους να αγωνίζονται ελλειπείς για πολλά παιχνίδια.

Χίμκι: Με τόσους καλούς νεοαποκτηθέντες, θα βρεθεί επιτέλους δεύτερο σημείο αναφοράς στην επίθεση πέραν του Αλεξέι Σβεντ;

Πιθανές απαντήσεις: Α.Ευτυχώς όχι, Β.Δυστυχώς ναι.

Ευτυχώς όχι.

Μπασκόνια: Γίνεται να συγκροτήσουν οι Βάσκοι μία ανταγωνιστική φροντ λάιν;

Πιθανές απαντήσεις: Α.Μάλλον όχι, Β.Ναι.

Το πιθανότερο είναι πως όχι. Οι Πουαριέ και Φόιγκτμαν αποτέλεσαν πέρυσι ένα δίδυμο-θαύμα, που δεν είναι δυνατόν να αντικατασταθεί έτσι απλά από τους Έρικ και Πολονάρα. Οι Βάσκοι έφεραν πίσω από τον δανεισμό του στη Στρασμπούργκ και τον θηριώδη (2,21) Γιουσούφα Φολ, ο οποίος έγραψε πολύ καλά νούμερα στο "αγροτικό" του (14,3 πόντοι, 8+ ριμπάουντ στην Jeep Elite), όμως έχει δεδομένα μειονεκτήματα κίνησης σε μικρό χώρο στην άμυνα και είναι αργός για τους πατροπαράδοτους ρυθμούς που πιάνει η επίθεση στη Φερνάντο Μπουέσα Αρίνα. Δύσκολα πράγματα γενικώς για τον Περάσοβιτς, που έχει συν τοις άλλοις να αντιμετωπίσει το πολύ σοβαρό ζητημα Γκρέιντζερ. Οι Αργεντίνοι Βιλντόζα και Γκαρίνο θα βγουν σίγουρα μπροστά και θα τους ευχαριστηθούμε.

Βιλερμπάν: Πού μπορεί να φτάσει από φέτος ο 18χρονος Tεό Μαλεντόν;

Πιθανές απαντήσεις: Α. Στο βραβείο rising star, α λα Νίκολα Μίροτιτς, Β. Στο ίδιο βραβείο, α λα Κώστας Παπανικολάου

Πιθανότατο lottery pick για το ντραφτ του 2020, ο Μαλεντόν αποτελεί το next best thing του γαλλικού μπάσκετ στα γκαρντ και ήδη από πέρυσι άφησε κάμποσα διαπιστευτήρια στο Eurocup, γράφοντας 7,1 πόντους και 2,1 ασίστ σε περίπου 18 λεπτά συμμετοχής. Ακόμη πιο αξιοσημείωτα, πήγε εξαιρετικά σε όσες κατοχές ανέλαβε να τελειώσει στα τελευταία 4'' των επιθέσεων στο γαλλικό πρωτάθλημα, σκοράροντας κατά μέσο όρο σε αυτές περίπου 1,10 πόντους/κατοχή (πηγή Synergy), εμφανίζοντας από πολύ μικρή ηλικία χρακτηριστικά ηγέτη. Ο Μαλεντόν, παρότι όχι ακόμη ώριμος να καθοδηγήσει μια επίθεση, διαθέτει ορμή, πλαστικότητα στις κινήσεις, μαζί με το σώμα και τη θέληση να παίξει άμυνα. Το πιθανότερο είναι πως θα αφήσει το στίγμα του φέτος όπως ο Μίροτιτς ή ακόμη και ο Ντόντσιτς. Όχι τόσο απο πλευράς επιδόσεων, όσο από το ότι θα διαφανεί ξεκάθαρα το λαμπρό μέλλον του. Πάμε στο Α.

Mακάμπι: Θα μπορέσει ο Σφαιρόπουλος να "ισορροπήσει" τον Γουίλμπεκιν;

Πιθανές απαντήσεις: Α. Ναι, Β. Ααχαχαχαχαχααχ

Η Μακάμπι έχει φτιάξει ένα τρομερά ενδιαφέρον ρόστερ κατά τη γνώμη μου, το οποίο θα κινηθεί στα όρια της οκτάδας. Ο Ελάιτζα Μπράουν το συμπλήρωσε σχεδόν ιδανικά στις θέσεις των φόργουορντ (δείτε τον) και ο Τάιλερ Ντόρσεϊ έδωσε έξτρα ίντριγκα στη γραμμή των γκαρντ. Σε αυτήν δεσπόζει η φιγούρα του Σκότι Ουίλμπεκιν, στον οποίο - θέλοντας και μη - ο Σφαιρόπουλος θα αναθέσει ευθύνες διαχείρισης/εκτέλεσης, ακόμη και σε κλειστά παιχνίδια. Το πρόβλημα φυσικά είναι το παρακάτω.

Μόλις είδατε τα στατιστικά του Ουίλμπεκιν στην crunch time (τελευταια πέντε λεπτά, διαφορά από πέντε πόντους και κάτω) κατά την περσινή σεζόν. Το χάλι του 33,3% στα σουτ εντός πεδιάς και των 0,81 πόντων ανά σουτ δεν γίνεται να συνεχιστεί φέτος και ο Σφαιρόπουλος θα πρέπει να κάνει προσαρμογές, προκειμένου το σύνολο να καθοδηγηθεί αποτελεσματικότερα. Ή που θα φάει πάγκο ο Σκότι ή που θα προσαρμοστεί σε διαφορετικό ρόλο με λίγα λόγια, αφήνοντας πρωτοβουλίες στον κοντρολαρισμένο Ουόλτερς και στα πολυσχιδή "φτερά" του συνόλου. Για να δούμε.

Ολυμπιακός: Ποιος θα καθοδηγήσει την επίθεση;

Πιθανές απαντήσεις: Α. Ο Βασίλης Σπανούλης, Β. Ο Βασίλης Σπανούλης και άλλος ένας

Πόσο να πρωτοτυπήσει κανείς αλήθεια; Η περιφέρεια του Ολυμπιακού αναζητά έναν ισχυρό πόλο έμφασης, ο οποίος δεν θα προσελκύει μόνο βλέμματα και σώματα, αλλά θα μπορεί επιπλέον να εκκινεί με σύνεση τις διάφορες δράσεις. Κοινώς, έναν γκαρντ που να είναι απειλητικός και να παίρνει σωστές αποφάσεις. Υπάρχει άραγε στο ρόστερ ή μοιραία θα αναζητηθεί στη συνέχεια, προκειμένου ο Σπανούλης να μην γίνει στόχος της μισής Ευρώπης από τον Οκτώβρη; Χρόνος για χάσιμο δεν βρίσκεται διαθέσιμος πάντως, καθώς οποιαδήποτε βλαμμένη ήττα στην αρχή της σεζόν θα κουβαληθεί ως βλαμμένη και σε βάθος χρόνου, όπως συνέβη πέρυσι με την Νταρουσάφακα. Ο Μπάλντγουιν έχει καλά στοιχεία, παίζει άμυνα, όμως γύρω του έχουν αναπτυχθεί φήμες περί χαβαλετζίδικης νοοτροπίας και προς το παρόν από εκείνον δείγμα δεν έχουμε. Ακόμη και αν το βρούμε, η ικανότητα του στο playmaking εξαρτάται κυρίως από το αν οι αντίπαλοι θα πέφτουν πάνω του στα drive. Δεν μοιάζει αρκετό.

Παναθηναϊκός: Ποιος είναι ο Τζίμερ Φρεντέτ;

Πιθανές απαντήσεις:

A.

B.

Κακά τα ψέμματα, ο Τζίμερ Φρεντέτ μοιάζει ως ο factor X του φετινού αγωνιστικού οικοδομήματος του Παναθηναΐκού. Οι πράσινοι επέλεξαν να πάνε all in με έναν υπερταλαντούχο επιθετικά, αλλά χωρίς παραστάσεις υψηλού ανταγωνισμού, γκαρντ, ο οποίος συν τοις άλλοις ελάχιστα έχει μάθει σε μπάσκετ "διαμοιραστικού" στυλ. Επιπλέον, δεν πολυμαρκάρει. Στα φιλικά ξεκίνησε φορτσάτος, σκοράροντας τρίποντα από παντού και προϊδεάζοντας θετικά για το αν θα αποκτήσει επιτέλους η πράσινη περίμετρος το σουτ που διαχρονικά της λείπει. Η διάρκεια του, ωστόσο, αποτελεί ερωτηματικό, όπως και η χημεία του με τον Καλάθη, με τον οποίον μοιράζονται το χαρακτηριστικό του ότι θέλουν τη μπάλα στα χέρια. Λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη πως το τριφύλλι σίγουρα κάτι θυσίασε για να τον αποκτήσει ακριβά (ίσως έναν ψηλό;), τότε αντιλαμάνεστε πως η επένδυση οφείλει να αποδώσει τα μέγιστα. Φαίνεται το Α, παρόλα αυτά οι άμυνες θα προσαρμοστούν σύντομα και θα φανεί και το Β. Η ζυγαριά στο τέλος θα δείξει.

Ρεάλ Mαδρίτης: Είναι αυτή τη φορά έτοιμος ο Λαπροβίτολα;

Πιθανές απαντήσεις: Α.Ναι, Β.Όχι

Εδώ η απάντηση είναι μάλλον εύκολη. Ο Λαπροβίτολα είναι έτοιμος να αφήσει αποτύπωμα στο δεύτερο πέρασμα του από την Ευρωλίγκα. Προέρχεται από ένα επιτυχημένο παγκόσμιο και (κυριότερο) μία σεζόν αληθινό δυναμίτη με τη Μπανταλόνα, όπου τα ισοπέδωσε όλα - 17,1 πόντοι και 39% στα τρίποντα, 6,4 ασίστ! Η Ρεάλ βρήκε ακριβώς τον παίκτη που έλειπε από την περιφέρεια της και που θα κάνει ιδανική παρέα στους Καμπάτσο και Γιουλ. Ειλικρινά, με τις προσθήκες αυτού και του Μίκι, τη διατήρηση του περσινού κορμού και την τακτική του απλωμένου rotation από τον Λάσο, δεν βρίσκω πώς οι Μαδριλένοι δεν θα πάνε all the way, μέχρι εκεί που κρίνονται τα μετάλλια τέλος πάντων. Για να δούμε και πόσο θα παίξουν οι Γκαρούμπα και Νάκιτς, δύο νέοι με αληθινες προοπτικές για το μέλλον.

Βαλένθια: Ποιος νοιάζεται για τη Βαλένθια;

Πιθανές απαντήσεις: Α. Κανείς Β. Η Βαλένθια

Kανείς, όμως από τη Βαλένθια προέρχεται ένα από τα διασημότερα πιάτα του κόσμου, η πασίγνωστη παέγια. Παέγια στα Βαλενθιάνο σημαίνει τηγάνι και βασικά όχι όποιο και όποιο, αλλά το κατάλληλο τηγάνι για την προετοιμασία του λαχταριστού πιάτου. Αυτό (το τηγάνι) πρέπει να έχει δύο χερούλια, η διάμετρος του να είναι 22 εκατοστά και το βάθος του περίπου πέντε εώς 10 εκατοστά. Εκεί μέσα αναμειγνύεται το ρύζι με διάφορα θαυμάσια δημοφιλή υλικά της περιοχής, όπως τα πράσινα φασόλια, οι ντομάτες, η πάπρικα και το ελαιόλαδο. Από εκεί και πέρα, το τι άλλο θα προστεθεί βρίσκεται στη διακριτική ευχέρεια της μαγείρισσας ή του μάγειρα, ανάλογα και με το τι προσφέρει τόσο η εποχή, όσο και ο τόπος προετοιμασίας, από διάφορα κρέατα εώς ένα σωρό θαλασσινά. Μπορεί να μην προστεθεί και τίποτα. Το έδεσμα καταλώνεται απευθείας από το σκεύος, σαν άνθρωποι. Συνοδεία του δοκιμάστε ένα Roussane ή ένα ελαφρύ κόκκινο, ακόμη και αν έχει θαλασσινά.

Ζαλγκίρις Κάουνας: Θα αλλάξει κατεύθυνση η Ζαλγκίρις, ώστε να σουτάρει περισσότερα τρίποντα;

Πιθανές απαντήσεις: A. Nαι, εύκολα, Β.Ναι, με δυσκολία.

Η στελέχωση του Σάρας αποτελεί προϊόν προσεκτικού σχεδιασμού και περιλαμβάνει αληθινά ενδιαφέρουσες επιλογές, όπως ο Αλεξ Πέρεζ στα γκαρ(ντ), ο Τζοκ Λάνταλ στους ψηλούς, ο παρεξηγημένος Ζακ Λεντέι και ο Νάιτζελ Χέιζ στον ρόλο του stretch four. Από παντού η υπόθεση "βρωμάει" πως ο αριθμός των τριπόντων θα αυξηθεί. Η προηγούμενη έκδοση της Ζαλγκίρις διέπρεψε εκ νεου στην κυκλοφορία της μπάλας στο μισό γήπεδο, όμως δεν πήρε όσους πόντους δικαιούταν στην επίθεση, λόγω της παρακάτω κατανομής (δείτε βουναλάκια κάτω αριστερά).

Σε οποιοδήποτε σημείο του "πλανήτη μπάσκετ" (χα!) τετοιου είδους ανωμαλίες εδάφους δεν συναντώνται πλέον. Οι ομάδες οφείλουν να τεντώνουν πολύ παραπάνω το γήπεδο και προφανώς ο Σάρας το γνωρίζει. Ίσως αργήσει κάπως η αλλαγή, όμως δεν νομίζω πως θα αργήσει πολύ και από εκεί και πέρα η προσοχή θα στραφεί στα ποσοστά και στο "οι γελοίοι άφησαν τον Λεντέι να φύγει".

Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης: Μπορεί ο Πονίτκα να κάνει το βήμα παραπάνω;

Πιθανές απαντήσεις: Α.Μάλλον ναι, Β. Μάλλον όχι

Η στελέχωση της Ζενίτ έχει ενδιαφέρον, καθώς σε σχέση με πέρυσι εμφανίζεται τελείως αλλαγμένη, με διάφορες σοβαρές προσθήκες (Αγιόν, Αλμπισί, Αμπρομάιτις, Χόλινς, Γουίλ Τόμας, Άιβερσον). Ο Μεξικάνος αποτελεί σίγουρα το μεγάλο όνομα, όμως όλους αυτούς θα τους δέσει μια μεστή παρουσία του Ματέους Πονίτκα, που πήγε περίφημα στην Κουμπάν σε ρόλο post up τριαριού. Του λείπει φυσικά το σταθερό σουτ, όμως διαθέτει εκτόπισμα, δύναμη, διεισδυτικότητα και μαχητικότητα, στοιχεία που κρίνονται άκρως απαραίτητα σε νεόδμητο σύνολο "μισθοφόρων" - κακή λέξη, λες και οι άλλοι παίζουν τζάμπα, τέλος πάντων. Η τρίτη ομάδα της Ρωσίας, καθώς μπήκε στην Ευρωλίγκα από το παράθυρο, έφτιαξε στο τσάτρα πάτρα ενα σύνολο τύπου "Μάλαγα" με οδηγό τον παράγοντα εμπειρια, που για να ξεπεράσει τους περιορισμούς του θα χρειαστεί ταχύρρυθμα μαθήματα χημείας. Μάλλον όχι πάντως, τόσο σημαντικός δεν πρόκειται να γίνει ο Πονίτκα.

Το χώμα ανακατεύτηκε από την πρώτη βροχή και έβγαλε αρώματα. Δειλά και γενναία συνάμα, το αεράκι φέρνει τον δροσερό Οκτώβρη από το μισάνοιχτο παράθυρο. Υπέροχα!