Ρόκας Γκιεντράιτις (Άλμπα Βερολίνου)
Ο Γκιεντράιτις έκανε την λεγόμενη breakout year ίσως στο καλύτερο timing της καριέρας του, υπό την έννοια πως είναι 26 ετών και με το που άφησε την Λιθουανία δεν έδειξε να αντιμετωπίζει προβλήματα προσαρμογής στα νέα δεδομένα - ένα σύνηθες πρόβλημα που αντιμετωπίζουν καλοί Λιθουανοί παίκτες. Κούμπωσε γρήγορα στην Άλμπα κι έγινε ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια του Αίτο Ρενέσες, όντας βασικός συντελεστής στην εξαιρετική πορεία της ομάδας ως τους τελικούς του Eurocup (ήταν μάλιστα και στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης). Σε 24 παιχνίδια είχε 14.8 πόντους (56% δίποντα, 42% τρίποντα, 85% βολές), 4.1 ριμπάουντ και 1.4 ασίστ. Συμπλήρωνε τη στατιστική με του 1.6 κλεψίματα και 2.4 κερδισμένα φάουλ ανά 28 λεπτά, καταλήγοντας σε συνολικό ranking 15.8 μονάδων - καθόλου άσχημα.
Ο άλλοτε φόργουορντ (2,00μ.) της Ρίτας Βίλνιους βοηθά ποικιλοτρόπως την γερμανική ομάδα, κάνοντας σχεδόν τα πάντα άνω του μετρίου. Πιθανότατα η επόμενη μέρα να τον βρει στην Ευρωλίγκα, αφού φέτος κατάφερε να πιστοποιήσει την ποιότητα του μέσα από ένα εξαιρετικό σύνολο. Το λέμε αυτό διότι και παλαιότερα ο Γκιεντράιτις είχε δείξει το ταλέντο του (πρώτος σκόρερ στην Λιθουανία το 2015, δύο χρυσά μετάλλια με τις μικρές εθνικές), αλλά πλέον κατάφερε να μεταφέρει το παιχνίδι του σε ένα πιο απαιτητικό επίπεδο. Η Άλμπα του έκανε (σοφά) τριετές συμβόλαιο το περασμένο καλοκαίρι, βλέποντας στο πρόσωπο του μια ηγετική φιγούρα - θα την παρομοιάζαμε με εκείνη του Κουζμίνσκας στην Ουνικάχα Μάλαγα.
Γρήγορος, έξυπνος και με συχνά πολύ εντυπωσιακά plays στα κοψίματα του από την base line, αξιοποιώντας την ικανότητα του Σίβα στο να βλέπει γήπεδο, ο Λιθουανός swingman παρουσίασε ένα πολύ ελκυστικό αγωνιστικό πακέτο, απόλυτα συμβατό με την εποχή. Μένει να δούμε, εκτός από διάρκεια, αν αυτό που είδαμε φέτος είναι το ταβάνι του ή αν μπορεί να προσθέσει/βελτιώσει κι άλλα πράγματα στο παιχνίδι του. Το σίγουρο είναι πως η συνύπαρξη του με τον Ρενέσες του έκανε πολύ καλό, με τον Ισπανό κόουτς να δίνει στον Γκιεντράιτις την ευκαιρία, τον μεγάλο ρόλο και την εμπιστοσύνη που δεν είχε λάβει μέχρι φέτος στην καριέρα του - πέρα από την περσινή σεζόν με την Ρίτας κι αυτή όχι σε τέτοιο βαθμό σα τη φετινή.
Μαρτίνας Έκοντας (Ρίτας Βίλνιους)
Ο γεννημένος το 1997 σέντερ της Ρίτας (τον Ιούλιο γίνεται 22 ετών) αποτέλεσε έναν από τους ανερχόμενους αστέρες του φετινού EuroCup, πραγματοποιώντας αρκετές καλές εμφανίσεις, μοιρασμένες σε όλες τις φάσεις του πρωταθλήματος, και δείχνοντας παράλληλα την βελτίωση του. Μάλιστα, ήταν το φαβορί και κατέκτησε εν τέλει το σχετικό βραβείο (Rising Star) που αποδίδει στο τέλος κάθε χρονιάς η διοργάνωση. Ο Έκοντας μπορεί πια να θεωρηθεί ένας "κανονικός" κι αξιόπιστος σέντερ, υπό την έννοια πως έχει μάθει να εκτελεί σωστά τα δύο βασικότερα ζητούμενα που συνήθως υπάρχουν για ένα 5αρι: τελειώνει αποτελεσματικά τις μπάλες κοντά στο καλάθι κι είναι καλός στο ριμπάουντ. Δεν ξέρουμε αν όταν πάει 25-26 χρονών θα φτάσει στο επίπεδο που βρίσκεται σήμερα ο Γκουντάιτις, αλλά σε κάθε περίπτωση διαθέτει καλές βάσεις στο παιχνίδι του.
Με ύψος στα 206 εκατοστά (σύμφωνα με την ιστοσελίδα της λιθουανικής λίγκας) αποτελεί το alter ego του άλλοτε Ευρωλιγκάτου βετεράνου Αρτ Παραχόφσκι στην θέση "5" της ομάδας από το Βίλνιους, έχοντας ως προσωπικό απολογισμό 9.6 πόντους (63% δίπντα, 58% βολές), 5.1 ριμπάουντ, 0.6 μπλοκ και 11.7 αξιολόγηση ανά περίπου 20 λεπτά δράσης στο EuroCup. Από την άλλη, στην LKL όπου παίζει λίγο λιγότερο (18 λεπτά) καταγράφει 8.1 πόντους, 4.9 ριμπάουντ και 0.8 ασίστ σε 34 συμμετοχές. Ο center από του Κάουνας, ο οποίος "μεγάλωσε" μπασκετικά στην Ζάλγκιρις, διαθέτει επίσης ένα χαρακτηριστικό μοναδικό για Λιθουανό παίκτη: έχει εβραϊκές ρίζες (από την μεριά της μητέρας του), κάτι που πρακτικά σημαίνει πως μπορεί να του ανοίξει μια μεγάλη πόρτα στο μέλλον. Μιλάμε φυσικά για εκείνη της Μακάμπι Τελ Αβίβ, η οποία συχνά κάνει recruiting σε καλούς παίκτες εβραϊκής προέλευσης, ανεξαρτήτως εθνικότητας.
Όπως και να 'χει, ο Έκοντας είναι ίσως το μεγαλύτερο prospect της σημερινής λίστας, καθώς συνδυάζει ταλέντο, ηλικία και προοπτική. Είναι η τρίτη του "γεμάτη" επαγγελματική σεζόν, η οποία τον βρίσκει με ανεβασμένες μετοχές όσο πλησιάζουμε προς το φινάλε της. Δύο σημαντικά "κλειδιά" για τη συνέχεια της καριέρας του: πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται ταχύτερους από εκείνον αντιπάλους στην άμυνα (δεν είναι αργός κι ούτε κακός αμυντικός, αλλά δυσκολεύεται πολύ όταν βρει κάποιον πιο γρήγορο) και να προσθέσει περισσότερα hustle plays (κλεψίματα και τάπες) στο παιχνίδι του.
Σαούλιους Κουλβίετις (Λιετκαμπέλις)
Ο Κουλβιέτις είναι ένας από τους πιο γνωστούς και συνεπείς παίκτες στην LKL τα τελευταία χρόνια, από την ειδική κατηγορία εκείνων (των... ξεχασμένων) που δε συμμετέχουν στις κλήσεις της Εθνικής ομάδας της χώρας ή αγωνίζονται στην Ζάλγκιρις. Μπορεί να μην έχει το potential άλλων παικτών της λίστας, καθώς έχει "κλεισμένα" τα 28 του, όμως σε κάθε περίπτωση είναι ένας ομολογουμένως αρκετά αξιοπρεπής παίκτης, ο οποίος παρουσιάζει διάρκεια, στο επίπεδο όπου αγωνίζεται. Πέρσι μάλιστα, έπαιξε και στην ACB με την Μπανταλόνα (32 παιχνίδια με 6.7 πόντους και 2.5 ριμπάουντ), βάζοντας στο βιογραφικό του μια γεμάτη σεζόν, σε κορυφαίο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Φέτος, τον προσέξαμε αρκετά στο Champions League λόγω των δύο αναμετρήσεων της Λιετκαμπέλις με την ΑΕΚ, όπου ήταν θετικός. Σε γενικές γραμμές, τις φορές εκείνες όπου πέρασε περισσότερα από 30 λεπτά στο παρκέ, ήταν πολύ αποδοτικός, όχι μόνο στο σκορ, αλλά και στα ριμπάουντ και την δημιουργία από την θέση "4". Κατέγραψε 42% στα τρίποντα, με αρκετές προσπάθειες στο ενεργητικό του (24/56), ενώ από την γραμμή των προσωπικών ήταν επίσης πολύ αξιόπιστος με ποσοστό που άγγιξε το 90%. Συνολικά είχε κατά μέσο όρο 10 πόντους, 4.2 ριμπάουντ και 1.9 τελικές πάσες ανά 25 λεπτά σε 13 παιχνίδια. Αξίζει να αναφέρουμε πως όταν ήταν ακόμη έφηβος, ήταν κλασσικό τριάρι, όμως με τα χρόνια η δραστηριότητα του μεταφέρθηκε πιο κοντά στην ρακέτα.
Χωρίς αμφιβολία, ο έμπειρος πάουερ φόργουορντ (2,04μ.) είναι από τις ποιοτικότερες μονάδες της ομάδας του. Βασίζεται στο κεντρικό χαρακτηριστικό της λιθουανικής σχολής - την ανεπτυγμένη γνώση των βασικών - αλλά και την οξυδέρκεια του όταν βρεθεί κοντά στο καλάθι. Ίσως αν ήταν λίγο πιο ταχύς και αθλητικός να είχε κάνει κάποιο άλμα νωρίτερα στην καριέρα του (κι ενδεχομένως να έκανε καριέρα ως SF), παρ' όλα αυτά συνεχίζουμε να τον βλέπουμε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε μικρότερα κλαμπ που συνήθως παίζουν στις διοργανώσεις της FIBA. Για την ιστορία, στην LKL συνεισφέρει 9 πόντους, 3.6 ριμπάουντ και 2.3 με αξιολόγηση περίπου στις 11 μονάδες ανά παιχνίδι.
Τζον Σούρνα (Ανδόρα - αρχική φωτό)
Ο PF/C της Ανδόρα (που σίγουρα έχετε ακούσει ξανά το όνομα του) ήταν ο πιο "Μπρουκ Λόπεζ" ψηλός του Eurocup, με... 50% στα τρίποντα (32/64), μια επίδοση που σπάνια συναντάμε ακόμη και σε γκαρντ. Ο 29χρονος Λιθουανός με αμερικανικές ρίζες είχε αναβαθμισμένο ρόλο φέτος, κάτι που έφερε και μεγάλη άνοδο στους αριθμούς του: 10.6 οικονομικοί πόντοι (55% εντός πεδιάς, 89% βολές), 3.4 ριμπάουντ και 1.1 ασίστ ανά 25 λεπτά. Για όσους δεν γνωρίζουν το background του παίκτη, πάντα έδινε 5-7 πόντους στις ομάδες του (Νταρουσάφακα, Βαλένθια, Τσεντεβίτα, Στρασβούργο), όντας κυρίως ρολίστας. Ο Σούρνα έδειξε κάτι καινούργιο όμως φέτος καθώς ήταν εξαιρετικός επιθετικά σε όλες τις φάσεις της διοργάνωσης, πλην των ημιτελικών όπου δεν απείλησε την Άλμπα.
Σίγουρα τον βοήθησε το γεγονός πως αυτή είναι η δεύτερη σεζόν του στην ομάδα, αλλά από την άλλη δείχνει κι ο ίδιος πως μπορεί πια να προσφέρει περισσότερα. Στην ACB το εξωπραγματικό 50% δεν υπάρχει, όμως εξακολουθεί να υφίσταται ένα ποσοστό που πλησιάζει το 40%. Ίσως είναι αργά πια από πλευράς ηλικίας για το "μεγάλο βήμα", από την άλλη πάντως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πως ο Σούρνα έκανε καλή δουλειά φέτος σε ατομικό επίπεδο κι ανέβασε τις μετοχές του. Σε μια από τη φύση της επιθετική ομάδα, μπήκε κι εκείνος για τα καλά στο μιξ των βασικών σκόρερ κι όπως και να 'χει αυτό είναι κάτι το αξιοσημείωτο. Για έναν παίκτη με δεδομένες αδυναμίες (ελαφρύς για σέντερ, αργός για τεσσάρι), η ικανότητα από απόσταση είναι ένα μεγάλο προσόν, που δεν μπορεί να περάσει στα ψηλά.
Γκίτις Μασιούλις (Νεπτούνας)
Πρόκειται για παίκτη που μυήθηκε στις ακαδημίες της Ζάλγκιρις κι έχει αγωνιστεί και στην πρώτη ομάδα (12 ολιγόλεπτες συμμετοχές στην περσινή Ευρωλίγκα) των "πράσινων" του Κάουνας, όμως φέτος περνά τη σεζόν του ως δανεικός στην Νεπτούνας. Ο 21χρονος ενδιάμεσος ψηλός (μπορεί να ανταποκριθεί και στο "4" και στο "5"), ο οποίος είναι γιος του ασίσταντ του Σάρας και παλαίμαχου διεθνούς παίκτη, Τόμας Μασιούλις, διαγράφει μια χρονιά όπου μαζεύει εικόνες και παραστάσεις με μεγάλο ρόλο, που του εξασφαλίζει κοντά στα 20+ λεπτά σε σταθερή βάση. Δεν τα έχει πάει άσχημα στην παρεθνική του ουσιαστικά σεζόν, αν και δείχνει πως έχει αρκετά περιθώρια βελτίωσης.
Στο BCL εμφανίστηκε σε 16 παιχνίδια με απολογισμό 6.8 πόντους (48% δίποντα, 32% τρίποντα, 76% βολές), 3.1 ριμπάουντ, 0.6 κλεψίματα και 0.5 ασίστ ανά 18 λεπτά δράσης. Ωστόσο, σαφώς καλύτερα τα πηγαίνει στην εγχώρια λίγκα έχοντας στο ενεργητικό του 10.5 πόντους με ανεβασμένα ποσοστά (61% δίποντα, 35% τρίποντα, 81% βολές), 5.3 ριμπάουντ, 0.7 κοψίματα, 0.7 ασίστ και 0.6 κλεψίματα για κάθε 21' του στο παρκέ. Γενικά, από τα πρώτα του κιόλας παιχνίδια με τα "μπλε", ο Μασιούλις έγινε πολύτιμος για την ομάδα του, και με βάση τα θετικά στοιχεία που έχει δείξει, δεν πρέπει να αποκλείσουμε την επιστροφή του στην Ζάλγκιρις μετά το καλοκαίρι. Πρόσφατα, πάντως, το γραφείο που τον εκπορσωπεί ενημέρωσε πως ο παίκτης θα συμμετάσχει στο Draft του NBA.
Ο νεαρός φόργουορντ, αν και άγουρος ακόμη, έχει το potential για να κάνει μια καλή καριέρα. Με δεδομένο πως οι ψηλοί παίκτες αργούν περισσότερο να ωριμάσουν μπασκετικά συγκριτικά με τους κοντούς, θα λέγαμε πως ο Μασιούλις έχει μπροστά του ακόμη 1-2 σεζόν από αυτές που δεν αποκαλούμε "παραγωγικές", αλλά "διδακτικές". Κρατήστε το όνομα του, μιας κι η προοπτική μιας νέας συνεργασίας του με τον Γιασικεβίτσιους, έναν προπονητή που έχει συμβάλλει στην ανάπτυξη πολλών γηγενών παικτών, ακόμη και σε προχωρημένες ηλικίες, έχει πολλές πιθανότητες να πετύχει αυτή τη φορά και να βγάλει κερδισμένες όλες τις πλευρές.
Ίγκι Μπραζντέικις (Μίσιγκαν)
Ο 20χρονος σμολ φόργουορντ (Λιθουανός, γεννημένος στο Κάουνας, αλλά σε επίπεδο μικρών εθνικών εκπροσώπησε τον Καναδά) ήταν freshman φέτος στο NCAA με την ομάδα του Μίσιγκαν. Πραγματοποίησε 37 εμφανίσεις, όλες ως βασικός (29.6 λεπτά ανά παιχνίδι), προσφέροντας στην ομάδα των Wolverines 14.8 πόντους (50% δίποντα, 39% τρίποντα, 77% βολές), 5.4 ριμπάουντ, 0.8 ασίστ και 0.7 κλεψίματα κατά μέσο όρο. Είχε δηλαδή μια αρκετά αξιόλογη χρονιά, κάτι που τον έκανε να δηλώσει την υποψηφιότητα του στο Draft του Ιουνίου. Κατά τους τελευταίους μήνες τα mocks υπολογίζουν πως θα βρεθεί σε μια θέση μεταξύ της 45ης και της 50ης στην διαδικασία της λοταρίας. Για την ακρίβεια, αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην 48η με τους Clippers να τον αποκτούν.
Καλός επιθετικός από τη φύση του που απασχολούσε διαρκώς τις αντίπαλες άμυνες, αν και μέτριος από αθλητικής πλευράς για τα δεδομένα των ΗΠΑ. Είναι πολύ ενεργός στο παιχνίδι και έχει καλή νοοτροπία στο γήπεδο. Διάφορα αμερικανικά reports τον παρομοιάζουν με τον Τζο Ινγκλς των Utah Jazz. Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε ποια ευρωπαϊκή ομάδα θα κινηθεί για την απόκτηση του, εφόσον δεν καταφέρει να στεριώσει στο NBA. Επί της ουσίας, πάντως, ο Μπραζντέικις δεν είναι ατόφιο προιόν του λιθουανικού μπάσκετ, καθώς όλη η πορεία του μέχρι στιγμής (high school/college) διαγράφεται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν έχει αγωνιστεί δηλαδή καθόλου στη χώρα του, ούτε καν σε επίπεδο ακαδημιών.
Honorable mentions: Άντας Γιουσκεβίτσιους (Ναντέρ) και Μαρτίνας Γκεμπέν (Γιουβέντους). Ο πρώτος, αν και... "αρχαιολογία" (31 χρονών) και γυρολόγος διανύει μια ομολογουμένως πολύ μεστή κι άξια αναφοράς σεζόν στην Γαλλία, τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στο BCL, όντας από τους πρωταγωνιστές της ομάδας του κόουτς Ντοναντό. Ο δεύτερος, λιγότερο γνωστός στο ευρύ κοινό, είναι ο 2ος καλύτερος ριμπάουντερ της LKL και σε γενικές γραμμές είναι πολύ παραγωγικός, με την Ζάλγκιρις η οποία κατέχει τα δικαιώματα του να τον παρακολουθεί διαρκώς. Αμφότεροι βρέθηκαν σε κλήσεις της Εθνικής Λιθουανίας κατά την διάρκεια των FIBA Windows ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
