Αρχικά θα αναφερθούμε στα παιχνίδια της regular season που οι νίκες των δύο αντιπάλων μοιράστηκαν, με την κάθε μία να κερδίζει στην έδρα της άλλης. Στην Κωνσταντινούπολη είχαμε παρακολουθήσει ένα από τα πιο ωραία παιχνίδια σε εξέλιξη, με τους φιλοξενούμενους να επικρατούν με 89-90 και τον Πάνγκος να κάνει επιβλητική εμφάνιση με 22 πόντους και 7 ασίστ. Το highlight της βραδιάς ήταν η αντίδραση του Γιασικεβίτσιους στο τρίποντο του Μιλάκνις από τη γωνία στον αιφνιδιασμό στα τελευταία δεύτερα του αγώνα, παρότι η ομάδα του βρίσκονταν μπροστά στο σκορ με ένα πόντο και η Φενέρ κυνήγουσε να κάνει φάουλ για να την στείλει στις βολές. Ο Σάρας βγήκε εκτός εαυτού, αλλά όταν ευστοχείς σε τέτοιο σουτ ποιος μπορεί να σου καταλογίσει κάτι μετά; Στο Κάουνας στο δεύτερο γύρο αντίστοιχα, οι Τούρκοι πήραν εκδίκηση για την ήττα στον πρώτο γύρο με 78-85 ανατρέποντας την κατάσταση στην τελευταία περίοδο, με τον Σλούκα να καθαρίζει τη μπουγάδα πετυχαίνοντας 13 από τους συνολικά 15 πόντους της ομάδας του σε αυτά τα δέκα λεπτά.

Το αουτσάιντερ : Ζάλγκιρις

Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω με την ομάδα με την μεγαλύτερη προπονητική επιρροή μέσα στο παιχνίδι. Στη σημερινή εποχή που οι προπονητές ‘’παραγκωνίζονται’’ σε μεγάλο βαθμό, με τους παίχτες να είναι οι απόλυτοι πρωταγωνιστές, η Ζάλγκιρις αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της ομάδας του προπονητή. Έχοντας παρακολουθήσει αρκετά την πορεία της όλη τη χρονιά, με αποκορύφωμα τις αναμετρήσεις με τον Ολυμπιακό, δεν θα μου προξενήσει καμία εντύπωση αν οι Λιθουανοί μας καθηλώσουν σε μια ακόμα άρτια παράσταση. Η διαρκής βελτίωση τους κατά τη διάρκεια της σεζόν είναι αδιαπραγμάτευτη, με όλους τους παίχτες να εξελίσσονται σε πολλές πτυχές του παιχνιδιού τους. Ο τρόπος που λειτουργεί η ορχήστρα των Λιθουανών μας υπενθυμίζει ότι αν ένας ιδιοφυής μαέστρος αποκτήσει τα κατάλληλα εφόδια-όργανα στα χέρια του, τα αποτελέσματα θα είναι εντυπωσιακά.

Στο πλαίσιο της επίθεσης η αποτελεσματικότητα που δείχνει σε καταστάσεις σετ παιχνιδιού είναι υψηλού επιπέδου. Η κυκλοφορία της μπάλας θυμίζει πολύ την ΤΣΣΚΑ προ διετίας, με τον Μίλος κουμανταδόρο. Ολοι οι  παίχτες βρίσκονται σε θέση απειλής, την ώρα που η κίνηση στην αδύνατη πλευρά να είναι ένας πονοκέφαλος για τον αντίπαλο προπονητή. Η Ζάλγκιρις είναι μια ομάδα που δεν ψάχνει απλά την καλή επιλογή απλά, αλλά επιδιώκει να βρει την καλύτερη σε όλα τα 24’’. Στο οπλοστάσιο της συναντάμε πληθώρα επιθετικών επιλογών με πολλά pick and roll, flare picks, elbow set, το περίφημο UCLA cut (κόψιμο του άσσου στο post), που πόνεσε αρκετά τους ερυθρόλευκους, όπως και το γνωστό hammer, που έδωσε τα ελεύθερα τρίποντα από τη γωνία στο πρώτο ματς στο ΣΕΦ.

Επιπλέον, η frontcourt με τους Ουλάνοβας, Γιανκούνας, Ουάιτ, Καβαλιάουσκας, Ντέιβις αναμένεται να κυριαρχήσει (κατά την άποψη) μου στη μάχη των ριμπάουντ. Δεν είναι τυχαία η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης στο αμυντικό ριμπάουντ, με τα επίπεδα ενέργειας τους στην πρώτη εμφάνιση τους σε final four να αναμένονται σε πολύ υψηλά επίπεδα. Περιμένω τους παίχτες της Ζάλγκιρις να πηγαίνουν με ενθουσιασμό και υψηλή ένταση σε όλες τις διεκδικήσεις, σαν να είναι η τελευταία τους φορά στο παρκέ.

Στην άμυνα η επιλογή του Σάρας στα pick and roll των Σλούκα-Βέσελι πιθανολογώ ότι θα είναι παρεμφερής με εκείνη στον Σπανούλη, δηλαδή δυναμικό hedge out του ψηλού, μέχρι να επιστρέψει όμως ο περιφερειακός στον Σλούκα και έπειτα γρήγορη επιστροφή στο ζωγραφιστό. Θα επιδιώξει να αλλοιώσει τις συνεργασίες τους ρισκάροντας κατά βάση το short roll του Βέσελι, οδηγώντας εκείνον στη λήψη αποφάσεων στο επιθετικό πλάνο του Ζοτς. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο παίχτης κλειδί θα είναι ο Τουπάν στην αντιμετώπιση του pick and roll και γενικώς στη δημιουργία των περιφερειακών της τούρκικης ομάδας . Βασική επιδίωξη των παιχτών του Σάρας είναι να μπουν στις γραμμές πάσας των αντιπάλων, με σκοπό να χαλάσουν τις επιθέσεις συνεργασίας και την close out επίθεση των Ντατόμε, Νάναλι και Γκούντουριτς.

Τέλος, σημαντικό ζητούμενο θα είναι και η πνευματική ετοιμότητα των παιχτών, οι οποίοι δεν είναι συνηθισμένοι σε τέτοιου είδους καταστάσεις, με το ερώτημα είναι αν θα αντέξουν τις συνθήκες πίεσης ενός νικηφόρου αποτελέσματος και της εισόδου στον τελικό. Η Ζάλγκιρις είναι η ομάδα με τα περισσότερα λάθη φέτος, με 13,1 ανά αγώνα και αν θέλει να έχει τύχη, οφείλει να τα περιορίσει.

Το φαβορί : Φενέρμπαχτσε

Με την πίεση και το άγχος του φαβορί η Φενέρ θα αντιπαραθέσει την εμπειρία ως μεγάλο ατού. Η αποχώρηση των δύο μεγάλων αστέρων της για το μαγικό κόσμο του ΝΒΑ ήταν ένα ισχυρό πλήγμα στις τάξεις του οργανισμού. Η διακύμανση της απόδοσης της ήταν φυσικό επακόλουθο των πραγμάτων. Βέβαια κατάφερε να ανταπεξέλθει στο σοκ που δέχθηκε και με σχετική ευκολία η πρωταθλήτρια Φενέρ επιστρέφει για το back του back, που είναι και ένα μεγάλο κίνητρο για τον Ομπράντοβιτς. Ο κορυφαίος τεχνικός της Γηραιάς Ηπείρου έχει κατακτήσει τα πάντα στο παλμαρέ του, αλλά η κορυφή της Euroleague με την ίδια ομάδα για δύο σερί σεζόν είναι το μοναδικό που απουσιάζει από την πλούσια συλλογή του.

Η Φενέρ φέτος, μετά τις απώλειες που προαναφέραμε, φρόντισε να γεμίσει τα κενά της όσο το δυνατόν καλύτερα. Παίχτες όπως ο Ουαναμέικερ, ο Γκούντουριτς, ο Μέλι ακόμα και ο Νάναλι που έχει αυξημένες αρμοδιότητες, αναπλήρωσαν με τον ιδανικότερο τρόπο τα κενά, βελτιώνοντας την επίθεση, με την άμυνα βέβαια να παραμένει σταθερά καλή, παρά την έλλειψη ενός τόσο καλού rim-protector σαν τον Ούντο. Ο Ζοτς απαιτεί από τους παίχτες του να διαβάζουν τα miss match που δημιουργούνται σε κάθε επίθεση,  κατά βάση χτυπώντας κοντά στο καλάθι. Αυτή η επιμονή δεν νομίζω ότι θα είναι εύκολη απέναντι στη Ζάλγκιρις, που διαθέτει τα απαραίτητα κορμιά για να αντιμετωπίσει τη low-post offense των forwards και του Ουαναμέικερ.

Στην άμυνα ο πανούργος Ζέλικο θα επιδιώξει να πάει το ματς στα όρια του φάουλ και τις πολλές επαφές. Οι παίχτες του είναι σαφώς πιο μπαρουτοκαπνισμένοι σε ειδικές καταστάσεις, όπως είναι αυτοί οι αγώνες. Βασικός άξονας του θα είναι να αποκόψει τη δημιουργία της Ζάλγκιρις και να τη βγάλει έξω από τα νερά της. Τι εννοούμε με αυτό; Οι Λιθουανοί δεν αρέσκονται σε καταστάσεις απομόνωσης , με τα παιχνίδια isolation να μην βρίσκονται ψηλά στη λίστα του playbook του Σάρας. Επίσης, κλειδί είναι η πίεση που θα ασκήσει πάνω στη μπάλα ο Ντίξον, ο καλύτερος περιφερειακός αμυντικός της Φενέρ και πόσο θα αντέξει μες στο παρκέ ο Βέσελι, που αλλοιώνει κατοχές σκεπάζοντας τα καλάθια.

Ας επανέλθουμε στο κομμάτι επίθεση όμως, εκεί που η περιφερειακή γραμμή απειλεί από όλες τις αποστάσεις, παρουσιάζοντας άμεσα τον κίνδυνο στον αντίπαλο, επιδιδόμενη μάλιστα σε συνεργασίες μεταξύ των μελών της. Το κάθετο ρήγμα που προσδίδει ο Σλούκας με τον Ουαναμέικερ με τις kick out πάσες, δίνει την ευχέρεια στους πλάγιους να χτυπήσουν στην close out άμυνα, στοιχεία που παίχτες όπως ο Ντατόμε-Νάναλι έχουν  βούτυρο στο ψωμί τους. Η επιθετική διάθεση της Φενέρ θα είναι να δημιουργήσει ανισορροπία στην άμυνα των αντιπάλων με σκοπό να τους βγάλει εκτός πλάνου. Τέλος, σημαντικό ρόλο θα παίξουν τα ποσοστά έξω από το τόξο, με τις δύο ομάδες να είναι οι κορυφαίες στην Euroleague, αν και η Ζάλγκιρις σουτάρει με διαφορά τα λιγότερα τρίποντα από οποιαδήποτε ομάδα.

Ηγέτες

Από τη μια μεριά ο δικός μας Κώστας Σλούκας, από την άλλη ο καταπληκτικός φέτος Κέβιν Πάνγκος. Σε αυτά τα παιχνίδια ξεχωρίζουν οι ηγέτες από τους πολύ καλούς παίχτες. Στη Φενέρ, μετά την αποχώρηση του Μπόγκντα τη μπαγκέτα ανέλαβε ο, άρχοντας των final four Κώστας Σλούκας, ο οποίος έφτασε αισίως τα έξι σε ηλικία 28ετών, μετρώντας μάλιστα 5/5 σε ημιτελικούς. Ο Έλληνας γκαρντ έχει 10π/2.6ρ/5.5ασ. αποτελώντας τον παίχτη που παίνρει την μπάλα στα κρίσιμα. Στην αντίπερα όχθη, ο πυραυλοκίνητος Πάνγκος έχει 14.5π/2.3ρ/4.8ασ. και 47% στα τρίποντα. Μια ενδεχόμενη πρόκριση και (γιατί όχι) κατάκτηση του τροπαίου, θα απογειώσει τις μετοχές του και το κασέ του το προσεχές καλοκαίρι. Ανάμεσα στους δύο, αν μου λέγατε να επιλέξω κάποιον, αυτός δίχως καμία αμφιβολία θα ήταν η αδυναμία μου, ο Σλούκας, ένα παιδί με τρομερή αυτοπεποίθηση, μεγάλη πρόοδο όλα τα χρόνια, ωριμότητα, έντονο ψυχισμό και ταμπεραμέντο στο παιχνίδι του.

Εκτίμηση-Υπόθεση

Συγκεντρώνοντας όσα έχουμε παρακολουθήσει ολόκληρη τη χρονιά νομίζω ότι ξεκάθαρο φαβορί της συνάντησης είναι η Φενέρ, με ένα 60-40% τουλάχιστον, σε επίπεδα πιθανοτήτων. Μετά την κατάκτηση του τροπαίου πέρυσι και τον κορμό να παραμένει, βρίσκεται ένα κλικ μπροστά σε πρώτη ανάγνωση, ωστόσο η πρώτη μεγάλη προπονητική πρόκληση του Σαρούνας μας εξιτάρει, για το τι πρόκειται να σκαρφιστεί αυτή η ιδιοφυία του μπάσκετ. Προσωπικά, παρότι μας απέκλεισαν με εμφατικό τρόπο στην προηγούμενη φάση, θα ήθελα η Ζάλγκιρις με τους συμπαθητικούς φιλάθλους να βρεθεί στον τελικό της Kombak Arena.