Πάντως και η Αθηνά το έβαλε το χεράκι της. Μπορεί η προστάτιδα Θεά των "πράσινων" να μην είχε ανάμειξη στον τραυματισμό του Γιουλ το περασμένο καλοκαίρι, αλλά γι' αυτόν του Καμπάτσο δε μπορώ να είμαι και σίγουρος. Μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με τον Πρόεδρό του, ίσως αυτή να είναι η τελευταία ευκαιρία του Παναθηναϊκού για επάνοδο σε φάιναλ φορ για τα επόμενα χρόνια. Πάμε όμως να δούμε μερικά χαρακτηριστικά στοιχεία των δύο ομάδων σε άμυνα και επίθεση, ξεκινώντας από τους φιλοξενούμενους.

Η στατιστική υπεροχή της Ρεάλ Μαδρίτης

Μία γρήγορη ματιά στα ομαδικά στατιστικά της διοργάνωσης καταδεικνύει ότι ο Παναθηναϊκός θα πρέπει (θεωρητικά) να υπερβεί τον εαυτό του για να περάσει το εμπόδιο των Ισπανών, οι οποίοι είναι καλύτεροι σε όλες τις κατηγορίες, πλην τριών. Στις περισσότερες εξ' όσων υπερέχει η Ρεάλ μάλιστα, η διαφορά με τα αντίστοιχα νούμερα του ΠΑΟ μοιάζει εκ πρώτης όψεως σχεδόν αγεφύρωτη. Ας δούμε κάποιες από αυτές τις κατηγορίες ξεκινώντας από το μεγάλο όπλο των Ισπανών, δηλαδή την επιθετική τους παραγωγικότητα, η οποία είναι η δεύτερη καλύτερη της διοργάνωσης (86.2) πίσω μόνο από την ΤΣΣΚΑ. Συνυπολογίζοντας την απουσία του Γιουλ καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν, μιλάμε για ένα σύνολο που θα μπορούσε κάλλιστα, αγωνιζόμενο ακέραιο, να σημειώνει τους περισσότερους πόντους στη διοργάνωση. Οι 86.2 πόντοι είναι πάρα πολλοί, περίπου πέντε λιγότεροι από τον μ.ο. του Παναθηναϊκού στο ελληνικό πρωτάθλημα και οι πράσινοι θα πρέπει πάση θυσία να χαμηλώσουν δραστικά αυτόν τον δείκτη για να βρεθoύν στο φάιναλ φορ.

Η μεγάλη γκάμα των Ισπανών στην επίθεση δεν διευκολύνει την κατάσταση, καθώς είναι μια ομάδα που αγαπάει το γρήγορο τέμπο, χωρίς απαραίτητα να μπλοκάρει στο σετ παιχνίδι. Τα πικ τα τρέχει ο Ντόντσιτς και δευτερευόντως ο Ρούντι, που πλέον έχει πιο αφανή ρόλο. Παίρνει αρκετό σκορ από την ρακέτα με τον πολύ καλό φίνισερ Αγιόν, τον "πονηρό" και πολύπειρο Ρέγιες", τον θηριώδη Ταβάρες και τον πολύ καλό στο 1ν1 και στο πικ εν ποπ, Ράντολφ. Ταυτόχρονα, η ομάδα είναι πρώτη στα εύστοχα τρίποντα στη διοργάνωση (7ος ο ΠΑΟ) και δεύτερη στο ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα με 55.9% (6ος ο ΠΑΟ με 53,9). Για τις βολές ούτε λόγος, καθώς οποιαδήποτε έστω αξιοπρεπής σε αυτό κομμάτι ομάδα, υπερτερεί δραματικά του Παναθηναϊκού, ο οποίος είναι η μόνη ομάδα της διοργάνωσης με ποσοστό χαμηλότερο του 70%, το οποίο ουσιαστικά τον καταβαραθρώνει και στον δείκτη true shooting %, όπου τον βρίσκουμε στη 12η θέση, με τη Ρεάλ να βρίσκεται στην 5η. Η Ρεάλ είναι επίσης η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης στην κατηγορία ασίστ/λάθη και η δεύτερη στις τάπες. Για να μην το κουράζουμε άλλο, στατιστικά η Ρεάλ μοιάζει σχεδόν άτρωτη και ό,τι και να λέμε, θα παίξει με το γνωστό της στυλ. Γρήγορη κυκλοφορία, αχαλίνωτο επιθετικό τρανζίσιον, πικ εν ρολ στο σετ παιχνίδι και φυσικά πολλά flex και off ball screens για πολύ τρίποντο.

Ο Παναθηναϊκός υπερτερεί σε έναν και μόνο πράγμα: στην άμυνα, όπου δέχεται 77.5 (3ος καλύτερος) ενώ η Ρεάλ 79.8 (7η). Η υπεροχή των "πράσινων" στα κλεψίματα και στα επιθετικά ριμπάουντ είναι τόσο μικρή, που καταλήγει σχεδόν αμελητέα.

Φυσικά, εάν τα στατιστικά έβγαζαν νικητή, κανείς δεν θα έβλεπε μπάσκετ. Στα δύο φετινά παιχνίδια τους άλλωστε, παρατηρούμε αρκετές διαφοροποιήσεις στην απόδοση αυτών των στατιστικών απέναντι στον συγκεκριμένο αντίπαλο. Έτσι για παράδειγμα, η πολύ θετική σχέση ασίστ/λαθών της Ρεάλ, πήγε περίπατο στο ματς του ΟΑΚΑ όπου τελείωσε με 15/15, με τον Παναθηναϊκό να τελειώνει με 17/5. Νομίζω ότι πλέον μπορούμε ν αφήσουμε την (ολίγον από) μάστιγα των στατιστικών πίσω και να πάμε στα σημαντικότερα.

Το μομέντουμ ευνοεί τον Παναθηναϊκό

Δεν είναι μυστικό ότι η Ρεάλ δεν μπαίνει σε αυτά τα πλέι οφς σε ιδανική κατάσταση. Ο Γιουλ δεν θα παίξει στα πρώτα δύο παιχνίδια της Αθήνας, αλλά όσο αστείο και αν ακούγεται αυτό, το πραγματικό πρόβλημα στο κεφάλι του Λάσο θα είναι η απουσία του Φακούντο Καμπάτσο. Ο Αργεντικός πόιντ γκαρντ ήταν πολύ αποτελεσματικός απέναντι στον Παναθηναϊκό, ιδιαίτερα στο παιχνίδι της Μαδρίτης "οργίασε", ενώ η απουσία του, απόντος και του Γιουλ, ενδέχεται να αποδειχθεί αβάσταχτο πλήγμα για τους Ισπανούς. Τα "βάρη" που θα πέσουν στην πλάτη του Ντόντσιτς θα είναι τεράστια και στην περιφέρεια πλέον η Ρεάλ αποδυναμώνεται σημαντικά, ακόμα και ποσοτικά, έχοντας "ετοιμοπόλεμους" τους Ραντλ, Ντόνσιτς, Κάρολ, Ρούντι και Κοζέρ. Ο Σλοβένος θα χρειαστεί να κάνει εμφανίσεις... "αεράτου" 1ου ντραφτ πικ, εκτός αν ο Ραντλ εμφανιστεί άλλος παίκτης στη σειρά, ή ο Ρούντι γυρίσει το χρόνο λίγες σεζόν πίσω. Η απουσία του Καμπάτσο λογικά θα έχει μεγάλο αντίκτυπο και στην αμυντική λειτουργία της ομάδας του, καθώς πιέζει στη μπάλα καλύτερα από κάθε συμπαίκτη του. Δεν είναι πολλές οι επιλογές για το μαρκάρισμα του Τζέιμς στο 1νs1 για παράδειγμα και η έφεση των ψηλών της Ρεάλ στα κοψίματα δεν θα αποτελέσει πανάκεια.

Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός περιμένει πολλά από τους Γκιστ και Σίνγκλετον, ως την δυάδα που σε μεγάλο βαθμό θα κρίνει τη "μάχη" της ρακέτας. Όταν ο Γκιστ σκοράρει αρκετά, ο Παναθηναϊκός δύσκολα χάνει, ειδικά στο ΟΑΚΑ. Ο δε Σίνγκλετον θεωρώ ότι είναι πραγματικός ρυθμιστικός παράγοντας για τον Παναθηναϊκό σε αυτή τη σειρά. Η δυνατότητα του για εκτέλεση από πικ εν ποπ μπορεί να τραβήξει εκτός ρακέτας τους αργούς Ταβάρες και Ρέγιες και να αποσυμφορήσει την πολυκοσμία, αφήνοντας τους όχι και τόσο αθλητικούς και κυρίως σκληρούς γκαρντ της Ρεάλ, να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά χωρίς ιδιαίτερες βοήθειες, αλλά και ευνοώντας τις συνθήκες για επιθετικά ριμπάουντ των πράσινων.

Όπως στα περισσότερα παιχνίδια τέτοιας σημασίας, κομβικό ρόλο θα παίξει η απόδοση του Καλάθη. Σε περίπτωση που η Ρεάλ επιλέξει να τον αντιμετωπίσει με under στα σκριν, ο Νικ πρέπει να ευστοχήσει σε κάποια μακρινά σουτ, ή αν όχι, να πάρει σωστές αποφάσεις. Αυτές οι σχεδόν προκλητικές αποστάσεις των δύο μέτρων που συχνά εφαρμόζονται στην άμυνα στον Καλάθη και του "πειράζουν" το μυαλό, θα πρέπει να "τιμωρηθούν" στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Ειδάλλως, ο προσωπικός αμυντικός του Νικ θα έχει όλη την άνεση να αμύνεται ουσιαστικά σε χώρους και να αναπληρώνει τη δυσκολία του Κάρολ ή του Ραντλ, για παράδειγμα, να μαρκάρει τον Τζέιμς, η ακόμα και τον Ντένμον, παίκτες με ευρύ ρεπερτόριο "απειλής".

Kάποια ζητούμενα για τον Παναθηναϊκό:

• Η λογική λέει ότι ο Ντόνσιτς θα (αναγκαστεί να) κουβαλήσει τη μπάλα για αρκετά "μη παραγωγικα" μέτρα ως πόιντ γκαρντ. Δεν ξέρω πόσο συνεπής θα φανεί σε αυτό ο Ραντλ και ο Παναθηναϊκός οφείλει να στοχεύσει στην "τσάμπα" φθορά του Λούκα με πίεση στο κατέβασμα της μπάλας. Άλλωστε έχει την πολυτέλεια να αλλάζει συχνά "φρέσκα" και γρήγορα πόδια πάνω του μεταξύ Καλάθη, Τζέιμς, αλλά και Θανάση. O Λούκα πρέπει να πάει στα αποδυτήρια με τη γλώσσα στο πάτωμα.
• Ο Τζέι Σι Κάρολ είναι από τους παίκτες που μπορούν να καθορίσουν ένα παιχνίδι σκοράροντας πολύ σε λίγο χρόνο, κυρίως από το τρίποντο, αλλά όχι μόνο. Για χάρη του θα στηθούν πολλά σκριν μακριά από τη μπάλα ώστε να ξεμαρκαριστεί και να σουτάρει, καθώς αυτό κάνει βασικά. Αν ο Παναθηναϊκός τον κρατήσει κοντά στον μέσο όρο του (9.1π), θα κερδίσει μία σημαντική επιμέρους μάχη.
• Ο Παναθηναϊκός είναι αρκετά σκληρότερη ομάδα από τη Ρεάλ και στο παιχνίδι της Τρίτης, πρέπει να το δείξει. Παίκτες όπως ο Ρούντι, ο Ράντολφ, ο Κάρολ, δεν είναι ακριβώς και "καμικάζι" και το ζητούμενο είναι να νιώσουν άβολα και... outmuscled.
• Με τις υπάρχουσες συνθήκες, παρ'ότι η Ρεάλ είναι ίσως η καλύτερη ομάδα της ηπείρου στο επιθετικό τρανζίσιον, είναι μάλλον ο Παναθηναϊκός που μπορεί να βγεί κερδισμένος από έναν γρήγορο ρυθμό στον αγώνα, αρκεί να μην κάνει πολλά λάθη και να αντιμετωπίσει σωστά τον Αγιόν, ναι τον Αγιόν, στο αμυντικό τρανζίσιον, ο οποίος για το μέγεθός του τρέχει πολύ συχνά και καλά στο ανοιχτό γήπεδο. Εδώ να σημειώσουμε ότι μεταξύ των παικτών της Ρεάλ που θα παίξουν την Τρίτη, ο Μεξικανός είναι δεύτερος στις ασίστ με 2.8 ανά παιχνίδι.

• Iso Mike. Στη σειρά με τη Ρεάλ ο Παναθηναϊκός οφείλει να εκμεταλλευτεί την σωματική υπεροχή του Τζέιμς τόσο σε ταχύτητα, όσο και σε δύναμη από κάθε παίκτη που πιθανότατα θα κληθεί να τον μαρκάρει. Οι αποστάσεις πρέπει να είναι σωστές και η κίνηση των παικτών μακριά από τη μπάλα να κρατάει απασχολημένους τους υπόλοιπους αμυντικούς. Θυμόμαστε τη δυνατότητα του Σινγκλετον να "τραβήξει" τον ψηλό εκτός ρακέτας. Ο Τζέιμς μπορεί να πάει τον Κάρολ ή τον Ραντλ είτε... ολ δε γουέι, είτε να εκτελέσει με σουτ μετά από τρίπλα.
• "Ταίστε" τους ψηλούς. Ο Γκιστ πρωτίστως, αλλά και οι Σίνγκλετον και Πέιν έχουν μάκρος, είναι αθλητικοί, αλλά είναι και "ετερόφωτοι", καθώς η παραγωγικότητα τους στην επίθεση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις τελικές πάσες και τα επιθετικά ριμπάουντ. Επί της ουσίας μόνο ο Βουγιούκας μπορεί να δημιουργήσει για τον εαυτό του, αλλά τα ματσαρίσματα δεν δείχνουν να βολεύουν τον Ίαν στη συγκεκριμένη σειρά. Η σωστή "τροφοδοσία" των ψηλών θα επιφέρει μια σειρά από κέρδη για τον Παναθηναϊκό, ένα από τα οποία θα είναι τα περισσότερα ελεύθερα σουτ από την περιφέρεια.
• Ο Παναθηναϊκός παίζει σχεδόν παντού αλλαγές, έχει τους παίκτες για να το κάνει και λογικά θα το κάνει και απέναντι στη Ρεάλ. Οι ψηλοί του ΠΑΟ θα πρέπει να κρύψουν τις άλει ουπ πάσες από τον χειριστή του πικ, προς τον ψηλό, που μετά το σκριν κόβει προς το καλάθι και να προτιμήσουν να επιλέξει ο Ντόνσιτς για παράδειγμα να πάει στο 1vs1 με τον Γκιστ, η ο Ρούντι με τον Σίνγκλετον. Δείτε παρακάτω το αποτέλεσμα της στιγμιαίας ασυνεννοησίας του Ντένμον με τον Γκιστ.

via GIPHY

• Οι περισσότεροι από τους κοντούς της Ρεάλ είναι παίκτες που είναι σχετικά αργοί στην επάνοδο στον παίκτη τους μετά από σκριν μακριά από τη μπάλα, άρα είναι σχεδόν βέβαιο ότι τόσο ο Ρίβερς όσο και ο Λοτζέσκι θα βρούν κάποια, ίσως μάλιστα αρκετά, ελεύθερα τρίποντα. Ε, από αυτά καλό θα ήταν κάποια να μπουν.
• Να αντέξει στα "ξεσπάσματα". Το χειμαρρώδες επιθετικό ταλέντο της Ρεάλ της προσφέρει τη δυνατότητα να αντιστρέφει το μομέντουμ κατά τη διάρκεια των αγώνων, αρκετά πιο εύκολα από ότι μπορεί να το κάνει ο Παναθηναϊκός. Η δύναμη της έδρας συχνά γυρνάει "μπούμερανγκ" όταν ένα σερί του αντιπάλου αντιστρέφει το μομέντουμ του αγώνα και θα είναι μεγάλη υπόθεση για τον Παναθηναϊκό το να καταφέρει να επανέρχεται εγκαίρως από τα σερί 5-10 πόντων που δεδομένα κάποιες στιγμές θα πετύχουν οι Ισπανοί.

Φαβορί και αουτσάιντερ

Μια σειρά που πριν αρχίσει δείχνει να είναι η δυνητικά πιο αμφίρροπη της οκτάδας, η οποία είχε για ελαφρύ φαβορί τη Ρεάλ, όσο στο "κάδρο" βρισκόταν ακόμα τουλάχιστον ο Καμπάτσο. Η "πληγή" των αντιπάλων στη θέση του πόιντ γκαρντ, η ενδεχόμενη ανάλωση του Ντόνσιτς σε... "ευτελή" καθήκοντα και η φθορά ως συνέπεια, το πλεονέκτημα έδρας και η καλή συγκυρία στην οποία βρίσκεται ο ίδιος, δίνουν στον Παναθηναϊκό το σχεδόν επικίνδυνο δικαίωμα να θεωρεί τον εαυτό του ισότιμο διεκδικητή της πρόκρισης, αν όχι και πιθανότερο υποψήφιο. Φυσικά καθόλου εύκολο δεν είναι να κάνει η "τριφυλλάρα" δυο νίκες σε δυο μέρες απέναντι σε έναν τόσο ταλαντούχο αντίπαλο, άλλωστε και πέρσι αισιόδοξοι ήμασταν. Η αλήθεια είναι όμως ότι η Ρεάλ δεν έχει την σκληράδα της Φενέρ και πως ο Παναθηναϊκός έχει πολλές πιθανότητες να της δημιουργήσει ανασφάλεια στο ΟΑΚΑ και να την στείλει στην Ισπανία με την πλάτη στον τοίχο.