Οι φίλαθλοι των ομάδων όπως η Barça, που είναι συνηθισμένες να πρωταγωνιστούν, πάντα είναι ιδιαίτερα απαιτητικοί. Ειδικά όμως αν έχουν περάσει τρία χρόνια (πρωτάθλημα 2013-14) χωρίς τίτλο, η υπομονή τελειώνει πιο γρήγορα κι από πάγο σε κοκτέιλ πάρτυ και όλοι ψάχνουν να δουν ποιος φταίει και τι πρέπει να γίνει μετά τα πρώτα στραβά αποτελέσματα. Βλέποντας τα στατιστικά της Ευρωλίγκας από τον Ανδρέα Χριστοφόρου του Badbasket¹ παρατηρούμε ότι η ομάδα της Καταλονίας είναι 1^η σε pace, 2^η σε DefRtg, 2^η σε NetRtg, 3^η σε πόντους ανά παιχνίδι. Σύμφωνα με την φόρμουλα των πυθαγόρειων νικών θα έπρεπε να έχει ρεκόρ 6-3 και να είναι στη δεύτερη θέση, όμως αντί αυτού έχει ρεκόρ 4-5 και είναι στη δέκατη!

Μέσα σε όλα αυτά, έχει κατορθώσει να χάσει στην έδρα της από τη Murcia δεχόμενη 97 πόντους καθώς επίσης και από Zalgiris και Efes, ενώ παράλληλα έχασε στις έδρες της Bamberg και της Milano σε δύο παραπλήσια ματς, όπου στη δεύτερη περίοδο είχε μεγάλες διαφορές υπέρ της! Πάμε να δούμε που οφείλεται όμως αυτή η τόσο διαφορετική εικόνα της ομάδας της Καταλονίας.

Μίλα μου για άσσους:

Πέρυσι η ομάδα ξεκίνησε την σεζόν με την παγκόσμια πρωτοτυπία να έχει μόνο έναν παίκτη που να μπορεί να παίξει τη θέση του PG (Tyrese Rice) και φέτος ο αριθμός αυτός διπλασιάστηκε, χωρίς όμως πάλι να είναι ικανοποιητικά τα αποτελέσματα, αφού και οι δύο παίκτες που παίζουν στην θέση έχουν χτυπητές αδυναμίες. Ο Heurtel παίζει όπως τα προηγούμενα χρόνια, ένα μπάσκετ αρκετά άναρχο, βασιζόμενο στην ικανότητα του να διεισδύει και να βρίσκει καλές πάσες. Η ομάδα είναι πρώτη σε assist στην Ευρωλίγκα με 22,2 ανά παιχνίδι και σε αυτό έχει μεγάλη ευθύνη ο Γάλλος PG, o οποίος με 6,9 ανά παιχνίδι είναι ο δεύτερος σε αυτή την κατηγορία μετά τον Καλάθη. Το γεγονός ότι η ομάδα είναι 3^η σε πόντους ανά παιχνίδι οφείλεται περισσότερο στον πολύ γρήγορο ρυθμό που δίνουν οι δύο παίκτες (είπαμε 1^η σε pace η ομάδα) παρά στην αποτελεσματικότητα τους, αφού όπως μπορεί να δει κάποιος στα στατιστικά του Ανδρέα το OffRtg (πόντοι ανά 100 κατοχές της ομάδας) είναι 110,7 αρκετό για την 10^η θέση στην διοργάνωση. Για να το πούμε και πιο απλά, η ομάδα με τον Heurtel τρέχει αρκετά, εκτελεί νωρίς, όμως δεν το κάνει με αποτελεσματικό τρόπο. Από κει και πέρα στην άμυνα ο Heurtel είναι πραγματικά αρνητικός. Η ευκολία με την οποία τον περνάνε οι προσωπικοί αντίπαλοι και ο τρόπος με τον οποίο πολλές φορές αμύνεται στα close out είναι παράδειγμα προς αποφυγή. Είναι χαρακτηριστικό και των δυο το παρακάτω βίντεο από τον χρήστη @Marc_Castillo, όπου δείχνει δύο συνεχόμενες άμυνες του Heurtel στο παιχνίδι απέναντι στην Maccabi και τον Dibartolomeo δύο φορές ελεύθερο για τρίποντο. Δείτε χαρακτηριστικά την αντίδραση του Sito στο βίντεο που ακολουθεί:

 pic.twitter.com/Wt5EEH9Ubv

— Marc Castillo (@Marc__Castillo) November 24, 2017

Από την άλλη, ο Pressey είναι το alter ego του Heurtel. Είναι αρκετά καλός στην άμυνα, αφού έχει την ικανότητα να πιέζει πολύ την μπάλα και να καθυστερεί την έναρξη της επίθεσης της αντίπαλης ομάδας, καθώς επίσης και να αλλάζει γρήγορα στα σκριν και με τα χέρια του είτε να κλέβει μπάλες είτε να αλλοιώνει τις πάσες των αντιπάλων. Έχει ένα θέμα όταν τον βάζουν στο ποστ ψηλότεροι αντίπαλοι, όπως έκανε ο Granger στο ματς με την Baskonia, αλλά η ένταση με την οποία παίζει και η νοοτροπία του τον βοηθάνε πολύ σε αυτό τον τομέα του παιχνιδιού.

Το πρόβλημα με τον Pressey είναι η επίθεση. Είναι πολύ διστακτικός στο να παίξει ένας εναντίον ενός με τους προσωπικούς του αντιπάλους και είναι κακός σουτέρ από το τρίποντο (21,1%). Είναι χαρακτηριστικό ότι στις περισσότερες επιθέσεις, με το που περνάει το κέντρο του γηπέδου, πασάρει την μπάλα στον δεύτερο guard της ομάδας και μετά απλά περιμένει στη γωνία του γηπέδου, μήπως πάρει καμιά πάσα να σουτάρει (κάτι που όπως είδαμε δεν είναι το δυνατό του σημείο). Παρόλα αυτά, βλέποντας τα στατιστικά της ομάδας στο Overbasket.com βλέπουμε ότι το plus/minus του Pressey είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στην ομάδα με +51 σε 136 λεπτά παιχνιδιού. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι σε ματς όπως αυτά κόντρα στις ελληνικές ομάδες, το σχήμα με τον Pressey στη θέση του άσσου και τέσσερις βασικούς ήταν πολύ αποτελεσματικό, αφού στην επίθεση παίκτες όπως ο Hanga και ο Seraphin ηγούνταν της ομάδας και η άμυνα του Αμερικάνου έδινε την δυνατότητα για αιφνιδιασμούς και εύκολους πόντους. Αν και είναι νωρίς για συμπεράσματα, ο Pressey δείχνει να έχει χτυπητές αδυναμίες για να είναι ο 2^ος PG μιας ομάδας που θέλει να διακριθεί στην Ευρωλίγκα και ότι χρειάζεται χρόνο να προσαρμοστεί στο παιχνίδι εδώ, σε σχέση με τον γρήγορο ρυθμό και τις χαλαρές άμυνες του NBGL. Θα μπορούσε ίσως να είναι ένας χρήσιμος παίκτης που θα βελτιωνόταν χρόνο με το χρόνο σε μια ομάδα όπως η Bamberg, αλλά δύσκολα μπορεί να κάνει τη διαφορά σε αυτό το επίπεδο τώρα.

Σε έναν ιδανικό κόσμο η ομάδα θα είχε έναν παίκτη που θα συνδύαζε τα δυνατά σημεία των δύο παικτών, όμως επειδή η ουτοπία είναι κάτι μη εφικτό η ομάδα θα πρέπει να βρει τον τρόπο να πορευτεί ως έχει.

Ηγέτη έχουμε;

Ο Navarro, έκλεισε 20 χρόνια στην ομάδα και ήδη στον αγώνα κόντρα στην Maccabi στήθηκε μια μικρή γιορτή από τον σύλλογο, προκειμένου να τον ευχαριστήσει για την προσφορά του όλα αυτά τα χρόνια. Το γεγονός ότι στο συγκεκριμένο παιχνίδι και με τη διαφορά να είναι σταθερά πάνω από τους 20 πόντους ο Juan Carlos έπαιξε μόλις τα τελευταία 6 λεπτά, δείχνει ότι πλέον δεν υπολογίζεται από τον Sito Alonso σχεδόν καθόλου. Σε συνδυασμό δε και με το γεγονός ότι η επίδοση του στο plus/minus είναι -29 (το μικρότερο στην ομάδα) μέσα σε μόλις 44 λεπτά, καταλαβαίνουμε ότι μόνο παράλογη δεν είναι αυτή η απόφαση.

Το πρόβλημα είναι ότι με την ουσιαστική απόσυρση του Navarro, δεν υπάρχει ο παίκτης που να πάρει την ομάδα πάνω του στα δύσκολα. Στα παιχνίδια κόντρα σε Milano και Bamberg, όταν άρχισε η αντεπίθεση αλλά και επίσης στο τελείωμα των αγώνων, δεν υπήρξε ο παίκτης ηγέτης, ο οποίος με κάποια ατομική προσπάθεια θα βοηθήσει την ομάδα να «ξεκολλήσει» στο σκορ. Κατά διαστήματα ο Seraphin, ο Heurtel και ο Sanders έδειξαν ότι μπορούν να πάρουν κάποιες ατομικές προσπάθειες, αλλά με εξαίρεση το παιχνίδι στη Μαδρίτη και το νικητήριο καλάθι, σε κανένα άλλο παιχνίδι που κρίθηκε στο τέλος η ομάδα δεν βρήκε τον σκόρερ που θα την πάρει από το χέρι και θα την οδηγήσει στη νίκη.

Rotations:

Η αλήθεια είναι ότι το μόνο πράγμα που με μπερδεύει περισσότερο σχετικά με την Barcelona, μετά την απόφαση ότι ο Pressey ήταν το Plan B σε περίπτωση μη απόκτησης του Larkin, είναι ο τρόπος που μοιράζει τα λεπτά ο Sito Alonso. Για να είμαι πιο ακριβής, θα έπρεπε να πω μοίραζε, αφού στα τελευταία ματς μετά την ήττα στη Γερμανία τα πράγματα έχουν γίνει πιο ορθολογικά. Μέχρι τότε όμως, βλέπαμε μια προσπάθεια να ικανοποιηθούν όλοι οι παίκτες και να προσπαθούν παίξουν και οι 12 παίκτες σημαντικά λεπτά. Ειδικά ο τρόπος με τον οποίο μοιράζονταν τα λεπτά στη γραμμή των ψηλών, ανάμεσα σε Seraphin, Tomic, Moerman, Oriola, Vezenkov/Claver δεν έβγαζε κανένα νόημα, αφού ο Serpahin πχ θα ξεκινούσε καλά τον αγώνα και θα έπαιζε 5-6 λεπτά, θα έμπαινε ξανά στο ξεκίνημα του τρίτου και ίσως να ξαναέμπαινε «κρύος» στο τέλος του αγώνα. Τα λίγα λεπτά που έπαιζαν οι παίκτες, θεωρώ ότι ήταν ένας επιπλέον λόγος για την ασταθή απόδοσή τους. Κάτι αντίστοιχο γινόταν και με τους υπόλοιπους και έδινε την εντύπωση ότι γινόταν για να έχουν όλοι κάποια συμμετοχή στην ομάδα και όχι ανάλογα με τις ανάγκες. Είναι δύσκολο να το αποδείξω, αλλά μια ματιά στα boxscore των αγώνων της Ευρωλίγκας μέχρι την Bamberg θα σας πείσει.

Όπως και να έχει στα τελευταία τρία παιχνίδια φαίνεται να έχει βρεθεί μια ισορροπία στα σχήματα και τις πεντάδες. Ο Hanga πλέον παίζει κυρίως ως SG και ξεκινάει το ματς μαζί με Heurtel, Sanders, Oriola (!) και Seraphin. Με το συγκεκριμένο σχήμα περιορίζονται οι αμυντικές αδυναμίες του Heurtel στο ελάχιστο, αφού Hanga και Oriola είναι παίκτες που μπορούν να δώσουν βοήθεια και να επιστρέψουν στη θέση τους γρήγορα, χωρίς να δώσουν πολύ χώρο στον προσωπικό τους αντίπαλο να επιτεθεί στο καλάθι. Η δεύτερη πεντάδα αποτελείται από το δίδυμο Pressey, Koponen στα guard, τους Tomic και Moerman στη γραμμή των ψηλών και από κει και πέρα ανάλογα τον αντίπαλο παίζει είτε ο Ribas είτε ο Claver. Η αδυναμία του Pressey να δημιουργήσει καλύπτεται από την δημιουργική ικανότητα του Tomic από το ποστ και η παρουσία σουτέρ όπως οι Moerman και Koponen βοηθάνε ώστε να δημιουργηθούν οι απαραίτητοι χώροι για τον Κροάτη σέντερ. Στα επόμενα παιχνίδια με CSKA, Fenerbahce και Real Madrid θα δούμε αν τα σχήματα αυτά θα μείνουν σταθερά ή αν θα έχουμε πάλι αλλαγές.

Και λίγα λόγια για τη διοίκηση:

Πριν εναμιση χρόνο η πρόσληψη των Μπαρτζώκα και De La Fuentes (γενικός διευθυντής τμήματος μπάσκετ) συνοδεύτηκε από εξαγγελίες περί νέου μοντέλου, αξιοποίησης των ακαδημιών και ενός μακροπρόθεσμου πλάνου. Στα μισά της χρονιάς ήρθαν στην ομάδα οι Nacho Rodriguez (γενικός διευθυντής) και Juan Llaneza (υπεύθυνος scouting) που αντικατέστησαν στην ουσία τον De La Fuentes και όταν ήρθε το καλοκαίρι απομακρύνθηκε ο Μπαρτζώκας, που είχε ακόμα έναν χρόνο συμβολαίου, με τη δικαιολογία ότι δεν αξιοποίησε τους νέους , σε μια χρονιά που αναδείχτηκε ο Vezenkov και έπαιξε σημαντικά λεπτά ο Stefan Peno.

Η πρόσληψη του Sito Alonso συνοδεύτηκε με το επιχείρημα ότι πάντα δούλευε με μικρούς σε ηλικία παίκτες και αναδείκνυε ταλέντα, για να φτάσουμε στα τέλη Νοέμβρη και ο Vezenkov να είναι σταθερά εκτός αποστολής και ο 11^ος και 12^ος παίκτης στην αποστολή να είναι ο Navarro και ο Claver/Ribas! O Kurucs που ανέβηκε στην πρώτη ομάδα ως μεγάλο ταλέντο δεν έχει παίξει ακόμα ούτε ένα λεπτό (ούτε όταν οι Sanders και Claver ήταν και οι δύο τραυματίες και ήταν το μόνο καθαρό τριάρι μετά τον Hanga) και ο Marc Garcia εκτός του αγώνα κόντρα στον ΠΑΟ που έπαιξε ένα λεπτό, «εξαφανίστηκε» στην Β ομάδα, μέχρι τον τραυματισμό του πριν λίγες μέρες. Βέβαια όσο κερδίζει η ομάδα κανείς δεν θα πει τίποτα, αλλά αν τα πράγματα στραβώσουν και θελήσουν να «διώξουν» τον προπονητή η αιτιολόγηση σχετικά με τους νέους θα είναι έτοιμη. Υπαίτιοι για αυτή την στάση είναι οι Balde και Soler που είναι υπεύθυνοι των αθλητικών τμημάτων του συλλόγου, οι οποίοι είναι εξαφανισμένοι και σε κανένα σημείο δεν βγήκαν μπροστά να εξηγήσουν τις κινήσεις τους και την ασυνέπεια λόγου και έργων στην υλοποίηση του «καινούριου μοντέλου». Βέβαια, για όσους παρακολουθούμε από κοντά τον σύλλογο και τη διοίκηση του Bartomeu, αυτό δεν μας προκαλεί καμία απολύτως εντύπωση.

Επίλογος:

Αν και τα πράγματα δεν ξεκίνησαν καλά για την ομάδα, κυρίως λόγω των μεγάλων μεταβολών στην απόδοση της, στα τελευταία παιχνίδια βλέπουμε μια σταθεροποίηση στην απόδοση και κάποια σχήματα να καθιερώνονται. Πιστεύω ότι όσο περνάει ο καιρός αυτό θα βελτιώνεται, όμως παρόλα αυτά δεν ξέρω για πόσο καιρό θα καλύπτεται το κενό στη θέση του άσσου, εκτός κι αν η βελτίωση του Pressey τις επόμενες εβδομάδες είναι θεαματική. Σε αντίθετη περίπτωση, περιμένω κατά τον Γενάρη την ομάδα να κάνει κάποια διορθωτική κίνηση στην προσπάθεια να κυνηγήσει τα play off.

Σημειώσεις:

1. Για ακόμα μια φορά θέλω να ευχαριστήσω τον Ανδρέα και τα παιδιά του Badbasket για την καταπληκτική δουλειά που κάνουν, ειδικά στο θέμα των advanced statistics της Ευρωλίγκας! Πραγματικά πολύ χρήσιμα εργαλεία, για όσους θέλουν να καταλάβουν καλύτερα την επίδοση των παικτών και των ομάδων στην Ευρωλίγκα. Όλα τα στατιστικά που θα χρησιμοποιηθούν στο παρόν κείμενο είναι από τη σελίδα του Badbasket.