Rotation

Η μεγαλύτερη αλλαγή που έχουμε διακρίνει στα πρώτα ματς είναι το rotation της ομάδας. Με τη βοήθεια του Panagiotis S. βλέπουμε πώς μοίρασε τα λεπτά συμμετοχής των παιχτών του ο κόουτς.

Ήταν λογικό το ότι οι συνεχόμενες αλλαγές δεν βοηθούσαν τους παίχτες να βρουν ρυθμό και να σταθεροποιήσουν την απόδοση τους. Ορισμένοι χρειάζονται χρόνο κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού για να μπουν σε αυτό και με το προηγούμενο staff υπήρχαν φορές που κάποιοι ξεκινούσαν πολύ δυνατά ένα παιχνίδι, όμως έμεναν για αρκετή ώρα στον πάγκο και έχαναν το ρυθμό τους. Θεωρώ ότι ο Μπαρτζώκας αναζητά την χημεία κατά τη διάρκεια του αγώνα, παρότι υπάρχουν νεκρά διαστήματα ή δεν τα πηγαίνουν καλά. Είναι σημαντικό ότι επιζητά όλο αυτό σε συνθήκες ματς και όχι στις προπονήσεις ή στα φιλικά, γνωρίζοντας ότι δεν έχει να χάσει ουσιαστικά τίποτα.

Παρατηρήστε πώς λειτουργεί με τα ζευγάρια στο παρκέ και πόση ώρα σερί βρίσκονται οι παίχτες μεταξύ τους. Ο ίδιος μίλησε για παράδειγμα για τον Ρότσεστι, λέγοντας πως θα συνυπάρξει με συγκεκριμένες πεντάδες στο παρκέ, για να καλυφθεί η αδυναμία στο κορμί του. Η ομοιογένεια που αναζητά ο κόουτς χρειάζεται χρόνο, υπομονή, επιμονή και εμπιστοσύνη μες στα παιχνίδια, καθώς έτσι κι αλλιώς, με μόνο ένα παιχνίδι την εβδομάδα, είναι άτοπο να μιλάμε για κούραση.

Tακτική

Το δεύτερο κομμάτι που εστιάζω είναι η αλλαγή στον τρόπο αντιμετώπισης της pick and roll επίθεσης των αντιπάλων. Βλέπουμε ότι έχουν μπει κάποιοι κανόνες μέσα από τις λίγες προπονήσεις. Υπάρχει ξεκάθαρη στόχευση για αντιμετώπιση 2vs2 με τον μεν περιφερειακό να περνάει πάνω από το screen και να το ‘’σπάει’’, και τον ψηλό να παίζει flat άμυνα μέσα, αλλά ενεργοποιώντας τα χέρια του. Επίσης οι υπόλοιποι παίχτες μπαίνουν ξεκάθαρα στη γραμμή πάσας αποκόπτοντας τους αντιπάλους και κλείνοντας αρκετά τους διαδρόμους στην αδύνατη πλευρά.

Εδώ είναι δύο φάσεις που ο Ολυμπιακός δέχτηκε το καλάθι και τις έβαλα επίτηδες, καθώς είναι ενδεικτικές τόσο της τάσης του προπονητή, όσο και της δουλειάς που απαιτείται στην κατανόηση και εφαρμογή της τακτικής. Παρατηρήστε στην πρώτη φάση το πώς ο Κόνιαρης και ο Πολ μπαίνουν στη γραμμή πάσας και πώς αντιμετωπίζουν την αδύνατη πλευρά. Στη δεύτερη φάση ο Πρίντεζης έχει ξεχαστεί λίγο πιο μέσα και δεν προλαβαίνει να βγει στο τρίποντο.

Στα προηγούμενα ματς των ερυθρόλευκων είχαμε επίσης δει πολλές φορές κακή επικοινωνία και τον Κεμζούρα να παραδέχεται ότι έκανε λάθος με τις επιλογή του να αλλάζει διαρκώς άμυνες. Για να παίξεις άμυνα με αλλαγές σε όλα τα screens χρειάζονται αθλητές με συγκεκριμένες ικανότητες, που αυτή τη στιγμή απουσιάζουν από το ρόστερ, οπότε ο κόουτς Β προσαρμόζει την άμυνα ανάλογα με το τι διαθέτει. Επιπλέον παρατήρησα την πίεση στην εισαγωγική πάσα όσο το δυνατόν μακριά από το καλάθι, με στόχο να καθυστερήσει τα plays των αντιπάλων, όπως και μια μορφή help and recover με open deny από τους παίχτες. Σε απλά ελληνικά, μιλάμε για βοήθεια και επαναφορά του παίχτη ακόμη και όταν βρίσκεται σε μια πάσα απόσταση και το κορμί του είναι σε ανοιχτή θέση, με σκοπό να επιτεθεί στη μπάλα σε drive του αντιπάλου, για να τον σταματήσει και να επιστρέψει στον αμυντικό του.

Τέλος στο κομμάτι της επίθεσης, από την πρώτη στιγμή στον Ολυμπιακό ο κόουτς μίλησε για περισσότερη δημιουργία, καθώς οι ερυθρόλευκοι ήταν η χειρότερη ομάδα σε αυτό τον τομέα. Με τον Μπλατ και τον Κεμζούρα στον πάγκο, υπήρχαν στιγμές που η επίθεση της ομάδας ήταν πιο στατική και από εκείνη του Ολυμπιακού Β’, όσο παράδοξο και αν ακούγεται. Οι παίχτες παρέμεναν ακίνητοι και δεν υπήρχε κίνηση.

Οι πρώτες αλλαγές φαίνονται στη κίνηση μακριά από τη μπάλα και τη μεταφορά των pick and roll προς τη sideline, και όχι απαραίτητα στον κεντρικό άξονα. Είδαμε μια μορφή weave επίθεσης με hand off στην περιφέρεια, επίθεση με pick and roll και χτύπημα στην αδύνατη πλευρά με τον Βεζενκοφ, όπως και καλές transition επιθέσεις. Στην τέταρτη περίοδο ο Ολυμπιακός πρέπει να έτρεξε το ίδιο play για πέντε με έξι σερί επιθέσεις με διάφορες παραλλαγές, με πυλώνα τη συνεργασία με Ρότσεστι-Ρούμπιτ και το διάβασμα της αδυναμίας των Γερμανών στην αδύνατη πλευρά και την πίσω γραμμή άμυνας. Εκεί που επικεντρώθηκε περισσότερο ο κόουτς ήταν η βελτίωση των αποστάσεων των παιχτών του.

Αυτή ηταν για μένα η φάση της αγωνιστικής, ξεκάθαρα. Ιδανικό spacing, πολλές πάσες, χτύπημα στο close out των αντιπάλων και υπομονή για το καλύτερο σουτ. Εκεί πρέπει να εστιάσει ο κόουτς και να προσπαθήσει να αναδείξει τα θετικά του κάθε παίχτη. Ο Ρότσεστι φερ’ ειπείν, είναι ιδανικός στη μεταφορά της μπάλας από δυνατή σε αδύνατη πλευρά με skip πάσα, ειδικά όταν αυτή βρίσκεται στο αριστερό του χέρι. Ο Σάσα μπορεί να αξιοποιηθεί ως το stretch 4 για να ανοίγει τους χώρους. Ο Ρούμπιτ ως tweener έχει και low post παιχνίδι, αλλά βλέπει και με πρόσωπο στο καλάθι.

Συνοψίζοντας, το προπονητικό επιτελείο των ερυθρολεύκων και γενικά ο Ολυμπιακός χρειάζεται αρκετή δουλεία για να μπορέσει να βρεθεί στην οκτάδα. Περιμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις νέες προσθήκες στο ρόστερ με την ανάγκη για έναν γκαρντ με κάθετο παιχνίδι και αμυντική ικανότητα να βρίσκεται σε πρώτο πλάνο, όπως άλλωστε χρειάζεται και ένας αθλητικός ψηλός/rim-protector στο πέντε. Μακάρι ο Ολυμπιακός να με διαψεύσει και να προλάβει το τρένο της οκτάδας, αλλά με την κακή ήττα από την Άλμπα οι ελπίδες του μειώθηκαν δραματικά. Βέβαια in coach B. we trust, όπως λέμε με τον γκουρού.