Οι San Antonio Spurs κέρδισαν δύο συνεχόμενες φορές τους Phoenix Suns και ο νέος αγαπημένος της λίγκας, Victor Wembanyama, σημείωσε 38 πόντους, ρίχνοντας τα σαγόνια όλων. Μαζί του, οι Spurs γίνονται η rebuilding team που δεν έχουμε συνηθίσει.
Ρεκόρ που σπάσανε, και που για να ξανασπάσουν θα χρειαστούν χρόνια -μη και δεκαετίες, μας επιφύλασσε η προηγούμενη εβδομάδα στον “Μαγικό Κόσμο”. Παράλληλα, ξαφνικά έβρεξε, αλλά όταν λέμε “έβρεξε”, έβρεξε, σε βαθμό που οι 30άρες κάποιου παίκτη να είναι ανάξιες αναφοράς πια. Πίσω όμως από όλα αυτά, το πιο σημαντικό γεγονός της εβδομάδας, αναφορικά τουλάχιστον με την εξέλιξη της τρέχουσας σεζόν, ενδεχομένως να είναι η επιστροφή του Draymond Green στην αγωνιστική δράση, όπου για πρώτη φορά μετά από 1.005 μέρες αγωνίστηκε μαζί η “Αγία Τριάδα του Golden State”, και δη ακριβώς έναν μήνα πριν την έναρξη των φετινών Playoffs.
Πριν από μερικές εβδομάδες, στο podcast του Shake n' Bake, που με μεγάλη μας χαρά παρευρεθήκαμε μαζί με τον Νίκο, πάνω στο συνεχές παιχνίδι δηλώσεων τέθηκε το ερώτημα: Θα πιάσουν οι San Antonio Spurs φέτος τις απαραίτητες νίκες, ώστε ο coach Popovich να γίνει ο πολυνίκης προπονητής των regular season στην ιστορία του ΝΒΑ;
Οι Spurs τα πρώτα 20 χρόνια της τρέχουσας χιλιετίας αποτέλεσαν τον οργανισμό-πρότυπο τoυ ΝΒΑ. Εμπιστοσύνη στους ανθρώπους τους, εσωτερική ωρίμανση αυτών, πλάνο διαδοχής σε κάθε επίπεδο. Αγωνιστικά, το συγκεκριμένο πλάνο αντικατοπτρίστηκε στην διαδοχή του David Robinson από τον Duncan, του Duncan από τους Parker και Manu, και αυτών με τη σειρά τους από τον Kawhi.
Ένα από τα ερωτήματα που η διακοπή του ΝΒΑ έχει αφήσει έωλο είναι αν το σερί των 22 συνεχόμενων παρουσιών των San Antonio Spurs στην postseason θα διακοπεί ή όχι. Με το ρεκόρ τους για την τρέχουσα σεζόν να είναι στο 27-36, που τους βρίσκει στην 12η θέση της Δύσης, τέσσερις νίκες πίσω από την όγδοη, και με 19 παιχνίδια -που δύσκολα θα διεξαχθούν στο σύνολό τους- ως τη λήξη της, οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος τους. Εκτός και αν κάποιο από τα ευφάνταστα formats που προτείνονται διαρκώς εσχάτως, τους επιτρέψει να συνεχίσουν το ρεκόρ της παρουσίας τους στα Playoffs, έστω “από το παράθυρο”.
Η κουβέντα για τον MVP του NBA κάθε σεζόν συνηθίζεται να προκαλέι περισσότερο ενδιαφερoν και ντόρο απ’ όλα τα υπόλοιπα βραβεία της λίγκας, επιτρέψτε μου όμως να σταθώ στη φετινή κούρσα για τον προπονητή της χρονιάς. Μου προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση όχι τόσο το ότι υπάρχουν -δικαιωματικά- πολλοί υποψήφιοι για το Coach of the Year, αλλά το γεγονός πως υπάρχουν επιχειρήματα ώστε να υποστηρίξεις τον καθένα από αυτούς ξεχωριστά. Η συζήτηση και εν τέλει η ανάδειξη του Προπονητή της Χρονιάς δεν έχει πάντα μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, καθώς οι πτυχές και τα κριτήρια είναι πολλά και διαφορετικά. Για να βρεις τους πιθανούς coaches of the year μπορείς να κοιτάξεις τις νίκες, ποιος ξεπέρασε τις προσδοκίες, το ρεκόρ της ομάδας σε αντιστοιχία με το έμψυχο δυναμικο, κ.α. Πάμε να ρίξουμε μια ματιά στους βασικούς υποψήφιους για τη φετινή σεζόν, χωρίζοντάς τους σε φαβορί και αουτσάιντερ.