Ο Κλεμέν Πρέπελιτς δείχνει να αποδίδει φέτος με βάση τις πραγματικές δυνατότητες του, με στόχο την εδραίωση του στο κορυφαίο επίπεδο. Η Βαλένθια «λύγισε» χθες την Έφες χάρη σε δύσκολο buzzer beater του 28χρονου σούτινγκ γκαρντ, ο οποίος πέρα από τις καλές ατομικές εμφανίσεις του ως τώρα στη σεζόν, πρόσθεσε στο ενεργητικό του και μια σπουδαία clutch στιγμή. Ταλέντο και προσωπικότητα δείχνει να έχει, κάτι που λίγο - πολύ μας είχε δείξει και στο πρόσφατο παρελθόν, επομένως τι χρειάζεται πραγματικά; Σταθερότητα και διάρκεια.
Η Βαλένθια είναι γνωστή για την παέγια. Είναι επίσης γνωστή για τα πορτοκάλια της, κάτι που με κάνει να θέλω να την επισκεφτώ κάποια στιγμή μελλοντικά. Την είχα ακούσει κάμποσο άλλωστε και από την περίοδο πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004, εξαιτίας του γεννημένου εκεί αρχιτέκτονα, Σαντιάγκο Καλατράβα, που σχεδίασε για το στέγαστρο στο ΟΑΚΑ και την πεζογέφυρα στην Κατεχάκη. Φυσικά, γνώριζα και λάτρεψα την ομώνυμη ποδοσφαιρική ομάδα, η οποία υπό τις οδηγίες του Έκτορ Ραούλ Κούπερ είχε φτάσει σε δύο σερί τελικούς Champions League στις αρχές του 2000, με ποδοσφαιριστές όπως οι Μεντιέτα, Κλαούντιο Λόπεζ, Κανιθάρες και άλλοι.
Βαλένθια και Άλμπα Βερολίνου, δύο ομάδες που λίγους μήνες νωρίτερα προσέφεραν μέσω των τελικών του EuroCup ένα sneak peek από την EuroLeague της περιόδου 2019-20, ανέβηκαν ταυτόχρονα κατηγορία, επιστρέφοντας σε μια λίγκα την οποία γνωρίζουν πια καλά ως οργανισμοί, λόγω των πρότερων εμπειριών τους. Αμφότερες οι ομάδες διατήρησαν πολλά βασικά κομμάτια των περσινών ρόστερ τους και τα πρώτα δεδομένα αναφορικά με την δυναμική τους μοιάζουν να είναι λίγο - πολύ ξεκάθαρα (σε αντιδιαστολή με άλλες ομάδες της Ευρωλίγκα, όπου άλλαξαν πολλά πράγματα).
Η Βαλένθια επιστρέφει στην (διευρυμένη) Ευρωλίγκα από την ερχόμενη σεζόν, αφού πανηγύρισε το τέταρτο EuroCup της ιστορίας της. Όχι κάτι το απίστευτο, μιας κι η ισπανική ομάδα ήταν από την αρχή της σεζόν στις πρώτες θέσεις της λίστας των φαβορί για να το πετύχει. Ως γνωστόν ο νικητής της εν λόγω διοργάνωσης "ανεβαίνει κατηγορία" και θα έλεγε κανείς πως η Βαλένθια δίκαια κέρδισε το εισιτήριο της επιστροφής στην "ελίτ". Ας εξετάσουμε λοιπόν κάποια βασικά πράγματα για τη συγκεκριμένη ομάδα, με βασικό άξονα τους τελικούς με την Άλμπα, αλλά και το "carry" των Ματ και Ουίλ Τόμας.
Ο Ολυμπιακός κέρδισε μέσα στην Βαλένθια πηγαίνοντας με την περιφέρεια του αποδεκατισμένη. Με μόλις δυο γκαρντ (συν τον Τολιόπουλο που έδωσε σημαντικές, αλλά πολύ μικρές χρονικά, ανάσες), ο Γιάννης Σφαιρόπουλος κατάφερε να κρατήσει με έναν μαγικό τρόπο φρέσκους τους Ρόμπερτς και Στρέλνιεκς (23 και 25 λεπτά στο παιχνίδι) , έτσι ώστε στην τελική ευθεία να αντέξουν στην πίεση της Βαλένθια. Η απόδοση του Λετονού στο τέταρτο δεκάλεπτο δικαίωσε απόλυτα την τακτική, καθώς τα πιο κρίσιμα σουτ ήρθαν από τα δικά του χέρια.
Μετά από δυο χρόνια στο Eurocup, η Βαλένθια επιστρέφει στα σαλόνια της Ευρωλίγκας, όπου την τελευταία φορά που βρέθηκε η αλήθεια είναι ότι δεν έθελξε με την παρουσία της1. Πλέον ως πρωταθλήτρια Ισπανίας και φιναλίστ του Eurocup, επανέρχεται με άλλον αέρα στο πρωτάθλημα και με διάθεση να πρωταγωνιστήσει.
Η εξέλιξη του μπάσκετ χρόνο με το χρόνο θυμίζει μια Aston Martin που αλωνίζει ξημερώματα Σαββάτου τους ανοιχτούς δρόμους της παραλιακής. Είναι ταχύτατη και πολλές φορές νιώθεις πως χρειάζεσαι λίγο χρόνο για να καταλάβεις τι περνά από μπροστά σου. Σε αυτή τη νέα εποχή, όπου οι αλλαγές δίνουν και παίρνουν, σε όλα τα επίπεδα, αγωνιστικά και μη, ορισμένες σταθερές του αθλήματος, των οποίων οι ρίζες εντοπίζονται πολλές δεκαετίες πίσω, παραμένουν αναλλοίωτες κι άτρωτες στο χρόνο.