1. Η "μπαλαδόφατσα" της Ρεάλ έκανε σούπερ παιχνίδι απέναντι στη Μπαρτσελόνα συμβάλοντας σημαντικά στην ευρεία νίκη των Μαδριλένων, η οποία είχε εν μέρει και "εκδικητικό" χαρακτήρα, μετά την ήττα στο Copa del Ray. Δεν τον συμπαθώ, είναι ποζεράς και βλακόφατσα. Παρ' όλα αυτά είναι χρήσιμος παίκτης, κάποιες φορές μάλιστα και κάτι παραπάνω όταν πετυχαίνει τίποτα Ερτέλ, όπως χθες: 11π, 0/1διπ, 3/4τρ, 2/2β, 3ριμπ, 9ασ, 3κλ, με 24 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης
2. Ο Ράιτ είναι ο άνθρωπος από τον οποίο εξαρτάται εν πολλοίς η εικόνα της Μπάμπεργκ, με όποια αδικία ενέχει για τον Ρούμπιτ αυτό το επιχείρημα. Στα καλά του παιχνίδια, η ομάδα ανεβαίνει επίπεδο κυρίως στον επιθετικό απολογισμό της. Η Μπάμπεργκ δε βρίσκεται σε καλό φεγγάρι, ο κόουτς της καρδιάς μας δεν βρίσκεται πια εκεί και η ομάδα έχει απεγνωσμένα ανάγκη από νέους ήρωες. Ο χθεσινός τέτοιος τελείωσε το παιχνίδι κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα με 21π, 2/4διπ, 5/7τρ, 2/2β, 9ριμπ, 4ασ, 29PIR.
3. Ο Χανικατ εμοιαζε πυραυλοκίνητος απέναντι στον κοιμισμένο Παναθηναϊκό. Τεράστια αποθέματα ενέργειας και στις δύο άκρες του γηπέδου, τη στιγμή που ο... so called "σκληρός" του ΠΑΟ και πρώτος ριμπάουντέρ του, Κρις Σινγκλετον, είχε πρώτο μέλημα στην διεκδίκηση των ριμπάουντ να μην του φύγει η κορδέλα από το κεφάλι, να μην του στραβώσει η κάλτσα, να μην του λερωθεί του υπόδημα και διάφορα άλλα τέτοια, παντελώς άσχετα με το άθλημα της καλαθόσφαιρας. Στο θέμα μας, ο Χάνεϊκατ τελείωσε το ματς με 9π, 3/3διπ, 1/4β, 10ρ, 3ασ, 3λ. Η στατιστική του μπορεί να μη γεμίζει το μάτι, παρ' όλα αυτά όσοι είδατε το παιχνίδι νομίζω πως θα συμφωνήσετε στο ότι έκανε όλα όσα περιλαμβάνονται στο κλισέ "δεν τα πιάνει η στατιστική", τα intangibles, που λέει κι ο Γιώργος.
4. Ακόμα ένα πολύ καλό παιχνίδι από τον Αμερικανό της Ζαλγκίρις, που έχει τραβήξει αρκετά βλέμματα πάνω του με τα φετινά του καμώματα. Η ομάδα του είχε ένα εύκολο απόγευμα απέναντι στην Εφές στην Πόλη και ο Γουάιτ προσέφερε απλόχερα ουσία και θέαμα. Ο απολογισμός του 15 πόντοι χωρίς χαμένο σουτ, 6/6διπ, 3/3β, 4ρ, 2ασ, 1κλ, 1λ, 22PIR σε 25:36 στο παρκέ.
5. Ο ψηλός της Μάλαγα έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να βοηθήσει την ομάδα του να διατηρήσει επαφή με τις θέσεις που οδηγούν στα πλέι οφς και τα κατάφερε. Αποτέλεσε την σταθερά της ισπανικής ομάδας και στις δύο άκρες του παρκέ, πετυχαίνοντας 12 πόντους με 6/9 διπ, 0/2β, 9ριμπ, 1κλ, 1ασ, 1 λάθος σε 27:30, μάζεψε 19 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης, ενώ τα πήγε πολύ καλά πρωτίστως στην αντιμετώπιση του πολύ αθλητικού Τάιους και δευτερευόντως του Παραχούσκι.
MVP
Βασίλειος Σπανούλης. Ο ηγέτης και αρχηγός του Ολυμπιακού τράβηξε το "κάρο" σε ένα ματς το οποίο σε κάποιο σημείο του φάνηκε ότι θα μπορούσε να στραβώσει, αν ο έμπειρος γκαρντ δεν ήταν στην φοβερή προχθεσινή κατάσταση. Ο Ολυμπιακός συνολικά δεν ήταν καλός, όμως ο Σπαν έκανε το καλύτερο φετινό του παιχνίδι και μονομάχησε με τον Ντορέλ Ράιτ για το βραβείο του MVP της αγωνιστικής, συγκεντρώνοντας το ίδιο PIR, ωστόσο αυτό θα δοθεί στον kill Bill λόγω των περισσότερων πόντων που πέτυχε. Αποφασίζομεν και διατάσσομεν δηλαδή. Μετά το παιχνίδι, ο Γκριν έμεινε να αναρωτιέται "πως τα κάνει αυτά στα 36;!". Ποια ήταν τα "αυτά"; 25π, 9/13διπ, 1/3τρ, 4/4β, 9ασ, 1 κλέψιμο και 1 λάθος. Στην άμυνα απέφευγε την επαφή σε κάθε ευκαιρία, όμως ο τρόπος που διοχέτευσε την ενέργειά του στην επίθεση, τον δικαίωσε απόλυτα. Γουέλ Νταν!
Η φάση
Το τρίποντο του Άντονι Γκιλ στη λήξη του γ δεκαλέπτου από το κέντρο του γηπέδου, με σπάσιμο μέσης, ήταν από αυτό που αντανακλούν με απόλυτη σαφήνεια το κλίμα του παιχνιδιού. Αυτοπεποίθηση στα ύψη για την Χίμκι και τον Άντονι Γκιλ, ο οποίος προσφάτως δεν έχασε την ευκαιρία να αποθεώσει τον Γιώργο Μπαρτζώκα.
Tο ματς της αγωνιστικής
ΤΣΣΚΑ - Μπασκόνια. Σε μία αγωνιστική όπου τα περισσότερα παιχνίδια κερδήθηκαν με άνεση από τους νικητές, ξεχωρίζει το high scoring ματς της Μόσχας, στο οποίο η πρωτοπόρος ΤΣΣΚΑ υποδέχθηκε τη Μπασκόνια. Φύσει επιθετικές ομάδες, προσέφεραν ένα πολύ όμορφο παιχνίδι. Η Μπασκόνια μπήκε στο παιχνίδι με έναν σεληνιασμένο (για άλλη μια φορά) Τζέισον Γκρέιντζερ και κατάφερε να προηγηθεί με 11-21 στο 7'. Η ΤΣΣΚΑ μάζεψε το σκορ, όμως οι Βάσκοι κατάφεραν να πάνε στο ημίχρονο με ένα προβάδισμα τριών πόντων (46-49). Η μάχη παρέμεινε αμφίρροπη και στο τρίτο δεκάλεπτο, ωστόσο στην τελευταία περίοδο η ΤΣΣΚΑ πάτησε "γκάζι" και έφτασε να προηγείται μέχρι και με 15 πόντους με τους Χίγκινς, Σέρχι και Χάινς να προσφέρουν σημαντικές βοήθειες σε αυτό το διάστημα. Η λήξη βρήκε τους Ρώσους να παίρνουν τη νίκη με 93-86 και να συνεχίζει με μία σχεδόν εκνευριστική ευκολία την κυριαρχία της στην κανονική διάρκεια της διοργάνωσης.
Το avatar
Αληθινά εκθαμβωτικός ο Νόρις Κόουλ στην Ανδαλουσία, κατάφερε σε 13 λεπτά συμμετοχής να έχει 0/6 σουτ και 4 λάθη, συμβάλοντας άξια στην τελικά άνετη νίκη της Μάλαγα επί της Μακάμπι. Οι Ισραηλινοί είναι όγδοοι χωρίς να έχουν απαρίτητα καλύτερη εικόνα από την ομάδα του Πλάθα ή την Μπασκόνια, απλώς έκαναν σαφώς λιγότερες γκέλες στην αρχή της διοργάνωσης. Ετσι έχουν βάλει υποθήκη για την πρόκριση στα πλέι οφ, η οποία πιθανότατα θα έρθει ως αποτέλεσμα του καλού ξεκινήματος. Τι λέγαμε στην αρχή για τα παιχνίδια που μετράνε περισσότερο;
Ο Παναθηναϊκός.
Η επιστροφή του Παναθηναϊκού στο (πρόσφατο) παρελθόν, καλά κρατεί. Για άλλο ένα παιχνίδι το 2018 η ομάδα παρουσιάστηκε κατώτερη του αναμενόμενου και ηττήθηκε με κάτω τα χέρια, σ' ένα από αυτά τα εκνευριστικά εκτός έδρας του ΠΑΟ, που μοιάζουν χαμένα από τις πρώτες δύο κατοχές. Η Χίμκι έκανε πλάκα στο πρώτο ημίχρονο, είτε κυκλοφορώντας καλά τη μπάλα και βρίσκοντας πανεύκολα ελεύθερα τρίποντα με μία έξτρα πάσα μετά από πάσα στην αδύνατη πλευρά, είτε βρίσκοντας ελεύθερους (αερο)διαδρόμους προς τη ρακέτα των "πρασίνων", μετά από μία απλή προσποίηση στο τρίποντο. Δεν ξέρω ποια ήταν η οδηγία, πάντως βοήθειες δεν είδαμε να λειτουργούν ποτέ και οι αμυντικές περιστροφές ήταν άθλιες. Στη δε επίθεση, ο Τζέiμς ήρθε και πήρε απευθείας "βαριά" λεπτά, "ευνουχίζοντας" όλη την ομάδα (ιδίως τον Καλάθη) καθώς ήταν μεν σχετικά αποτελεσματικός στην επίθεση -σε σύγκριση με το υπόλοιπο χάλι- όσο είχε τη μπάλα στα χέρια, όσο όμως δεν την είχε, δεν υπήρχε όχι απλώς Τζέiμς στο παρκέ, αλλά ούτε Παναθηναϊκός γενικότερα καθώς η στατικότητά του επανεφερε στην ομάδα σύνδρομα του παρελθόντος. Ας μη μας ξεγελούν οι 5 ασίστ του, οι οποίες βγήκαν κυρίως σε συνθήκες πανικού και χαλασμένων αποστάσεων. Επίσης με τον Γκιστ σε παρατεταμένο ντεφορμάρισμα, ο ΠΑΟ έχει κατρακυλήσει στην τελευταία θέση των ριμπάουντς, έχοντας στη Μόσχα για πρώτο ριμπάουντερ τον πλέι μέικερ του.
Γενικώς το πρώτο δείγμα δείχνει ότι η επιλογή Τζέιμς ήταν λάθος, καθώς δε διαφαίνεται η παραμικρή διάθεση να τύχει διαφορετικού χειρισμού από τον Πασκουάλ, από αυτήν που είχε πέρσι. Δηλαδή πάρε τη μπάλα και παίξε σα να παίζεις στην αυλή σου. Πέραν από δυσλειτουργικό και εκνευριστικό, είναι και unfair για παίκτες όπως ο Παππάς. Φυσικά μεγαλύτερη ευθύνη έχει γι' αυτό ο προπονητής, παρά ο παίκτης. Γενικώς για το ματς της Μόσχας δεν υπάρχουν και πολλά να ειπωθούν, πέραν του ότι ο Τσάβι δεν θα έχει για πάντα το ακαταλόγιστο για την εικόνα των αγώνων μακριά από το ΟΑΚΑ και το ότι ο Παναθηναϊκός βρίσκεται πλέον με το ενάμισι πόδι εκτός τετράδας. Η ήττα της Παρασκευής γυρίζει την ομάδα πολλούς μήνες πίσω, όχι μόνο λόγω εικόνας πλέον, αλλά και αποτελέσματος, καθώς το άλλοθι των πολλών υπολειπόμενων αγώνων δεν υπάρχει πια. Μπορεί ο Παναθηναϊκός να γυρίσει την κατάσταση και να πετύχει τον πολυπόθητο στόχο του Φάιναλ 4; Δεν υπάρχει κανένα ρεαλιστικό στοιχείο που να δικαιολογεί τέτοια αισιοδοξία αυτή τη στιγμή. Αντιθέτως, τα μεταγραφικά "ψώνια" και κυρίως ο Μάικ, δείχνουν να αφαιρούν το μεγαλύτερο (και μέχρι τώρα μοναδικό) κέρδος του φετινού ΠΑΟ, τη χημεία και την κατανομή ρόλων την οποία είδαμε επιτέλους σε λειτουργικό επίπεδο στο πρώτο μισό της σεζόν, για πρώτη φορά μετά από χρόνια.
