Ακούγεται κάπως νωρίς να το προεξοφλήσουμε, όμως οι Ισραηλινοί στα πρώτα έξι παιχνίδια έχουν διαγράψει μία απόλυτα σταθερή πορεία, χωρίς την παραμικρή γκέλα. Οι δύο ήττες είναι εντός προγράμματος (Χίμκι, Ρεάλ), η έδρα παραμένει αλώβητη (τρία στα τρία), η σημαντική εκτός έδρας νίκη έχει έρθει (ΣΕΦ). Από τα προηγούμενα χρόνια ο Σφαιρόπουλος έχει αποδείξει ότι διαχειρίζεται άψογα την κανονική περίοδο και μέχρι στιγμής δικαιώνει τις προσδοκίες.
Κατά τα λοιπά, κερδισμένη από το παλαβούτσικο τετραήμερο βγαίνει και η ΤΣΣΚΑ, καθώς κατάφερε να ανταπεξέλθει στο σοκ των αλλεπάληλων τραυματισμών και να επιστρέψει στις νίκες, ενώ χαρούμενες έκλεισαν την εβδομάδα (για διάφορους λόγους) η Βιλερμπάν, η Βαλένθια και φυσικά η Ζαλγκίρις. Ο Παναθηναϊκός δε, δικαιούται να αισιοδοξεί, την ώρα που οι ελπίδες των φιλάθλων του Ολυμπιακού αποδεικνύονται για την ώρα φρούδες. Πάμε να δούμε τι αξίζει να κρατήσουμε από όλα αυτά, μέσα από τις κατηγορίες μας.
H πρώτη πεντάδα
1. Η Μακάμπι δεν υστερεί καθόλου στην επίθεση. Σκοράρει με πολύ καλά ποσοστά (55% eFG%, τέταρτη στη διοργάνωση), χωρίς να πηγαίνει τα παιχνίδια ντε και καλά σε αργό ρυθμό. Σε μεγάλο ατού της όμως, έχει εξελιχθεί η άμυνα της, κάτι διόλου περίεργο με προπονητή τον Σφαιρόπουλο. Αυτή την εβδομάδα οι Ισραηλινοί απορρύθμισαν πλήρως τόσο τη Φενέρ, όσο και τον Ολυμπιακό, αναγκάζοντας τους να σουτάρουν τούβλα κατά συρροή (26% στα δίποντα οι Τούρκοι, 38,7% σε όλα του σουτ οι ερυθρόλευκοι) και μην επιτρέποντας τους να ανανεώσουν επιθέσεις. Μία καλή άμυνα τελειώνει στο αμυντικό ριμπάουντ, το οποίο η Μακάμπι εξασφάλισε με συνέπεια. Τελικά πέτυχε δύο πανεύκολες νίκες, υπερτερώντας κατά κράτος των αντιπάλων της στη δύναμη και τον τσαμπουκά. Α, μην το παραλείψω. Δέχεται μόλις 97 πόντους ανά 100 κατοχές, τίποτα δηλαδή. - πηγή Real GM.
2. Εμφανίσεις καρμπόν από τον Σέρχι Ροντρίγκεθ σε Βερολίνο και Μιλάνο, που έδωσαν τον τόνο για την επικράτηση των Ιταλών στα δύο ματς που έδωσαν αυτή την εβδομάδα. Η Ολίμπια τα πήγε στο "ακολουθώ για τρία δεκάλεπτα και μετά χτυπάω σαν την κόμπρα" και τα πήρε εύκολα. Ειδικά απέναντι στη Μπαρτσελόνα, η απόδοση του Σέρχι συνοδεύτηκε στην (δήθεν) crunch time από μερικές εξαιρετικές εμπνεύσεις και όμορφους αυτοσχεδιασμούς. Με τον Μακ να μην έχει ακόμη βρει ρυθμό, ο χίπστερ γκαρντ οδηγεί την ομάδα του με θαυμαστή συνέπεια, προϊόν συνδυασμού κλάσης και εμπειρίας. Ως τώρα έχει 16,2 πόντους, 44% στα τρίποντα και 5,5 ασίστ. Έτσι όπως τον κόβω φέτος να πω την αλήθεια, υποψιάζομαι πως βρίσκεται στη φάση της ζωής του κατασταλαγμένου μποέμ. Ανετα θα πεταγόταν μια-δυο ημέρες να δει 4-5 ταινίες στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, μπορεί και συναντηθούμε απόψε, ποιος ξέρει ....
3. Ο Μάριους Γκριγκόνις είναι ο μικρός μάγος της Ευρωλίγκα, που σε λίγα χρόνια θα εξελιχθεί σε Ντέιβιντ Κόπερφιλντ ή τέλος πάντων πείτε κάναν άλλον, έχω μείνει αρκετά πίσω στα της μαγείας. Πάμε να τον δούμε να κάνει τον Γκάλη και μετά να δέχεται τις κλασικές καρπαζιές-"πώς τους τελείωσες έτσι".
Αυτό ήταν το καλάθι και φάουλ που έδωσε την χαριστική βολή στη Φενέρ χθες, φέρνοντας παράλληλα τον Λιθουανό γκαρντ στους 19 πόντους, μαζί με 7 κερδισμένα φάουλ. Το play παρεμπιπτόντως είναι καταπληκτικά σχεδιασμένο και σε μικρό χώρο, με υπερφόρτωση της δυνατής πλευράς. Hand off, staggered screens, pin down και κάπως έτσι ο Σλούκας έρχεται στη δύσκολη θέση να μαρκάρει έναν σκόρερ κλάσης. Σε τέτοιον εξελίσσεται ο Γκριγκόνις και δεν υπάρχει γυρισμός.
4. 48,5% είναι το ποσοστό που είχε στα πολλά (33) τρίποντα που επιχείρησε η ΤΣΣΚΑ, στη νίκη-ανάκαμψη επί της Ζενίτ. Τέσσερα από τα εύστοχα σουτ μάλιστα ήρθαν συνεχόμενα, μετατρέποντας την επικίνδυνη ισοπαλία του 61-61 σε 61-73 και καθαρίζοντας τελικά το παιχνίδι. Μπόμπερ σε εκείνη τη φάση οι Μάικ Τζέιμς και Νταρούν Χίλιαρντ, που πέτυχαν από δύο έκαστος, και καταλύτης τα τρεξίματα του Γιάνις Στρέλνιεκς πίσω από τα σκριν, που έκαναν την άμυνα να κοιτάξει αλλού. Με τη σπάνια αυτή συνύπαρξη των τριών, το παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ απέκτησε εκ νέου βεληνεκές, που μεγάλωσε ακόμη περισσότερο με την ταυτόχρονη παρουσία του θαυμάσιου Φόιγκτμαν στην πεντάδα. Καθώς ο Κλάιμπερν δεν θα επιστρέψει, ο Ιτούδης δεν έχει προς το παρόν άλλη επιλογή από το να εμπιστευθεί τις συνεργασίες, κατι που είχε σκόπιμα μπει σε δεύτερο πλάνο λόγω του ταλέντου των μονάδων στο ένας εναντίον ενός.
5. Η Βιλερμπάν δεν τα κατάφερε στη Βαλένθια, αλλά η εβδομάδα βρίσκει το καλάθι της γεμάτο, χάρη σε μία ακόμη ανέλπιστη νίκη, η οποία ήρθε με την "κλασική" πια συνταγή της μαχητικότητας, της άμυνας και της έδρας. Πρώτος στο hustle για ακόμη μία φορά ο Τόνι Τζεκίρι, που έβαλε στα καλάθια τους ψηλούς της Μπασκόνια την Τετάρτη, μαζεύοντας πέντε επιθετικά ριμπάουντ (11 συνολικά) και πετυχαίνοντας 16 πόντους. Αποκλείεται να συνεχίσει στο Αστρομπάλ του χρόνου εάν διατηρήσει τους ίδιους ρυθμούς. Πόσο θα αντέξουν οι Γάλλοι ειπατε; Όχι πολύ ακόμη.
X factors
A. To ταλέντο της Μπαρτσελόνα την διατηρούσε σε θέση οδηγού στο χθεσινό ντέρμπι του Μιλάνο, μέχρι τις αρχές τις τέταρτης περιόδου, την οποία οι Ιταλοί κέρδισαν με 31-12! . Για να φτάσουν στην ανατροπή, συνέβη ο ... Λουίς Σκόλα. Προσέξτε: Με το σκορ στο 53-58, ο 39χρονος Αργεντίνος μύθος πήρε επιθετικό ριμπάουντ και σκόραρε. Δύο φάσεις αργότερα, έκλεψε την μπάλα από επαναφορά στο κέντρο, τρίπλαρε μέχρι το καλάθι, σκόραρε ξανά, κέρδισε και φάουλ. 58-58. Η Μπάρσα έβαλε καλάθι για το 58-60 και για τρίτη σερί επίθεση ο Σκόλα έκανε τα μαγικά του, δίνοντας μία ασίστ-διαβήτη για τρίποντο του Ντέλα Βάλε. 61-60! Από εκείνο το σημείο και ύστερα, η Μιλάνο δεν έχασε το προβάδισμα, ούτε ισοφαρίστηκε. Ο Μεσίνα δικαιούται να λέει ότι το μεταγραφικό κόλπο της χρονιάς του ανήκει - τουλάχιστον μέχρι τώρα. Aς τον απολαύσουμε. Οχι τον Μεσίνα, τον Σκόλα.
B. O πιο επικίνδυνος σκόρερ του Ερυθρού Αστέρα, Μπίλι Μπάρον, πέτυχε 13 από τους 17 πόντους του στο τρίτο δεκάλεπτο, όταν οι Σέρβοι καθάρισαν την Χίμκι σαν αβγό ή αυγό. Σκορ 30-15, με τον Αμερικάνο να κάνει όργια, με αδιάκοπη κίνηση και άψογες, στιγμιαίες εκτελέσεις. Από τη στιγμή που ο Σλούκας έχει πάψει "να πασάρει και να εκτελεί πιο γρήγορα και από τη σκιά του", γρηγορότερα από τη σκιά του Σλούκα εκτελεί ο Μπάρον.
Η φάση
Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους επέλεξε κάμποσε φορές τις παγίδες στις επαναφορές της Φενέρ από τη βασική γραμμή, προκειμένου να δυσκολέψει τους χειριστές και την μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση γενικώς. Η τελυταία φορά που το έκανε ήταν στο πλαίσιο μία απέλπιδας προσπάθειας να κλέψει το παιχνίδι, που όδευε προς την αγκαλιά του συγχυσμένου Ομπράντοβιτς.
76 - 72, 45'' πριν το τέλος, ο Σλούκας κλεισμένος (;).
Τα υπόλοιπα τα ξέρετε, τα ανέλαβε ο Γκριγκόνις. Παρεμπιπτόντως, την πατάτα εδώ την έκανε ο πρωταγωνιστής της επόμενης κατηγορίας μας.
Το άβαταρ
Τι στο καλό συμβαίνει φέτος στον Τζίτζι Ντατόμε; Σίγουρα δεν είναι ο μόνος άφαντος στη Φενέρ, η οποία δυσλειτουργεί στην επίθεση. Σλούκας, Κάλινιτς, Βέσελι και Λοβέρν επίσης δεν βλέπονται, έχοντας επιδοθεί σε μπαράζ άστοχων σουτ, κακών αποφάσεων και επιπολαιοτήτων στα μέχρι στιγμής κάκιστα αποτελέσματα των Τούρκων. Στο νήμα μεταξύ των υστερήσαντων παλιών όμως, την κούρσα κερδίζει τελικά ο "γενειοφόρος φόργουορντ" ή αν θέλετε να τερματίσουμε τη γραφικότητα, ο "Ιταλός Χάρης Γιαννόπουλος". Σε έξι ματς και 122 λεπτά συμμετοχής έχει 10/31 σουτ και έχει κερδίσει δυο (!) μόλις βόλες, νούμερα που μοιάζει απίθανο να συνοδεύουν έναν σκόρερ του διαμετρήματός του. Γενικότερα πάντως, το γιατί η Φενέρ παίζει τόσο άσχημα, δεν μπορεί να εξηγηθεί αποκλειστικά με μπασκετικούς όρους. Οκ, παίζει αργά, αλλά και πάλι ... Ή υπάρχει κούραση ή κάτι άλλο που δεν γνωρίζουμε.
O ασίστ του Καλάθη
Ο Νικ Καλάθης - κορυφαίος πασέρ της διοργάνωσης - έχει μοιράσει φέτος 55 ασίστ. Οι περισσότερες έχουν φτάσει στον Φρεντέτ (11), καθότι ως γνωστόν δεν υπάρχουν συστήματα για τον Φρεντέτ. Ο Τόμας έχει υποδεχτεί 10, ο Παπαπέτρου 8 και ο Ράις 7. Μετά ακολουθούν οι ψηλοί. Βλάποντας αυτά τα νούμερα, κάποιος/κάποια θα συμπέραινε πως το παιχνίδι του Παναθηναϊκού έχει ανοίξει σε σχέση με πέρυσι και ο Νικ στοχεύει περισσότερο προς την περιφέρεια. Κοιτάξτε όμως το παρακάτω σχήμα, το οποίο απεικονίζει το πού καταλήγουν οι τελικές πάσες.
Η αναλογία δίποντα/τρίποντα είναι 2 προς 1 και η παραγωγή πόντων ανέρχεται στους 2.33 ανά τελική πάσα. Ως μέτρο σύγκρισης, οι ασίστ του Μάικ Τζέιμς καταλήγουν εξίσου σε τρίποντα και δίποντα (15 και 14) και οι παραγόμενοι πόντοι ανά πάσα είναι 2.52.
Αυτή είναι μία μεγάλη διαφορά και έχει να κάνει με την κατεύθυνση του παιχνιδιού του Παναθηναϊκού. Οι πράσινοι σουτάρουν τα δεύτερα λιγότερα τρίποντα ανά παιχνίδι μεταξύ των ομάδων της Ευρωλίγκα, μπροστά μόνο από την Μπάγερν, που όμως έχει ένα γερό σημείο αναφοράς στη ρακέτα (Μονρό). Ευστοχούν δε σε μόλις 34% των προσπαθειών τους. Δεν είναι λάθος εκ του αποτελέσματος, καθότι η επίθεση συνολικά δουλεύει πολύ καλά, με υψηλή αποτελεσματικότητα. Αν όμως οι ικανότητες του Καλάθη στο playmaking μεταφραστούν σε ακόμη περισσότερα περιφερειακά σουτ, τότε το τριφύλλι θα έχει κάνει ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός.
Οι ψηλοί της Ρεάλ.
Οι Μαδριλένοι κέρδισαν σχετικά άνετα χθες την Άλμπα, φορτσάροντας μόνο στο τέταρτο δεκάλεπτο. Την Τρίτη όμως τις έφαγαν για τα καλά από την Μπάγερν, που τους έριξε άκοπα 95 πόντους στο κεφάλι, στοχεύοντας κυρίως στη ρακέτα. Υποτίθεται πως ο Αγιόν αντικαταστάθηκε φέτος από εναν πιο αθλητικό ψηλό (Μίκι), κάτι που επίσης υποτίθεται ότι θα βελτίωνε την αμυντική εικόνα των Μαδριλένων στο πικ εν ρολ. Αντι αυτού όμως, η πικ εν ρολ άμυνα είναι για τα πανηγύρια και η συνολική αμυντική εικόνα στη ρακέτα για τα σίδερα. Στις τρεις ήττες της Ρεάλ, τα βασικά δίδυμα των αντιπάλων στις θέσεις 4 και 5 έχουν γράψει στο κοντέρ τα εξής: Μονρό+Μπάρτελ = 35 πόντοι. Ντάνστον + Σίγκλετον = 30 πόντοι, Λεντέι + Χέιζ = 41 πόντοι. Τραγωδία. Να ένα σημείο που εμφανίζεται τρωτό το κατά πολλούς πρώτο φαβορί για τον τίτλο.
Αυτά για σήμερα, πολλά χαιρετίσματα, αγκαλιές και φιλιά από τη Θεσσαλονίκη.