Yπέρ

• Το αρχικό σχέδιο με τον Πασκουάλ στον πάγκο προέβλεπε ένα πλάνο διάρκειας τουλάχιστον τριών ετών. Η περσινή χρονιά ξεκίνησε θεόστραβα, όμως στο τέλος σώθηκαν τα προσχήματα και μάλιστα  έκλεισε με την γλυκιά επίγευση που αφήνει η κατάκτηση του double. Ο Τσάβι δεν είναι ένας εύκολος προπονητής για να δουλεύει κανείς, από τακτικής άποψης. Απαιτείται μεγάλη συγκέντρωση και εγκεφαλική "ελαστικότητα" για να μπορέσει ένας παίκτης να αντεπεξέλθει στη διαρκή κίνηση της μπάλας, τα πολλά σκριν μακριά από αυτήν και τα ποσοτικά ατελείωτα επιθετικά plays. Φέτος είναι δεύτερη σεζόν στην ομάδα, τους ξέρει και τον ξέρουν, το ρόστερ είναι εντελώς δικό του, οπότε περιμένουμε να δούμε και την ανάλογα αυξημένη αποδοτικότητα των παικτών στις τακτικές απαιτήσεις του. Αν μη τι άλλο, αναμένω λιγότερο ηρωικό 1 on 1, με τους υπόλοιπους τέσσερις "βιδωμένους" στο παρκέ.
• Η παραμονή του βασικού κορμού. Πέρσι, στην τελική ευθεία, ο κόουτς Τσάβι έκλεισε το ρόστερ και έπαιξε τα play offs σε Ελλάδα και Euroleague με ένα σύνολο 7-8 παικτών. Όλοι αυτοί πλην του pbg (play boy guard) Μάικ Τζέiμς βρίσκονται και φέτος στο ΟΑΚΑ. Ουσιαστικά εδώ βλέπουμε το παραπάνω "υπέρ", αντεστραμμένο. Η παραμονή του Πασκουάλ μας κάνει να περιμένουμε βελτίωση των παικτών που βρίσκονταν στην ομάδα και πέρσι, αλλά και η παραμονή των βασικών πυλώνων, μας ωθεί να περιμένουμε την καλύτερη εφαρμογή και παρουσίαση των ιδεών του κόουτς στο παρκέ.
  Ο Παναθηναϊκός φέτος, ανεξαρτήτως τι θα φέρει η σεζόν, παρουσιάζεται γεμάτος αθλητικότητα, σουτέρ και βαθύς στον πάγκο του. Η συνύπαρξη Ρίβερς - Λοτζέσκι, όχι μόνο στην ίδια πεντάδα αλλά και στο ίδιο ρόστερ, είναι μια πραγματική πολυτέλεια και είναι δεδομένο πως ο Πασκουάλ θα κοιτάξει να την εκμεταλλευτεί με τουλάχιστον 67 συστήματα και 138 off ball screens που θα καταλήξουν σε ελεύθερο τρίποντο υψηλών πιθανοτήτων ή close out επίθεση.
• Ο δεύτερος "καθαρόαιμος" οργανωτής που υπάρχει στο ρόστερ στο πρόσωπο του Λούκας Λεκαβίτσιους. Αυτό από μόνο του, χωρίς πολλά πολλά.
• Ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε ανίκητος πέρσι στο ΟΑΚΑ, χάνοντας στη regular season μόνο από τον Ολυμπιακό, ο οποίος φυσιολογικά είναι πιο εξοικειωμένος με την πολύ δύσκολη έδρα των πράσινων, όπως και το αντίστροφο. Μπορεί η έδρα να κατέρρευσε στα Play Offs, παρ' όλα αυτά θεωρώ ότι και φέτος, ελάχιστοι, αν όχι κανείς, θα καταφέρουν να φύγουν με το W από την Αθήνα.

 Κατά

• Η απουσία του Μάικ Τζέιμς ή ενός παίκτη αυτού του τύπου, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Ο Μάρκους Ντένμον δείχνει να μπορεί να βοηθήσει, αλλά επ' ουδενί δεν είναι ο παίκτης που θα προσφέρει στην ομάδα τα χαρακτηριστικά εκείνα που ο Τζέημς πούλησε το καλοκαίρι στους Phoenix Suns. Σύμφωνοι, ο Μάικ πέρσι ήταν ολίγον "μπούμερανγκ", αλλά να μην κοροϊδευόμαστε, παίκτες σαν αυτόν υπάρχουν ελάχιστοι στην Ευρώπη. Παρ' ότι υπήρξαν (αρκετές) στιγμές που σχεδόν μας εξόργιζε με τις επιλογές του, ο Αμερικανός ήταν ένα μεγάλο κομμάτι της περσινής ομάδας, προσφέροντας 13.1 πόντους. σε 22.7', τους οποίους συνδύαζε με τιμιότατα ποσοστά ευστοχίας (πάνω από 50% στο δίποντο και 34% στο τρίποντο), 2,2ρ, 3ασ και 0,9 κλ. Σε όλα αυτά προσθέστε την εξαιρετική του ικανότητα στην άμυνα, ιδιαίτερα πάνω στη μπάλα και το απολύτως απρόβλεπτο επιθετικό του mindset και θα συμφωνήσετε ότι μάλλον πρόκειται για ένα κενό δυσαναπλήρωτο. Δε μπορώ να προσποιηθώ ότι δεν "ψοφούσα" να τον δω δεύτερη χρονιά στο ίδιο περιβάλλον. Ποιος θα είναι ο φετινός closer; Ιδού η απορία.
• "Ο Ζοτς ήταν πιο αυστηρός προπονητής, ενώ ο Πασκουάλ πιο χαλαρός και αυστηρός όταν πρέπει. Ο Ομπράντοβιτς δύσκολα θα είχε άλλο πρόσωπο μέσα στην σεζόν”. Η πρόσφατη αυτή τοποθέτηση προήλθε από τον Ίαν Βουγιούκα, έναν από τους δύο παίκτες που έχουν συνεργαστεί και με τους δύο προπονητές στον Παναθηναϊκό. Ο Γκιστ, μετά τον περσινό αποκλεισμό, δήλωσε μεταξύ άλλων ότι η Φενέρ εμφανίστηκε πολύ πιο πειθαρχημένη στη σειρά και αυτό το στοιχείο έκρινε τη σειρά. Στο ψητό: Η Πανάθα δεν είναι δα και η πιο πειθαρχημένη ομάδα στην Ευρωλίγκα, αυτό είναι γεγονός. Ο Πασκουάλ προτιμάει μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση των παικτών σε σχέση με τον Ζοτς και έχω μια αίσθηση ότι αυτό ίσως να μη λειτουργεί ιδανικά με κάποιους εκ των παικτών της ομάδας, κυρίως Αμερικανούς. Μεγάλο πρόβλημα και ο τρόπος που η ομάδα αντιμετωπίζει τις εσωτερικές (πραγματικές ή "φτιαχτές") κρίσεις της. Ο μηχανισμός της δημόσιας διαπόμπευσης και των ακραίων αντιδράσεων, μπορεί φαινομενικά να λειτούργησε πέρσι, αν κρίνει κανείς από την κατάκτηση του νταμπλ, ωστόσο μακροπρόθεσμα είναι παθογενής.
• Η πρόθεση να καλυφθεί η θέση του σέντερ με αλχημείες, είναι καταφανέστατη. Τόσο ο Βουγιούκας όσο και ο Όγκαστ, όπως τον βλέπουμε αυτή τη στιγμή, σε καμία περίπτωση δεν έχουν την ποιότητα να αποτελούν το βασικό 5άρι της ομάδας. Υπάρχει βεβαίως και ο Γκιστ, αλλά δε φτάνει. Ποστ παιχνίδι δεν υπάρχει καθόλου (εκτός αν πιστέψουμε ότι επειδή ο Βουγιούκας πόσταρε όλους τους ψηλούς του Κολοσσού, θα το κάνει και με τους ψηλούς της Euroleague). Κατά τη γνώμη μου το σημαντικότερο πρόβλημα της φετινής στελέχωσης, το οποίο περιμένω να εμφανιστεί πολλές φορές μέσα στη σεζόν. Η απόφαση του Τσάβι να κρατήσει και τον Γκιστ και τον Γκαμπριελ, τον ανάγκασε να ψάξει Έλληνες παίκτες στη θέση του σέντερ, τον τελευταίο αξιόλογο εκ των οποίων, άφησε ελεύθερο ο Παναθηναϊκός το καλοκαίρι και μετακόμισε στην Κίνα. Δεν θεωρώ λανθασμένη απόφαση την αποχώρηση του Μπουρούση, αλλά θεωρώ λανθασμένη την επιλογή των αντικαταστών του, με βάση το σκεπτικό ποσότητα>ποιότητα. Η ομάδα θα χρειαστεί ένα σημείο αναφοράς στο σέντερ και δεν θα το έχει.

Χρόνο με το χρόνο η πίεση μεγαλώνει για την επιστροφή της Πανάθας στα φάιναλ φορ και αυτό το ξέρουν όλοι όσοι είναι μέσα στην ομάδα. Το "τριφύλλι" έχει αρκετούς έμπειρους παίκτες, οι οποίοι θα πρέπει να βοηθήσουν στην σωστή διαχείριση της πίεσης αυτής και τους υπόλοιπους, τις στιγμές που τα πράγματα δε θα δείχνουν να πηγαίνουν καλά. Αν το πετύχουν αυτό, το επιχείρημα θα αντιστραφεί.

Η καλύτερη μεταγραφή

Μεταξύ του Λούκας Λεκαβίτσιους και του Ματ Λοτζέσκι, θα διαλέξω τον δεύτερο. Το γιατί θα το καταλάβετε και παρακάτω. Όσο και αν σιχαθήκαμε αυτό το καλοκαίρι να ακούμε φράσεις που ξεκινούν με το "ο υγιής Λοτζέσκι...", πρέπει να πούμε ότι ο... υγιής Λοτζέσκι, θα είναι μια φανταστική value for money μεταγραφή για το "τριφύλλι". Σκόρερ ολκής, αρκετά γρήγορος και με πολλά να αποδείξει, ο Ματ μπορεί να δώσει πολλά στην επίθεση του ΠΑΟ και θεωρώ βέβαιο ότι ήταν κομμάτι του σκεπτικού του Τσάβι για την αντικατάσταση του Τζέιμς, συνεπικουρικά με τον Ντένμον. Δε νομίζω ότι χρειάζεται να πούμε πολλά για έναν παίκτη που το ελληνικό κοινό ξέρει απ' έξω και ανακατωτά. Χώρια βέβαια που μια τέτοια μεταπήδηση ιντριγκάρει από μόνη της, με τον Ματ να δηλώνει πριν λίγες ημέρες ότι "στον Παναθηναϊκό η μπάλα κινείται". Κι όποιος τσιμπήσει, τσίμπησε!

Το ερωτηματικό

Ο Παναθηναϊκός δείχνει μια ομάδα που θα μπορούσε να τρέξει όσο ελάχιστοι εκ των αντιπάλων του, όμως το σετ παιχνίδι παραμένει ερωτηματικό. Το παρήγορο της υπόθεσης είναι ότι η Μπάρτσα του Πασκουάλ εντυπωσίαζε στο σετ παιχνίδι, οπότε το know how υπάρχει. Το ερώτημα είναι κατά πόσο ποντάρει σε αυτό ο κόουτς, αλλά και πόσο θα το έχει εξελίξει σε σύγκριση με την περσινή σεζόν, όπου ο βαθμός της ομάδας σε αυτόν τον τομέα ήταν κάτω από τη βάση.

Η αποκάλυψη θα είναι

Θα πάρω τον Λούκας Λεκαβίτσιους. Αυτή του Λιθουανού είναι μια μεταγραφή που θυμίζει έντονα εποχές Ομπράντοβιτς. Σταθερά ανερχόμενος, ταχύτατος, προερχόμενος από τη Ζαλγκίρις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, με πολύ όμορφα στοιχεία στο παιχνίδι του. Πέρσι εισχώρησε για τα καλά στο rotation των Λιθουανών και φέτος θεωρώ πως θα αναλάμβανε αρκετά πρωταγωνιστικό ρόλο, δεδομένης της αποχώρησης του Βέστερμαν. Συνολικά ένας παίκτης που μπορεί να ανεβάσει κατά πολύ την αξία του στην Αθήνα, αν μπορέσει να προσαρμοστεί στην αλλαγή περιβάλλοντος και επιπέδου. Σκόραρε 8,5π πέρσι, σχεδον αποκλειστικά με σουτ μέσης απόστασης η floaters, που είναι και το σήμα κατατεθέν του και τα οποία έχει δουλέψει πολύ, όντας σχεδόν πάντα ο κοντύτερος παίκτης στο παρκέ. Την περασμένη σεζόν είχε 50.7% στο δίποντο, 33.8% στο τρίποντο και 1.8ρ. Θα χρειαστεί να βελτιώσει το τρίποντό του, αλλά και να βρεθεί τρόπος να κρυφτεί στην άμυνα, όπου αυτή τη στιγμή είναι εύκολος στόχος για ποστ παιχνίδι από σχεδόν οποιονδήποτε αντίπαλο. Το πρωτογενές υλικό πάντως υπάρχει και με το παραπάνω.

Θα μου επιτρέψετε να ποντάρω πολλά και στον Ντίνο Μήτογλου, καθώς θεωρώ ότι στο πρόσωπό του ο ΠΑΟ έχει βρει έναν παίκτη που μπορεί να μείνει στην ομάδα για χρόνια. Στο φιλικό με την Ούνιξ στο ΟΑΚΑ που τον παρακολούθησα από κοντά, είδα μερικά φανταστικά χαρακτηριστικά στο παιχνίδι του. Killer τρίποντο, παραδόξως πολύ γρήγορα πλάγια βήματα, παρότι φαίνεται σχετικά βαρύς (μέχρι και γκαρντ σε όλο το γήπεδο μάρκαρε), και πολύ καλό timing στο παιχνίδι πάνω από το στεφάνι. Πολύ ωραία!

Μια καλή πεντάδα

Μια πολύ πρώιμη πρόβλεψη

Ήρθε η ώρα της επιστροφής στο φάιναλ φορ. Ο στόχος είναι αυτός και τίποτα λιγότερο. Η συμμετοχή στα Play Off δε γίνεται να χαθεί, οπότε όλη η σεζόν θα παιχτεί σε μια σειρά στην οποία η ομάδα οφείλει να παρουσιαστεί με τελείως διαφορετική νοοτροπία από πέρσι.

Καλή μπασκετική χρονιά συνοδοιπόροι!