Kαθώς αφήνουμε πίσω μας το Φάιναλ Φορ του Άμπου Ντάμπι, πάμε να αξιολογήσουμε την επίγευση που μας άφησε, τόσο στα αμιγώς "μπασκετικά", όσο και σε κάποια παράπλευρα ζητήματα. Από τον δικαιωμένο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, μέχρι τον νερόβραστο Παναθηναϊκό και τον ματαιωμένο Ολυμπιακό, ιδού τι άφησε πίσω της η σκόνη της ερήμου, σε μορφή πεντάδας.

Χωρίς ούτε στιγμή να ανταποκριθεί στην περίσταση, ο Ολυμπιακός παραδόθηκε αμαχητί στο μπάσκετ της Μονακό, που ήταν ακριβώς το μπάσκετ που παρουσίασε όλη την αγωνιστική σεζόν. Απροετοίμαστοι, ασύνδετοι και πνευματικά καταρρακωμένοι οι ερυθρόλευκοι, δεν μπόρεσαν να ευστοχήσουν ούτε καν σε δυο-τρία ελεύθερα σουτ (από τα όχι λίγα που βρήκαν), προκειμένου τουλάχιστον να αγχώσουν τους ψυχωμένους αντιπάλους τους, έστω ως ένα σημείο. Η Μονακό άξιζε απόλυτα την πρόκριση, παρότι έφτασε στο φάιναλ φορ ασθμαίνοντας. Στη θέση της θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν η ελλειπέστατη και χτυπημένη από τραυματισμούς Μπαρτσελόνα, που έχασε την πρόκριση κυριολεκτικά στο τελευταίο σουτ του πέμπτου ματς των πλέι οφ. Για να ταξιδέψουν οι Μονεγάσκοι στο Άμπου Ντάμπι, χρειάστηκε να καθαρίσει ο ... Παπαγιάννης, που χθες βράδυ δεν έπαιξε ούτε δευτερόλεπτο. Δεν αντιμετώπισε δηλαδή ο Ολυμπιακός κάποιο μεγαθήριο. Αντιμετώπισε απλώς ένα σύνολο απόλυτα προετοιμασμένο για το συγκεκριμένο παιχνίδι.

Ώρα για Φάιναλ Φορ!

Μπαίνουμε σε ρυθμούς με ένα έκτακτο, σχεδόν εορταστικό επεισόδιο του "Χλααατς"!, με κωμικό host τον Δημήτρη Παλλιγκίνη και καλεσμένους τους Δημήτρη Βούρδα και Giorgos B.

Οι αστείοι κανόνες του Άμπου Ντάμπι, ανάλυση των ζευγαριών, πιθανοί απροσδόκητοι ήρωες και μία μικρή αναδρομή στο παρελθόν, όλα στο πιάτο σας. Καλή ακρόαση!

Είναι να μη σου τύχει, που λένε. Ο Ολυμπιακός βγήκε πρώτος στην κανονική διάρκεια της Ευρωλίγκα και η ανταμοιβή είναι το σταύρωμα με τη μπαρουτοκαπνισμένη, υπερταλαντούχα και εσχάτως (σχετικά) φορμαρισμένη Ρεάλ Μαδρίτης. Η πρωτιά δεν έφερε ούτε Εφές, ούτε Παρί, ούτε Μπάγερν, ούτε Αστέρα, ούτε καν μία Μπαρτσελόνα. Έφερε αντίθετα τη μόνη ομάδα, της οποίας οι παίκτες δεν νιώθουν το παραμικρό από έδρες, αντιπαλους ή δύσκολες συγκυρίες. Έφερε επίσης ένα σύνολο με ρεκόρ 8-4 στα τελευταία 12 ευρωλιγκάτα παιχνίδια, διάστημα στο οποίο η άμυνά του κατατάσσεται στη δεύτερη θέση, μόλις πίσω από την Εφές.

Ώρα να το κλείνουμε με το Φάιναλ Φορ και να επιστρέψουμε στην συνήθη θεματολογία του "Xλααατς!".

Ο Gus φιλοξενεί τον Γιώργο και κάνουν τον απολογισμό του φινάλε της Ευρωλίγκα. Οι πρωταγωνιστές του Παναθηναϊκού, οι διορθώσεις που θα χρειαστεί ο Ολυμπιακός, η αστυνομοκρατούμενη Uber Arena και ματιά προς το μέλλον, πριν την στροφή στο ΝΒΑ και τους τρομερούς Mavs, που χορεύουν τους Wolves σε σλοβένικους ρυθμούς.

Διαθέσιμο σε όλες τις πλατφόρμες.

Φίλες και φίλοι, καλησπέρα από το αεροδρόμιο.

Για αρχή, ας ξεμπερδεύουμε με τη στατιστική. Η Ρεάλ Μαδρίτης, αυριανή αντίπαλος του Ολυμπιακού στον πρώτο ημιτελικό του φάιναλ φορ του Βερολίνου, είναι για φέτος δεύτερη σε ευστοχία (eFG%), πρώτη σε True Shooting (υπολογίζει και την επιρροή των βολών), δεύτερη σε ποσοστό ασίστ, τέταρτη από το τέλος σε λάθη, δεύτερη στα ριμπάουντ, πρώτη σε offensive rating, τρίτη σε defensive rating και τέλος τέταρτη σε ευστοχία στα σουτ τριών πόντων. Σε όλες τις σημαντικές κατηγορίες δηλαδή, οι Μαδριλένοι κατατάσσονται στην πρώτη τετράδα, κρατώντας δίκαια για το σύνολό τους τον τίτλο του γκραν φαβορί. Για την ακρίβεια, ίσως η Ρεάλ να είναι το πιο αδιαφιλονίκητο φαβορί από το 2012, όταν η ΤΣΣΚΑ του Κιριλένκο έφαγε τα μούτρα της από ... εχμ...

Υπάρχουν μερικά πράγματα τα οποία υπολογίζουμε εμείς που γράφουμε και παρακολουθούμε φανατικά μπάσκετ, αλλά μάλλον οι ομάδες αφήνουν πλήρως στην άκρη όταν υπάρχει ένα κρίσιμο παιχνίδι όπως το Game 5. Δεν ξέρω αν υπάρχουν καν στο μυαλό τους, όχι την ώρα που πατάνε παρκέ, μα και τις ημέρες που προηγούνται και το άγχος κλιμακώνεται.

Δεν ξέρω από πού να πιάσω τα τρίτα παιχνίδια των ελληνικών ομάδων στην Ευρωλίγκα, ειλικρινά. Θα προσπαθήσω να τα δω με ψυχραιμία και δεν θα τα καταφέρω, διότι η διοργάνωση, για μία ακόμη φορά στη φάση των πλέι οφ, δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Πέρυσι ήταν η Παρτίζαν το θύμα, σε μία συγκυρία στην οποία είχαμε αναφερθεί εκτενώς. Φέτος, οι δύο ελληνικές ομάδες, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο, χάρη κυρίως στις δομικές ανορθογραφίες ενός πρωταθλήματος, που προφανώς δεν παίρνει τίποτε στα σοβαρά, εκτός αν αυτό έχει να κάνει με εισροή χρημάτων από τις αραβικές χώρες.

Γαμώτο, αυτό το Παλάου Μπλαουγκράνα δεν το ήθελα με τίποτα κι ας έχει η Μονακό την καλύτερη περιφερειακή άμυνα της Ευρωλίγκα. Το γήπεδο της Μπάρσα είναι ένα κλουβί παλαιού τύπου, με επιδαύρια (που λέει ο λόγος) ακουστική και ένα γεμάτο βιβλίο θριάμβων και προκρίσεων, στο οποίο προσθέτει διαρκώς σελίδες. Δεν φωνάζουν πολλοί εκεί μέσα, άντε χίλιοι, αλλά ακούγονται σαν δέκα χιλιάδες. Τα μουρμουρητά και οι γιούχες δε, όταν τα ματς βρίσκονται στον πόντο, μπορούν να σου τινάξουν τη συγκέντρωση στον άερα. Ως τουρίστας, είναι υπέροχο, ως φιλοξενούμενος αντίπαλος όμως, είναι προτιμότερο να διεκδικείς προκρίσεις σε άλλη αρένα. Γνώμη μου.

Δεν σας κρύβω ότι η κατάταξη της Ευρωλίγκα αμέσως πίσω από την πρώτη Ρεάλ με έχει ιντριγκάρει πολύ. Εξι ομάδες βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη διεκδίκηση τριών θέσεων και οι πιθανότητες τους μοιάζουν (σχετικά) μοιρασμένες. Τα προγράμματά τους ποικίλουν σε δυσκολία, όπως και η φόρμα τους. Θα τις δούμε σήμερα μία προς μία, μήπως και ξεδιαλύνουμε κάπως τον γρίφο (spoiler: δεν θα τα πολυκαταφέρουμε). Ως βοήθεια, θα καταφύγουμε στα στατιστικά του Hack-a-Stat, που έχουν φίλτρα για τα τελευταία πέντε παιχνίδια, έτσι ώστε να εξετάσουμε και τις τάσεις. Πάμε.