Ο Ολυμπιακός είναι αλήθεια πως έθελξε απέναντι στους Καταλανούς, για αυτό και ξεκινάμε με εκείνον. Η Ζαλγκίρις, όμως, εξακολουθεί να είναι η ομάδα που αναπάντεχα οδηγεί τη φετινή κούρσα, περιμένοντας μάλιστα και την προσθήκη του ΝΒΑερ Λόνι Γουόκερ. Κοντά της η τρομερή Μπάγερν, η Μπαρτσελόνα και ο Παναθηναϊκός, που απέδρασε από το Βελιγράδι και έχει ήδη τρεις εκτός έδρας νίκες. Αν κάναμε power rankings, θα ήταν στην πρώτη θέση αυτή τη στιγμή. Πάμε στις κατηγορίες μας, χωρίς ειδικά σέσιον για τους αιώνιους, καθώς ετοιμάζουμε μπλογκ. Επίσης, επιλέγω να αγνοήσω το ότι η Μιλάνο πήρε νίκη με κορυφαίο τον Μίροτιτς, shit happens.

Η πρώτη πεντάδα

1. Άσχετα αν ο Σλούκας καθάρισε και άσχετα αν η άμυνα του Παναθηναϊκού στάθηκε η βασική αιτία ανατροπής, ο ρόλος του Λορένζο Μπράουν στα τελευταία τρία παιχνίδια (βάζω και αυτό με τον Ολυμπιακό) έχει γίνει σημαντικότερος και με το σημαντικότερος δεν εννοώ το έξτρα "τ", που του έβαλα στο όνομα στο γράφημα παραπάνω και τον έκανα Ιταλό. Ο Αταμάν τον έχει προάγει ως τον δεύτερο τη τάξει γκαρντ, κρατώντας προφανώς τον Σλούκα για αργότερα στη σεζόν. Και ο Μπράουν... delivers, που λένε. Είτε είναι σχετικά άστοχος, όπως με τον Αστέρα, είτε είναι εύστοχος, φαίνεται πως έχει κατανοήσει πλήρως τα ζητούμενα σε ρυθμό και spacing και πλέον προσφέρει την πολυπόθητη αναβάθμιση στις περιφερειακές θέσεις, που αναζητούσε ο προπονητής του. Σε μία διπλή αγωνιστική εβδομάδα, που δεν είχε δύο συνεχόμενες μεγάλες εμφανίσεις από point guards, η θέση του ανήκει, διότι έχει πλήρως αποδεχτεί αρμοδιότητες πολύ διαφορετικές από εκείνες που είχε συνηθίσει στη Μακάμπι.

2. Ο Κάρσεν Έντουαρντς δεν χρειάστηκε να είναι καλός στην εύκολη επικράτηση της Μπάγερν επί της Βιλερμπάν χθες βράδυ, αλλά μεσούσης της εβδομάδος διέλυσε τη Μπολόνια, με μία ακόμη εκθαμβωτική παράσταση. Να πω την αλήθεια, δεν περίμενα ότι θα ανεβάσει τόσο πολύ το επίπεδο του σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ούτε πως θα είναι πρώτος στην ιεραρχία των γκαρντ της Μπάγερν, ξεπερνώντας τον πιο ολοκληρωμένο Σαμπάζ Νέιπιερ. Είναι πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκα, αληθινός ταύρος στα πατήματα του μέσα στη ρακέτα και σε σχέση με τον χρόνο συμμετοχής και τις ευθύνες, υποπίπτει σε λίγα λάθη (2,4). Οι 26 πόντοι του επί των Ιταλών και ιδιαίτερα όσοι πέτυχε στο δεύτερο μέρος και στην τέταρτη περίοδο ήταν τροφή για τα μάτια. Η Μπάγερν υπολείπεται της Ζαλγκίρις βαθμολογικά, αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη (και αν δείτε το πρόγραμμά της) είναι εκείνη η ομάδα-θαύμα της φετινής σεζόν.

3. Στο άλλο άκρο συναντάμε την Παρτίζαν, μία σκέτη απογοήτευση. Βελτιωμένη αμυντικά ως ένα σημείο, με καλύτερο κάθετο άξονα από πέρισυ, αλλά με τρομερό επιθετικό πρόβλημα συνολικά και με αδυναμία να ξεφύγει στο σκορ, ακόμη και όταν τα παιχνίδια της πάνε γενικά καλά (όπως με τη Μονακό ως ένα σημείο). O Oμπράντοβιτς δοκιμάζει διάφορα, έχει αναβαθμίσει κάπως τον Ποκουσέφσκι, αλλά οι πλαϊνοί της ομάδας του χάνουν όλες τις μονομαχίες. Ο Νάιτζελ-Χέις Ντέιβις οργίασε απέναντι τους στο εμφατικό 89-72 της Φενέρ και πρώτος διακριθέντας στην εντός έδρας ήττα από τη Μονακό ήταν ο Ντιαλό. Ο Χέιζ-Ντέιβις, παρεμπιπτόντως, πέτυχε 20 και 24 πόντους αυτή την εβδομάδα, θυμίζοντας σε όλους (και κυρίως στον προπονητή του) τι είναι είδους παίκτης είναι. Δύο στα δύο για τη Φενέρ, που γύρισε εμφατικά το ματς με τη Μακάμπι την Τρίτη και μετά αισθάνθηκε πολύ πιο άνετα με τους Σέρβους.

4. Ροτέισον ξεροτέισον, βάθος ξεβάθος, ο Βεζένκοφ παραμένει Βεζένκοφ, δηλαδή ο βασικότερος πυλώνας της επιθετικής ανάπτυξης του Ολυμπιακού. 23 πόντοι και (ημί)clutch γονίδια απέναντι στη Ρεάλ, 18 απέναντι στη Μπαρτσελόνα. Ο Σάσα είναι ο παίκτης που όλοι θα ήθελαν να σταματήσουν, αλλά κανείς δεν μπορεί. Μην παρεξηγήσετε οι βάζελοι για τον Ναν και κάνετε μούτρα. Εννοώ πως ο Βούλγαρος έχει κάποια στοιχεία μοναδικά, που αυτή τη στιγμή δεν τα συναντάς σε κανέναν άλλον παίκτη του τουρνουά, όπως η παροιμιώδης off ball κίνηση και η "μύτη" για τα mismatches. Δεν έχω δει άλλον να βγαίνει τόσο συχνά απέναντι σε ευνοϊκό ματς απ, κάτι που βέβαια οφείλεται και στην ομαδική λειτουργία (δείτε τις συνεργασίες με τον Φουρνιέ). Οι δυνατότητες του Ολυμπιακού φάνηκαν αυτές τις μέρες και το ταβάνι μοιάζει ακόμη πανύψηλο - μέσα στην εβδομάδα μπλογκ, όπως είπαμε.

5. Τώρα, μπορεί η Μπαρτσελόνα να συνετρίβη από τους Πειραιώτες, παρόλα αυτά η εκτός έδρας νίκη της επί της Εφές την Τρίτη, κρίνεται πολύ επιδραστικότερη από την ήττα τους. Πρόκειται για νίκη-χρυσάφι ενόψει της συνέχειας, που ήρθε μέσα από εξαιρετική επίθεση και με έναν νέο πρωταγωνιστή, τον μακρύ, αθλητικό και τεχνίτη Τσιμέζι Μέτου. Ο Μέτου, που προσπαθεί να δώσει ώθηση στην καριέρα του μετά από το πισωγύρισμα της σε Suns και Pistons (στους Kings είχε καλές περιόδους), σιγά σιγά προσαρμόζεται στο νέο περιβάλλον και ίσως οι 21+12 πόντοι του αυτή την εβδομάδα να αποτελούν ένα κάποιου είδους προεόρτιο. Η Μπαρτσελόνα έχει παίκτες στις θέσεις των ψηλών και των φόργουορντ, αλλά το rotation του Πεναρόγια είναι ανοιχτό και ο Άντερσον νερόβραστος. Με την απουσία του Λαπροβίτολα δε, θα αναζητθεί περισσότερο σκορ από το πλάι.

Το σουτ

Ο Σάμπεν Λι είχε εντυπωσιάσει ήδη από το ντεμπούτο του. Τώρα ήρθε η στιγμή να κρίνει και παιχνίδι με προσωπική ενέργεια, στέλνοντας τη Ρεάλ στα χαμηλά της βαθμολογίας και διατηρώντας τη Μακάμπι σε επαφή με τα πιο πάνω πατώματα.

?? SABEN LEE OFFRE LA VICTOIRE AU MACCABI TEL-AVIV FACE AU REAL MADRID ! @MaccabiTLVBC x @EuroLeague #SKWEEKLive pic.twitter.com/q2SYBpJzWb

— SKWEEK (@skweektv) October 31, 2024

Τρομερά δύσκολο σουτ για τον νέο ηγέτη των Ισραηλινών, με τον Ντεκ να τον ακολουθεί καθόλη τη διάρκεια της επίθεσης. Εχω ειλικρινά τις αμφιβολίες μου αν πρόκειται για την καλύτερη δυνατή αμυντική αντιμετώπιση σε τέτοιες καταστάσεις, ακόμη και αν ο παίκτης είναι μαρκαρισμένος. Γιατί; Διότι πρακτικά η άμυνα οδηγεί την επίθεση σε μία εκδοχή που ενδεχομένως να διάλεγε με ευχαρίστηση και η ίδια. Σκεφτείτε το. Μένουν όλα κι όλα 10 δευτερόλεπτα και ένας κοντός ξεκινά απέναντι σε έναν ψηλό. Δεν έχει κανένα λόγο να καλέσει ούτε σκριν και το μόνο που έχουν να κάνουν όλοι είναι να πάνε στο πλάι. Ακόμη και καλός να είναι ο αμυντικός (που ήταν), δεν φέρνει το επιθετικό μπροστά στο παραμικρό δίλημμα, σε ένα σημείο που ιδανικά θα έπρεπε να σκεφτεί. Κατά τα λοιπά, το πρόβλημα της φετινής Ρεάλ δείχνει να είναι περισσότερο επιθετικό, καθώς στις τέταρτες περιόδους των δύο αγώνων της σκόραρε 10 πόντους απέναντι στον Ολυμπιακό και 14 απέναντι στη Μακάμπι. Ποιος να το έλεγε...

To play

To play του Αντρέα Τρινκιέρι και η εκτέλεση του Μπράιαντ Ντάνστον ξεχωρίζουν ως τα συστατικά της φάσης των ημερών. Ακριβώς με την κόρνα της λήξης του ματς της Τετάρτης στη Ζαλγκίριο, ο Ιταλός κόουτς και η ομάδα του απάντησαν σε ένα τρομερό τρίποντο του Κόντι Μίλερ-Μακιντάιρ, που προς στιγμήν έδειχνε ότι θα δώσει στον Αστέρα μία πολύ σημαντική νίκη. Ο Μακιντάιρ το άξιζε κιόλας με την παρουσία του, η οποία με έκανε να απορώ που του έτρωγε λεπτά και στιγμές ο κωλοτούμπας Ντος Σάντος σε προηγούμενα παιχνίδια. Δεν έμελλε παρόλα αυτά να είναι η βραδιά του, καθώς η ψυχωμένη Ζαλγκίρις εκτέλεσε στην εντέλεια. Πάμε να δούμε την αλληλουχία και την πανέξυπνη κατάληξη, σε μία καταπληκτική περιγραφή του σπίκερ του Euroleague TV. Οι δικοί μας δεν μπορούν να αναδείξουν τέτοιες φάσεις με τίποτα, χαρά στο κουράγιο όσων τους ακούτε ακόμη...

Όπως ήδη θα γνωρίζετε, αυτό ήταν το πρώτο από τα δύο φινάλε γκραν γκινιόλ στα οποία πρωταγωνίστησαν οι Λιθουανοί. Το δεύτερο ήταν κάπως πιο ugly, διότι είχαμε και τις βλακείες του Μάικ Τζέιμς, όμως εμείς ας εστιάσουμε στο ότι η Ζαλγκίρις βρίσκει τρόπους να κερδίζει και αγώνες που δεν πηγαίνουν όπως τους έχει σχεδιάσει. Διότι και με τον Αστέρα και με τη Μονακό, το μομέντουμ έδειχνε να γέρνει στην πλευρά των αντιπάλων. Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να μην σου ξεφύγει η κατάσταση; Η άμυνα να δίνει διαρκώς ευκαιρίες στην επίθεση.

X factor

Μιας και είμαστε εδώ, ο Άλεν Σμάιλαγκιτς ήταν ο παίκτης-κλειδί, προκειμένου η Μονακό να μην πάρει τελείως τον έλεγχο του αγώνα στην τέταρτη περίοδο. 13 λεπτά, 10 πόντοι, 2/2 τρίποντα, 2/2 δίποντα και τεράστια συμβολή στα πιο κρίσιμα σημεία του αγώνα, με επιθετικό ριμπάουντ και ασίστ για το 59-54 και καλάθι για το 61-60. Θα περίμενα να έχει γενικά μεγαλύτερο ρόλο, αλλά ο Τρινικέρι κρατάει τη συμμετχοή χαμηλά, στα 12 λεπτά ανά αγώνα, παίρνοντας από εκείνον πολύ υψηλή παραγωγικότητα αναλογικά, με 7,2 πόντους. Ο Σμάιλαγκιτς είχε γενικά μία εξαιρετική εβδομάδα, πετυχαίνοντας άλλους 14 πόντους απέναντι στον Αστέρα. Από τους πιο μαχητικούς και επίμονους παίκτες που αγωνίζονται αυτή τη στιγμή.

Το avatar

Όταν ο Μάρκους Χάουαρντ χάνει το μυαλό του, κάτι που δεν συμβαίνει και σπάνια, παρασέρνει μαζί όλη την ομάδα του. Η Μπασκόνια μοιάζει εξαρτημένη από τις ορέξεις του και φέτος, παρά την αλλαγή προπονητή και την έλευση ολόκληρου Λάσο. Τα 1/11 τρίποντα απέναντι στην Παρί συνιστούν την επιτομή της αμετροέπειας και ειλικρινά απορώ πώς βρέθηκε για 30 ολόκληρα λεπτά στο παρκέ. Βέβαια, το Παρί-Μπασκόνια ίσως ήταν το χειρότερο παιχνίδι της Ευρωλίγκα για φέτος, καθώς τα τούβλα και από τις δύο πλευρές γέμιζαν νταλίκα. Δηλαδή, φανταστείτε πως το εύστοχο τρίποντο του Χάουαρντ ήταν και το μοναδικό όλης της ομάδας του, που τελείωσε τον αγώνα με το ποσοστό ρεκόρ ... 1/26. Αν έχουμε τον θεό μας.

Τα νούμερα

Γενικώς, αυτή ήταν μία εβδομάδα με διάφορα παλαβά νούμερα, στα οποία πρωταγωνίστησε η χθεσινή αντίπαλος των Βάσκων, Παρί. Αρχικά, να της δώσουμε όλο το credit που έκανε το 2/2, διαπρέποντας και στον κόντρα-ρόλο του survivor σε slugfest (το 67-65 είναι πλασματικό, είχε τον έλεγχο). Κατά δεύτερον, να της αναγνωρίσουμε το hustle. 18 επιθετικά ριμπάουντ απέναντι στη Μπασκόνια, άλλα 12 απέναντι στην Άλμπα, το σύνολο 30 σε δύο ματς και πρώτη θέση στη σχετική κατηγορία στη διοργάνωση.

Από εκεί και πέρα ... πιο Παρί δεν γίνεται. Στο Βερολίνο, οι Παριζιάνοι επιχείρησαν ... 52 (!!!) τρίποντα. Ποιος βαράει 52 τρίποντα ρε μαλάκες; Έβαλαν τα 20, που στάθηκαν υπεραρκετά για ένα δεύτερο ημίχρονο 55 πόντων και μία άνετη τελικά επικράτηση. Εχουμε και συνέχεια. Ο Ναντίρ Χαϊφί, που μας δίνει αφορμές να τον συζητάμε συχνά-πυκνά, δοκίμασε το χέρι του έξω από το τόξο ... κρατηθείτε... 19 φορές! Ευστόχησε στις 7. Φυσικά, η Παρί έρχεται πρώτη και στα εκτελεσμένα τρίποντα, με 31 ανά ματς.

Το blooper

Για να κλείσουμε και να πάμε για μακαρόνια με κιμά, σιέστα και μετά τένις, ας απολαύσουμε τον Μάθιου Μόργκαν της Μπολόνια να προσπαθεί να αστοχήσει σε βολή στο τέλος του Μπολόνια-Μπάγερν και τελικά να ... ευστοχεί παταγωδώς, οριστικοποιώντας την πρώτη εκ των δύο νικών των Βαυαρών, που στο συγκεκριμένο ματς πήγαν να χάσουν τζάμπα έτσι κι αλλιώς.

Μπράβο κύριε Χέρμπερτ, coach of the year μέχρι τώρα.