Οι λόγοι εξάλλου για την αποδοχή μιας τέτοιας πρότασης ποικίλουν. Είτε είναι καθαρά αγωνιστικοί, καθώς ο εκάστοτε παίχτης επιζητά ρόλο και χρόνο, είτε και οικονομικοί. Δεν ξέρω κατά πόσο θα παίξει ρόλο σε αυτήν την εισροή παιχτών η νέα σύμβαση εργασίας που τρέχει στο ΝΒΑ, με την αυστηροποίηση των κανόνων για την υπέρβαση των luxury taxes, των aprons (περισσότερο αρμόδιος σε αυτά, ο Νικόλας ο Ραδικόπουλος), καθώς είναι κάτι που θα φανεί μελλοντικά. Το σίγουρο είναι πάντως, πως έχουν πάντα ενδιαφέρον τέτοιες μετακινήσεις. Ας περάσουμε λοιπόν σε τέτοιες περιπτώσεις.
Ξεκινάμε την περιήγηση από τις δύο ελληνικές ομάδες, οι οποίες και απέκτησαν τα δύο πιο ηχηρά ονόματα που πέρασαν τον Ατλαντικό φέτος. Για τον Ολυμπιακό, ο Εβάν Φουρνιέ αποτέλεσε το κερασάκι στην μεταγραφική τούρτα, στην προσπάθεια που θα κάνουν οι ερυθρόλευκοι για την κατάκτηση της Ευρωλίγκα. Ο Γάλλος σταρ, με πάνω από 700 παιχνίδια στο ΝΒΑ και 12 χρόνια παρουσίας, έλαβε την απόφαση να έρθει στα μέρη μας, καθώς τις τελευταίες δύο αγωνιστικές περιόδους περισσότερο ρόλο κομπάρσου είχε σε Νέα Υόρκη και Ντιτρόιτ, παρά πρωταγωνιστή. Υπέροχος παίχτης, πλήρες επιθετικό πακέτο, θα προσδώσει έξτρα ποιότητα στην περιφερειακή γραμμή των ερυθρολεύκων. Ειδικά όταν βρεθεί σε καλή κατάσταση, καθώς μην ξεχνάμε πως πέρα από το ασημένιο με την εθνική Γαλλίας στους Ολυμπιακούς στο Παρίσι, δεν είχε ομάδα να προπονηθεί. Η ποιότητά του είναι δεδομένη και η ένταξή του στο «οικοσύστημα» της ομάδας γίνεται αρμονικά και κάνει τους φίλους των Πειραιωτών να αδημονούν για τη συνέχεια.
Επόμενη στάση, οι πρωταθλητές Ευρώπης. Οι πράσινοι, επέλεξαν δύο παίχτες από το ΝΒΑ για να γεμίσουν τα κενά στο ρόστερ τους, με την απόκτηση των Γιουρτσεβέν και Οσμάν. Τους ξέρει καλά και ο προπονητής , Εργκίν Αταμάν, ο οποίος σίγουρα έπαιξε μεγάλο ρόλο για να έλθουν μέρη μας. Ο Οσμάν με σχεδόν 500 παιχνίδια στο κορυφαίο πρωτάθλημα μετά το 2017 και την παρουσία σε Κλίβελαντ και Σαν Αντόνιο, στην εξαιρετική ηλικία των 29 ετών θα γεμίσει με την πολυσχιδή παρουσία του τη θέση «3», ενώ ενδεχομένως ο Αταμάν να τον δοκιμάσει υπό ορισμένες συνθήκες και ως «4». Θέλει να τρέχει στο τρανζίσιον, δυνατός, ικανός αμυντικός, που χρόνο με το χρόνο βελτιώνει το σουτ, σε πιο σταθερά επίπεδα. Νομίζω πως παρά την άκρως ικανοποιητική παρουσία των Γκριγκόνις και Παπαπέτρου, ήταν λογική η κίνηση να δυναμώσει αρκετά περισσότερο τη συγκεκριμένη θέση η ομάδα του Παναθηναϊκού.
Εξίσου λογική έμοιαζε και η ενδυνάμωση στη θέση του αναπληρωματικού σέντερ, με τον Ομέρ Γιουρτσεβέν να είναι ο εκλεκτός. Ο Τούρκος δεν θα διστάσει να σουτάρει από απόσταση, επουδενί όμως δεν τον χαρακτηρίζει αυτό το στοιχείο. Είναι κυρίως εξαιρετικός ριμπάουντερ, με καλά τελειώματα, κάτι που είχε δείξει στην τριετή παρουσία του στο ΝΒΑ. Ενδεικτικά αναφέρω πως σύμφωνα με το Cleaning The Glass, την περσινή χρονιά με τη φανέλα των Γιούτα Τζαζ, άνηκε 88ο εκατοστημόριο στο ποσοστό των αμυντικών ριμπάουντ και στο 92% όσον αφορά τα επιθετικά. Νούμερα που στην πρώτη χρονιά του στους Χιτ και σε εκείνο το ξέφρενο μήνα-δίμηνο που έκανε τη σεζόν 2021-22 ήταν άκρως ανεβασμένα. Ένας τραυματισμός πρακτικά του στέρησε όλη τη δεύτερη χρονιά στο Μαϊάμι, ενώ με τους Τζαζ πέρυσι αγωνίστηκε σε 48 παιχνίδια. Τουλάχιστον φέτος ο Λεσόρ δεν θα νιώθει απελπιστικά μόνος στη θέση.
Μεταφερόμαστε στην Τουρκία τώρα. Η Εφές, μετά από δύο σερί χρονιές στις οποίες δεν κατάφερε να προκριθεί στα πλέι-οφς της διοργάνωσης, αλλά κατέκτησε ένα εγχώριο πρωτάθλημα, προχώρησε στην απόκτηση δύο παιχτών από το ΝΒΑ. Ήτοι οι Στάνλει Τζόνσον και Τζόρνταν Νουόρα, οι οποίοι θα είναι πλέον κάτοικοι Κωνσταντινούπολης. Ο δεύτερος ενδεχομένως να αποτελέσει και το «κλέψιμο» της σεζόν. Αποκτήθηκε για να αποτελέσει τον αντικαταστάτη του Γουίλ Κλάιμπερν και θεωρώ ότι σε βάθος χρόνου θα το καταφέρει επιτυχώς. Mε καριέρα σε Μιλγουόκι, Ιντιάνα, Τορόντο, ο 26χρονος φόργουορντ έχει την ικανότητα να τρομοκρατεί τις αντίπαλες άμυνες είτε με το σουτ (χρονιές στο 40% και πάνω από τρεις-τέσσερις προσπάθειες ανά παιχνίδι), είτε με την ικανότητα να εκμεταλλεύεται το αθλητικό του πακέτο και να εφορμά στο καλάθι.
Ο έτερος ΝΒΑερ των Τούρκων, ο Στάνλεϊ Τζόνσον, έχει περάσει από πέντε ομάδες με περίπου 450 παιχνίδια. Δεν είναι ο παίχτης που θα δημιουργήσει για τον εαυτό του ή θα απειλεί σταθερά από την περιφέρεια. Περισσότερο βρίσκει σουτ μέσα από διάφορα plays και από cuts στη ρακέτα. Αλλά εκεί που θα κερδίζει κυρίως ο προπονητής του, είναι στην άμυνα. Εξαιρετικός αμυντικός σε ποικίλες θέσεις, ενώ το μεγάλο wingspan του θα μπορεί να χαλάει αρκετές φάσεις της επίθεσης. Σαν να βρίσκει ισορροπία και στις δύο πλευρές του παρκέ ο κόουτς Μιγιάτοβιτς με αυτούς τους δύο.
Στην έτερη ομάδα της Πόλης που αγωνίζεται στην Ευρωλίγκα, ο Γιασικεβίτσιους έφερε τον γίγαντα Μπομπαν Μαριάνοβιτς. Εχοντας στο μεταξύ διατελέσει και ηθοποιός στην ταινία John Wick, ο Σέρβος σέντερ θα είναι το σκιάχτρο κάτω από τη ρακέτα για τη Φενέρ και επιστρέφει στα ευρωπαϊκά γήπεδα μετά το 2015, χρονιά στην οποία είχε αναδειχτεί μέλος της καλύτερης πεντάδας με τη φανέλα του Ερυθρού Αστέρα. Ένας υπέροχος τύπος, ύψους 224 εκατοστών, θα κάνει άβατο το ζωγραφιστό της τουρκικής ομάδας. Αρέσκεται που αρέσκεται σε σχήματα με μέγεθος ο Λιθουανός προπονητής, πήρε τον Μαριάνοβιτς και έδεσε το γλυκό. Μια μονομαχία του με τον Ταβάρες θα είναι σίγουρα από τα must της διοργάνωσης. Μπορεί να έρχεται σε προχωρημένη ηλικία και όχι αρκετά παιγμένος τα τελευταία χρόνια, όμως θα αποτελέσει σίγουρα μια μπασκετική ατραξιόν. Πόσες φορές βλέπουμε άλλωστε παίχτες να καρφώνουν χωρίς να χρειαστεί να σηκωθούν από το έδαφος;
Μένω στην ευρύτερη γειτονιά και μεταβαίνω στο Βελιγράδι και την Παρτίζαν, η οποία στην προσφιλή συνήθεια των διοικούντων τα τελευταία χρόνια, απέκτησε δύο παίχτες που αγωνίζονταν στο ΝΒΑ. Ο λόγος για τον Ντιλικινά πρωτίστως και για τον Γουάσινγκτον δευτερευόντως. Για τον Γάλλο περιφερειακό είχα σχολιάσει και σε προγενέστερο κείμενο. Άκρως ενδιαφέρουσα περίπτωση, έχει το αμυντικό πακέτο για να γίνει «φόβος» για τους επιτιθέμενους, μένει να φανεί πώς θα λειτουργήσει με τη μπάλα στα χέρια και σε πιο σταθερή βάση ως προς τις αποφάσεις του. Γιατί επιθετικά είναι ακίνδυνος και από τους παίχτες που η αντίπαλη άμυνα θα δώσει το σουτ.
Ίσως για αυτό, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αποφάσισε να τον «παντρέψει» στην περιφέρεια με τον Ντουέιν Γουάσινγκτον. Ο οποίος Γουάσινγκτον, αποτέλεσε μέρος της ανταλλαγής του Τάουνς στους Νικς, για τον οποίο οι Χόρνετς πλήρωσαν buy-out στην Παρτίζαν και στη συνέχεια θα τον αφήσουν ελεύθερο να ξανά-ενταχθεί στους Σέρβους. Τρελό σκηνικό πραγματικά. O Αμερικανός γκαρντ δεν έχει πολλά ματς στο ΝΒΑ, μόλις 48 τη σεζόν 21/22 στους Πέισερς και 31 με τους Σανς τη σεζόν 22/23, ενώ πέρυσι αγωνίστηκε στη GLeague με τους πασίγνωστους Γουέτσεστερ Νικς. Ίσως ναι αποδειχτεί ο αντικαταστάτης του Κέβιν Πάντερ, καθώς έχει δείξει επιθετικά ένα πολύ ωραίο πακέτο, που μπορεί να αξιοποιηθεί δεόντως στο νέο πλαίσιο που θα ενταχθεί, εφόσον προσαρμοστεί. Τικάρει όλα τα κουτάκια. Ικανότητα στο παιχνίδι απομόνωσης, σουτ μετά από ντρίμπλα, ενώ το μέγεθός της ομάδας θα τον βοηθήσει και στην άμυνα. Όσον αφορά τη δημιουργία, αυτό θα φανεί στη συνέχεια. Γενικότερα, με τον πολυνίκη προπονητή να επιζητάει την προσωπική δημιουργία από τους περιφερειακούς, ο Γουάσινγκτον μπορεί να αποδειχθεί λίρα εκατό.
H Mακάμπι Τελ Αβίβ απέκτησε τον Νοτιοσουδανό Γουένιεν Γκάμπριελ για να αγωνιστεί στις θέσεις της frontcourt. O Γκάμπριελ έχει μεν αγωνιστεί σε 150 παιχνίδια στο ΝΒΑ, αλλά αυτό έχει γίνει σε βάθος πέντε σεζόν, οπότε δεν τον λέμε και πολυπαιγμένο. Λίγος χρόνος συμμετοχής γενικότερα, με σημαντικότερη χρονιά στην καριέρα του αυτή του 2022/23, όταν ως μέλος των Λέικερς αγωνίστηκε σε 68 παιχνίδια με 15 λεπτά μέσο όρο χρόνο συμμετοχής. Πέρυσι πέρασε αρκετό χρόνο στη GLeague με τη θυγατρική ομάδα των Μπακς. Καλύτερη εικόνα έχουμε για τον παίχτη από τους πρόσφατους Ολυμπιακούς Αγώνες, παρά από τη θητεία του στο ΝΒΑ. Στο ολυμπιακό τουρνουά δεν σούταρε καθόλου καλά από το τρίποντο, κάτι που έκανε όμως στην αναπτυξιακή λίγκα του ΝΒΑ. Διαφορετικά πλαίσια, χώροι, επομένως θα δούμε πώς θα μεταφραστεί αυτό στην ομάδα του Κάτας, ο οποίος δε συνήθιζε να ζητάει σουτ από τους σέντερ του – όχι πως είχε τέτοιους δηλαδή. Ικανότατος ριμπάουντερ, μπορεί να εξελιχθεί σε πολύ καλό pick ‘n roll finisher. Στο αμυντικό σκέλος, μένει να φανεί τι θα κάνει όταν βρεθεί αντιμέτωπος με πιο βαριά κορμιά, εφόσον όντως παίζει και ως σέντερ.
Στο πριγκιπάτο του Μονακό κατέληξε ο τρίτος Τούρκος που τη φετινή χρονιά διάβηκε τον Ατλαντικό. Ο λόγος για τον Φουρκάν Κορκμάζ, ο οποίος έβλεπε τα τελευταία δύο χρόνια την αγωνιστική συμμετοχή του να μειώνεται δραματικά, με αποτέλεσμα να φαινόταν μονόδρομος η επιλογή για επιστροφή στην Ευρώπη. O μυστακιοφόρος πλάγιος σουτέρ, με το λουκ βγαλμένο από κάποιο τουρκικό σίριαλ τύπου Καρά Σεβντά - μη ρωτάτε -, είναι στην κατάλληλη ηλικία. Μόλις 27 ετών, μπορεί να γίνει από τους πιο επιδραστικους παίχτες στο ευρωπαϊκό στερέωμα με τη φανέλα της Μονακό. Πολύ ικανός σκόρερ, πλήρες πακέτο στο σουτ, τόσο στατικό, όσο και μετά από ντρίμπλα ή μέσω δράσεων μακριά από τη μπάλα. Χρειάζεται φυσικά να περάσει κάποιο διάστημα για να βρεθεί πάλι σε καλό αγωνιστικό ρυθμό. Το ενδιαφέρον στην περίπτωσή του είναι το ότι εντάσσεται σε ένα πλαίσιο, στο οποίο υπάρχει ήδη ένας εξαιρετικός γκαρντ όπως ο Τζέιμς, ένας τοπ δημιουργός όπως ο Καλάθης, οπότε η προσαρμογή του ενδεχομένως να είναι πιο εύκολη, καθώς δεν θα χρειάζεται να κάνει παραπάνω πράγματα από όσα του αναλογούν στο παρκέ.
Ώρα για να μεταφερθούμε στην Ιβηρική χερσόνησο, όπου οι Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα και Μπασκόνια επένδυσαν σε παίχτες που την περασμένη αγωνιστική περίοδο αγωνίστηκαν στο ΝΒΑ. Η ομάδα της Μαδρίτης, επέλεγε έναν παλιό της γνώριμο, τον Ουσμάν Γκαρούμπα, για να δυναμώσει τη frontline. Ο Ισπανός φόργουορντ/σέντερ περισσότερο ταλαιπωρήθηκε στην τριετία που βρέθηκε στην άλλη όχθη, παρά υπήρξε κάποια ουσιαστική βελτίωση στο παιχνίδι του. Παιδί από τα σπλάχνα του καστιγιάνικου συλλόγου, είχε ανακηρυχθεί καλύτερος νέος παίχτης της Ευρωλίγκα το 2021, πριν αναχωρήσει για το Χιούστον. Δεν μπορούσε να σταθεί ως «4» στην Αμερική, λόγω έλλειψης περιφερειακού σουτ, ενώ ήταν κοντός για σέντερ. Συν ότι βρέθηκε σε μία ομάδα που είχε αρκετούς νέους και έμοιαζε δύσκολο να τους αναπτύξει όλους. Γενικότερα, χωρίς σουτ δύσκολα θα μπορούσε να συνεχίσει να ψάχνει ευκαιρία στο ΝΒΑ και η επάνοδος στην Ευρώπη ήταν αναμενόμενη. Βέβαια στη Ρεάλ Μαδρίτης μοιάζει γρίφος ο τρόπος που θα αξιοποιηθεί από τον προπονητή του. Στη θέση του σέντερ υπάρχουν οι Ταβάρες, Ιμπάκα, ενώ αποχώρησε ο Γιαμπουσέλι, με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα κενό ποσοτικά στη θέση του πάουερ φόργουορντ. Δύσκολα μπορεί να σταθεί σε βάθος χρόνου εκεί ο Γκαρούμπα, χωρίς να επηρεάζει το spacing της ομάδας. Εκτός αν ο προπονητής δοκιμάσει σχήματα στα οποία θα κινείται περισσότερο «περιφερειακά» ο Ιμπάκα. Ίδωμεν.
Η Μπασκόνια, μετά τη φυγή του Μάκιντάιρ, αποφάσισε να επενδύσει σε έναν παίχτη που είχε σταθερά αναπληρωματικό ρόλο στο ΝΒΑ στα τέσσερα χρόνια που αγωνίστηκε εκεί. Ο λόγος για τον Τρεντ Φόρεστ, ο οποίος αφού δεν άκουσε το όνομά του στο ντραφτ του 2020, κατάφερε να βρει συμβόλαιο αρχικά με τους Τζαζ για δύο έτη και στη συνέχεια με τους Χοκς. Με κάτι περισσότερο από 150 αγώνες στη λίγκα, θα αποτελέσει τον βασικό δημιουργό για την ομάδα του Πάμπλο Λάσο. Φαντάζει αρκετά καλός ως χειριστής σε pick n’ roll καταστάσεις και θα χρειαστεί σίγουρα αρκετό χρόνο για να ενταχθεί στο ευρωπαϊκό πλαίσιο και δη σε αυτό του Βάσκου προπονητή. Με τον Χάουαρντ να είναι ο κύριος επιθετικός πόλος της ομάδας, θα χρειαστεί να τον αποφορτίζει και να βρουν γρήγορα κώδικες επικοινωνίας, όχι μόνο με αυτόν, αλλά και με τους υπόλοιπους πλάγιους παίχτες, καθώς ο Λάσο προτιμά να χρησιμοποιεί αρκετές off ball δράσεις.
Τέλος η Μπαρτσελόνα, μετά την άκρως επιτυχημένη κίνηση με την απόκτηση του Τζαμπάρι Πάρκερ την περασμένη περίοδο, επένδυσε φέτος στον Τσιμέζι Μέτου. Ο 27χρονος φόργουορντ/σέντερ έχει αγωνιστεί σε Σπερς, Κινγκς, Σανς και Πίστονς, με συνολικά 263 παιχνίδια. Ένας μακρύς, αθλητικός ψηλός, που μπορεί να σταθεί ως tweener στο «4» και στο «5» σε διάφορα σχήματα που θα επιλέξει ο κόουτς Πεναρόγια. Η καλύτερη χρονιά του στο ΝΒΑ ήταν η σεζόν 21/22, όταν και αγωνίστηκε σε 60 αγώνες με το Σακραμέντο, με χρόνο περίπου 20 λεπτά μέσο όρο. Αν δούμε το shot chart του, θα έχει μια εικόνα ενός μοντέρνου ψηλού που αρέσκεται να κινείται και να σουτάρει τόσο περιφερειακά, όσο και από τη ρακέτα. Θα βάλει τη μπάλα κάτω, θα κινηθεί άνετα, ενώ δεν θα διστάσει να σουτάρει και μετά από ντρίμπλα. Τα νούμερα φυσικά στις ΗΠΑ δεν ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, αλλά η συχνότητα των προσπαθειών που έπαιρνε είναι ενδεικτική. Υποσχόμενη επίσης ήταν η εικόνα του στο ματς εναντίον της Γρανάδα στην ACB, όπου σκόραρε 17 πόντους με 2/2 τρίποντα, λειτουργώντας ως stretch σέντερ, σε σχήματα με τον Τζαμπάρι Πάρκερ ή τον Πάρα. Οι Καταλανοί επενδύουν στο μέγεθος και την ικανότητα του νιγηριανοαμερικανού παίχτη και νομίζω πως πέτυχαν διάνα.
Αντί επιλόγου, ένα σχόλιο. Για κάθε περίπτωση ενός Ναν ή ενός Χάουαρντ, που θα έρθουν από το ΝΒΑ και θα προσαρμοστούν άμεσα και θα προσφέρουν στις ομάδες τους, θα υπάρχουν και αντίστοιχες κινήσεις, όπως του Κέμπα Γουόκερ ή όλων των Αμερικανών που φέρνει διαχρονικά η Αρμάνι και δεν τα καταφέρνουν. Ή άλλες όπως των Έξαμ, Ντοζίερ που βλέπουν την Ευρωλίγκα ως τη μεγάλη τους ευκαιρία να επανέλθουν στα αμερικανικά γήπεδα. Καλό είναι πάντως που οι ομάδες επενδύουν σε περιπτώσεις αθλητών που μοιάζουν «πεινασμένοι» αγωνιστικά, ώστε να ανέβει και το επίπεδο της διοργάνωσης.
