Τετάρτη, 10 Ιουλίου 2024 13:50

Mια ματιά σε ορισμένες ενδιαφέρουσες μεταγραφικές κινήσεις ομάδων της Ευρωλίγκα

Από :

Καλοκαίρι, διακοπές και μεταγραφές.

Νομίζω πως αυτό είναι το τρίπτυχο της χαράς κάθε φιλάθλου. Να βρίσκεται σε μία παραλία και να διαβάζει -στο διαδίκτυο πια- τα μεταγραφικά νέα της ομάδας του. Προς το παρόν, μιας και δεν βρισκόμαστε ακόμα σε φάση διακοπών, θα ασχοληθώ στο σημερινό κείμενο με ορισμένες ενδιαφέρουσες μεταγραφικές κινήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στις ομάδες της Ευρωλίγκα. Oι προσθήκες δεν αφορούν τους καλύτερους παίχτες που άλλαξαν σύλλογο, όπως επί παραδείγματι ο Λορέντζο Μπράουν ή ο Κέβιν Πάντερ, αλλά σε άλλους που παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον. Έξι τέτοιες περιπτώσεις έχω ξεχωρίσει και θα παρουσιάσω ακολούθως, με υποκειμενικά προφανώς κριτήρια.

1)     Μπόνζι Κόλσον σε Φενέρ

Η μετακίνηση του Αμερικανού, πρώην αθλητή της Mακάμπι Τελ Αβίβ, δυναμώνει πάρα πολύ την τουρκική ομάδα στις θέσεις των φόργουορντς. Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση καθώς προσέθεσε έναν πολύ καλό παίχτη που μαζί με τους Χέιζ-Ντέιβις, Πιερ, Μπιμπέροβιτς θα αποτελέσουν μια διαλεχτή τετράδα που θα μοιράζεται λεπτά στο «3» και στο «4». Έτσι δίνεται και η δυνατότητα στον προπονητή για ποικίλη σχήματα, ανάλογα με τις απαιτήσεις και τα «θέλω» κάθε αγώνα. Η συνύπαρξη με τον Χέιζ-Ντέιβις φαντάζει ιδανική, με τους δύο παίχτες να μοιάζουν να ταιριάζουν σε μεγάλο βαθμό. Ο Κόλσον είναι μια διαρκής απειλή για κάθε αντίπαλη άμυνα είτε παίζει με πρόσωπο, είτε με πλάτη στο καλάθι. Ουκ ολίγες φορές έχουμε δει άλλωστε τον Λιθουανό προπονητή να εκμεταλλεύεται τέτοιους παίχτες, δίνοντας τους μπάλες χαμηλά, ως πόλους δημιουργίας/σκοραρίσματος από εκεί. Η Φενέρ, με τον Γιασικεβίτσιους στον πάγκο, έμοιαζε να πηγαίνει σε υψηλότερο ρυθμό στα παιχνίδια της εν αντιθέσει με τις προηγούμενες προπονητικές δουλειές του σε Ζάλγκιρις και Μπαρτσελόνα που και το τέμπο ήταν πιο χαμηλό και ορισμένες φορές οι παίχτες έμοιαζαν «εγκλωβισμένοι» στο να βγει το play μέχρι τέλους. Ο Κόλσον λοιπόν στη Μακάμπι ήταν σε μία ομάδα που είχε στη φιλοσοφία της το άνοιγμα του ρυθμού και τις πολλές κατοχές και ήταν άκρως αποδοτικός. Επομένως, πιθανολογώ αυτή η τάση θα συνεχιστεί και φέτος για τη Φενέρ. Όσον αφορά λοιπόν τη διετή παρουσία του στην ισραηλινή ομάδα, ο Αμερικανός φόργουορντ είχε 11,7 πόντους, 5,5 ριμπάουντ και 38,2% στο τρίποντο σε περίπου κάτι παραπάνω από τρεις προσπάθειες ανά παιχνίδι και ήταν πάντα μια αξιόπιστη επιλογή στα δύσκολα και στα κρίσιμα σημεία των αγώνων.

2)     Κόντι Μίλλερ-Μακιντάιρ σε Ερυθρό Αστέρα

H σερβική ομάδα για άλλο ένα καλοκαίρι προσπαθεί να γεμίσει ποιοτικά και ποσοτικά το ρόστερ της ώστε να καταφέρει -επιτέλους- να ξεφύγει από τη μετριότητα. Να μπορέσει έστω να διεκδικήσει την είσοδό της στη διαδικασία των playoffs μέσω του play-in τουρνουά. Έτσι, προσέθεσε στην περιφερειακή γραμμή τον πρώην παίχτη της Μπασκόνια, ο οποίος στην παρθενική του χρονιά στη διοργάνωση πέρυσι με τους Βάσκους έδειξε πως ανήκει σε αυτό το επίπεδο. Τελείωσε τη σεζόν ως ο παίχτης με τις περισσότερες ασίστ στην Ευρωλίγκα, ενώ στον αγώνα απέναντι στη Βιλερμπάν στις 8 Φεβρουαρίου του 2024 μοίρασε 20 τελικές πάσες στους συμπαίχτες του, νούμερο που αποτελεί ρεκόρ στη διοργάνωση. Οι φίλαθλοι των δύο ελληνικών ομάδων έχουν έναν ακόμα λόγο να τον θυμούνται καθώς τόσο στον αγώνα εναντίον του Ολυμπιακού στον Πειραιά όσο και με τον Παναθηναϊκό στη Βιτόρια με δικά του καλάθια στο τέλος, χάρισε ισάριθμες νίκες.

Με τον Μίλος Τεόντοσιτς να βρίσκεται στη δύση της καριέρας του, τον Νίκολα Τόπιτς να επιλέγεται από τους Oklahoma Thunder στο ντραφτ και θα συνεχίσει την καριέρα του στο ΝΒΑ (μόλις αναρρώσει από τον τραυματισμό του), χρειαζόταν μία έξτρα επιλογή στη θέση. Ο Αμερικανός γκαρντ λοιπόν, θα προσδώσει πέρα από τη δεδομένη αξία του, αθλητικότητα και μέγεθος στη θέση, χωρίς να χρειάζεται να καταφεύγει σε διάφορα τρικς ο προπονητής για να κρύψει τις αμυντικές αδυναμίες του Τεόντοσιτς ή του Ντος Σάντος επί παραδείγματι ή να λειτουργεί κάποιος φόργουορντ ,όπως συνέβαινε με τον Χάνγκα πέρυσι, ως δημιουργός. Το ζητούμενο είναι επίσης και ο ρυθμός στον οποίο θα επιδιώξει το προπονητικό επιτελείο να πηγαίνει η ομάδα, καθώς στον υψηλό των Βάσκων ο Μακιντάιρ ανταποκρίθηκε πολύ καλά. Συνοπτικά τα περσινά στατιστικά του ήταν 9,6 πόντοι, 7,3 ασίστ για μόλις 2,6 λάθη και 29% τρίποντο σε κάτι περισσότερο από δύο προσπάθειες ανά παιχνίδι.

3)     Νικ Καλάθης σε Μονακό

O Nικ Καλάθης παραμένει ένας εκ των κορυφαίων δημιουργών στη διοργάνωση, ακόμα και στην τρυφερή ηλικία των 35 ετών. Ο πρώτος στον πίνακα με τους παίχτες με τις περισσότερες ασίστ στην Ευρωλίγκα, θα βρεθεί στο πριγκιπάτο του Μονακό ώστε να αγωνιστεί ξανά στο πλευρό του άλλοτε συμπαίχτη του στον Παναθηναϊκό, Μάικ Τζέιμς. Ο Καλάθης την περασμένη σεζόν ήταν εκ των ακρογωνιαίων λίθων στην πρόκριση της Φενέρ επί της νυν ομάδας του, με μειονέκτημα έδρας μάλιστα, στο φάιναλ φορ του Βερολίνου. Έκανε εξαιρετική σειρά, όντας αυτός που είχε αναλάβει το μαρκάρισμα του Τζέιμς στη μεγαλύτερη διάρκεια των αγώνων, δυσκολεύοντάς τον σε μεγάλο βαθμό. Mάλιστα, στο κρίσιμο τελευταίο παιχνίδι της σειράς στο Μονακό ήταν ο παίχτης που έβαλε μεγάλα τρίποντα στην παράταση και έστειλε τους Τούρκους στην τελική φάση.

Η Μονακό, κυνηγάει τα τελευταία χρόνια μια σπουδαία διάκριση, έχοντας μία παρουσία σε φάιναλ φορ πριν δύο αγωνιστικές περιόδους και δύο αποκλεισμούς στα playoffs σε πέμπτο παιχνίδι. Αυτή τη φορά, με την παρουσία του Καλάθη, δείχνουν πως θέλουν να αποφορτίσουν τον Μάικ Τζέιμς λίγο από τα οργανωτικά του καθήκοντα, ενώ προσθέτουν έναν εξαιρετικό αμυντικό που τους έλειπε από την περιφερειακή γραμμή. Οι δυο τους μοιάζουν να ταιριάζουν απόλυτα ως δίδυμο, κάτι που είχε φανεί άλλωστε από την παρουσία τους στον Παναθηναϊκό. Η εικόνα του Έλληνα διεθνή άλλωστε και με την Εθνική στα ματς του προ Ολυμπιακού δείχνει πως μια χαρά διατηρείται στο υψηλό επίπεδο και πως η ηλικία του δεν παίζει ρόλο στην απόδοσή του. Εξάλλου ένας τέτοιος παίχτης έλειπε από τη Μονακό. Ουδείς εκ των περιφερειακών που είχαν τα προηγούμενα έτη μπορούσε να διαχειριστεί μια επίθεση όπως ο Καλάθης, ενώ αν θελήσουν να παίζουν σε υψηλότερο τέμπο, ουδείς καταλληλότερος. Άκρως ενδιαφέρουσα λοιπόν η μετακίνηση αυτή.

4)     Φρανκ Ντιλικινά σε Παρτιζάν

O φετινός ΝΒΑερ που θα είναι κάτοικος Βελιγραδίου και παίχτης του Ζέλικο Ομπράντοβιτς είναι ο Γάλλος Φρανκ Ντιλικινά, νούμερο οκτώ του ντραφτ του 2017 από τους New York Knicks. Όπως φαίνεται εξάλλου και με τις επιλογές των προηγούμενων ετών με τους Έξαμ , Ντοζίερ οι Παρτιζάνοι τιμούν την αμερικανική αγορά και τους παίχτες που δεν έχουν βρει συμβόλαιο στο ΝΒΑ. Βέβαια και στις δύο περιπτώσεις που προανέφερα η παρουσία τους στους Παρτιζάνους στάθηκε ικανή ώστε να ξαναβρούν συμβόλαιο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ίσως τριτώσει το καλό με τη συγκεκριμένη περίπτωση. Άσχετα αν αυτό είναι κάτι που δεν βοηθάει ιδιαίτερα στη διατήρηση ενός σταθερού κορμού για την ομάδα. Ο Ντιλικινά λοιπόν, δεν ήταν μια επιλογή που μακροημέρευσε στους Knicks, μιας και ουδέποτε δικαίωσε το front office και όσους σκέφτηκαν πως έπρεπε να τον προτιμήσουν αντί του Ντόνοβαν Μίτσελ επί παραδείγματι που άκουσε το όνομά του στο νούμερο 13. Eπιστροφή στην Ευρώπη λοιπόν για τον παίχτη, σε μία περίπτωση που θα έχει ιδιαίτερα ενδιαφέρον ως προς την κατεύθυνση που θα έχει η Παρτιζάν και το πως θα αξιοποιηθεί από τον προπονητή. Τουλάχιστον ως προς το αμυντικό σκέλος, θαρρώ πως δεν θα υπάρχει ζήτημα. Ο Γάλλος έχει την αθλητικότητα, το μέγεθος ώστε να μπορέσει να αμυνθεί ποικιλοτρόπως και αρκετές θέσεις, τη δυνατότητα να χαλάει γωνίες πάσας και να μικραίνει τους χώρους του γηπέδου. Το ζήτημα εδώ είναι επιθετικό. Δεν ήταν ποτέ ο παίχτης που στηριζόταν στο επιθετικό του ταλέντο, στη δυνατότητα να σκοράρει είτε μετά από ντρίμπλα είτε στατικός. Με χαμηλά ποσοστά στο τρίποντο στα χρόνια του στο ΝΒΑ -πλην μιας σεζόν- θα είναι από τους παίχτες που ίσως η αντίπαλη άμυνα ρισκάρει στο σουτ. Φυσικά, να δούμε και τον βαθμό ετοιμότητας μιας και επί της ουσίας, μπάσκετ έχει να παίξει από τη σεζόν 2022/23 καθώς πέρυσι ίδρωσε τη φανέλα του μόλις σε πέντε αγώνες. 

5)     Nτεϊβίντας Σιρβίντις σε Ζάλγκιρις

Η Ζάλγκιρις απέκτησε από τη Λιετκαμπέλις τον περσινό πρώτο σκόρερ του Γιούροκαπ, τον Λιθουανό Ντεϊβίντας Σιρβίντις (λογικά κάπως έτσι θα λέγεται) ο οποίος κατά τη γνώμη μου έχει όλα τα φόντα ώστε να πρωταγωνιστήσει στην ομάδα από το Κάουνας. Ξεκίνησε την καριέρα του από τη Λιέτουβος Ρίτας. Κατόπιν υπέγραψε στη Χάποελ Ιερουσαλήμ, αλλά τον Δεκέμβριο του 2020 σε ηλικία 20 ετών μετέβη στους Detroit Pistons οι οποίοι είχαν αποκτήσει τα δικαιώματά του στο ντραφτ του 2019 μέσω ανταλλαγής με τους Mavericks στο νούμερο 37. Ήταν η χρονιά μετά την πανδημία εξ ου και το ξεκίνημα του ΝΒΑ τόσο αργά. Μόλις 23 αγώνες με τους Pistons σε μία διετία, περισσότερο πήγαινε-έλα στη GLeague. Επομένως η επιστροφή στην Ευρώπη έμοιαζε αναμενόμενη. Στη Λιετκαμπέλις ήταν εξαιρετικός λοιπόν. Στο Γιούροκαπ, στο οποίο είχε αγωνιστεί και στο παρελθόν με την προηγούμενη λιθουανική ομάδα του, σκόραρε 19 πόντους με 42,3% τρίποντο σε 6,5 προσπάθειες ανά παιχνίδι. Μάλιστα, αν σύμφωνα με το true shooting percentage, δείκτης ο οποίος προσμετράει όλα τα σουτ που εκτελεί ένας παίχτης, δίποντα, τρίποντα, βολές,  έχει το εξαιρετικό 67,8% νούμερο που ταιριάζει περισσότερο σε σέντερ. Ένας ικανότατος πλάγιος με τη μπάλα, με μεγάλη ικανότητα στο iso, που αρέσκεται να τελειώνει φάσεις κοντά στο ζωγραφιστό με το αριστερό χέρι, ενώ το ποσοστό του και ο όγκος προσπαθειών που έπαιρνε για τρεις δείχνει και την ικανότητά του στο μακρινό σουτ. Στο πλαίσιο της επίθεσης του κόουτς Τρινκιέρι θα μπορέσει να αποδείξει εάν μπορεί να αποτελέσει τον βασικό επιθετικό πόλο μιας ομάδας και στη υψηλότερο επίπεδο. Ίσως και να λειτουργήσει ακόμα και ως δεύτερος χειριστής/δημιουργός τρέχοντας και πικ εν ρολ καταστάσεις.

6)     Αντρές Φελίζ στη Ρεάλ Μαδρίτης

Δύσκολο πράγμα να είσαι ο παίχτης ο οποίος καλείται να αποτελέσει τον αντικαταστάτη του τεράστιου Σέρχι Ροντρίγκεζ, o oποίος αποσύρθηκε από την ενεργό δράση. Η Ρεάλ Μαδρίτης δεν μπήκε στη διαδικασία να αποκτήσει κάποιο «μεγαλύτερο όνομα» παρά να κοιτάξει στο εσωτερικό της ισπανικής λίγκας. Έτσι κατέληξε στον Δομινικανό γκαρντ της Μπανταλόνα, ο οποίος πραγματοποίησε πολύ καλές χρονιές στην ισπανική ομάδα με την περσινή να είναι και η καλύτερη στην καριέρα του. 14,7 πόντοι, 5,1 ασίστ, 4,7 ριμπάουντ με 45,6% στο τρίποντο σε σχεδόν τέσσερις προσπάθειες στο Γιούροκαπ με τα νούμερα να είναι παρεμφερή και στην ACB, με χειρότερο όμως ποσοστό στο τρίποντο. Μικρός το δέμας, 1,86 μέτρα, αλλά με καλό σουτ τόσο μετά από ντρίμπλα όσο και στατικό. Μπορεί να μην είναι πολύ αθλητικός, αλλά έχει δυνατό κορμό, έκρηξη στο πρώτο βήμα και μπορεί να φτάνει «σπρώχνοντας» τους αντιπάλους στο καλάθι. Αμυντικά θα χρειαστεί σαφέστατα δουλειά, αλλά όταν έχεις συμπαίχτη τον Ταβάρες να περιμένει στη ρακέτα, πολλά μοιάζουν πιο εύκολα. Γενικότερα, όλα θα είναι πιο εύκολα για αυτόν, καθώς θα έχει συναθλητές που και σκρινάρουν καλά και ξέρουν να παίζουν χωρίς τη μπάλα οπότε ίσως η προσαρμογή να είναι πιο εύκολη για αυτόν. Οι ιθύνοντες του μαδριλένικου συλλόγου δεν ασχολήθηκαν με το ότι δεν έχει εμπειρία από την Ευρωλίγκα, αλλά αφού τον είδαν τόσο στην εγχώρια λίγκα όσο και στη δεύτερη τη τάξη διασυλλογική διοργάνωση τον εμπιστεύτηκαν να είναι ο αναπληρωματικός του Φακούντο Καμπάτσο.

 

Σημειώσεις: Τα στατιστικά είναι από το σάιτ της Ευρωλίγκα και του Γιούροκαπ.

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Η εξέλιξη της εθνικής και ο προσαρμοστικός Γιάννης

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely