Ο όμιλος της φωτιάς και ο Λούκα Ντόντσιτς
Σλοβενία, Λιθουανία, Γαλλία και Γερμανία. Αίμα κι άμμος στο γκρουπ Β, τουλάχιστον όσον αφορά το πλασάρισμα στα νοκ-αουτ. Ματσάρα ανάμεσα σε Σλοβένους και Λιθουανούς, με τους δεύτερους να βασίζονται ιδιαίτερα στη συνεργασία των NBAers ψηλών Σαμπόνις και Βαλαντσιούνας, καθόλου άδικα, όσο απλώνουν γύρω τους μάστερ της περιφερειακής εκτέλεσης, όπως οι Γκριγκόνις και Γκιεντράιτις, με στήριξη από τους Λεκαβίτσιους και Κουζμίνσκας (μίνι υπομονή για Μπραζντέικις, έχω πιστέψει πολύ απ’ τα χρόνια του στους Knicks και δε δικαιώθηκα). Ζόρικη ομάδα, ενισχυμένη από την ικανότητα του Βαλαντσιούνας να κυριαρχεί στα ριμπάουντ και μόλις πάρει θέση χαμηλά (ο Τόμπι πήγαινε συχνά σε αναγκαστικές ‘’αγκαλιές’’) και του Σαμπόνις να συμμετέχει στην κυκλοφορία, με σουτ και μέγεθος να προστατέψει όλο το παρκέ. Και πώς τους κερδίζεις; Βολεύει να έχεις στη διάθεσή σου έναν από τους κορυφαίους δημιουργούς στον πλανήτη:
Ο Λούκα Ντόντσιτς είναι ενέργεια, τριπλή. Αν πρόκειται για τους Σλοβένους συμπαίκτες του, χρειάζεται απλώς να καρφώνουν τα μάτια τους πάνω του και να κινούνται στον χώρο. Θα τους βρει, στην περιφέρεια, κάτω απ’ το καλάθι μετά από κεντρικό πικ (μεγάλε Τόμπι, δυο-τρία πράγματα κάνεις και βρίσκεις 24π/8ρ), με πάσα ολόκληρου γηπέδου, ό,τι σκαρφιστεί η διάνοιά του. Εκτός φυσικά αν συζητάμε για τον Γκόραν Ντράγκιτς (19 πόντοι με 8/14 προσπάθειες, 3 ασίστ), που απλά κάνει ό,τι προτιμά, καθώς ένα ολόκληρο γήπεδο ξέρει πως στο φινάλε θα εμφανιστεί, ξανά. Από την άλλη, τα μέλη του προπονητικού τιμ των αντιπάλων νιώθουν ένα έξτρα βαρυτικό πεδίο που τραβάει τους ψηλούς τους σε ανισορροπία και απομονώνει τους υπόλοιπους σε άσχημα σημεία. Είναι τέτοια η επιρροή του Ντόντσιτς, που οι διάφοροι Πρέπελιτς βρίσκουν χώρο και χρόνο ακόμη και ως δημιουργοί, οτιδήποτε αφαιρεί την μπάλα απ’ τα χέρια του Λούκα είναι προτιμότερο για την αντίπαλη άμυνα. Αν πάλι είσαι θεατής όπως εμείς, αναρωτιέσαι ποιο καλό κάρμα ξεχρεώνεις και βλέπεις τέτοια όμορφα πράγματα Πέμπτη Βράδυ. 14 πόντοι, 10 ασίστ για 4 λάθη και συμμετοχή σχεδόν σε κάθε δράση όπως είναι εμφανές και από το παραπάνω βίντεο, 6 ριμπάουντ και 3 κλεψίματα, με μοναδικό μελανό σημείο τα 4/14 σουτ. Εφόσον κατορθώσει στο τουρνουά ν’ ανεβάσει τη δική του συνέπεια στο σκορ, κάτι που είναι μάλλον αναμενόμενο, η Σλοβενία είναι μέσα στα φαβορί. Ακριβώς όπως αρμόζει στην ομάδα που κατέκτησε το Ευρωπαϊκό το 2017.
Στο άλλο ζευγάρι και παρ’ ότι τα παιχνίδια του συγκεκριμένου ομίλου πραγματοποιούνται στην Κολωνία, οπότε υπάρχει και η σχετική ενίσχυση από το κοινό, είχε ενδιαφέρον πόσο εύκολα η Γερμανία κατάφερε ν’ απενεργοποιήσει την επίθεση της Γαλλίας, οδηγώντας την σε 11 λάθη στο πρώτο ημίχρονο και κρατώντας τον Φουρνιέ τελείως εκτός αγώνα. Κάτι που σήμαινε πως όλα πέρασαν στον Ερτέλ, ο οποίος άλλο που δε θέλει να βάλει φωτιά σ’ ένα παιχνίδι και συγκεκριμένα στην ίδια του την ομάδα. Ο Γκομπέρ βρέθηκε σε αρκετά μέτρια επιθετική βραδιά και χωρίς τη συνήθη αμυντική κυριαρχία του χαμηλά (11 πόντοι και 12 ριμπάουντ, νούμερα που κατα βάση βελτιώθηκαν σε αγώνα που είχε ήδη κριθεί), οι Γερμανοί αντίθετα πήραν ένα πλήρως αποδοτικό παιχνίδι από τους ρολίστες Τίμαν (14π με 4/6 σουτ και 6ρ) και Γκιφάι (13π με 5/8 σουτ και 4ρ) και επικράτησαν με 63-76. Παρά τα μέτρια ποσοστά τους εντός πεδιάς και συγκεκριμένα από’ το τρίποντο (10/32 προσπάθειες και 31%), είχαν να αντιπαραβάλλουν κυριαρχία στον τομέα των ριμπάουντ και της δημιουργίας, με πολύ καίρια χτυπήματα στο τρανζίσιον πάνω στον ρυθμό που δίνουν οι Μάοντο Λο και Σρούντερ.
Αξιοσημείωτη νίκη, τουλάχιστον όσον αφορά την άνεση με την οποία ήρθε. Δε μπαίνει κάποια ιδιαίτερα μεγάλη φωτιά στον όμιλο, καθώς δύσκολα οποιαδήποτε ομάδα απ’ τη συγκεκριμένη τετράδα θα μείνει εκτός συνέχειας, και βασικά επειδή η Γερμανία είναι όντως ένα πολύ δυνατό σύνολο για τη συνέχεια, δείχνει όμως μία προβληματική εικόνα για τη Γαλλία στο ξεκίνημα, με κακό μοίρασμα ρόλων και μακριά απ’ τη συγκέντρωση που απαιτείται από τους διεκδικητές των μεταλλίων. Νάντο ντε Κολό λείπεις.
Οι Φούριας Ρόχας
Σημεία των καιρών, αλλά οι Γουίλι/Ουίλι/Βίλι και Χουάντσο Ερνανγκόμεθ είναι πράγματι πρωταγωνιστές στη φετινή βερσιόν της Ισπανίας, ως ένα αρκετά δυναμικό φρόντλαϊν δίδυμο και στις δύο πλευρές του παρκέ. Εκτός αν θέλετε να ανακυρήξουμε ως Ισπανό σταρ το τρίποντο σουτ και την ικανότητα ενός συνόλου Σκαριόλο να φτάνει σ’ αυτό (8/15 στο ημίχρονο, 15/33 συνολικά) με το οποίο δεν έχω κανένα ζήτημα.
Ο Χουάντσο πάντως είναι κάτι παραπάνω από ηθοποιός, όσο κι αν ψήθηκε το Hustle και τα social media να τον σπρώξουν ως τέτοιον, και μοιάζει περισσότερο μ’ έναν φόργουορντ που μπορεί να επηρεάσει πολλά σημεία στο παρκέ, τουλάχιστον σε αυτό το ευρωπαϊκό επίπεδο που σε στυλ θυμίζει περισσότερο Ευρωλίγκα απ’ ό,τι ΝΒΑ. 16π/6ρ/4α και 13π/7ρ/1α για τα αδέρφια Ερνανγκόμεθ, μαζί τους και ο Χάιμε Πραντίγια (10π/5ρ/2α/2κλ), ένας καθαρός παίκτης της γραμμής ψηλών με αρκετά ολντ-σκουλ παιχνίδι, εκείνο το νεαρό ταλέντο που κάποιος αντίπαλος οπαδός θα φωνάζει ‘’κοίτα ρε γαμώτο από ποιον χάνουμε τώρα’’. Η περιφέρεια δεν έχει την ποιότητα των εποχών Ρούμπιο, Σέρχι Ροντρίγκεθ, Γιουλ κτλ, ο Λορένζο Μπράουν (17π/5α) διατηρεί μία σημαντική ποιότητα και για επαρκέστερη εικόνα του ταβανιού τους, μάλλον θα χρειαστεί να δούμε όλο τον πρώτο γύρο. Στην πορεία ένα ματς μπορεί να το κερδίσει και ο βίντατζ Ρούντι Φερνάντεθ.
'’Βουλγαρία, λίγα πράγματα’’ από την άλλη πλευρά, με φωνή Αλέκου Θεοφιλόπουλου όταν έκραζε τον Αντρές Ινιέστα, ενώ στην πραγματικότητα ο τελευταίος όργωνε το γήπεδο. Ίσως να τοποθετήθηκε με μίνιμαλ διάθεση, ότι δηλαδή ο Ισπανός αρτίστας έκανε τα απολύτως απαραίτητα για να σπάει τις γραμμές του αντίπαλου πρες κι αυτό αρκούσε. Πιθανότατα βαριόταν να παρακολουθήσει το παιχνίδι, το οποίο αν θυμάμαι καλά ήταν τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου. Σε κάθε περίπτωση, EuroBasket εδώ και όντως οι Βούλγαροι έδειξαν λίγα πράγματα και μέτριο επίπεδο για τη διοργάνωση, με τον Σάσα Βεζένκοβ να ξεχωρίζει αρκετά απ’ το υπόλοιπο σύνολο, με 26 πόντους, 11 ριμπάουντ και σημαντικές ευστοχίες -αν και το παιχνίδι είχε κριθεί από νωρίς. Ίσως οι Ισπανοί δεν ήταν ο κατάλληλος αντίπαλος για πρεμιέρα, καθώς τους κέρδισαν με περίπατο και σκορ 114-87, ωστόσο η τετράδα στο γκρουπ δε μοιάζει ως ο πλέον εύκολος στόχος για τους ηττημένους.
Οργάνωση και διοργάνωση
To EuroBasket άρχισε επίσημα την 1η Σεπτέμβρη, στις δύομιση το μεσημέρι (ώρα Ελλάδος) ήταν ο πρώτος αγώνας μεταξύ Ισπανίας και Βουλγαρίας. Ωραία μέχρι εδώ; Τρεις ώρες μετά, κατα τις πέντε το απόγευμα, είχαμε προλάβει να δούμε (παραπάνω από) ένα άδειο γήπεδο που θύμιζε αγώνα Super League 2 στο ποδόσφαιρο, ένα επίσημο σάιτ που έτρεχε με το ζόρι και πιεζόταν ακόμη και να δείξει τα boxscores (ευτυχώς έστρωσε γρήγορα, γιατί ακόμη θα ακούγονταν οι κραυγές μου), ενώ η Σλοβενία του Λούκα Ντόντιτς, λίγες ώρες πριν το ξεκίνημα του αγώνα της με τη Λιθουανία, έψαχνε…το λεωφορείο της ομάδας:
Where is the team BUS, @EuroBasket @FIBA ???!!!????
— Košarkarska zveza SIovenije (@kzs_si) September 1, 2022
We must take ? for transfer to the first game of #EuroBasket ??♂️??♂️??♂️. #mojtim ???? #BringTheNoise pic.twitter.com/7i2du2TAoo
Το λεωφορείο δεν εμφανίστηκε ποτέ, τα ταξί πήραν μπρος, το τουίτερ το ίδιο και μία ακόμη διοργάνωση ξεκίνησε με τα δικά της bloopers. Αν ξέρεις να πουλάς το προϊόν, η ικανότητα δεν κρύβεται. Παρεμπιπτόντως, αντίβαρο στο -ασφαλώς σημαντικό- γεγονός της εκπροσώπησης περισσότερων χωρών στο κορυφαίο επίπεδο εθνικών ομάδων ευρωπαϊκά, έρχεται μάλλον η δομή του συγκεκριμένου τουρνουά, με τους τέσσερις ομίλους των έξι να φαντάζει μικρή υπερβολή. Πολλοί αγώνες σε σύντομο χρονικό διάστημα και κάπως ανισοβαρή γκρουπ, με τέσσερις να προκρίνονται και κατ’ επέκταση το κάθε στραβοπάτημα των μεγάλων να μη μετράει και τόσο. Ίσως μία πιο κοφτή διοργάνωση 4x4 με τρεις νοκ-άουτ γύρους (προημιτελικά, ημιτελικά, τελικός) να κέρδισε σε άμεση ανταγωνιστικότητα. Κάτι σαν το Σλοβενία-Λιθουανία, αλλά μόνιμα.
Βέβαια, έτσι όπως επιλέγει η FIBA να βάζει τα προκριματικά τα τελευταία χρόνια (με τελευταία της επιτυχία τα παράθυρα του παγκοσμίου να έρχονται ελάχιστες μέρες πριν το EuroΒasket), ίσως οδηγούσε αρκετά δυνατά μεγέθη να βρεθούν εκτός διοργάνωσης. Ένιγουεϊ, αυτό έχουμε, ιτ ιζ γουάτ ιτ ιζ.
Μικρά - Μικρά
- Βοσνία-Ουγγαρία, τα αουτσάιντερ του ζόρικου ομίλου της φωτιάς, σ’ ένα ματς εκκίνηση / ώθηση ψυχολογίας για τη συνέχεια. Νούρκιτς στους πρώτους, περιμένεις να ηγηθεί με την εμπειρία του κι εκείνος έκανε τρία φάουλ στο ημίχρονο, χαλαρός κι όμορφος. Επέστρεψε στο δεύτερο μέρος πάντως και μαζί με τον εκπληκτικό Μούσα καθάρισαν τους Ούγγρους, ειδική μνεία αξίζει όμως και στον Μίραλεμ Χαλίλοβιτς (16π/9ρ/4α) που κράτησε τη Βοσνία στο παιχνίδι μέχρι να οι δύο σταρ να δώσουν τη νίκη με 95-85.
- Μαντάρα πήγε να τα κάνει η Τουρκία απέναντι στο αξιόμαχο Μαυροβούνιο, καθώς βρέθηκε μέχρι τα τελευταία λεπτά του αγώνα πίσω στο σκορ και χρειάστηκε την κλάση των Λάρκιν και Οσμάν, το χάρισμα που δείχνει στις κρίσιμες στιγμές ο ταλαντούχος ψηλός Αλπερέν Σενγκούν, αλλά κι ένα clutch drive του Φουρκάν Κορκμάζ (ο οποίος έβαλε και το τρελόσουτό του στο φινάλε) για να φτάσει στην επικράτηση με το ζόρικο 72-68. Πολύ σημαντικός στην πορεία τους θα είναι ο Μαχμούτογλου, ο οποίος έχει την ελευθερία να λειτουργεί ως απόλυτος sharpshooter. Αρκεί να βρίσκει επαφές. Ο ίδιος σκόραρε σε 3/4 τρίποντα, τα οποία ωστόσο ήταν τα μοναδικά του σουτ στη βραδιά. Όσο περισσότερο αναγκάζεται η αντίπαλη άμυνα να τον κυνηγά στο γήπεδο, τόσο πιο επικίνδυνο θα γίνεται το σύνολο του Αταμάν.
- Συγγνώμη κιόλας, αλλά πολύ μεγάλη ανηφόρα το παιχνίδι ανάμεσα σε Γεωργία και Βέλγιο στο μεγαλύτερό του μέρος, ειδικά όταν οι δύο ομάδες σούταραν με τα καθόλου εντυπωσιακά 30 και 31% αντίστοιχα από την περιφέρεια στο πρώτο ημίχρονο, ενώ είχαν προηγηθεί τα σόου που έδωσαν οι παίκτες του ντέρμπι ανάμεσα σε Σλοβενία και Λιθουανία. Ήταν και γκαντέμηδες που έπεσαν μετά από τέτοιο ματς, όμως η προσπάθεια των Γεωργιανών να πιάσουν τους 50 πόντους μετά από τριάντα αγωνιστικά λεπτά, μάλλον ενισχύει τη θέση για υπερβολικά απλωμένο τουρνουά με τις 24 ομάδες. Αστερίσκος στην απώλεια Σενγκέλια, ελάχιστες ημέρες πριν την έναρξη του τουρνουά.
Τέλος πάντων, τουλάχιστον είχαμε δράμα. Επιστροφή από το -12 για τη Γεωργία μέσα στην Τιφλίδα, παράταση, μεγάλο σουτ του Τζόναθαν Ταμπού (14π/5ρ/2α) στο φινάλε και νίκη για το Βέλγιο. Έχει και το κακό χάος το γούστο του. Δύσκολο πάντως κάποιος απ’ τους δύο ανταγωνιστές να προχωρήσει σημαντικά.
Bonus: Εντάξει, τ’ άκουσαν για τις όποιες χοντράδες έγιναν σ’ αυτό το ξεκίνημα του EuroBasket, όμως το touch της απόσυρσης του #14 προς τιμήν του Ντιρκ Νοβίτσκι ήταν υπέροχο. Πράγματι δεν έχει νόημα (προς ώρας) κάποιος άλλος Γερμανός μπασκετμπολίστας να πάρει τον αριθμό εκείνου που άλλαξε το άθλημα στη συγκεκριμένη χώρα, αλλά και γενικότερα στην Ευρώπη. Τόσο πολύ που ο Luka Doncic, θεωρητικά χρόνια συνηθισμένος στα χνάρια του Dirk στους Mavericks, κοίταζε τη φανέλα ν’ ανεβαίνει στον ουρανό της αρένας με το σχετικό δέος. Κάθε ευκαιρία να γιορτάζουμε τον Nowitzki είναι επιθυμητή.
