Τα τελευταία χρόνια, κάθε καλοκαίρι-και όχι μόνο- το ευρωπαϊκό μπάσκετ μετράει τις «πληγές» του, εξαιτίας της αποχώρησης παιχτών για την απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Έτσι, με αφορμή τον Sasha Vezenkov ο οποίος από τη νέα σεζόν θα αγωνίζεται με τη φανέλα των Sacramento Kings, το παρόν κείμενο αφορά παίχτες οι οποίοι αποτέλεσαν μέλη της καλύτερης πεντάδας της Euroleague και την αμέσως επόμενη χρονιά βρέθηκαν στο ΝΒΑ. Για τις ανάγκες του κειμένου θα κατηγοριοποιηθούν με βάση τα πεπραγμένα τους στην αμερικανική λίγκα.

Πριν τον αγώνα μεταξύ Ολυμπιακού και Ολίμπια Μιλάνο συναντηθήκαμε με τον Λουίς Σκόλα, στο ξενοδοχείο Grand Hyatt Athens.

Ο σπουδαίος αρχηγός της εθνικής Αργεντινής και ηγέτης των Μιλανέζων κουβέντιασε μαζί μας για μισή ώρα, λες και μας ήξερε από καιρό.

Μία από τις ιστορίες που μας τράβηξαν τα φώτα την περίοδο του Μπυντομπάσκετ ήταν αυτή της εθνικής Αργεντινής και του αειθαλή Λουίς Σκόλα. Μετά από μία εξαιρετική διοργάνωση, που συνοδεύτηκε από το ασημένιο μετάλλιο και τη βράβευση του ως μέλος της καλύτερης πεντάδας, αρκετοί αναρωτιόμασταν εάν θα μπορούσε να συνεχίσει την καριέρα του το ίδιο επιτυχώς σε κάποια ομάδα της Ευρωλίγκα στην ηλικία των 39 ετών ή θα παρέμενε στο χαμηλότερου επιπέδου, Κινεζικό πρωτάθλημα. Τελικά, μετά από ορισμένα μεταγραφικά σενάρια περί ενδιαφέροντος της Ρεάλ Μαδρίτης, η «μπίλια» έκατσε στο κοσμοπολίτικο Μιλάνο και στην Αρμάνι ή Ολίμπια αν θέλετε.

69 χρόνια μετά την κατάκτηση της πρώτης θέσης στη διοργάνωση του Μπουένος Άιρες και 17 μετά τον τελικό της Ιντιανάπολις, οι Αργεντίνοι θα έχουν ξανά την ευκαιρία να κατακτήσουν την κορυφή του παγκόσμιου μπάσκετ, αφού ξεπέρασαν εύκολα το εμπόδιο της Γαλλίας με 80-66. Οι Γάλλοι μετά τη μεγάλη πρόκριση επί των Ηνωμένων Πολιτειών, «ήπιαν θάλασσα» στον ημιτελικό εναντίον των Λατίνων, χάνοντας έτσι τη χρυσή ευκαιρία να βρεθούν για πρώτη φορά σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Ισως η μεγαλύτερη "απόδοση δικαιοσύνης" που θυμάμαι ποτέ στο μπάσκετ να συνέβη την 28η Αυγούστου του 2004. Η εθνική ομάδα της Αργεντινής κέρδισε στον τελικό του Ολυμπιακού τουρνουά την Ιταλία με 84 - 69 και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο, με διαιτητή μία αλησμόνητη μορφή της ελληνικής cult σκηνής, τον Λάζαρο Βορεάδη. Ο Λάρι δεν έφταιγε σε τίποτα για όσα τράβηξαν οι λατίνοι το 2002 στην Ιντιανάπολις. Στον τελικό με τη Σερβία ήταν η σφυρίχτρα του Πιτσίλκα εκείνη που τα είχε κανει γης μαδιάμ και στέρησε από τους Αργεντίνους μοναδική ευκαιρία να ανέβουν στην κορυφή του κόσμου. Αυτό ουσιαστικά το κατάφεραν δυο χρόνια μετά στην Αθήνα, φροντίζοντας βέβαια πριν πάρουν το σκαλπ των Αμερικάνων στον ημιτελικό, να βγάλουν από τη μέση τη δική μας εθνική ομάδα. Ας είναι.