Δεν είναι μόνο οι πέντε προπονητές (Γιαννάκης, Αγγέλου, Καστρίτης, Μαρκόπουλος, Καμπερίδης) που έχουν βρεθεί στον πάγκο του Άρη από την αποχώρηση του Δημήτρη Πρίφτη κι έπειτα, που φανερώνουν πως στους Θεσσαλονικείς δεν υπάρχει σταθερότητα. Είναι κι οι δεκάδες ξένοι αθλητές που έχουν περάσει από το κλαμπ, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων απέτυχε, τόσο σε ομαδικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο, φορώντας τα κίτρινα. Ας δούμε όλες τις περιπτώσεις ξεχωριστά.
Οι τελευταίοι ξένοι του Δημήτρη Πρίφτη (2016-17)
Βίκτορ Σανικίτζε: Μεταγραφή από υψηλό ράφι για τον Άρη, με έναν παίκτη που είχε παίξει σε σημαντικές ομάδες, όπως Σιένα, Ούνιξ και Βίρτους. Ο Γεωργιανός διεθνής όμως τραυματίστηκε σοβαρά στο γόνατο, στην πρεμιέρα της σεζόν 2016-17 κόντρα στα Τρίκαλα, με αποτέλεσμα να χάσει όλη τη σεζόν. Ο Πρίφτης έχασε έναν πολύ κομβικό παίκτη προτού καλά καλά τον εντάξει στο σύνολο. Ήταν όπως αποδείχθηκε ένας career-ending τραυματισμός, αφού ο παίκτης δεν επανήλθε από τότε στα παρκέ κι έτσι η συνεργασία του με τον Άρη ολοκληρώθηκε άδοξα. Αυτή τη στιγμή είναι τεχνικός διευθυντής της ΚΑΕ, ωστόσο από ό,τι φαίνεται δύσκολα θα συνεχίσει στο πόστο.
Ουίλ Κάμινγκς: Παίκτης με ηγετικά χαρακτηριστικά που αποτέλεσε τον go-to guy του Άρη (14.5π, 36% τριπ, 3.6ρ, 3.1α σε 31 αγ.) εκείνη τη σεζόν. Εξαργύρωσε τις καλές του εμφανίσεις με μεταγραφή στην Νταρουσάφακα του Ντέιβιντ Μπλατ, με την οποία πανηγύρισε το EuroCup. Πέρσι βρέθηκε στην Όλντεμπουργκ, κάνοντας breakout year όντας MVP & All-Star της Bundesliga. Φέτος είναι βασικό πλειμέικερ στην Λοκομοτίβ Κουμπάν και γενικώς είναι από τους ελάχιστους ξένους που πέρασαν από τον Άρη την τελευταία τριετία και κατάφεραν να ανεβάσουν σημαντικά τις "μετοχές" τους.
Μάικλ Τζένκινς: Περισσότερο δυάρι παρά άσσος, ο έμπειρος Αμερικανός κλήθηκε να μπει στα "βαριά" παπούτσια του επιτυχημένου Τζερέλ Μακ Νιλ. Έχοντας πίσω του μια καριέρα επτά ετών στα ευρωπαϊκά παρκέ, ο Άρης τον απέκτησε προκειμένου να ηγηθεί στο backcourt, παρέα με τον Ουίλ Κάμινγκς. Ικανός σκόρερ και σουτέρ του 40%, όμως τρομερά ασταθής (10π, 2.2α σε 19 ματς). Σπάνια έκανε δύο "κολλητά" καλά παιχνίδια. Δεν ολοκλήρωσε τη σεζόν, καθώς τον Μάρτιο του 2017 αιφνιδιαστικά λύθηκε το συμβόλαιο του. Καιρό βέβαια υπήρχαν σενάρια που συσχέτιζαν το όνομα του με ξένους συλλόγους. Εν τέλει, μια εβδομάδα αργότερα πήγε στην Πιστόια. Εδώ και μερικές μέρες είναι παίκτης της Νίζνι Νόβγκοροντ, έχοντας στο μεσοδιάστημα περάσει από Αστάνα και Βενέτσια.
Έρικ Μπάκνερ: Σε θεωρητικό επίπεδο, επρόκειτο για μια δυνατή προσθήκη, με έναν ψηλό που επί μια διετία έκανε... ντόρο στο τουρκικό πρωτάθλημα. Στον Άρη δεν πραγματοποίησε εξίσου υψηλές πτήσεις (10 ματς στην Α1 με 6.2π, 4.9ρ, 1.2μπλ) κι έτσι τον Γενάρη του 2017 αποχώρησε, αφού η Μπουγιουκτσεκμετσέ του έδωσε "εισιτήριο" επιστροφής για την Τουρκία - και λογικά καλύτερα και πιο "σίγουρα" χρήματα. Έπαιξε ακόμη σε Μπουγιουκσεχίρ (δύο θητείες), Βιλερμπάν κι από πέρσι τον Δεκέμβριο είναι μέλος της Μονακό, έχοντας "κολλήσει" άρτια με τους "κόκκινους" του πριγκιπάτου.
Ντέβιν Μαρμπλ: Προερχόμενος από τους Ορλάντο Μάτζικ, ο δίμετρος φόργουορντ ήρθε στον Άρη μετά βαΐων και κλάδων, αλλά τελικά απογοήτευσε αγωνιστικά κι έμεινε μόνο 4 σκάρτους μήνες στο Nick Galis Hall. Το διαζύγιο μεταξύ των δύο πλευρών, μόνο βελούδινο δεν ήταν. Ο Μαρμπλ κατήγγειλε το συμβόλαιο του, καθώς "σπάστηκε" από ένα πρόστιμο που είχε επιβληθεί σε όλη την ομάδα, μετά από ένα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, ενώ "πάτησε" στην αφορμή πως υπήρχαν κι οικονομικές εκκρεμότητες απέναντι του. Αποδεσμεύθηκε κι έριξε άγκυρα για δυόμιση σεζόν στην ιταλική Τρέντο, ενώ πλέον βρίσκεται στους Santa Cruz Warriors της αναπτυξιακής λίγκας. Στην Basket League κατέγραψε 11 συμμετοχές, 6.9 πόντους (17% τρίποντο) και 3.4 ριμπάουντ.
Τάντιγια Ντραγκίτσεβιτς: Είχε έρθει άρον άρον στον Άρη τον Οκτώβριο του 2016, ως αντικαταστάτης του τραυματία Σανικίτζε. Άλλου τύπου παίκτης όμως που δεν αποδείχθηκε 100% συμβατός με το αρχικό πλάνο, καθώς ήταν επιθετικογενής παίκτης ενστίκτου σε σχέση με τον αμυντικό και πιο εγκεφαλικό "Σάνι". Δυνατός αλλά περισσότερο stretch, σε έναν Άρη που είχε μεγαλύτερη ανάγκη για παίκτες με δράση κοντά στην ρακέτα. Ωστόσο, ο παλιός παίκτης της Εφές Αναντολού, βοήθησε την ομάδα με την εμπειρία του (10.2π, 4.4ρ σε 23 ματς της Α1) κι η εν γένει παρουσία του δεν ήταν αρνητική. Πέρσι "μοίρασε" τη σεζόν του σε Τουρκία (Γεσιλιγκιρεσούν) και Ισπανία (Μπρεογκάν) κι έκτοτε βρίσκεται στην λίστα των ελεύθερων.
Τζάστιν Τζάκσον: Ο αντικαταστάτης του Μπάκνερ στην γραμμή κρούσης. Αθλητικός αλλά άτεχνος ψηλός, ο οποίος είχε περάσει κι από την Κηφισιά του Ηλία Παπαθεοδώρου, χωρίς να αγωνιστεί σε επίσημο ματς. Με τον Άρη πραγματοποίησε 13 εμφανίσεις στην Ελλάδα (4.1π, 2.3ρ), μερικές εξ' αυτών πραγματικά καλές και παραγωγικές σε πόντους/ριμπάουντ/τάπες, όμως σε γενικές γραμμές ήταν παίκτης με αρκετές αδυναμίες, ταιριαστός θα λέγαμε σε ένα πιο χαμηλό επίπεδο. Εξελίχθηκε σε γυρολόγο, μιας και τα τελευταία 2.5 χρόνια έχει περάσει από πέντε ομάδες, πέντε διαφορετικών χωρών: την Μακάμπι Κιριάτ στο Ισραήλ, την Κομάρνο από τη Σλοβακία, τους Hotshots στις Φιλιππίνες, τον ΑΠΟΕΛ στην Κύπρο και πλέον την Ατεμερόμου στην Ουγγαρία.
Τζαμόν Γκόρντον: Στις 30 Ιανουαρίου 2017, ο Άρης είχε αποκτήσει τον επί μια εξαετία Ευρωλιγκάτο άσσο με μεγάλη καριέρα σε Τουρκία κι Ελλάδα, όμως η συνεργασία των δυο πλευρών διεκόπη μόλις 37 μέρες μετά την αρχική ανακοίνωση. Ο βετεράνος γκαρντ προερχόταν από μεγάλη αποχή και δεν ήταν στην ιδανική αγωνιστική κατάσταση, με αποτέλεσμα στα 8 παιχνίδια που αγωνίστηκε, σε Ελλάδα κι Ευρώπη, να μην βοηθά ουσιαστικά τους κίτρινους. Μετά τον αποκλεισμό από την Βιλερμπάν στα νοκ άουτ του Champions League, τον Μάρτιο του ίδιου έτους, αποχώρησε κι έμεινε εκτός δράσης για καιρό. Οκτώ μήνες αργότερα, πήγε στην Πιστόια, όμως ούτε αυτή η εμπειρία κράτησε για πολύ. Πάνε πλέον δυο χρόνια από την μέρα που αποσύρθηκε οριστικά από την δράση.
Ζερμέν Τέιλορ: Τζένκινς και Γκόρντον είχαν αδειάσει θέσεις στο backcourt κι ο παίκτης που κλήθηκε (αρχικά) να συμμαζέψει το παζλ ήταν ένας άλλοτε NBAer που εκείνη την περίοδο έπαιζε στη G League. Ήρθε, είδε και... απήλθε. Ανακοινώθηκε, αλλά δεν πρόλαβε να φορέσει καν τη φανέλα σε επίσημο ματς, καθώς δύο εβδομάδες αργότερα, κόπηκε.
Αντουάν Σκοτ: Κυριολεκτικά, πέρασε και δεν ακούμπησε. Είχε έρθει την άνοιξη του 2017 για τα playoffs, τρυπώνωντας στην ομάδα από το... παράθυρο (λόγω Τέιλορ). Δεν έδειξε τίποτα το ιδιαίτερο σε 8 παιχνίδια κι αποχαιρέτησε γρήγορα. Πέρσι έπαιξε στην δεύτερη κατηγορία της Γαλλίας, στην Εβρέ, και φέτος μέχρι στιγμής δεν έχει ομάδα.
Οι τελευταίοι ξένοι της διοίκησης Λάσκαρη (2017-18)
Ντεμέτρις Μοράντ: Ένας rookie που δεν έπιασε καθόλου στον Άρη, αφού δεν έδειξε έτοιμος για αυτό το επίπεδο. Μέτρησε μόλις 115 μέρες στο Αλεξάνδρειο, με 6 ολιγόλεπτες εμφανίσεις στην Basket League στο ενεργητικό του και 2.7 πόντους, 2.3 ριμπάουντ σε αυτές. Προς το τέλος της σεζόν, είχε τεθεί σοβαρά το σενάριο επιστροφής του (!) στην ομάδα λόγω λειψανδρίας στην front line, μιας και τότε ο Άρης δεν μπορούσε να αποκτήσει παίκτες όπου το letter of clearance (μπλε κάρτα) τους βρισκόταν εκτός Ελλάδας, λόγω BAN που του είχε επιβληθεί από τη FIBA (κατάσταση που έγινε μόνιμη από τότε και μετά). Κατά τα λοιπά, βρέθηκε για ένα διάστημα στην Γερμανία, αλλά όχι την Bundesliga, και τους Artland Dragons και πλέον ανήκει στην Ζολνόκι από την Ουγγαρία.
Κουάμι Βον: Ο έμπειρος άσσος είχε αποκτηθεί από τον Άρη προκειμένου να ηγηθεί της περιφερειακής γραμμής, παρ' όλα αυτά η θητεία του διήρκησε μόνο 91 μέρες. Πρόλαβε να αγωνιστεί σε 6 ματς πρωταθλήματος (8.8π, 1.2ρ, 1α), αποδεικνύοντας φανερά πως δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει ως πλειμέικερ, όντας κυρίως "2αρι" στο μεγαλύτερο κομμάτι της καριέρας του. Μετά την αποχώρηση του, πέρασε από δυο ομάδες της Αδριατικής - Παρτίζαν και Ζαντάρ. Εδώ και μερικούς μήνες, είναι ελεύθερος, δίχως ομάδα.
Κιθ Μπένσον: Παρά την δεδομένη ποιότητα του και τις καλές εμφανίσεις, δεν στέριωσε στον Άρη, αφού βρήκε καλύτερα χρήματα στην Ιαπωνία. Παρέμεινε στην Θεσσαλονίκη για μόλις 85 μέρες, καθώς ανακοινώθηκε στις 28/9 του 2017 κι έφυγε λίγο πριν τα Χριστούγεννα του ίδιου έτους. Σε 9 εμφανίσεις στην Α1 κατέγραψε 10.3 πόντους, 5.9 ριμπάουντ και 1.3 τάπες. Πέρσι βρέθηκε στην Bundesliga με την Μπρεμερχάβεν και φέτος περνά τη σεζόν του στην Αυστραλία με τους South East Melbourne Phoenix.
Μπρεντ Πέτγουεϊ: Ο άλλοτε Ευρωλιγκάτος φόργουορντ (με Ολυμπιακό και Ντινάμο Σάσαρι) φόρεσε τα κίτρινα για 111 μέρες, τοποθετώντας κι αυτός το όνομα του στην λίστα με τους παίκτες - "ονόματα" που δεν πέτυχαν στον Άρη. Έφυγε κι εκείνος προτού καν φύγει το 2017, ταλαιπωρημένος εμφανώς από τους τραυματισμούς και με 6 άοσμες συμμετοχές των 3 πόντων, 2.7 ριμπάουντ στο "κοντέρ" του στην ελληνική λίγκα. Παρότι ήταν στα χαρτιά μια σούπερ κίνηση για τα δεδομένα εκείνου του Άρη, δεν υπήρξαν αγωνιστικά οφέλη για την ομάδα, με τον παίκτη να είναι "μια μέσα-μια έξω" σαν τους φαντάρους και να δείχνει ξεκάθαρα πως βρισκόταν κοντά στην πόρτα της απόσυρσης από το άθλημα. Πράγματι, μετά τον Άρη έπαιξε μόνο στην Σβιτάνι της Τσεχίας, για μερικούς μήνες, κι έπειτα κρέμασε τα sneakers του, μετά από 11+ χρόνια καριέρας.
Κάιλ Ουίβερ: Έμεινε στην ομάδα για 154 μέρες, από τον Αύγουστο του 2017 έως και τις πρώτες μέρες του 2018. Σε 10 παιχνίδια πρωταθλήματος είχε 4 πόντους, 3.8 ριμπάουντ και 1.6 ασίστ κατά μέσο όρο. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης τον προόριζε για βασικό, όμως ο άλλοτε NBAer αδυνατούσε να βρει ρυθμό επιθετικά και δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στον ρόλο του. Μετά τον Άρη πήγε στην γερμανική Ιένα, πέρσι έπαιξε στη Νεπτούνας, ενώ φέτος επέστρεψε στην πολωνική Τόρουν (από εκεί τον είχε φέρει ο Άρης).
Γκάρι Μπελ: Ο μοναδικός που πέρασε από τον Άρη τα τελευταία χρόνια και κατάφερε να... επιβιώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έμεινε στην ομάδα δυο γεμάτες σεζόν, συνεργαζόμενος κατά σειρά με Γιαννάκη, Αγγέλου και Καστρίτη. Μέτριος κι ασταθής παίκτης, ο οποίος ωστόσο ήταν τίμιος αγωνιστικά και έκανε μεγάλη υπομονή σε θέματα που αφορούσαν τις καθυστερήσεις πληρωμών. "Έγραψε" συνολικά 49 παιχνίδια στην Α1 και 22 στην Ευρώπη. Παραμένει free agent από το καλοκαίρι, παρά το γεγονός πως φαινομενικά θα μπορούσε να βρει μια νέα στέγη την Ελλάδα, λόγω της διετούς προϋπηρεσίας που κουβαλά στο βιογραφικό του.
Ομάρ Προύιτ: Ήρθε στον Άρη εν μέσω εορταστικής περιόδου, στις 27/12 του 2017, καθώς το κύμα αποχωρήσεων των προηγούμενων ημερών είχε αποδυναμώσει το κιτρινόμαυρο ρόστερ κι η ανάγκη για ενίσχυση ήταν μείζον ζήτημα. Έπαιξε σε 15 παιχνίδια, προσφέροντας 5.5 πόντους και 2.9 ριμπάουντ, κι επί της ουσίας ουδέποτε μπόρεσε να μπει "για τα καλά" στο κλίμα του κλαμπ. Φυσιολογικά δεν ανανέωσε με την ομάδα όταν το συμβόλαιο του έληξε, περνώντας τη περσινή χρονιά στην Βαρσοβία. Πλέον ενισχύει την τουρκική Μπαντίρμα, αποτελώντας σημείο αναφοράς στην θέση "3".
Ιβάν Μάρας: Πάτησε Θεσσαλονίκη με τον ερχομό του 2018 και βοήθησε τον Άρη (9π, 5.8ρ, 1.2 σε 16 παιχνίδια) ως το τέλος της χρονιάς. Ήταν "κολώνα" της ομάδας στο "5", έχοντας το πλεονέκτημα πως γνώριζε καλά την ελληνική λίγκα, λόγω πρότερων εμπειριών σε Δόξα Λευκάδας και Ηλυσιακό. Εξελίχθηκε σε τίμια λύση και κατάφερε να "εξαργυρώσει" το πέρασμα του από τον Άρη με ένα καλύτερο συμβόλαιο, την επόμενη χρονιά, στην δευτεραθλήτρια Πολωνίας, Οστρόβ. Φέτος είναι βασικότατη επιλογή στην Άλσταρ, στο Βέλγιο, με αρκετά εντυπωσιακή ατομική παρουσία μέχρι στιγμής.
Μπράις Ντούβιερ: Ο Αυστριακός φόργουορντ πάτησε Ελλάδα μερικές ημέρες μετά τους Προύιτ και Μάρας, προκειμένου να καλύψει κι εκείνος με τη σειρά του τα κενά που είχαν δημιουργηθεί. Πραγματοποίησε 14 εμφανίσεις, έχοντας 4.7 πόντους και 3.7 ριμπάουντ, σε ένα γενικώς αρκετά "νερόβραστο" πέρασμα από τους κίτρινους. Μετά τον Άρη πήγε στην Κιμπέ (2η κατηγορία Γαλλίας), την Οβιέδο (2η κατηγορία Ισπανίας) και πλέον παίζει στην πολωνική Νταμπρόβα Γκόρνιτσα. Ήταν εμφανώς παίκτης για χαμηλότερο επίπεδο.
Οι ξένοι του BAN (2018-19)
Μάικλ Κάιζερ: Κατώτερο των προσδοκιών αποδείχθηκε το πέρασμα του από την Θεσσαλονίκη. Ο Άρης τον πήρε από την Κύμη, όπου είχε ξεχωρίσει, ωστόσο στην Μακεδονία δεν κατάφερε να έχει το ίδιο καλή και σταθερή απόδοση. 26 παιχνίδια, 5.8 πόντοι, 3.8 ριμπάουντ ο απολογισμός του Αμερικάνου αθλητικού ψηλού, για τη σεζόν 2018-19. Έπειτα από δυόμιση χρόνια λοιπόν, σε Κύπρο κι Ελλάδα, ο 28χρονος σέντερ αποχώρησε από την Ευρώπη στο τέλος της περσινής περιόδου. Από τον Οκτώβριο μάλιστα, βρίσκεται στους Lakeland Magic της αναπτυξιακής λίγκας.
Ραμόν Χάρις: Ούτε κι ο 31χρονος φόργουορντ μπόρεσε να κάνει πέρσι την διαφορά στους κίτρινους, με 6.3 πόντους, 34% στα τρίποντα και 4.2 ριμπάουντ κατά μέσο όρο σε 25 αγώνες. Είχε αποκτηθεί από τον Κολοσσό, μετά από μια μεστή και αξιόλογη σεζόν στην Ρόδο και το Βενετόκλειο, με σκοπό να ηγηθεί στις θέσεις "3" και "4", όμως συνήθως οι πτήσεις του ήταν χαμηλές. Φέτος, ο έμπειρος παίκτης ενισχύει το Ρέθυμνο του Βαγγέλη Ζιάγκου, επιβεβαιώνοντας πάντως πως βρίσκεται σε πτωτική πορεία τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, με "φτωχή" ατομική συγκομιδή.
Γκάρι Μακ Γκι: Ο βετεράνος σέντερ ήταν μια χρήσιμη κι απαραίτητη μονάδα για τον περσινό Άρη, με 7.5 πόντους και 6.9 ριμπάουντ σε 26 εμφανίσεις, ωστόσο δεν επέστρεψε για μια δεύτερη διαδοχική χρονιά στο Παλέ ντε σπορ. Τη φετινή σεζόν βρίσκεται στην Λισαβώνα, για λογαριασμό της δευτεραθλήτριας της πορτογαλικής λίγκας, Μπενφίκα. Με τη νέα του ομάδα συμμετέχει και στο Europe Cup της FIBA, όπου έχει κάνει μερικά σπουδαία ματς.
Λάκι Τζόουνς: Η πιο "ηχηρή" - εμπορική μεταγραφή του Άρη, για το καλοκαίρι του 2018. Τόσο επειδή προερχόταν από τον αιώνιο αντίπαλο, ΠΑΟΚ, αλλά κι επειδή είναι ποιοτικός κι all around παίκτης. Με τους κίτρινους, είχε τις στιγμές του, αν κι άφησε την εντύπωση πως μπορούσε να προσφέρει σαφώς περισσότερα, εφόσον βρισκόταν σε ένα πιο υγιές αγωνιστικό πλαίσιο. Σε 26 παιχνίδια είχε 10.9 πόντους με 33% από απόσταση, 3.5 ριμπάουντ, 2.1 ασίστ. Ο 26χρονος swingman, αν κι είχε "κλείσει" για φέτος στον Πανιώνιο, αγωνίζεται στην γερμανική Μπαϊρόιτ (κι αυτή ομάδα του Europe Cup της FIBA), αφού τελικά η μετακίνηση του στους κυανέρυθρους της Νέας Σμύρνης δεν τελεσφόρησε.
Μπορίς Νταλό: Ο νεαρός Γάλλος γκαρντ βοήθησε πέρσι σε ορισμένα ματς τους κίτρινους, αλλά γενικά δεν "βγήκε" όσο θα ήθελαν. Επιθετικά δεν είχε σπουδαία ποσοστά (42% διπ, 30% τριπ, 71% βολές) κι αυτό τσαλάκωνε την κατά τα αλλά συμπαθητική (5.5π, 3.5ρ, 2.5α) εικόνα του. Το πρόσημο δεν ήταν ούτε αρνητικό, αλλά ούτε και απολύτως θετικό. Αναλογικά με την μέτρια σεζόν του στην Θεσσαλονίκη, κατάφερε να βρει "δυνατό" συμβόλαιο στην πατρίδα του, αφού από τον Ιούλιο ανήκει στην Στρασμπούρ. Παίζει μάλιστα και περίπου 20 λεπτά ανά παιχνίδι!
Η φετινή σεζόν
Κατά την μεταγραφική περίοδο πριν την έναρξη της σεζόν 2019-20, ο Άρης απέκτησε - χωρίς το BAN πάνω από το κεφάλι του - έξι ξένους παίκτες (Μιλόσεβιτς, Γκάγκιτς, Ντραγκίσεβιτς, Γκετσεβίτσιους, Μόρις, Τάλτον), με τους δύο να αποτελούν ήδη παρελθόν και να έχουν αντικατασταθεί.
Τζόρτζε Γκάγκιτς: Ο 29χρόνος σέντερ πήγε... άκλαυτος, αποχωρώντας στις 13 Νοεμβρίου από τον Άρη, ύστερα από 6 εμφανίσεις των 6.8 πόντων, 3.7 ριμπάουντ στην Α1. Παρέμεινε για 51 μέρες, έχοντας μέτρια εικόνα και χαμηλά ποσοστά (45% διπ, 62% βολές) στην επίθεση. Παρά το γεγονός πως ήταν ένας δοκιμασμένος παίκτης που είχε περάσει αρκετά χρόνια σε καλό επίπεδο (με Παρτίζαν στην Ευρωλίγκα δύο χρονιές και άλλες τόσες στο EuroCup), δεν έδωσε τα αναμενόμενα στους κίτρινους, με το ελαφρυντικό βέβαια πως ενσωματώθηκε αργά στην ομάδα. Έχει πολύ καλό όνομα στην Αδριατική κι έτσι δε δυσκολεύτηκε να βρει τη νέα του δουλειά, αυτή τη φορά στην Ιγκοκέα της Βοσνίας. Ήδη έχει παίξει 5 ματς και μετράει 12.2 πόντους, 2.2 ριμπάουντ και 1.6 ασίστ σε αυτά.
Γκάρι Τάλτον: Ακόμη μια "εγγυημένη" λύση στη φαρέτρα του Σούλη Μαρκόπουλου, που δεν προσέφερε τίποτα στον Άρη. Ο Αμερικανός πλειμέικερ, ένας "γνώστης" της Basket League με 2.5 σεζόν στις πλάτες του, είχε τις προδιαγραφές για να πετύχει, αλλά τελικά κι αυτός έφυγε... όπως ήρθε. 62 μέρες διήρκησε η θητεία του, 8 ήταν οι συμμετοχές του και 8.5 πόντοι (21% τρίποντο), 3.6 ασίστ, 2.5 ριμπάουντ η στατιστική του. Λίγα πράγματα, υπό την έννοια πως ο Άρης τον υπέγραψε για να γίνει μονάδα των 15 πόντων και των 5 ασίστ, με εντονότερη δραστηριότητα κι επίδραση σε σκορ και δημιουργία από αυτή που παρουσίασε. Ξέρουμε πως είναι δεδομένα ένας καλός παίκτης, αλλά αν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις στο φετινό Άρη που στερείται ποιότητας και βάθους, υπάρχει πρόβλημα.
Οι αντικαταστάτες τους είναι οι Τόρλιν Φιτσπάτρικ και Κεν Μπράουν, δύο παίκτες με background στο ελληνικό πρωτάθλημα. Μετά τις δύο τελευταίες προσθήκες, οι ξένοι παίκτες που έχουν περάσει από τον Άρη τις 3.5 τελευταίες σεζόν φτάνουν τον αριθμό 32. Αστάθεια λοιπόν δεν εντοπίζουμε μόνο στους προπονητές (5 διαφορετικοί από τη στιγμή που έφυγε ο Πρίφτης) ή στο διοικητικό κομμάτι που εδώ και χρόνια ταλανίζει τον οργανισμό, αλλά υπάρχει σαφέστατη και στο έμψυχο δυναμικό, το οποίο αλλάζει διαρκώς μορφή. Οι αιτίες, δεν είναι λίγες. Έλλειψη υπομονής, άστοχες και βιαστικές επιλογές, όχι ιδανικές συνθήκες για τους αθλητές ουτώς ώστε να παραμείνουν προσηλωμένοι.
Σε κάθε περίπτωση, γίνεται εύκολα αντιληπτό, πως τα σοβαρά προβλήματα του Άρη δεν επιτρέπουν στο κλαμπ να λειτουργεί υπό μια κανονικότητα, με αποτέλεσμα η τράπουλα να ανακατεύεται διαρκώς, μπας και αλλάξει λίγο η τύχη, προς το καλύτερο, όμως και πάλι. Ο Άρης βαδίζει... στην τύχη και αυτό το συμπέρασμα τα συνοψίζει όλα.
