Πριν λίγες μέρες οι Blazers ανακοίνωσαν πως ο Chauncey Billups θα είναι ο νέος προπονητής τους, ικανοποιώντας επί της ουσίας και τα “θέλω” τους αστεριού τους, του Damian Lillard. Ωστόσο το Portland έπεσε μέσα σε έναν τυφώνα κριτικής από Μέσα και απλούς φιλάθλους, εξαιτίας της εμπλοκής του Billups σε μια υπόθεση βιασμού το 1997. Και ενώ είναι σαφές πως τέτοιου είδους καταστάσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται με την δέουσα προσοχή και αυστηρότητα, η υποκρισία και η “αμνησία” που έχει παρατηρηθεί μετά την πρόσληψη του Billups είναι αξιομνημόνευτη από όλες τις πλευρές.

Οι Clippers, παρά το γεγονός πως αγωνίστηκαν χωρίς τον Kawhi Leonard και στο πέμπτο παιχνίδι της σειράς κόντρα στους Suns, κατάφεραν να μειώσουν σε 3-2 σε μια “do or die” αναμέτρηση για εκείνους. Ο Paul George ανάγκασε τον μπασκετικό κόσμο να παραμιλάει με την περίπτωσή του, για ακόμα ένα παιχνίδι, ο Ty Lue είναι απόλυτος άρχοντας στην ιστορία του ΝΒΑ, όσον αφορά τα παιχνίδια αποκλεισμού και αν ληφθεί υπόψη η προϊστορία, μπορώ να φανταστώ τον Chris Paul να ζώνεται ήδη από τα φίδια.

Οι Bucks επιστρέφουν στους τελικούς της Ανατολής έπειτα από δύο χρόνια και την ήττα τους από τους Toronto Raptors, θέλοντας να βρεθούν για πρώτη φορά σε τελικούς NBA, μετά από το μακρινό 1974. Απέναντί τους δεν θα βρεθεί κάποιο από τα υπόλοιπα μεγαθήρια της περιφέρειάς τους, αλλά οι εξαιρετικοί Hawks του Nate McMillan, οι οποίοι ψάχνουν την πρώτη τους συμμετοχή σε τελικούς μετά από 60 χρόνια και δεν έχουν να χάσουν απολύτως τίποτα.

Οι Sixers απέτυχαν να προχωρήσουν στους τελικούς της Ανατολής, υποκύπτοντας στις ορέξεις του Trae Young και της παρέας του. Λίγες ώρες μετά τη λήξη της σειράς οι ερωτήσεις στο στρατόπεδο της Philadelphia είναι συγκεκριμένες: Πρέπει να συνεχίσει ο Ben Simmons ως μέλος της ομάδας; Για πόσο ακόμα θα αντέξουν τα πόδια του Joel Embiid; Πλέον, το “process” μετά από οκτώ χρόνια έχει καταρρεύσει και οι Sixers θέλουν απαντήσεις για την επόμενη μέρα, όσο το δυνατόν συντομότερα.

Η σειρά που “μυρίζει” τελικούς περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, μπαίνει στις ζωές μας από το Σάββατο. Οι Bucks συγκρούονται με τους Nets, σε ένα match-up που δεν κρίνει σε σημαντικό βαθμό μόνο τον επόμενο πρωταθλητή, μα και την κατεύθυνση της Λίγκας τα επόμενα χρόνια συνολικότερα. Μιλάμε για δύο από τα καλύτερα offensive ratings, ωστόσο η άμυνα των Nets δεν εμπνέει εμπιστοσύνη, σε αντίθεση με εκείνη των Bucks. Το κοινό σημείο και των δύο; Αμφότερες οι ομάδες κυνηγούν την άμεση επιτυχία που δεν είναι άλλη από την κατάκτηση του δαχτυλιδιού. Ο Giannis φαίνεται “locked-in”, o Holiday μοιάζει έτοιμος να αναλάβει οποιαδήποτε αμυντική αποστολή του ανατεθεί, ενώ από την άλλη οι Big-3 των Nets θέλουν να αφήνουν πίσω τους, μετά από κάθε ματς, καμένη γη. Τα ποπ κορν ανά χείρας λοιπόν.  

Ίσως είναι πολύ νωρίς για να αναφερόμαστε στο Milwaukee και σε μια πιθανή κουλτούρα που πάει να χτίσει. Ωστόσο, είναι αρκετά ταιριαστή η στιγμή να υποστηρίξουμε κάτι τέτοιο, ειδικά από την στιγμή που κατάφεραν να ξεπεράσουν το εμπόδιο των Miami Heat και μάλιστα με τον πλέον εμφατικό τρόπο, ένα sweep.

Καθόλη τη διάρκεια της σεζόν ακούγαμε από το στρατόπεδο των Clippers πως “είναι έτοιμοι για την κορυφή της Δύσης”, πως “φέτος στα playoffs θα δείτε τον πραγματικό Paul George” και άλλες τέτοιες βαρύγδουπες δηλώσεις. Το δεύτερο κομμάτι έγινε πραγματικότητα, ως ένα βαθμό, αλλά αναμφίβολα οι Clippers φαίνεται πως δεν είναι η καλύτερη ομάδα της Δύσης.

Τον περασμένο Ιούνιο γράφαμε εδώ στο Basketball Guru για το σταυροδρόμι που είχαν μπροστά τους οι Nuggets, μετά την αλλαγή τους στο front office. Το ερώτημα ήταν αν ο μελλοντικός τους General Manager (καθώς τότε ακόμα ο Calvin Booth δεν είχε ανακοινωθεί) θα έμπαινε στο “τριπάκι” που επιτάσσει η “win now” νοοτροπία ή αν θα συνέχιζε να χτίζει βήμα-βήμα τον οργανισμό, όπως οι προκάτοχοί του.

Κάθε φορά που κάποιος θρύλος του παιχνιδιού πεθαίνει και αναλαμβάνουν κάποιοι των νεότερων γενεών να γράψουν ένα “in memoriam” υπάρχουν δύο αρνητικά: Αφενός η είδηση του θανάτου του και αφετέρου το γεγονός πως ουδείς εξ ημών των νέων έχουν δει το “τιμώμενο πρόσωπο” να παίζει μπάσκετ ζωντανά, κάτι που μας αναγκάζει να διαβάζουμε από εδώ και από εκεί για να βρούμε πληροφορίες. Στην περίπτωση του Elgin Baylor όμως, μάλλον δεν θα έπρεπε να νιώθουμε άσχημα για αυτό, καθώς ακόμα και στις ΗΠΑ, όσοι δεν πήγαιναν στο γήπεδο να τον θαυμάσουν από κοντά, δεν είχαν ιδέα περί τίνος πρόκειται. Οι τηλεοπτικές μεταδόσεις βλέπετε δεν ήταν το πιο σύνηθες πράγμα για ένα παιχνίδι μπάσκετ. Φαντάζομαι πως αν μπορούσαμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, οι καναλάρχες της εποχής θα καταλάβαιναν το μέγεθος της γκάφας που είχαν κάνει.

Τρέχουν το καλύτερο ρεκόρ στη Δύση, ο Mike Conley δείχνει να έχει βρει τα -ακραία- πατήματά του, οι σχέσεις μεταξύ Donovan Mitchell και Rudy Gobert μάλλον έχουν αποκατασταθεί και ο Quin Snyder κρατάει τη μπαγκέτα του μαέστρου με πλήρη επιτυχία. Φτάνουν όλα αυτά για να καταστήσουν τους Utah Jazz διεκδικητές του δαχτυλιδιού;