Ομολογώ πως θα ήθελα να ξεκινούσα τη σεζόν με ένα πιο “μπασκετικό” κείμενο. Ωστόσο, οι “ομορφιές” που έγιναν γνωστές από την έρημο της Arizona, όσον αφορά το τοξικό εργασιακό περιβάλλον που δημιουργούσε ο Robert Sarver εντός των οργανισμών των Suns και Mercury τα τελευταία 17 χρόνια, βάζουν το μπάσκετ σε δεύτερη μοίρα. Και ευτυχώς, καθώς εδώ μιλάμε για ένα ζήτημα που για μια ακόμα φορά θίγεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, από καποιον που διαθέτει όλα τα λεφτά του κόσμου και πιστεύει πως μπορεί να ξεφύγει από οτιδήποτε. Για να σας υπενθυμίσω περί τίνος πρόκειται, σας παραπέμπω στο περσινό κείμενο του Νίκου εδώ στο Basketball Guru, όταν και έγινε γνωστό πως ο Robert Sarver χρησιμοποιούσε, κατά συρροή, ρατσιστικούς και σεξιστικούς χαρακτηρισμούς προς τους υπαλλήλους του. Οι κατηγορίες αυτές ανάγκασαν τη Λίγκα να αναλάβει δράση προσλαμβάνοντας μια νομική φίρμα της Νέας Υόρκης (Wachtell, Lipton, Rosen & Katz) για να διενεργήσει μια έρευνα σε βάθος ως προς τις κατηγορίες αυτές.
Στις 43 σελίδες της έκθεσης της εταιρίας, οι μαρτυρίες είναι ανατριχιαστικές. Ο Sarver αναφερόταν στους αφροαμερικανούς υπαλλήλους του με τη γνωστή “n-word”, ενώ προς τις γυναίκες γινόταν λίγο πιο… “ευρυματικός”. Συγκεκριμένα ρώτησε σε μία υπάλληλο αν έκανε αναβάθμιση στην περιοχή τους στήθους της, ενώ σε μια περίπτωση μητέρας είπε πως δεν θα μπορούσε να κάνει τη δουλειά της όπως πριν και πως η θέση της είναι στο σπίτι πια. Παράλληλα, είχε “αστεία” και για συντρόφους παικτών του, λέγοντας μάλιστα στο περιβάλλον του πως η μία θα πρέπει να κάνει καταπληκτικό στοματικό έρωτα. Ωστόσο, όντας δικηγόροι αυτοί που συνέταξαν την εν λόγω έκθεση, απεφάνθησαν πως δεν μπορούν να αποδείξουν 100% την ενοχή του Sarver. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο νυν ιδιοκτήτης των Suns και Mercury κρίθηκε ένοχος από τη Λίγκα. Και ενώ άπαντες περιμέναμε μια ποινή που θα ήταν αντάξια των όσων είπε και έκανε, αντ’ αυτού ήρθε ένα αποτέλεσμα που μπορεί να συγκριθεί αναλογικά με ένα χτύπημα ενός χάρακα σε ανοιχτή παλάμη: Ένας χρόνος αποκλεισμός από τα κοινά των Suns και πρόστιμο $10 εκατομμύρια.
Εκεί ακριβώς άρχισαν τα όργανα -και ευτυχώς-, με δύο από τις πιο εμβληματικές μορφές του σύγχρονου NBA να παίρνουν θέση ανοιχτά για την ποινή αυτή. LeBron James και Chris Paul εξέφρασαν την άποψη πως όχι μόνο δεν είναι αρκετή η ποινή προς τον Sarver, αλλά και άνθρωποι σαν και αυτόν δεν έχουν καμία θέση στη Λίγκα.
Read through the Sarver stories a few times now. I gotta be honest…Our league definitely got this wrong. I don’t need to explain why. Y’all read the stories and decide for yourself. I said it before and I’m gonna say it again, there is no place in this league for that kind of
— LeBron James (@KingJames) September 14, 2022
a
Like many others, I reviewed the report. I was and am horrified and disappointed by what I read. This conduct especially towards women is unacceptable and must never be repeated.
— Chris Paul (@CP3) September 15, 2022
Είναι σαφές πως όταν παίκτες σαν αυτούς τους δύο, με τον LeBron να είναι ο LeBron και με τον CP3 να είναι ο πρώην πρόεδρος της Ένωσης Παικτών του NBA, αλλά και ο star της ομάδας των Suns, να παίρνουν σαφή θέση στο θέμα αυτό, τότε το ζήτημα αναδεικνύεται πολύ περισσότερο και -όπως αποδείχτηκε- η πίεση είναι πολύ μεγαλύτερη. Κάνοντας ένα βήμα προς τα πίσω, πολλοί ήταν εκείνοι που με αφορμή την υπόθεση του Sarver θυμήθηκαν εκείνη του Donald Sterling, του πρώην ιδιοκτήτη των Clippers, θεωρώντας δεδομένο πως το NBA θα πάρει την ομάδα των Suns από τα χέρια του Sarver. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, υπήρχε μια σημαντική διαφορά, σύμφωνα με τους δικηγόρους: Ο Sterling πιάστηκε σε ηχητικό αρχείο να λέει την “n-word” στη γυναίκα του. Η απόφαση των υπόλοιπων 29 ιδιοκτητών να ψηφίσουν υπέρ στο να χάσει τους Clippers o Sterling, ήταν μονόδρομος. Ωστόσο, στην περίπτωση του Sarver δεν υπήρχε αυτό το αδιάσειστο στοιχείο, που θα ανάγκαζε το 75% των ιδιοκτητών (αυτό είναι το απαιτούμενο ποσοστό για να χάσει κάποιος ιδιοκτήτης την ομάδα του) να ψηφίσουν εναντίον του.
Τώρα, βέβαια, πως όλες αυτές οι μαρτυρίες οι οποίες βγήκαν στο φως δεν αποτελούν αδιάσειστο στοιχείο, είναι κάτι που δεν καταλαβαίνω. Σε μια υπεραπλούστευση της κατάστασης και κοινής λογικής (ή και συνομωσίας αν προτιμάτε), ίσως και οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες να μην θέλουν να αποκαλυφθούν τυχόν σκελέτοι στις ντουλάπες τους. Για αυτό και ίσως το τελευταίο χτύπημα να ήταν η πρόταση-πρόκληση του Draymond Green μέσα από το podcast του “ψηφίστε όπως και να έχει να δούμε τι θα ψηφίσετε και ποιοι”. Πιάνοντας, λοιπόν, και πάλι το θέμα της ποινής που αναφέρθηκε πιο πάνω, όλοι περίμεναν με αγωνία τη συνέντευξη Τύπου του Adam Silver. Ενός Silver που επί εποχής του το NBA έχει επιδείξει ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο, σε σχέση με τον προκάτοχό του David Stern. Η Λίγκα είναι πιο ευαισθητοποιημένη από ποτέ σε κοινωνικά ζητήματα, ενώ οι παίκτες δεν φοβούνται να πουν τη γνώμη τους, είτε σε τηλεοπτικές συνετεύξεις, είτε μέσω των social media. Μέσα σε αυτό το κλίμα λοιπόν, που έχει δημιουργήσει ο ίδιος ο Silver, η συνέντευξη τύπου για το θέμα του Sarver άφησε μια περίεργη γεύση, καθώς ο ίδιος έβγαλε προς το έξω τη νομική φύση του (δικηγόρος είναι ο άνθρωπος, άλλωστε) και επί της ουσίας απέφευγε να απαντήσει σε ερωτήσεις δημοσιογράφων.
Η πιο χαρακητριστική στιγμή της συνέντευξης Τύπου είναι όταν ο Tim Bontemps του ESPN ρωτάει τον Silver αν συμφωνεί με το αποτέλεσμα της έκθεσης, ότι δηλαδή δεν μπορεί να αποδειχθεί 100% η ενοχή του Sarver, με τον κομισάριο να απαντά με poker face πως “πρέπει να αποδεχθώ το αποτέλεσμα που συνέταξε η φίρμα”. Fast forward λίγες μέρες μετά και εν μέσω θύελλας από τον κόσμο του NBA -και όχι μόνο- ο Sarver ανακοινώνει πως προτίθεται να πουλήσει τους δύο οργανισμούς που είναι ιδιοκτήτης, εν μέσω πανηγυρισμών από αρκετούς παίκτες. Αυτό άλλωστε ήταν και το σωστό από κάθε άποψη. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί δικαιοσύνη. Σε μια υπόθεση που χρειάζονται 17 χρόνια για να αποκαλυφθεί το μέγεθος και ο αριθμός των παρενοχλήσεων από τη μία πλευρά προς τις άλλες, δικαιοσύνη δεν είναι απλά να πουλήσει κάποιος την ιδιοκτησία του και να φύγει ήσυχα εν μέσω της νύχτας (και όπως όλα δείχνουν πλουσιότερος κατά κάποια δισ. δολάρια), γιατί αυτό ακριβώς θα συμβεί. Ωστόσο, είναι σαφές πως όσο νομικό πάτημα και αν είχαν οι εργαζόμενοι που υπέστησαν αυτή τη συμπεριφορά, ακόμα πιο σαφές είναι ότι αν επέλεγαν να ακολουθήσουν το δρόμο των δικαστηρίων για να αποζημιωθούν, είναι πιθανό πως αυτά που θα ξόδευαν θα ήταν περισσότερα από αυτά που θα έπαιρναν. Υπό τον φόβο λοιπόν, μακροχρόνιων δικών και δυσβάσταχτων εξόδων, πολλοί επέλεξαν να μην κυνηγήσουν τίποτα. Η έρευνα του ESPN από την πένα του Baxter Holmes, ήταν εκείνη που άνοιξε το δρόμο για να φανεί στον έξω κόσμο το ρατσιστικό και μισογυνιστικό πρόσωπο του Sarver και αναμφίβολα είναι σημείο αναφοράς για το εστί ερευνητική δημοσιογραφία. Ο συνδυασμός όλων αυτών των παραμέτρων ήταν αυτός που εξαναγκάζει τον Sarver να αποχωρήσει από την ιδιοκτησία των οργανισμών του Phoenix. Αυτό και το γεγονός πως με τις αποκαλύψεις για τη συμπεριφορά του, όλοι οι χορηγοί της ομάδας απείλησαν πως θα αποχωρήσουν (με πρώτη την PayPal που είναι χορηγός στη φανέλα της ομάδας).
Υπό την απειλή απώλειας χρημάτων, όλοι υποκύπτουν στις πιέσεις. Ο Sarver δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτό και θα καρπωθεί πολλά χρήματα από την πώληση αυτή, καθώς μόνο η αξία των Suns εκτιμάται στα $1,8 δισ., με τον Bill Simmons του The Ringer να προβλέπει πως το συνολικό τίμημα, για την πώληση των δύo franchises θα ανέλθει στα $4,4 δισ. συνολικά. Καλά λοιπόν τα όσα γράφονται και λέγονται περί αποχώρησης του Sarver και περί εξυγίανσης της Λίγκας, ωστόσο το αποτέλεσμα παραμένει ίδιο: ο πλούσιος θα γίνει ακόμα πιο πλούσιος και θα φύγει ήσυχος στο σπίτι του. Κάτι που δεν ισχύει για τα πολλά θύματα των συμπεριφορών του. Και ναι μεν φεύγει από το NBA, αλλά φεύγει οικιοθελώς. Για να μην παρεξηγθώ, ο ρόλος της Λίγκας σε αυτό είναι καίριος. Το NBA διέταξε έρευνα για τα όσα συνέβαιναν στο Phoenix τα τελευταία 17 χρόνια και αυτό από μόνο του είναι ένα ακόμα παράσημο στη στολή του κομισάριου. Στο τέλος της ημέρας, όμως, όσο κι αν ο Silver ήθελε να πετάξει με τις κλωτσιές τον Sarver από τη Λίγκα και να του πάρει την ομάδα, η πραγματικότητα είναι πως ο εκάστοτε κομισάριος είναι δεμένος από τα bylaws της Λίγκας, τα οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων έχουν φτιαχτεί για να προστατεύουν τους ιδιοκτήτες. Άλλωστε, δικός τους εκπρόσωπος/υπάλληλος είναι και αυτός. Για αυτό και κάθε φορά που αναδύεται ένα τέτοιο ζήτημα, οι υπόλοιποι 28, 29 ή όσοι τέλος πάντων, δεν θέλουν να διώξουν τον 30ό, ακριβώς για να μην τεθεί στην πράξη ένα δεδικασμένο που ίσως “κάψει” και τους ίδιους στο μέλλον.
Επιπλέον, ουδείς μπορείς να αμφισβητήσει τη θέση των παικτών σε όλο αυτό. Το να υπάρχουν προσωπικότητες σαν τον LeBron, τον Paul και τον Draymond Green να καλούν σε αποχώρηση του Sarver είναι σημαντικό και αναμφίβολα ανεβάζει την πίεση προς τον εκάστοτε Sarver. Θέλω να σκέφτομαι πως το ίδιο θα έπρατταν και οι παίκτες των Suns, καθώς πλησίαζουμε στη Media Day των ομάδων. Ή οι εναπομείναντες free agents να προχωρούσαν σε μια κίνηση τύπου πως όσο ο Sarver παραμένει στους Suns δεν θα πήγαιναν να αγωνιστούν ποτέ στο Phoenix. Το ζήτημα ωστόσο είναι η επόμενη μέρα. Ναι μεν οι Sterling και Sarver αυτού του κόσμου αποτελούν παρελθόν από τα κοινά της Λίγκας, αλλά το ίδιο το NBA είναι έτοιμο να προστατευτεί και να προστατεύσει τους εργαζόμενους των ομάδων από τον επόμενο Sarver; Ο ίδιος ο Silver στην συνέντευξη Τύπου που έδωσε μετά τη δημοσίευση της έκθεσης για τον Sarver είπε ξεκάθαρα πως οι ιδιοκτήτες μπορούν να τιμωρηθούν αλλά δεν μπορούν να “απολυθούν” επί τόπου, σε σχέση με κάποιον υπάλληλο.
Το NBA, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, είναι μια Λίγκα που θέλει να πρεσβεύει προς τα έξω την ισότητα και πως δεν υπάρχουν διακρίσεις. Και είμαι σίγουρος πως ο Silver αγωνίζεται καθημερινά για αυτά. Στην πράξη όμως, όπως φάνηκε σε ακόμα μια περίπτωση, αυτά δεν ισχύουν. Και αν το ίδιο το NBA δεν προχωρήσει σε αλλαγές των εσωτερικών κανονισμών που επί της ουσίας όχι απλά θα τιμωρεί τους ιδιοκτήτες αλλά θα έχει τη δύναμη να τους αποβάλει από τη Λίγκα εφ όρου ζωής τότε οι καταστάσεις αυτές θα διαιωνίζονται. Το ιδανικό φυσικά θα είναι να μπορεί η Λίγκα να παίρνει την ομάδα από τα χέρια ενός ιδιοκτήτη, αλλά αυτό είναι τόσο εφικτό όσο εγώ να πιάσω το τζόκερ. Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα της υπόθεσης του Sarver είναι σαφώς καλοδεχούμενο από όλους και είναι ένας καλός λόγος για πρόσκαιρους πανηγυρισμούς. Ωστόσο, με τα ως τώρα δεδομένα αποτελεί μια περιστασιακή νίκη. Όχι Δικαιοσύνη.
