Οι διεκδικητές των θέσεων 3-4

Εάν θεωρήσουμε πως οι δύο αιώνιοι της Αττικής θα παραμείνουν πιστοί στην παράδοση που εδώ κι αρκετά διαδοχικά χρόνια λέει πως μοιράζονται τις πρώτες δύο θέσεις της regular season, τότε μένει να ψάξουμε ποιοι θα τους ακολουθήσουν στις θέσεις 3 και 4. Στην παρούσα φάση, το Περιστέρι βρίσκεται τρίτο με ρεκόρ 8-1, ενώ η ΑΕΚ λίγο παρακάτω με 7 νίκες και 2 ήττες. Ο σύλλογος από τα δυτικά προάστια της Αττικής διανύει μια θαυμάσια σεζόν, όντας η ομάδα - έκπληξη της φετινής Basket League. Υπό τις οδηγίες του Αργύρη Πεδουλάκη που έχει επανέλθει εμφατικά στο προσκήνιο, μετρά μόλις μια ήττα - κι αυτή έπειτα από αρκετό ιδρώτα, στο ΟΑΚΑ από τον Παναθηναϊκό. Από εκεί και πέρα, έχει να επιδείξει τρομερή αποτελεσματικότητα, μαζεύοντας το ένα φύλλο μετά το άλλο, τόσο στο κλειστό του Περιστερίου, όσο και μακριά από αυτό και μάλιστα σε δυνατές έδρες όπως είναι του Άρη ή του Προμηθέα.

Παίζει σε γενικές γραμμές πειθαρχημένο μπάσκετ, βασίζεται στην αμυντική του συνοχή κι έχει στη σύνθεση του έναν παίκτη ικανό να κάνει την διαφορά - τον Ράιαν Χάροου, που είναι ο τρίτος σκόρερ της λίγκας με 16.6 πόντους και 5 ασίστ κατά μέσο όρο. Σίγουρα κάποια στιγμή όσο προχωρούμε βαθύτερα στη σεζόν πρέπει να περιμένουμε μια "κοιλιά" από τη νεοφώτιστη ομάδα, ωστόσο έχει το μεγάλο αβαντάζ πως σε σχέση με τους άλλους διεκδικητές της τετράδας, δεν έχει υποχρεώσεις στην Ευρώπη. Σε κάθε περίπτωση, το Περιστέρι ήδη έχει κερδίσει τις εντυπώσεις στην λίγκα και η λογική λέει πως αν δεν γυρίσει ο κόσμος τούμπα και διατηρήσει την σταθερά καλή εικόνα του, όχι μόνο θα βρεθεί στα playoffs, αλλά θα διεκδικήσει κι ένα πολύ καλό πλασάρισμα.

Από την άλλη, η ΑΕΚ του Λούκα Μπάνκι μετρά πέντε σερί νίκες και στο τελευταίο χρονικά εντός έδρας παιχνίδι της, κόντρα στο Λαύριο, έπαιξε όμορφο μπάσκετ, κέρδισε με άνεση κι επιβεβαίωσε πως βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση. Μετά το διπλό στην Ιερουσαλήμ, αλλά και την συνολικότερη ευρωπαϊκή της παρουσία που μέχρι στιγμής παίρνει πολύ υψηλό βαθμό, οι κιτρινόμαυροι καλούνται να διαχειριστούν και το έτερο μεγάλο "καρπούζι" των υποχρεώσεων τους που λέγεται ελληνικό πρωτάθλημα. Πέρσι, μπορεί να πήραν το Champions League και του Κύπελλο, όμως στα playoffs της Α1 ήρθαν αντιμέτωποι με ψυχολογικό και αγωνιστικό "άδειασμα" κι έμειναν εκτός από τον ΠΑΟΚ στα προημιτελικά, κάτι που δε θα ήθελαν να επαναληφθεί. Η ΑΕΚ είναι ένας φιλόδοξος σύλλογος κι είναι λογικό πως οι απαιτήσεις παραμένουν υψηλές. Ο γρήγορος αποκλεισμός από το Κύπελλο στις αρχές Νοεμβρίου, αναγκάζει τον οργανισμό να ρίξει από νωρίς όλο το βάρος στο πρωτάθλημα, όσον αφορά τις εγχώριες διοργανώσεις. Ο Ιταλός κόουτς, παρότι βλέπει συχνά πυκνά παίκτες του να ταλαιπωρούνται από τραυματισμούς, έχει ανοίξει το ροτέισον δίνοντας συνεχώς ευκαιρίες στους νεαρούς παίκτες του ρόστερ του, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα αφενός να βελτιώνει τα σημαντικά πρότζεκτ της ομάδας, αφετέρου να διατηρεί φρέσκους τους βασικούς.

Η ΑΕΚ είναι η 5η καλύτερη επίθεση της λίγκας (78.2π) αλλά κι η 4η άμυνα με το χαμηλότερο παθητικό (69.7π) κι αν εξαιρέσει κανείς τις πρόωρες ήττες τις στη σεζόν, σε Περιστέρι (πρεμιέρα) και Πάτρα (4η αγ.), σε όλα τα υπόλοιπα της παιχνίδια επιβεβαίωσε τον τίτλο του φαβορί που την συνόδευε. Ωστόσο, η "Βασίλισσα" μέχρι την λήξη του α' γύρου έχει να παίξει σε ΟΑΚΑ και ΣΕΦ, δύο ντέρμπι στα οποία καλείται να παραμείνει συνεπείς στο ανταγωνιστικό πρόσωπο που έδειξε σε αρκετές περιπτώσεις πέρσι απέναντι στους "αιωνίους". Μπορεί να υπάρχουν ξεκάθαρα φαβορί για τη νίκη, όμως η προσέγγιση της ΑΕΚ σε δύο τόσο απαιτητικά παιχνίδια θα έχει μεγάλη σημασία σχετικά με το ποια είναι τέλος πάντων η πραγματική δυναμική της φέτος. Όπως έχουμε επισημάνει και κατά το παρελθόν, η φετινή σεζόν της ΑΕΚ έχει αρκετό "ψωμί" για μια σειρά από λόγους (π.χ. η παρουσία του Μπάνκι, ανάδειξη νεαρών παικτών, πόσο θα βελτιωθεί η ομάδα σε σχέση με πέρσι που πήρε δύο τρόπαια, αν όντως φέτος μπορεί να "κοντράρει" τους αιωνίους) κι είναι βέβαιο πως οι κιτρινόμαυροι έχουν τόσο την ποιότητα, αλλά και το βάθος στο ρόστερ τους, για την κατάληψη της τρίτης θέσης. Από εκεί και πέρα, τα playoffs είναι μια εντελώς διαφορετική διαδικασία, πολύ μακρινή από το σήμερα. Ποιο είναι το μεγάλο αβαντάζ της ΑΕΚ; Εύκολη απάντηση. Η ηρεμία. Μέχρι στιγμής, τα συνεχόμενα νικηφόρα αποτελέσματα σε Ελλάδα κι Ευρώπη έχουν διώξει τις πρόωρες μουρμούρες κι η ΑΕΚ έχει την πολυτέλεια να δουλευεί υπό ήσυχες συνθήκες κι όχι με τόσο μεγάλη πίεση.

Υπάρχουν, όμως, ακόμη δύο ομάδες που μπορούν να κυνηγήσουν με αξιώσεις τις θέσεις 3-4. Φυσικά, πρόκειται για τον Προμηθεά και τον ΠΑΟΚ. Αμφότεροι μπορεί να έχουν μείνει πίσω βαθμολογικά (6-3 η ομάδα της Πάτρας, 5-4 οι Θεσσαλονικείς), ωστόσο καθοδηγούνται από έμπειρες μονάδες που το ατομικό τους ταλέντο μπορεί να φανεί αρκετό για να "ξεκλειδώσουν" δύσκολα παιχνίδια κόντρα στους λεγόμενους "μικρούς". Κι οι δύο "πληγώθηκαν" στην Λήμνο, ενώ ο ΠΑΟΚ "πληρώνει" και την ήττα του στον Χολαργό. Οι συγκεκριμένες ομάδες κατατάσσονται μαζί, όχι μόνο διότι σχεδόν συμβαδίζουν στον πίνακα, αλλά κι επειδή πέρσι αποτέλεσαν το ζευγάρι των μικρών τελικών, με περίπου κοινή πορεία στο φινάλε της περιόδου. Μπορεί να έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους, αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την δυναμική που βγάζουν όταν παίζουν εντός έδρας. Αυτή μπορεί να τους εγγυηθεί αρκετά ροζ φύλλα στη συνέχεια του πρωταθλήματος που θα τους κρατήσουν κοντά στη ζώνη του πλεονεκτήματος. Η λογική, πάντως, λέει πως θα προκριθούν από τον όμιλο του BCL, κάτι που σημαίνει πως κάποια σκαμπανεβάσματα θα συνεχίσουν να τα έχουν, αφού οι ευρωπαϊκές υποχρεώσεις τους θα κρατήσουν για αρκετούς ακόμη μήνες. Η αντοχή των ρόστερ τους θα συνεχίσει να δοκιμάζεται.

Στον προθάλαμο της οκτάδας

Ήφαιστος και Χολαργός έχουν καταλάβει τις θέσεις 7-8 με το ρεκόρ τους να είναι κοινό στο 4-5. Πρόκειται για δύο πολύ ενδιαφέρουσες ομάδες, των οποίων το πρεστίζ ανεβάζει η παρουσία των Μανωλόπουλου και Λυκογιάννη, αντίστοιχα, δηλαδή δύο εκ των καλύτερων προπονητών της λίγκας. Η ομάδα της Λήμνου έχει μαζέψει ένα σωρό ξένους - γνώστες της Α1, που ξεχώρισαν στο περσινό πρωτάθλημα (Μπρέιζελτον από Πανιώνιο, Γκότσερ από Κόροιβο, Ουίγκινς από Λαύριο, Έβανς από Προμηθέα) ενώ κι οι "νέοι" που έφερε (Φρειμάνις και Σμιθ) έχουν πολύ θετική παρουσία. Ο Ήφαιστος έχει ισχυρή έδρα (4 νίκες σε ισάριθμα ματς) που σε όλα τα παιχνίδια ήταν sold out από τον κόσμο του νησιού που δείχνει να διψά για μπάσκετ, "αγκαλιάζοντας" το νέο αυτό εγχείρημα. Γενικώς, η αύρα που βγάζει αυτή η ομάδα είναι πολύ ευχάριστη κι ήδη φαίνεται να κερδίζει αρκετές "συμπάθειες". Όσο εκμεταλλεύεται την έδρα, θα παραμένει σε πλεονεκτική θέση για να "κόψει" στο τέλος ένας εισιτήριο για τα playoffs. Εφόσον αυτό συμβεί τελικά, θα πρόκειται για μια σπουδαία επιτυχία, αν κι υπάρχει ακόμη αρκετός δρόμος.

Ο Χολαργός του "αναγεννημένου" Βλάντο Γιάνκοβιτς (12π, 6.1ρ, 1.9α) ήταν η ομάδα που κέρδισε την τελευταία αγωνιστική τον Ήφαιστο και χάρη σε αυτό το αποτέλεσμα, την έπιασε στην βαθμολογία. Γενικώς, η ομάδα του κόουτς Λυκογιάννη είναι αρκετά στιβαρή και έχει κοινά στοιχεία με παλαιότερες ομάδες του 49χρονου προπονητή στον Κολοσσό. Έχει υλικό που βλέποντας το με μια γρήγορη ματιά, θαρρείς πως δύσκολα θα κινδυνέψει. Αντίθετα, το ταβάνι της οριοθετείται μάλλον λίγο ψηλότερα. Είναι ικανό να την βάλει στα playoffs; Ίσως. Λένε πως για αυτές τις ομάδες, βασική προτεραιότητα (πρέπει να) είναι να μη γίνουν... ασανσέρ. Εάν λοιπόν θεωρήσουμε πως ο Χολαργός θέλει να εδραιωθεί στην Basket League, τότε ήδη έχει αρκετά καλές πιθανότητες για να είναι και του χρόνου κομμάτι της. Αξίζει να προσέξετε τους Γιαβόντε Χόκινς και Ζερμέν Λοβ, δύο παίκτες του backcourt που μέχρι στιγμής είναι πολύ σημαντικοί στο πλάνο της ομάδας. Ο Χολαργός πήρε και τον Γκάρι Τάλτον για έξτρα βάθος στην περιφέρεια, έχει "κανονικό" πεντάρι (Αγκμπελέζε) και τεσσάρι - εγγύηση (Φιτσπάτρικ) και οι οιωνοί είναι ενθαρρυντικοί για το υπόλοιπο της σεζόν του.

Λαύριο και Πανιώνιος βρίσκονται εκτός οκτάδας (με ρεκόρ 3-6), αλλά δεν παύουν να είναι κοντά σε αυτήν. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο ζευγάρι ομάδων, καθώς αφενός δεν απέχουν πολύ από τα playoffs, αφετέρου δεν μπορούν να θεωρούν κι εξασφαλισμένη την παραμονή τους. Είναι υπερβολικά νωρίς άλλωστε. Οι κυανέρυθροι είναι σε πολύ καλό φεγγάρι, παρότι έχασαν από το Περιστέρι. Πάλεψαν μέχρι τέλους κι αν είχαν κάποιες καλύτερες επιλογές σε κρίσιμα σημεία, θα μπορούσαν να είχαν πάρει σπουδαίο ροζ φύλλο. Όπως είχαμε γράψει και πριν από μερικές μέρες, ο Πανιώνιος επιχειρεί "επανεκκίνηση", με ανανεωμένο υλικό (προσθήκες Ντόρσεϊ, Παπαντωνίου, Όστιν) και τον Οικονόμου στον πάγκο. Ήδη υπάρχουν κάποια καλά δείγματα γραφής που δε θυμίζουν σε τίποτα την προβληματική εικόνα των πρώτων 3-4 εβδομάδων. Προσοχή, ο Πανιώνιος ούτε σώθηκε έτσι ξαφνικά, ούτε έγινε ομαδάρα. Απλώς έβαλε περισσότερη "λογική", τόσο στο παιχνίδι του, όσο και στη στελέχωση του ρόστερ του. Οι αλλαγές αυτές αναμενόμενα δημιούργησαν μια πιο "κανονική" εικόνα που συμβαδίζει με τα "πρέπει" της κατηγορίας. Τα προβλήματα δεν έχουν λυθεί ολοκληρωτικά, αλλά σίγουρα ο Πανιώνιος είναι σε καλύτερο mood, λίγο προτού μπει σε ένα πρόγραμμα - φωτιά με τους ευρωπαίους - ΠΑΟΚ (εντός), ΑΕΚ (εκτός) και Προμηθέα (εντός).

Όσον αφορά το Λαύριο, αυτό δεν έχει πολλά κοινά σε σχέση με πέρσι. Η ομάδα έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Και σε πρόσωπα, αλλά και σε δυναμική. Είναι σίγουρα πιο κάτω. Τελευταία έχει τρεις διαδοχικές ήττες κι έχασε έδαφος, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει πολλά παραπάνω από μια τιμητική ήττα απέναντι σε πιο ισχυρές ομάδες όπως είναι το Περιστέρι, ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ. Αυτή είναι κι η μεγάλη διαφορά του Λαυρίου σε σχέση με πέρσι: μπορούσε να είναι ανταγωνιστικό απέναντι στους μεγάλους της λίγκας και να φεύγει από τα παιχνίδια κερδίζοντας εντυπώσεις. Φέτος, μοιάζει να έχει κατέβει ένα "σκαλοπάτι", αφού οι πραγματικές του δυνατότητες δείχνουν να περιορίζονται στο να κοντράρει (και να κερδίζει) ομάδες του δικού του βεληνεκούς. Τέλος πάντων, το Λαύριο μπορεί να μην είναι η σταθερότερη ομάδα της λίγκας, όμως σίγουρα είναι επικίνδυνη και δεν πρέπει να την ξεγράφουμε.

Άρης: Αγγέλου out, Καστρίτης in