Πρώτη πεντάδα.
Guard 1: Mάλκολμ Ντιλέινι. O ηγέτης της Λοκομοτίβ Κουμπάν πέτυχε πρώτα απ'ολα να εξελίξει τον ίδιο του τον εαυτό, άσχετα αν πάντα είχε οργανωτικές και αμυντικές ικανότητες. Ξεκίνησε τη σεζόν ως ο απόλυτος εκφραστής των επιθέσεων και σκοράροντας πολύ, και καθώς ο Ράντολφ μπήκε δυναμικά στο rotation έκανε μισό βήμα πιο πίσω, για να αναλάβει τον ρόλο του καθοδηγητή. Ο Ντιλέινι ήταν μονίμως επιθετική απειλή, απλά (και ειδικά στη σειρά με τη Μπαρτσελόνα) διέγνωσε ακόμη καλύτερα τους τρόπους με τους οποίους η παρουσία του ήταν ωφέλιμη. Απέναντι στους Καταλανούς δεν έκανε ποτέ το μεγάλο μπαμ, αλλά ηταν διαρκώς "μέσα σε όλα". Μόνο του εμφανές μειονέκτημα τα τελειώματα μετά από drive σε κίνηση, με το τζαμπ σουτ πάνω από τα χέρια των αντιπάλων να παραμένει τρομερά δύσκολο να μαρκαριστεί. Νούμερα: 15,8 πόντοι, 5,7 ασίστ, 1,41 πόντοι/κατοχή σε clutch καταστάσεις στο τοπ-16, 6,4 κερδισμένα φάουλ/αγώνα.
Guard 2: Νάντο Ντε Κολό. Σε διαφορετικό ρόλο από πέρυσι, ο Γάλλος μοίρασε τα λεπτά του μεταξύ off guard και πλέι μέικερ, ξεκινώντας συχνότατα στη βασική πεντάδα χωρίς την παρουσία του Τεόντοσιτς. Ετσι εξηγείται και το ότι μοίρασε πολύ περισσότερες ασίστ από ο,τι πέρυσι, διευρύνοντας κατά πολύ τα καθήκοντα του και την επιρροή του στο παιχνίδι των Ρώσων. Εντυπωσιακά καλός στην εκτέλεση πίσω από σκριν, σούταρε στο τοπ-16 με αμίμητα ποσοστά από τρίποντο και βολές. Πιθανώς ο πιο επικίνδυνος εκτελεστικά περιφερειακός όλης της διοργάνωσης και επιπλέον απόλυτα οξυδερκής στις τοποθετήσεις του κοντά στο καλάθι. Από τους καλύτερους ριμπάουντερ για τη θέση που αγωνίζεται και σίγουρα λιγότερο ανεπαρκής στην άμυνα από ο,τι ο Τεόντοσιτς. Νούμερα: 18,9 πόντοι, 52% στα τρίποντα στο τοπ-16, 4,9 ασίστ, 90% στις βολές, 6,8 κερδισμένα φάουλ/αγώνα
Forward 1: Ανταμ Χάνγκα. Αδικημένος σε όλων των ειδών τις λίστες και της ψηφοφορίες, ο Ούγγρος ήταν το καλύτερο τριάρι της φετινής διοργάνωσης και αυτό δεν αλλάζει δεν πάει να έρθει ο κόσμος ανάποδα. Ενσωμάτωσε όσο κανείς την φιλοσοφία του Περάσοβιτς, έπαιξε φανταστική άμυνα στη μπάλα, στις βοήθειες, και σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου, κατέχοντας επιπλέον ένα υπερπολύτιμο χαρακτηριστικό για ομάδα του είδους της Λαμποράλ: μετα από δικό του ριμπάουντ μπορούσε να βγάλει μόνος του την ομάδα στον αιφνιδιασμό και είτε να τη βάλει στο καλάθι, είτε να τη μοιράσει στους σουτέρ. Η παρουσία του στη στεφάνη ήταν εντονότατη σε "σκουπίδια" και κοψίματα. Ο Χάνγκα ήταν αυτό που πολλοί αρέσκονται να χαρακτηρίζουν ως πλήρες πακέτο. Νούμερα: Πρώτος στο τοπ-16 σε effectiveDif Net. Αυτό σημαίνει πως η ομάδα του ωφελούνταν από την παρουσία του στο παρκέ περισσότερο από όσο ωφελούνταν κάθε άλλη ομάδα από την παρουσία οποιουδήποτε παίκτη! Στο τοπ-16 ειχε 6,4 ριμπ, 1,4 κλεψ, 1,4 κοψ, 1,8 ασιστ. Πλήρης!
Forward 2: Eκπε Ούντο. To μεγάλο κόλπο της καλοκαιρινής στελέχωσης του Ομπράντοβιτς, ο ύψους 2,08 Αμερικάνος έκανε έναν εκπληκτικό πρώτο γύρο στο τοπ-16 δίπλα στον Βέσελι, και όταν ο Τσέχος τραυματίστηκε τον αντικατέστησε επάξια καλύπτοντας εξ'ολοκλήρου τη θέση του σέντερ. Στα τρία παιχνίδια απέναντι στη Ρεάλ έπαιξε 33 λεπτά μ.ο. και όχι μόνο δεν κουράστηκε, αλλά έκανε το κορυφαίο του παιχνίδι μέσα στη Μαδρίτη με 15 πόντους και 12 ριμπάουντ. Μεγάλο ρεπερτόριο κινήσεων κοντά στο καλάθι, το οποίο επέτρεψε στον Ομπράντοβιτς να τρέχει πικ εν ρολ εξίσου με τους δύο του ψηλούς. Με πλάτη ήταν σχεδόν ασταμάτητος ενώ διέπρεψε από την αρχή μέχρι το τέλος στην άμυνα πάνω από τη στεφάνη, όντας πρώτος μπλοκέρ της διοργάνωσης. Νούμερα: 2,1 μπλοκ, μόλις 2 προσπάθειες για τρίποντο σε όλη τη σεζόν, 12,4 πόντοι.
Center : Γιάννης Μπουρούσης. Ο MVP της φετινής διοργάνωσης για αυτό και του αξίζουν δύο λόγια παραπάνω, όπως τα δημοσίευσε στο γκάλοπ του το eurobasketball24: "Δεν είναι μόνο οι 14,6 πόντοι (5ος), τα 8,9 ριμπάουντ (1ος) και το ranking του 21.5, το οποίο υπολείπεται μόνο εκείνου του Ντε Κολό, αλλά και το πόσο στηρίχτηκε επάνω του το οικοδόμημα της φετινής Λαμποράλ. Ο Ελληνας σέντερ ήταν ο παίκτης ο οποίος σκόραρε τους περισσότερους πόντους για την ομάδα του σε clutch καταστάσεις μετά τον Ανταμς, σε σύνολο 23 έναντι 24. Σε σχέση όμως με τον συμπαίκτη του, ο Μπουρούσης εμφάνισε ένα άκρως εντυπωσιακό 1.42 πόντους ανά κατοχή σε αυτές τις καταστάσεις. Οι Βάσκοι αποτέλεσαν την καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης σε κλειστά παιχνίδια, με ρεκόρ 6-0 στο τοπ-16, και αυτό το χρωστούν κυρίως σε εκείνον.
Επίσης, χρωστούν στον Μπουρούση την όποια αποτελεσματικότητα επέδειξαν στο σετ παιχνίδι. Ο Περάσοβιτς είδε τους παίκτες του να τα πηγαίνουν περίφημα στον αιφνιδιασμό, αλλά γενικά τα ποσοστά στα μακρινά Χάρη στον σέντερ τους κατάφεραν να σκοράρουν και στο μισό γήπεδο , καθώς βρήκαν από εκείνον πόντους σε post-up , σε πικ εν ρολ και κάμποσες ασίστ.Επίσης, η παρουσία του Μπουρούση στην περίμετρο ως stretch five, άνοιξε τους χώρους που χρειάζονταν οι Ανταμς και Τζέιμς για να διεισδύσουν στη ρακέτα και να πάνε στο αγαπημένο τους drive, στο οποίο στατιστικά είναι και πιο επικίνδυνοι.
Ο Κροάτης προπονητής είδε με λίγα λόγια μία επιλογή της τελευταίας στιγμής να γίνεται η βάση όλου του επιθετικού παιχνιδιού της ομάδας του."
Δεύτερη πεντάδα.
Guard 1: Μίλος Τεόντοσιτς. Μία ακόμη εξαιρετική χρονιά για τον Σερβο αρτίστα , γύρω από τον οποίο πυροδοτούνται μονίμως οι γνωστές συζητήσεις περί μυαλού και χαρακτήρα. Ξέχωρα από αυτές, ο Τεόντοσιτς παραμένει ένας χαρισματικός πλέι μέικερ , με τρομερή ικανότητα στην αναγνώριση των θέσεων των συμπαικτών του στο γήπεδο και ασύγκριτη ευρηματικότητα στις γωνίες πάσας. Φέτος δεν ξεκίνησε ούτε ένα παιχνίδι, μοιράστηκε τη δημιουργία με τον Ντε Κολό, σούταρε με πολύ καλά ποσοστά πίσω από τη γραμμή και συνέβαλε σε μία αληθινά ισορροπημένη ρωσική επίθεση. Μην ξεχνάμε πως τα ποσοστά της ΤΣΣΚΑ ήταν όλη τη χρονιά στα ουράνια, και αυτό το χρωστάει στους δύο γκαρντ της εξ ημισείας. Ο Μίλος δεν θα φοβηθεί ποτέ στα δύσκολα , όσες αποτυχίες κι αν έχει. Αν έπαιζε και λίγο καλυτερη άμυνα... Νούμερα: 16,3 πόντοι, 5,6 ασίστ, 42,4% στα τρίποντα
Guard 2: Nτάριους Ανταμς . Ο δεύτερος παίκτης που, μαζί με τον Μπουρούση, πήρε την ευθύνη στα κρίσιμα όταν η μπάλα έκαιγε, και το έκανε καλά. Αποκορύφωμα το συναρπαστικό παιχνίδι της Μπασκόνια μέσα στη Βαρκελώνη, εκεί όπου ο Ανταμς ταλαιπώρησε όλη την άμυνα των Καταλανών στην παράταση , και τελικά την νίκησε σχεδόν μόνος. Τα ποσοστά του μέσα στη χρονιά δεν βγάζουν μάτι, αλλά ήταν αυτός από τον οποίον ξεκινούσαν ένα σωρό επιθέσεις και εκείνος που οι άμυνες δεν μπορούσαν να αγνοήσουν πίσω από τα σκριν. Διάολος στο γρήγορο transition και αναπάντεχα προσηλωμένος στα αμυντικά του καθήκοντα, ο Αμερικάνος έκανε μακράν τις καλύτερες εμφανίσεις του στη σεζόν στα πλέι οφ, όπου ήταν απόλυτα καθοριστικός. Νούμερα: 3,9 ασίστ, 1,4 κλεψίματα, 22.7 πόντοι στη σειρά με τον Παναθηναικό.
Forward 1: Tζίτζι Ντατόμε. Πολύ καλή χρονιά επανεμφάνισης στην ευρωλίγκα για τον Ιταλό, με υψηλά ποσοστά ευστοχίας και συνεισφορά στη δημιουργία. Ηταν ο καλύτερος παίκτης της Φενέρ με πρόσωπο στο καλάθι και ο πιο δύσκολος να μαρακαριστεί σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός. Για αυτό ακριβώς το λόγο ο Ομπράντοβιτς του έδινε πολλές φορές τη μπάλα στο δεύτερο ημίχρονο, σε περιπτώσεις που έβλεπε ότι η ομάδα του κολλούσε. Ο Ντατόμε έπαιξε στη Φενέρ ένα σωρό επιθετικούς ρόλους. Εβγαινε πίσω από σκριν και σούταρε, ακροβολιζόταν στην αδύνατη πλευρά μέχρι και ως stretch four και κυρίως κατάφερνε να σηκώνεται ψηλότερα από τον αντίπαλο όταν ήταν μαρκαρισμένος. Η μηχανική του στο σουτ είναι από τις καλύτερες. Νούμερα: 45,6% στα τρίποντα, καλύτερος όλων για τη Φενέρ σe effectiveDIf Net, το οποίο είπαμε τι σημαίνει. 4,5 ριμπάουντ, 1,8 ασίστ.
Forward 2: Άντονι Ράντολφ. Ο πιο ξεχωριστός ψηλός της διοργάνωσης και ίσως ο παίκτης-κλειδί για την πιστή μεταφορά του σχεδιασμού του Μπαρτζώκα από το χαρτί στο γήπεδο. Ο Ράντολφ τραβούσε έξω τους προσωπικούς του αντιπάλους και ξεχείλωνε τις αποστάσεις στο παιχνίδι της Λόκο μέχρι εκεί που δεν πάει, καταστρέφοντας με αυτό τον τρόπο άμυνες και άμυνες. Η παράσταση του στο Παλάου Μπλαουγκράνα θα μνημονεύεται από τους άμεσα ενδιαφερόμενους (αλλά και από εμάς τους υπόλοιπους) ως ένα all time classic προσωπικό κατόρθωμα. Ο Αμερικάνος σούταρε ίσως λίγα παραπάνω βεβιασμένα τρίποντα κατά τη διάρκεια της σεζόν, αλλά ήταν επίσης πολύ καλός στην άμυνα στις αλλαγές και στον αέρα. Στο σώμα για κάποιο λόγο δεν τον έπαιξαν πολλοί. Νούμερα: 14,5 πόντοι, 5,8 ριμπάουντ
Center: Γιαν Βέσελι. Ο Τσέχος είναι σαν αξία ο καλύτερος σέντερ της Ευρώπης. Ξεκίνησε ως βασική αιχμη στην πικ εν ρολ επίθεση, αλλά καθώς ο Ομπράντοβιτς αξιολόγησε τι μπορούσαν να προσφέρει το υλικό του, "υποβιβάστηκε" τρόπον τινά σε χαμάλη πολυτελείας, υπηρετώντας το ομαδικό πνεύμα με τρόπο ιδανικό για τον προπονητή του. Ενα πραγματικό τέρας στην πικ εν ρολ άμυνα, στην άμυνα με αλλαγές ή στον άερα, και μία κυριαρχική παρουσία πάνω από τη στεφάνη στα ριμπάουντ, και ειδικά στα επιθετικά. Ο Βέσελι είναι pure hustle, που θα έλεγαν και αυτοι που ξέρουν σαφώς περισσότερο μπάσκετ. Όποιος τον έχει, χτίζει γύρω του ομάδα ευκολότερα από κάθε άλλο ψηλό της διοργάνωσης. Νούμερα: 7 ριμπάουντ, 2,7 επιθετικά, 1 μπλοκ, 66,7% στα δίποντα, μόλις λίγο πάνω από 50% στις βολές.
Και του χρόνου!
Για την ιστορία, στις προτιμήσεις της ομάδας ήταν πολύ ψηλα και οι Μπογκντανοβιτς, Σιγκλετον. Δεν τα κατάφεραν, δεν πειράζει, θα είναι καλά.