Ο Τόμπσον ήταν το Process

Λίγο πολύ, όλοι γνωρίζουμε για τους Φιλαδέλφεια Σίξερς και το περίφημο μότο ‘’Trust the Process’’, με οραματιστή τον πρώην general managers της ομάδας, Σαμ Χίνκι. Ύστερα από την αποφοίτηση του από το Georgetown το 2012 και μια περιπλάνηση στην αναπτυξιακή λίγκα, ο Τόμπσον  έγινε μέλος του Process τον Σεπτέμβρη του 2013. Ο Χίνκι είδε στο πρόσωπο του έναν παίχτη που θα προσφέρει τόσο στο μακροπρόθεσμο όσο και στο βραχυπρόθεσμο πλάνο του (βλ. tanking), με το καλό σουτ από τη γραμμή του τρίποντου, όπως και έναν καλό αμυντικό. Εν ολίγοις, έναν 3 & D παίχτη. Κάτι που ο νυν παίχτης του Ολυμπιακού έφερε εις πέρας, τουλάχιστον ως προς το πρώτο σκέλος, αφού αποτέλεσε έναν εξαιρετικό σουτέρ τριών πόντων. Έτσι εγένετο ο ‘’Mr. 40%’’, αφού στα δύο πρώτα χρόνια της καριέρας του σούταρε με το συγκεκριμένο-εξαιρετικό- ποσοστό. Ας δούμε παρακάτω ένα heat map με την κατανομή των σουτ για τα χρόνια του στο ΝΒΑ, τόσο με τους Σίξερς όσο και με τους Πέλικανς καθώς και επιμέρους στατιστικά στοιχεία από την τελευταία του χρονιά στο κορυφαίο πρωτάθλημα.

Αυτό που φαίνεται είναι πως πρόκειται για έναν παίχτη που στηριζόταν κατά βάση στο μακρινό σουτ και στις προσπάθειες εντός ρακέτας, συνήθως μέσα από κινήσεις στη baseline, χωρίς τη μπάλα. Δεν είχε ως χαρακτηριστικό το σουτ μετά από ντρίμπλα, ούτε επισκεπτόταν συχνά τη γραμμή της ‘’φιλανθρωπίας’’, κάτι που το καταλαβαίνουμε αν δούμε στατιστικά στοιχεία από την τελευταία του σεζόν στο ΝΒΑ, το 2016/17.

• Αποτελούσε έναν spot shooter, αφού (σύμφωνα πάντα με τα στατιστικά από το επίσημο σάιτ του ΝΒΑ) το 50.5% των προσπαθειών που έπαιρνε ήταν catch ‘n shoot περιπτώσεις, με μόλις το 12% να είναι pull up jumpers.
• Μόλις 9.3% των πόντων του προερχόταν από βολές.
• Σούταρε 63,5% των προσπαθειών του χωρίς ντρίμπλα, ενώ μετά από μία ή δύο ντρίμπλες συνέβαινε μόνο το 11-15% των προσπαθειών του. Αυτή η αδυναμία του να σουτάρει μετά από ντρίμπλα ήταν και μία από τις μέτριες συστάσεις που τον συνόδευαν, όταν το καλοκαίρι υπέγραφε στην ομάδα του Ολυμπιακού.

Με την επιστροφή και του Εμπίιντ στην ενεργό δράση, με το όραμα του Process να λαμβάνει σάρκα και οστά, ήρθε η ώρα για τον Χόλις να αποτελέσει παρελθόν από την πόλη της αδελφικής αγάπης, όντας ο παίχτης με τα περισσότερα παιχνίδια της διαδικασίας του Process εν τη γενέσει του. Ήταν το ζωντανό παράδειγμα ενός οργανισμού, στον οποίο η ήττα αποτελούσε καθημερινό φαινόμενο, συνθήκη απαραίτητη -πόσο οξύμωρο να απαιτείται η ήττα ώστε να υπάρξει καλύτερο μέλλον - για το πλάνο της ομάδας και την ευημερία της. Ο Τόμπσον ήταν η ενσάρκωση του Process.

Trust the process of Piraeus

Πώς όμως συμβαδίζουν τα σκάουτ ριπόρτς και όσα μαθαίναμε για τον παίχτη με τη μέχρι τώρα εικόνα του στην ομάδα του κόουτς Σφαιρόπουλου; Καταρχάς, ο Χόλις Τόμπσον δείχνει πως είναι ένας ποιοτικός παίχτης, που έχει προσαρμοστεί πλήρως στο ρόλο του και στα όσα ζητάει η ομάδα από αυτόν.  Παρά τους ενδοιασμούς ότι θα έτρωγε χρόνο από τους δύο Παπ, τον βλέπουμε σε πολλά σχήματα να χρησιμοποιείται ως guard, ταυτόχρονα με έναν εκ των δύο συμπαιχτών του, ειδικά στο διάστημα που απουσιάζει ο Βασίλης Σπανούλης λόγω τραυματισμού. Η μέχρι στιγμής εικόνα του είναι ενός παίχτη που πέρα από το ρόλο του ως σουτέρ από το τρίποντο (δεν είναι ακόμα τόσο εύστοχος, όμως, αφού στην Ευρωλίγκα σουτάρει με 3/11 και στην Ελλάδα με 4/14), κάνει και άλλα πράγματα επιθετικά. Έχει γρήγορο release στο σουτ, αρέσκεται να σουτάρει βγαίνοντας από τα σκριν, έχοντας καλό έλεγχο στο κορμί και τα πόδια του, γνωρίζει πώς θα κινηθεί χωρίς τη μπάλα, ενώ τον έχουμε δει να παίρνει αρκετές προσπάθειες με turn around σουτ. Εν αντιθέσει με την εικόνα που περιμέναμε , τον βλέπουμε να επιτίθεται κάθετα, ακόμα και μετά από σκριν, χωρίς να φοβάται τις επαφές, φτάνοντας στην καρδιά της ρακέτας.

Αποτελεί σταθερά μια απειλή στην weak side για την ομάδα του Πειραιά, αντικαθιστώντας σε αυτό το ρόλο τον πρώην ερυθρόλευκο, Ματ Λοτζέσκι. Εξαιρετικός στις close out επιθέσεις, θα σουτάρει όχι μόνο από θέση, αλλά και μετά από ντρίμπλα, είναι καλός ριμπάουντερ και δε θα διστάσει να ποστάρει τον αντίπαλο παίχτη- όχι όμως με τόσο μεγάλη συχνότητα. Χρειάζεται βέβαια δουλειά όσον αφορά στο διάβασμα των φάσεων, για να μπορέσει να γίνει καλύτερος δημιουργός, ενώ αμυντικά υπάρχουν αρκετές στιγμές που ‘’ξεχνιέται’’ στην ομαδική άμυνα, μην κλείνοντας προς τη ρακέτα, όταν βρίσκεται στην αδύνατη πλευρά. Το παρακάτω βίντεο αποκαλύπτει μία πληθώρα κινήσεων, η οποία έρχεται σε βαθειά αντίθεση με όσα περιμέναμε κατά την άφιξη του.

Στατιστικά, σε τέσσερις αγώνες στην Ευρωλίγκα αγωνίζεται περί τα 21 λεπτά, σκοράροντας 9.8 πόντους με 3.5 ριμπάουντ και 2 ασίστ.

Γενικά πάντως, και αυτό ισχύει σχεδόν με όλους τους νέους παίκτες του Ολυμπιακού, θα πρέπει να έχουμε υπόψην πως δεν έχει αγωνιστεί -πλην των φιλικών αγώνων- μαζί με τον αρχηγό και καλύτερο δημιουργό της ομάδας. Πώς άραγε θα διαφοροποιηθεί ο ρόλος του όταν ο Σπανούλης επιστρέψει και η περιφέρεια θα είναι πλήρης; Ως τώρα ο Τόμπσον έχει αγωνιστεί με επιτυχία στην θέση 2 , αλλά με τέσσερις ετοιμοπόλεμους περιφερειακούς , τα λεπτά του ως off guard ενδέχεται να μειωθούν. Επίσης είναι πιθανό να μειωθούν οι περιπτώσεις στις οποίες καλείται να φτιάξει κάτι μέσω τρίπλας ή drive. Ο Τόμπσον ήρθε ως σουτέρ θέσης και έτσι είναι πιθανό να προσαρμοστεί και σε αυτο. Ομως από την στιγμή που αποδεδειγμένα προσφέρει σε άλλο ρόλο, ο Ολυμπιακός πιθανώς να μην θέλει να στερηθεί αυτά τα οφέλη. Η εξέλιξη αυτής της ιστορίας θα έχει ενδιαφέρον.