Καθώς η τακτική  στροφή συμβαίνει σχεδόν μοιραία, η στελέχωση στο σημείο αυτό έρχεται στην πρώτη γραμμή. Και ίσως είναι σε αυτό τον τομέα που υπερτερεί ο Ολυμπιακός έναντι κάποιων άλλων συνόλων εδώ και κάποια χρόνια, και όχι στην ψυχή ή στα ... "αυγά" , όπως γράφουν συχνά κάτι γραφικοί και πανάσχετοι, λες και το αιδοίο δεν είναι κάτι εξίσου όμορφο ή δυνατό. Ναι, αυτό είναι, ο Ολυμπιακός έχει τον Σπανούλη, που μπορεί να σουτάρει πάνω από χέρια αντιπάλου και να πάρει φάουλ. Εχει και τον Πρίντεζη, που με τις κινήσεις του στο ποστ μπορεί να βγάλει καλό σουτ , ακόμη κι όταν υπάρχει άμυνα παντού. Όπως εδώ, που τελικά σουτάρει μόνος, ολομόναχος.

via GIPHY

O Πρίντεζης άλλαξε τα φώτα στον ταλαντούχο Μπόλντεν σε όλο το παιχνίδι, τόσο μέσω των κλασικών απρόβλεπτων κινήσεων του (με ποιο χέρι θα τελειώσει άραγε;) , όσο και μέσω των τοποθετήσεων του στις γωνίες γύρω από το τόξο. Να τα λέμε όλα, το τελευταίο δεν το βλέπαμε συχνά πέρυσι, και δεν ξέρουμε αν θα το βλέπουμε συχνά φέτος. Παρόλα αυτά , υπάρχουν συνεχόμενες φάσεις, οι οποίες αποτελούν τρόπον τινά μια απάντηση σε εκείνους που λένε ότι ο Ολυμπιακός δεν βγάζει καλά plays. Δεν ήταν ποτέ το πρόβλημα των ερυθρόλευκων ότι δεν έχουν συστήματα, αλλά το ότι για κάποιο λόγο δεν τα εκτελούν με μεγάλη συχνότητα ή - αν προτιμάτε - συνέπεια. Με τον Σπανούλη εκτός, είναι περίπου αναγκαστικό πως πρέπει να κινηθούν αλλιώς.

Οι δύο φάσεις που ακολουθούν είναι ουσιαστικά... μία, και δείχνουν κίνηση και ροή. Δείτε τις και μιλάμε.

Πρόκειται για ένα side screen που δίνει ο σέντερ στον off guard (που κάνει κάτι σαν curl), ακριβώς μετά την βασική ενέργεια (πικ στον πλέι μέικερ). Στην πρωτη περίπτωση το πλάνο πάει καλά και ο Χόλις Τόμπσον καταλαμβάνει το κέντρο γρήγορα, για πάσα στον Αγιο Γεώργιο. Στην δεύτερη, καθώς η άμυνα ακολουθεί, ένα rescreen ξαναφτιάχνει την ίδια κατάσταση. Aν δείτε λίγο προσεκτικότερα, θα παρατηρήσετε ότι ο Μάντζαρης αρχικά ψάχνει την πάσα στον Στρέλνιεκς. Η τοποθέτηση στην γωνία είναι ιδανική, όμως αυτό που κυρίως μας ενδιαφέρει εδώ είναι αν η επίθεση παράγει σκέψη, στην περίπτωση που δεν ευδοκιμήσει η αρχική πρόθεση. Παράγει, όλα οκ. Ή περίπου.

Διότι στον φετινό, επιθετικά στελεχωμένο, Ολυμπιακό, αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα, μία πιο κινητική επίθεση με καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας. Χθες στο Τελ Αβίβ οι ερυθρόλευκοι άρχισαν καλά στον τομέα, παρουσίασαν ιδεες (stagggered screens, hand offs, διάφορες πάσες, μέχρι και elevator screens για τον Τόμπσον) , αλλά και πάλι χωρίς απόλυτη συνέπεια. Δεδομένης μάλιστα και τις μικρής ικανότητας των Μάντζαρη-Ρόμπερτς- Στρέλνιεκς για προσωπικό drive και kick out πάσες, αντιλαμβάνεστε πως η συνέπεια αυτή θα χριστεί ώς βασικό ζητούμενο από εδώ και πέρα. Το καλό είναι πως στην crunch time, οι Πειραιώτες διαθέτουν τον Πρίντεζη.

Θα σας πω τώρα τι πρόβλημα αντιμετωπίζω φέτος με την ανάλυση. Είμαι σε ένα γκρουπ στο twitter , μαζί με κάτι περίεργους, εκ των οποίων ένας φέρει τα αρχικά Γ.Σ. Αυτός λοιπόν ξέρει το μπάσκετ καλά, και κατά την διάρκεια των παιχνιδιών κάνει εύστοχες παρατηρήσεις, οι οποίες μετά μου γαμάνε την φάση , διότι σκέφτομαι "γκοντ ντάμιτ, αυτό ήθελα να πω". Και πετάγεται ο έξυπνος και το λέει πρώτος. Τέλος πάντων, αφού είναι έτσι, δεν έχω παρά να αναπαράγω τα εξής:

• Ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε αμυντικό πρόβλημα με τις σβούρες της Μακάμπι, καθώς έχει στελεχώσει την περιφέρεια χωρίς μακρύ γκαρντ και χωρίς μέγεθος. Όταν μάλιστα από πίσω καλύπτει ο Μακλίν, τότε το πρόβλημα διογκώνεται. Αντίθετα ο Μιλού έχει καλές τοποθετήσεις, κρύβει σωστά το οπτικό πεδίο, παίρνει ριμπάουντ και εξισορροπεί την ζημιά.
• Ο Σπάχια έχει διάφορα συστήματα βγαλμένα από αμερικάνικα playbooks, τύπου screen the screener, loops κλπ. Αν δεν ξέρετε τι είναι αυτά δεν έγινε και τίποτα, σιγά πια και την επιστήμη, δεν θελουμε να ανεβει το επίπεδο του κοινού ντε και καλά. Η ουσία είναι πως παρά την παρουσία των συστημάτων, αφήνεται στις ορέξεις των Τζάκσον και Κόουλ, με αποτελεσμα οι υπολοιποι παίκτες να μην εμπλέκονται και πολύ στην επίθεση. Ο δε Ντεσόν Τόμας, για μια ακόμη χρονιά μοιάζει χαμένος στην περίμετρο, υπό άλλο προπονητή. Μόνο ο Πασκουάλ τον κατέβαζε ως post up 3, αλλά όπως λέει και ο εξυπνος του γκρουπ, εκεί οι υπόλοιποι ήξεραν να κινηθούν μακριά από την μπάλα. Εδώ δεν ξέρουν. Εχει δίκιο, τι να τον κάμω.
• Δεν σας κρύβω ότι συνεχίζει να με προβληματίζει η συνύπαρξη των Ρόμπερτς - Στρέλνιεκς στην επίθεση, μία συνύπαρξη που αφήνει κάπως μετέωρο τον Λετονό, έναν θαυμάσιο παίκτη. Θα την δούμε πώς θα πάει φυσικά, είναι τρομερά νωρίς, όμως η επιστροφή του Σπαν ίσως βάλει κάποια πράγματα σε σειρά και μας προσφέρει lineups που στην αρχή του καλοκαιριού δεν φανταζόμασταν.

Tεσσάρι ε;

Ήρθε η ώρα για οινική πρόταση, καιρός ήταν. Στην Σαλονίκη ήπια ένα κρασί κρητικού παραγωγού, το Silva Δασκαλάκη , Cabernet Sauvignon με Μανδηλαριά. Το κρασί αυτό έχει καλή τιμή στην αγορά και πραγματικά άξιζε τα λεφτά του και παραπάνω. Ηταν και συγκινητικό το t-bone στο Duck, κλαίγαμε όλοι αγκαλιά στο τέλος.