Oι μεταξύ τους αγώνες
Για τη συγκεκριμένη αναμέτρηση η αναφορά στους μεταξύ τους αγώνες δεν αφορά μόνο την Euroleague, αλλά και τις εγχώριες διοργανώσεις, για αυτό και θα συμπεριλάβω τι συνέβη σε όλες αυτές. Δύο στα δύο για την Μπαρτσελόνα στην Ευρώπη, με δύο εύκολες νίκες τόσο εντός έδρας, με σκορ 93-80 όσο και εκτός, με 68-86. Στην ισπανική λίγκα έχει επικρατήσει επίσης και τις δύο φορές που βρέθηκαν αντιμέτωποι οι αντίπαλοι στην κανονική περίοδο, ενώ το ίδιο συνέβη και στο Copa Del Rey, με το τρόπαιο να καταλήγει στους Καταλανούς. Μοναδική νίκη της Ρεάλ Μαδρίτης απέναντι στους μπλαουγκράνα, τον Σεπτέμβρη, στις αρχές δηλαδή της σεζόν, για το ισπανικό σούπερ καπ. Πέντε νίκες λοιπόν για την ομάδα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους έναντι μία της ομάδας του Πάμπλο Λάσο, κάτι που ίσως παίξει και ψυχολογικό ρόλο ενόψει του μεγάλου ημιτελικού.
Μπαρτσελόνα
Οι Καταλανοί μπαίνουν για άλλη μία σεζόν στην τελική φάση της διοργάνωσης με την ταμπέλα του φαβορί και με το «πρέπει» της κατάκτησης. Πρώτη ομάδα στην κανονική περίοδο με ρεκόρ 21-7 , τρίτη πιο αποτελεσματική επίθεση, πίσω από τις Εφές και Μονακό, με 116,7 πόντους ανά 100 κατοχές και τέταρτη άμυνα με 108 πόντους - αντίστοιχα. Ομάδα που έχει εντρυφήσει στα θέλω και στα πρέπει του προπονητή της και μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί σύνολο Γιασικεβίτσιους.
Αυτό έχει τα θετικά του, που μεταξύ πολλών είναι η καλή, αρκετά physical άμυνα των παιχτών, η διαρκής αναζήτηση των miss matches και των λεπτομερειών επιθετικά, όπως ο τρόπος που θα σκρινάρουν οι παίχτες, οι θέσεις που θα πάρουν για να υποδεχτούν τη μπάλα κλπ κλπ. Υπάρχουν βέβαια και τα αρνητικά, με κύριο το ολίγον τι «βαρετό» (αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή την αδόκιμη λέξη) μπάσκετ που παίζουν οι Καταλανοί. Χαμηλό τέμπο και 67,8 κατοχές ανά παιχνίδι, καθιστούν την Μπάρσα ως την πιο «αργή» εκ των τεσσάρων φιναλίστ (και 13η στην διοργάνωση), με αρκετό σετ παιχνίδι, με τη μπάλα να ακουμπάει αρκετά στους ψηλούς και στο ζωγραφιστό. Πολλές φορές εγκλωβίζεται σε τέτοιες καταστάσεις, όπως άλλωστε είδαμε και στη σειρά με τη Μπάγερν.
Σημασία φυσικά έχει ότι προς το παρόν αυτό το στυλ είναι αποτελεσματικό. Το ενδιαφέρον είναι πως παρότι σουτάρουν λίγα τρίποντα ανά παιχνίδι, με μόλις 22,6, κάτι που τους τοποθετεί στην τρίτη θέση από το τέλος στη συγκεκριμένη κατηγορία, ευστοχούν με το εξωφρενικά υψηλό 40%. Έχουν αρκετούς καλούς σουτέρ, όπως οι Κούριτς, Αμπρίνες, Λαπροβίτολα, που μπορούν και εκμεταλλεύονται τα διάφορα plays του προπονητικού σταφ, που απαιτούν διαρκή κίνηση μακριά από τη μπάλα, ενώ ακόμα και οι παίχτες που σουτάρουν λίγο, όπως οι Έξαμ, Γιοκουμπάιτις, ευστοχούν με 50% και περισσότερο.
Ο κορυφαίος, όπως και αυτός που έχει να «αποδείξει» τα περισσότερα από όλους, είναι ο Νίκολα Μίροτιτς. Δεν είμαι της άποψης πως ένας παίχτης πρέπει να κρίνεται από έναν μόνο αγώνα, ή από το ποσό που αμείβεται, καθώς το άθλημα είναι ομαδικό, όμως ο Ισπανός από το Μαυροβούνιο κουβαλάει στους ώμους του το «πρέπει» του οργανισμού και των φιλάθλων της ομάδας.
Ρεάλ Μαδρίτης
Οι Μαδριλένοι είχαν το πιο εύκολο έργο από όλες τις ομάδες του final four, καθώς ξεπέρασαν άνετα την αντίσταση της Μακάμπι, με αποτέλεσμα να έχουν όλο τον χρόνο για να προετοιμαστούν, μέσω και των αγώνων του πρωταθλήματος. Δεν γινόταν να απουσιάσει η Ρεάλ ξανά από την τελική φάση της Euroleague, παρότι τα σκαμπανεβάσματα ήταν αρκετά στην κανονική περίοδο. Υπενθυμίζω πως την περσινή σεζόν είχε αποκλειστεί στα playoffs από την Εφές, ενώ πρόπερσι η σεζόν διεκόπη λόγω covid. Έτσι θα έχει την ευκαιρία να διεκδικήσει το τρίτο της τρόπαιο με τον Pablo Lasο στον πάγκο μετά το 2015 και το 2018.
Η βάση της φέτος είναι η άμυνα, η οποία με 105,5 πόντους παθητικό ανά 100 κατοχές ήταν η δεύτερη καλύτερη πίσω από την Αρμάνι. Το ότι θα προσπαθήσει να τρέξει παραπάνω και να ανεβάσει τις κατοχές του αγώνα μοιάζει δεδομένο, καθώς είναι από τις ομάδες που αρέσκονται σε αυτό το στυλ παιχνιδιού. Δεν θα αποτελέσει , όμως, το αντίδοτο για τη Μπαρτσελόνα, αφού είναι κάτι στο οποίο μπορεί να είναι δυνατή και η ομάδα της Καταλονίας, άσχετα αν το επιλέγει σπάνια.
Επίσης, πιθανόν να πρόκειται για μία από τις τελευταίες παραστάσεις στο υψηλότερο επίπεδο για ορισμένους παίχτε- θρύλους του οργανισμού και του ευρωπαϊκού μπάσκετ, όπως είναι οι Σέρχιο Γιουλ και Ρούντι Φερνάντεθ. Ο πρώτος, ελλείψει ποιοτικών και ποσοτικών λύσεων, θα χρειαστεί να θυμηθεί λίγο από τα νιάτα του, τότε που με το αλέγρο στυλ του αποτελούσε έναν εκ των κορυφαίων περιφερειακών.
Η Ρεάλ θα δώσει αρκετές μπάλες και προσπάθειες στους forwards, με τους Χάνγκα, Ντεκ, Αμπάλδε να έχουν ρόλο οργανωτή και εκτελεστή μέσα στο παιχνίδι. Μέγεθος που έχει να αντιπαρατάξει και η Μπαρτσελόνα, οπότε δεν θα είναι κάτι που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί. Βασίζεται αρκετά στο μακρινό σουτ, καθώς είναι η ομάδα με τα περισσότερα εκτελεσμένα ανά παιχνίδι, με περίπου 28 και ποσοστό ευστοχίας στο 35,8%. Το playbook του Λάσο πηγαίνει αρκετά σε off-ball δράσεις, παρότι λείπει από την ομάδα ένας παίχτης του στυλ που είχε ο Κάρολ, ενώ η ενδεχόμενη απουσία του Ερτέλ θα στερήσει και αρκετό pick ‘n rollικό παιχνίδι. Ύστερα από χρόνια, η δύναμη και το βαρυτικό κέντρο μετατοπίζεται στο ζωγραφιστό ή καλύτερα στους παίχτες που αγωνίζονται στις θέσεις των power forward και center. Οι Ράντολφ, Γιαμπουσέλε, Πουαριέ, Ταβάρες είναι μία πλήρης γραμμή που στη μέρα τους δύσκολα μπορούν να σταματηθούν.
X factor
Για τους Μαδριλένους οι σημαντικοί παράγοντες του ημιτελικού είναι δύο κατά την άποψή μου. Ο πρώτος είναι ο Βάλτερ Ταβάρες, ξεκάθαρα λόγω της άμυνας του. Ο center "cheat" της διοργάνωσης, ο "λίμπερο" στην άμυνα των μερένχες, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στο οικοδόμημα του Πάμπλο Λάσο και το διαχρονικό πρόβλημα για τους αντίπαλους προπονητές. Έχει βελτιωθεί κατακόρυφα όλα αυτά τα χρόνια στις αντιδράσεις του, στον τρόπο που αμύνεται ακόμα και σε άμυνες με αλλαγές, αλλά η «ζώνη ασφαλείας» του παραμένει το ζωγραφιστό. Για αυτό και κατά κόρον ο Λάσο επιλέγει drop άμυνες με αυτόν στο παρκέ και τον αμυνόμενο guard να οδηγεί τον επιτιθέμενο πάνω του. Ο Ταβάρες, που βάζει εξαιρετικά και τα χέρια του όταν αμύνεται, ώστε να κλείσει τους χώρους πάσας, είναι ο παίχτης που κάθε ομάδα θέλει να βγάλει εκτός παιχνιδιού με κάθε τρόπο.
Έτερος παράγοντας είναι τα guards. Όπως έχουμε αναφέρει πολλάκις και στον ιστότοπό μας, είναι η πιο αδύναμη γραμμή της Ρεάλ, τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά πια. Σε τι κατάσταση θα βρίσκονται οι Γκος, Κοζέρ, Γιουλ, τι ρυθμό θα δώσουν στον αγώνα, ποιοι θα αναλάβουν το μαρκάρισμα των Καλάθη, Λαπροβίτολα, Έξαμ: ΄Θα επανεμφανιστεί στην αγωνιστική δράση ο Τομά Ερτέλ, ο οποίος εδώ και καιρό είναι εκτός ομάδας;
Από την άλλη και το στρατόπεδο της Μπαρτσελόνα, οι σέντερ της και δη ο Μπράντον Ντέιβις θα αποτελέσουν το κλειδί της αναμέτρησης. Τόσο επιθετικά, όσο και αμυντικά. Με τη Ρεάλ να παρουσιάζεται αρκετά δυνατή στη θέση και δη με τον Ταβάρες να αποτελεί τον πιο κομβικό παίχτη της, οι Ντέιβις και Σανλί θα έχουν σημαντικό έργο, ώστε να τον βγάλουν όσο γίνεται εκτός αγώνα. Ο Γιασικεβίτσιους αρέσκεται στο να ακουμπάει τη μπάλα αρκετά στον Αμερικανό σέντερ του και να τελειώνει φάσεις από κοντά. Στη συγκεκριμένη αναμέτρηση το ερωτηματικό υφίσταται στον τρόπο με τον οποίο θα επιλέξει να επιτεθεί στον Ταβάρες με τον Ντέιβις. Γιατί για τον Σανλί, ο τρόπος μοιάζει αναμενόμενος, καθώς ακροβολίζεται στο τρίποντο ή κοντά σε αυτό. Θα δούμε αρκετά pop out μετά το πικ ή short pops και σουτάκια από μέση απόσταση, για να τραβήξει προς τα έξω τον αντίπαλό του.
Τέτοιοι αγώνες πάντως, μεταξύ αντιπάλων από την ίδια χώρα, όπως η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα, προκαλούν κόπωση, τόσο σωματική όσο και ψυχολογική, που ίσως είναι καθοριστική και για τον τελικό. Για την ιστορία, Καταλανοί και Καστιγιάνοι έχουν συναντηθεί τρεις φορές σε ημιτελικό. Το 1996 στο Παρίσι με νικητή τη Μπαρτσελόνα, το 2013 στο Λονδίνο και το 2014 στο Μιλάνο, με νικητή τη Ρεάλ. Βάση της γενικότερης εικόνας των ομάδων τη φετινή χρονιά και τα μεταξύ τους παιχνίδια, η Μπαρτσελόνα είναι ένα βήμα μπροστά, όσον αφορά την πρόβλεψη για τον νικητή του δεύτερου χρονικά ημιτελικού του final four, αν και προσωπικά θα ήθελα τη Ρεάλ να επικρατεί και στο τέλος της βραδιάς να δούμε τον Σέρχιο Γιουλ να πανηγυρίζει άλλη μια φορά.
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ: Από το επίσημο σάιτ της διοργάνωσης και το 3stepbasket.com .
