Τελικά ο Παναθηναϊκός κατάφερε να επικρατήσει στην παράταση σε ένα ματς με μεγάλη ένταση και πολλές εναλλαγές στο σκορ, με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Ράις. Ο Ολυμπιακός αντίθετα, φεύγει με ένα "κρίμα για την προσπάθεια" και τη χαμένη ευκαιρία για ένα διπλό που θα ανέβαζε την αυτοπεποίθηση του ίδιου και του κόσμου στα ύψη.

Γενική προσέγγιση

Στη μάχη του πάγκου, θεωρώ ότι ο κόουτς Κεμζούρα κέρδισε πολλούς πόντους στα μάτια των ανθρώπων του μπάσκετ, όσον αφορά την προετοιμασία της ομάδας του σε άμυνα και επίθεση. Ο Λιθουανός τεχνικός είχε διαβάσει με κάθε λεπτομέρεια τον τρόπο παιχνιδιού των πρασίνων. Ξεκάθαρος στόχος του ήταν να αποκόψει τη δημιουργία του Καλάθη από τους συμπαίκτες του και να σταματήσει το επιθετικό transition των γηπεδούχων, οι οποίοι στην έδρα τους ψάχνουν πολύ το ανοιχτό γήπεδο, με στόχο να αυξήσουν το ρυθμό, αλλά και να βάλουν τον κόσμο στο παιχνίδι.

Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν ο κόουτς Κεμζούρα πήρε άριστα. Στην άμυνα επέλεξε την καταλληλότερη αντιμετώπιση για τον Καλάθη. Μια άμυνα under στα screen, ρισκάροντας το τρίποντο του Νικ, κάτι που έχουμε φυσικά ξαναδεί. Με αυτόν τον τρόπο χάλασε το μυαλό του "πράσινου" play maker και τον απόκοψε από τους συμπαίκτες του. Ωστόσο, στην άμυνα πάνω στον Ράις δεν βρήκε αντίδοτο. Είχε δώσει εντολή στους παίχτες του να οδηγήσουν στο αδύνατο χέρι του Ράις, στο δεξί διάδρομο, αλλά εκείνοι δεν τα κατάφεραν. Έπειτα προσπάθησε με άμυνες αλλαγών ή hedge out (όχι δυναμικό), αλλά και πάλι ο Ράις συνέχισε στον ρυθμό του.

 Από την άλλη πλευρά ο Πιτίνο σίγουρα δεν θα είναι ευχαριστημένος από την άμυνα του και το έδειχνε σε κάθε time out. Η εντολή στον Παπαγιάννη για άμυνα 2 vs 2, με τον περιφερειακό που δέχεται το screen να περνάει πάνω από αυτό, δεν αποδείχθηκε η ιδανικότερη, με τους ερυθρόλευκους να βρίσκουν πολλούς πόντους μέσα από αυτή τη συνεργασία. Οι παίχτες στην αδύνατη πλευρά μπορεί να έκαναν καλή δουλειά μπαίνοντας στη γραμμή πάσας, ωστόσο η έλλειψη ικανού αμυντικού ψηλού έδωσε την ευκαιρία για αρκετές διεισδύσεις στους φιλοξενούμενους. Από εκεί που σίγουρα θα είναι χαρούμενος με την συγκέντρωση σε άμυνα και επίθεση, με τα ελάχιστα λάθη, καθώς και με την προσπάθεια στα ριμπάουντ απέναντι σε μια πολύ δυνατή ομάδα σε αυτό τον τομέα. Πάμε όμως να δούμε αναλυτικότερα το παιχνίδι.

Πρώτο μέρος

Στα πρώτα λεπτά παρακολουθήσαμε ένα παιχνίδι με στόχευση. Ο γηπεδούχος Παναθηναϊκός προσπάθησε να κουράσει/φθείρει το Σπανούλη, ο οποίος είχε αναλάβει το Φριντέτ (και ο Κόνιαρης τον Καλάθη). Με την άμυνα του ο Ολυμπιακός προτίμησε να δώσει επιθέσεις στον Νικ παίζοντας πολύ προσεκτικά μακριά από τη μπάλα, με τους παίχτες του να είναι συγκεντρωμένοι στο αμυντικό transition. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με ξεκάθαρο στόχο να επιτεθεί με κεντρικά pick and roll, οπου εμπλεκόταν ο Παπαγιάννης με Φριντέτ. Πολύ απλά, ο Τσέρι έκανε ένα pick ψηλά με τον Σπανούλη σε κατάσταση που εμπλέκεται το 1 με το 2, για να γίνει αλλαγή. Εκεί  βρήκε ελεύθερο διάδρομο για δημιουργία και εκτέλεση ο αρχηγός των ερυθρόλευκων.

Μετά τις πρώτες αλλαγές και την είσοδο της second unit και για τις δύο ομάδες, η κατεύθυνση στην επίθεση άλλαξε. Ο μεν Παναθηναϊκός, βλέποντας τις αλλαγές σε όλα τα screen, επεδίωξε να περάσει τη μπάλα στο ζωγραφιστό με high low ή να ανοίξει χώρο για καταστάσεις isolation για τον Ράις, στο αριστερό του χέρι.

Η δεύτερη περίοδος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και one man show. Ο εκρηκτικός γκαρντ των πρασίνων δεν σταμάτησε να βρίσκει χώρο και τελείωσε το ημίχρονο με 18 πόντους σε σκάρτα δώδεκα λεπτά συμμετοχής. Πραγματικά ήταν απολαυστικός στην επίθεση. Ίσως ο κόουτς Κεμζούρα έπρεπε να δώσει μπάλες στον παίχτη που μάρκαρε, με στόχο να τον βγάλει εκτός ρυθμού με κάποια φάουλ ή να κουραστεί. Ο Ολυμπιακός αντίθετα συνέχισε στο ίδιο πλάνο. Με βασικό άξονα τα spain pick and roll (είναι η κίνηση που υπάρχει pick and roll και back screen στο ψηλό, παρακάτω ένα χαρακτηριστικό βίντεο) έμεινε κοντά στο σκορ. Ο Σπανούλης πότε δημιουργούσε και πότε σκόραρε.

Το τέλος του πρώτου ημιχρόνου βρήκε τους πράσινους να βρίσκονται μπροστά στο σκορ με εφτά πόντους. Ο Παναθηναϊκός είχε 12 πόντους από λάθη αντιπάλων, δέκα από επιθετικά ριμπάουντ και μηδέν λάθη. Τρομερός αριθμός για ντέρμπι αιωνίων, δείγμα της συγκέντρωσης των παιχτών.

Δεύτερο μέρος

 Στο δεύτερο ημίχρονο όλοι περιμέναμε με αγωνία τι τρικ θα έβγαζαν οι προπονητές από τη φαρέτρα τους. Μπορεί οι πεντάδες να μην είχαν διαφοροποίηση από τις αρχικές, εντούτοις όμως η διάθεση του Παναθηναϊκού για πιεστική άμυνα και για ανοιχτό γήπεδο ήταν ευδιάκριτη. Με εξαίρεση τα πρώτα λεπτά, οι φιλοξενούμενοι μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν και να μην αφήσουν τη διαφορά να ξεφύγει. Οι περισσότερες επιθέσεις είχαν κύριο εκφραστή τον αρχηγό τους, με τους παίχτες του Ρικ Πιτίνο να έδιναν υπέρ του δέοντος βοήθειες (overhelping).

Η νέα είσοδος του Ράις διαφοροποίησε την επίθεση των πρασίνων. Τη μπάλα ανέλαβε ως κύριος χειριστής ο Αμερικανός, με τον Καλάθη να γίνεται off ball guard και να κινείται ως cutter από τη baseline. Ο Κεμζούρα από την άλλη, βλέποντας ότι ο Ρούμπιτ και ο Ρότσεστι ήταν εκτός αγώνα, αποφάσισε να ρίξει στο παρκέ το Ριντ και με ένα σχήμα με Τσέρι-Μπάλντγουιν-Πολ-Βεζένκοφ-Ριντ, κατάφερε να δώσει σκληράδα και ενέργεια στο παρκέ. Η διαφορά μειώθηκε με το δίδυμο Τσέρι- Μπάλντγουιν να είναι εξαιρετικό σε άμυνα και επίθεση. Η πίεση πάνω στη μπάλα ήταν στα κόκκινα, χαλώντας το μυαλό των play maker του Παναθηναϊκού.

Μπαίνοντας στην τελική ευθεία του παιχνιδιού ο κόουτς Πιτίνο έδωσε και πάλι πρωτοβουλίες στον καλύτερο παίχτη του χθες και δικαιώθηκε. Ο Ράις εκμεταλλεύτηκε πότε τις αλλαγές στα screen και τα αργά πόδια του Βεζένκοφ, πότε την κακή επικοινωνία στα screen ή στις περιστροφές μετά από προσπάθεια για κλέψιμο.

Στην άμυνα οι Μήτογλου-Μπέντιλ βοήθησαν πολύ στη μάχη των ριμπάουντ. Από την άλλη πλευρά, ο κόουτς Κεμζούρα με pin down screens ή με hand off/flare picks έδωσε την ευκαιρία στο Πολ να βρει ελεύθερα σουτ από το τρίποντο. Mετά τα πρώτα εύστοχα αξιοποίησαν και οι υπόλοιποι τους ελεύθερους χώρους δράσης που βρήκαν.

Είναι αξιοπρόσεκτος ο τρόπος που εκτελούσε ο πρώην παίχτης των Σπερς, πάντως. Το πώς υποδεχόταν τη μπάλα χαμηλωμένος σε θέση τριπλής απειλής, είναι για να διδάσκεται στα μικρά παιδιά.

Τελευταία τρία λεπτά-Παράταση

Δεν υπάρχει τίποτα πιο συναρπαστικό από τα τελευταία λεπτά ενός αγώνα μπάσκετ στον αθλητισμό. Στα τελευταία τρία λεπτά η μια κακή επίθεση διαδεχόταν την άλλη και η κούραση, σε συνδυασμό με το άγχος, έκαναν την εμφάνιση τους. Ο Ολυμπιακός έβρισκε σίδερο από τη γραμμή της φιλανθρωπίας και ο Παναθηναικός έκανε κατάχρηση ντρίμπλας και λάθος επιλογές. Στη μεν τελευταία επίθεση των ερυθρόλευκων ο Μπάλντγουιν ανέλαβε την ευθύνη σε 1vs1 με τον Παπαπέτρου και έκανε κακή επιλογή, ενώ οι πράσινοι πέρασαν τη μπάλα στον Παπαγιάννη που πέτυχε ένα δύσκολο hook.

Πολλά θα ακουστούν για τα περί χρήσης φάουλ ή όχι. Η άποψη μου είναι ότι στην προκειμένη περίπτωση έπρεπε να είχε γίνει φάουλ από τον Μπάλντγουιν, ο όποιος πλήρωσε την απειρία του σε ένα καλό βράδυ για εκείνον. Ωστόσο με τέτοια ένταση, με τους παλμούς στα ύψη, σε τόσο κρίσιμο χρονικά σημείο και χωρίς τάιμ άουτ για συγκεκριμένες οδηγίες, δικαιολογείται η απόφαση αυτή. Στις επαναφορές τώρα, θεωρώ μεγάλο λάθος τη μη χρησιμοποίηση του Ρότσεστι στο baseline out, αφού είναι ο καλύτερος πασέρ της ομάδας, έστω και κρύος, όπως και τη μη παρουσία του Πρίντεζη. Εδώ ο Κεμζούρα και οι βοηθοί του ίσως ξεχάστηκαν από την καλή απόδοση των υπολοίπων.

Στην παράταση οι πράσινοι ήταν πνευματικά έτοιμοι. Με σωστές βοήθειες και καθοριστικές άμυνες από τον Καλάθη που ήταν πανταχού παρών στα μετόπισθεν και τον Ράις να είναι καθοριστικός, η πλάστιγγα έγειρε προς τη μεριά των γηπεδούχων.

Γενικό σχόλιο-Συμπέρασμα

Εν κατακλείδι, είδαμε ένα ποιοτικό παιχνίδι ανάμεσα στις δύο ελληνικές ομάδες, μακριά από την τοξικότητα και τη μιζέρια της ελληνικής Α1. Το πρώτο τους παιχνίδι για τη Euroleague ήταν διαφήμιση για το άθλημα.

Στα αγωνιστικά, ο Ολυμπιακός οφείλει να μειώσει τα νεκρά διαστήματα του και να βελτιωθεί περισσότερο στο επιθετικό και αμυντικό κομμάτι. Οι κώδικες επικοινωνίες ακόμη χρήζουν βελτίωσης, αν υπάρχει ο στόχος της οκτάδας. Η ομάδα ανεβαίνει σταδιακά, αν και θα συνεχίσει να πληρώνει την έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού στα παιχνίδια της.

Στην αντίπερα όχθη ο Παναθηναικός κέρδισε ηρεμία με αυτήν την επικράτηση γιατί σε περίπτωση ήττας, οι φωνές για αλλαγές προσώπων στο ρόστερ θα έκαναν την επανεμφάνιση τους. Ωστόσο αδυνατώ να αντιληφθώ πώς ο κόουτς Πιτίνο θα βελτιώσει τα αμυντικά ζητήματα της ομάδας, χωρίς να χρειαστεί να γίνει κάποια προσθήκη. Θεωρώ ότι ο Παναθηναϊκός θα βγει στην αγορά για απόκτηση ψηλού με αμυντικές αρετές, αν θέλει να έχει στόχο για την οκτάδα και final four, όπως  διατείνονται οι διοικούντες τον σύλλογο.