Ο δείκτης SoS (Stength of Schedule), μετρά τη δύναμη του προγράμματος των αγώνων μιας ομάδας. Καθώς το πρόγραμμα είναι ασύμμετρο, έχει σημασία να δούμε τα αποτελέσματα μιας ομάδας υπό το πρίσμα της ευκολίας ή δυσκολίας των αγώνων που έχει δώσει έως τώρα. Φυσικά όλοι παίζουν με όλους και στο τέλος θα έχουν την ίδια δύναμη προγράμματος, αλλά στην πορεία της σεζόν η κάθε ομάδα αντιμετωπίζει τους αντιπάλους σε πιθανότατα διαφορετική περίοδο αγωνιστικής φόρμας, πληρότητας και διαθεσιμότητας του ρόστερ κλπ. Για παράδειγμα ήταν ολίγον τυχεροί όσοι βρήκαν την Φενέρ σε τέτοια κατάσταση στην αρχή της σεζόν.
Μπορείτε να διαβάσετε σε παλαιότερο κείμενό μου εδώ τις λεπτομέρειες για τον υπολογισμό του SoS καθώς και του δείκτη RPI (Ratings Percentage Index) για τη δυναμικότητα μιας ομάδας. Μια σύντομη επανάληψη: Στο πλαίσιο της παρούσας ανάλυσης και οι δύο δείκτες έχουν ως βασική μονάδα το ποσοστό νικών των ομάδων και μόνο. Άλλοι μέθοδοι (όπως το SRS) χρησιμοποιούν τη συνολική διαφορά πόντων, αλλά εδώ μας ενδιαφέρουν μόνο οι νίκες και οι ήττες.
Για μία ομάδα λοιπόν, το SoS συντελείται κατά δύο τρίτα από το ποσοστό νικών όλων των αντιπάλων έως τώρα και κατά ένα τρίτο από το ποσοστό νικών όλων των αντιπάλων αυτών των αντιπάλων. Και το RPI συντελείται κατά ένα τέταρτο από το ποσοστό νικών της ομάδας και κατά τρία τέταρτα από το SoS.
Όπως εξήγησα στο παλαιότερο κείμενο, υπάρχει και μια παραλλαγή που υπολογίζει το SoS με τρόπο που περιλαμβάνει τα ποσοστά ξεχωριστά για τα εντός/εκτός έδρας. Υπολόγισα τους δείκτες και με αυτόν τον τρόπο και κατέληξα σε έναν συνδυασμό των δύο μεθόδων.
Η εικόνα έως τώρα.
Ας δούμε κατευθείαν τους δείκτες αυτούς για τις πρώτες έντεκα αγωνιστικές. Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζονται οι νίκες/ήττες (W-L), το ποσοστό νικών (W%), οι νίκες/ήττες εντός (Home)/εκτός (Road), ο συντελεστής πλεονεκτήματος έδρας (νίκες εκτός μείον ήττες εντός) (Road W - Home L), το SoS και το RPI. Στις δύο τελευταίες στήλες, εμφανίζεται και η θέση της κάθε ομάδας στη λίστα όσον αφορά τον κάθε δείκτη, με νούμερα από το 1 έως το 18. Στη στήλη SoS το 1 δείχνει δυσκολότερο πρόγραμμα και το 18 το ευκολότερο. Στη στήλη RPI το 1 δείχνει την υψηλότερη δυναμικότητα ομάδας και το 18 τη χαμηλότερη.
Από τη στήλη SoS βλέπουμε πως Άλμπα, Μπάγιερν, Μιλάνο και Φενέρ, είχαν το δυσκολότερο πρόγραμμα έως τώρα. Παναθηναϊκός, Ζάλγκιρις, Ολυμπιακός και Μπασκόνια το ευκολότερο.
Ο δείκτης RPI αντικατοπτρίζει την υπάρχουσα βαθμολογία με κάποιες αποκλίσεις. Άλμπα και Μπάγιερν έχουν υψηλότερο δείκτη RPI από Ολυμπιακό και Μπασκόνια. Παρότι έχουν χειρότερο ρεκόρ, είχαν και πολύ δυσκολότερο πρόγραμμα.
Οι Ελληνικές ομάδες δε μπορώ να πω πως εκμεταλλεύτηκαν το ευνοϊκό τους πρόγραμμα. Σίγουρα θα μπορούσαν να έχουν καλύτερη συγκομιδή, έστω μια νίκη παραπάνω, τουλάχιστον ο Παναθηναϊκός. Ο Ολυμπιακός μπορεί να έχει το πλεονέκτημα να ξεκουράζεται καθώς συμμετέχει μόνο στην Ευρωλίγκα, από την άλλη αυτό του έχει κοστίσει σίγουρα σε χημεία (και ουσία και αποτελέσματα) καθώς μέχρι την έβδομη αγωνιστική έκανε προετοιμασία ουσιαστικά (τουλάχιστον στα δικά μου μάτια).
Ο συντελεστής πλεονεκτήματος έδρας, δηλαδή η διαφορά μεταξύ νικών εκτός έδρας και ηττών εντός έδρας, μας προσφέρει μία προσέγγιση της τελικής κατάταξης. Με το πέρας της τελευταίας αγωνιστικής αυτό το νούμερο δίνει ακριβώς την τελική κατάταξη: με βάση το 17 (όσοι και οι αντίπαλοι κάθε ομάδας), προσθέτοντας το συντελεστή έχουμε τον τελικό αριθμό νικών και αφαιρώντας το έχουμε τον τελικό αριθμό ηττών. Ακόμη ήμαστε πολύ μακριά για προβλέψεις, αλλά για να δώσω ένα παράδειγμα, ο Παναθηναϊκός με +1 έχει προβλεπόμενο ρεκόρ 17+1 νίκες και 17-1 ήττες δηλαδή 18-16 και ο Ολυμπιακός με -1 έχει προβλεπόμενο ρεκόρ 16-18. Η Φενέρ παρόλο που έχει αρνητικό ρεκόρ 4-7 μέχρι στιγμής, δεν το έχει πληρώσει ακριβά, έχοντας συντελεστή μηδέν. Η Ζάλγκιρις στο -4 δεν πρέπει να αισθάνεται καλά, ενώ Εφές, Μπαρσελόνα και ΤΣΣΚΑ βρίσκονται στο +3.
Να πω εδώ πως Εφές (7-0), Μακάμπι (7-0) και Μπαρσελόνα (6-0) είναι οι μόνες αήττητες ομάδες εναντίον ομάδων με ποσοστό νικών κάτω από 50%. Δηλαδή ουσιαστικά δεν έχουν καμία “γκέλα”. Ο Ολυμπιακός βρίσκεται στο 3-4 και ο Παναθηναϊκός στο 6-2.
Στο αντίστροφο σενάριο, εναντίον δυνατών αντιπάλων δηλαδή (ποσοστό νικών πάνω από 50%), ο Ολυμπιακός βρίσκεται στο 2-2 και ο Παναθηναϊκός στο 1-2. Εδώ κυριαρχεί η Ρεάλ με 4-1 (όλες οι νίκες εντός όμως) και απογοητεύει η Μακάμπι με 0-4 (με το ελαφρυντικό πως όλες οι ήττες αυτές ήταν εκτός).
Ας δούμε τον παραπάνω πίνακα και σε εικόνα. Στον οριζόντιο άξονα το SoS και στον κάθετο το RPI:
Τα επόμενα 6 παιχνίδια
Με τα επόμενα έξι παιχνίδια θα ολοκληρωθεί το πρώτο μισό της σεζόν. Ένας τρόπος για να υπολογίσουμε τη δύναμη του προσεχούς προγράμματος είναι χρησιμοποιώντας το μέσο όρο του ποσοστού νικών των αντιπάλων. Και πάλι εδώ έχω χρησιμοποιήσει συνδυαστική μέθοδο υπολογίζοντας τα ποσοστά και ξεχωριστά για τα εντός/εκτός έδρας. Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται στον επόμενο πίνακα. Στη πρώτη στήλη (Home-Road) βλέπουμε τον αριθμό των παιχνιδιών εντός και εκτός έδρας αντίστοιχα. Στη δεύτερη στήλη βλέπουμε τον προσαρμοσμένο μέσο όρο του ποσοστού νικών των αντιπάλων. Η θέση της κάθε ομάδας στη σχετική λίστα εμφανίζεται και πάλι με αυξάνοντα νούμερα από το 1 έως το 18. Υψηλότερο ποσοστό σημαίνει και δυσκολότερο πρόγραμμα. Στην τελευταία στήλη φαίνονται κατά σειρά οι αντίπαλοι, με τους εκτός έδρας αγώνες να έχουν γκρι υπόβαθρο.
Παναθηναϊκός, Ζάλγκιρις, Μπασκόνια και Ολυμπιακός έχουν να αντιμετωπίσουν τους πιο δυνατούς αντιπάλους. Ο Παναθηναϊκός έχει τρία ματς στην έδρα του και ο Ολυμπιακός έχει μόλις δύο.
Αν διαβάζατε τη σχετική στήλη πέρυσι θα θυμόσαστε πως χρησιμοποιούσα διαφορετικά θέματα για να οπτικοποιήσω τη δυσκολία του προγράμματος. Φέτος, με τόσα απροσδόκητα αποτελέσματα σε μια άκρως ανταγωνιστική Ευρωλίγκα, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν το πατινάζ. Σε παγωμένη λίμνη κιόλας.
Πηγές:
