Πράγματι, ο τρόπος με τον οποίο υπέστη τις δυο ήττες στη Λιόν απέναντι στη Βιλερμπάν και στην Αθήνα απέναντι στην Αρμάνι δημιούργησε αρκετά ερωτηματικά για τις ικανότητες των παικτών, τη διαχείριση του προπονητή, τη στελέχωση που έγινε το καλοκαίρι και τον συνδυασμό όλων αυτών των χαρακτηριστικών σε μία ομάδα που έδειχνε να χάνει την υγεία της. Με βάση αυτά, η νίκη απέναντι στη Ζενίτ ήταν κάτι παραπάνω από ένα απλό διπλό, καθώς φάνηκε για πρώτη φορά να είναι σε θέση να διατηρήσει το προβάδισμά της, παρά την πίεση που ασκήθηκε από τους Ρώσους.
Αυτό έγινε καθώς οι παίκτες, με βασικό μοχλό δημιουργίας τον Νικ Καλάθη, έμειναν σταθεροί στο πλάνο, μετέφεραν τις επιθέσεις τους κοντά στη ρακέτα και στο τέλος εκμεταλλεύτηκαν την πίεση των παικτών του Πλάθα για να κερδίσουν και να βάλουν τις βολές που έκριναν το παιχνίδι. Η διαφορά σε σχέση με τις ήττες σε Λιόν κι Αθήνα βρισκόταν στο ότι εκεί δεν έγινε τίποτα από τα παραπάνω.
Τα 20 εκτελεσμένα τρίποντα έγιναν 17, οι 11 ασίστ έγιναν 27 και η ευστοχία στις βολές ξεπέρασε το 80%, ενώ ταυτόχρονα μειώθηκαν τα λάθη. Σε αυτό βοήθησαν φυσικά κι οι προσπάθειες των Βουγιούκα και Παπαπέτρου, που έκαναν όλα τα μικρά πράγματα που δεν φαίνονται στη στατιστική, πήραν τα ριμπάουντ και κράτησαν την άμυνα στο ζωγραφιστό απέναντι στον Αγιόν και τον Πονίτκα.
Γιατί ο Παναθηναϊκός χάνει τις διαφορές;
Παρά την καλή δουλειά που έγινε στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα και την ηρεμία στην διαχείριση στο τέλος του παιχνιδιού, ο Παναθηναϊκός εμφάνισε πάλι γνωστές αδυναμίες. Όπως φαίνεται και στο chart του Παναγιώτη (@lostgps), στα πρώτα τρία ματς, οι παίκτες της ελληνικής ομάδας σουτάρουν πολύ λίγο από τις γωνίες και άσχημα από τις υπόλοιπες θέσεις του παρκέ.
Αυτό πάνω-κάτω συνέβη και χθες. 3/3 εύστοχα τρίποντα από τις δυο γωνίες και 11 άστοχα στις υπόλοιπες 14 προσπάθειες. Το θέμα είναι ότι όσο ο Παναθηναϊκός δεν καταφέρνει να απλώσει το παιχνίδι του, οι χώροι δεν θα βρεθούν εύκολα σε χαμηλότερο ρυθμό και στο «5 εναντίον 5», άρα κι όταν ο αντίπαλος πιέζει για να μειώσει τη διαφορά. Κάπως έτσι, χάθηκε ο ρυθμός που είχε βρει η ομάδα όχι μόνο στις δυο ήττες, αλλά και στο χθεσινό ματς, όταν το 51-65 έγινε μέσα σε λίγα λεπτά 62-65.
Με τον Ουάιλι να αποτελεί πυλώνα της επίθεσης, λόγω της αθλητικότητας και των αρκετών προσοδοφόρων συνεργασιών με τους γκαρντ του Παναθηναϊκού, η παρουσία του στην πεντάδα είναι απαραίτητη. Όμως, οι αδυναμίες του στην άμυνα και τα ριμπάουντ είναι εμφανείς κι όταν μέσα στο παρκέ συνυπάρχουν παίκτες όπως ο Φρεντέτ ή ο Ράις, τα κενά είναι αρκετά μεγάλα για να τα εκμεταλλευτεί οποιαδήποτε ομάδα της Ευρωλίγκας.
Αυτό μπορεί να λυθεί κάπως;
Ο προπονητής του Παναθηναϊκού χθες κατέφυγε σε ένα αρκετά ψηλό σχήμα με τον Παπαπέτρου ή τον Τζόνσον στο 2 και τρεις ψηλούς στο παρκέ, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τη ζημιά στο ζωγραφιστό από τα μεγάλα κορμιά της Ζενίτ κι η αλήθεια είναι πως το σχήμα δούλεψε κι έβγαλε την ομάδα στο ανοιχτό γήπεδο, όπου όλα λειτουργούν καλύτερα. Σε δεύτερη ανάγνωση όμως, αυτό φανερώνει και μία έλλειψη στην στελέχωση, καθώς κανείς από τους πλαϊνούς του Παναθηναϊκού δεν έχει προσωπική φάση με την μπάλα στα χέρια, ενώ το σουτ τους είναι συζητήσιμο και μέχρι στιγμής βάσει των αποτελεσμάτων, κακό. Εν ολίγοις δηλαδή, ένα τέτοιο πιο ψηλό σχήμα, λειτούργησε περισσότερο λόγω συγκυριών κι αντίδρασης και δύσκολα θα είναι σταθερά αποδοτικό.
Το δεύτερο ζήτημα της στελέχωσης αφορά τα γκαρντ. Η απορία για τον εάν θα πρέπει να παίζει ο Νικ Καλάθης 35 λεπτά, έγκειται περισσότερο στις αντοχές του φυσικού ηγέτη του Παναθηναϊκού, ο οποίος δείχνει να βρίσκεται σε αρκετά καλή κατάσταση, παρά τα δυο χαμένα νικητήρια καλάθια. Η παρουσία του Φρεντέτ στον αγώνα με την Ζενίτ ήταν άκρως ενθαρρυντική, με τα θετικά να υπερέχουν των αρνητικών. Όμως, από τη στιγμή που το δίδυμο με τον Ράις δεν είναι εφικτό να υπάρξει, λόγω των κενών στην άμυνα, η παρουσία του Καλάθη μοιάζει αναγκαία, για την ώρα.
Οι λύσεις που υπάρχουν δεν μοιάζουν ότι θα είναι λειτουργικές στο ευρύτερο μέλλον κι επειδή τα δυο ζητήματα πρακτικά συνδέονται, το να βάλουν τα σουτ οι φόργουορντ της ομάδας είναι μάλλον πιο άμεση λύση από το να προσθέσουν ύψος οι υπόλοιποι γκαρντ.
Γιατί δεν έχει ένα σύστημα για τον Φρεντέτ;
Οκ εξυπνάδα. Αλλά τότε, γιατί δεν βάζει σε κάθε ματς 22 πόντους όπως χθες;
H παρουσία του Φρεντέτ στην επίθεση είναι πρακτικά σημαντική, ακόμη κι αν ο ίδιος δεν πιάσει την μπάλα στα χέρια. Ο αμυντικός που θα τον μαρκάρει ξέρει ότι δεν μπορεί να τον αφήσει ελεύθερο, γιατί πιθανότατα θα δεχθεί τρίποντο. Οπότε, η υπόλοιπη επίθεση μπορεί να βρει τους απαραίτητους χώρους για να λειτουργήσει, κάτι το οποίο όσες φορές έχει γίνει μέχρι τώρα, ο Παναθηναϊκός σκοράρει πολύ και σε καλή συχνότητα.
Οπότε τα θέματα που καθορίζουν την παρουσία του στο παρκέ αφορούν το τι γίνεται όταν ο ίδιος παίρνει την μπάλα στα χέρια του και στο πώς μπορεί να ανταποκριθεί στην άμυνα. Επειδή το δεύτερο είναι γενικά δύσκολη υπόθεση και αποτελεί ευθεία αναλογία με τους παίκτες και την στόχευση της εκάστοτε ομάδας, είναι πιο απλό να απαντηθεί. Άλλο να μαρκάρεις τον Κβοστόφ κι άλλο τον Σέρχιο Ροντρίγκεζ.
Στο πρώτο μέρος, ο Αμερικάνος σταρ έδειξε χθες να έχει καλύτερη ανταπόκριση σε σχέση με τα άλλα παιχνίδια. Παρά την αστοχία του, ήταν συγκεντρωμένος και πήρε στην πλειονότητα τους σωστές επιλογές. Η εικόνα του ήταν σε ευθεία αντιπαραβολή από τον αγώνα με την Αρμάνι, όπου όποτε έπαιρνε την μπάλα σκεφτόταν περισσότερο το δικό του σκοράρισμα παρά αυτό της ομάδας. Πολλές φορές έπεφτε πάνω στα κορμιά της αντίπαλης άμυνας ή προτιμούσε ένα βιαστικό και δύσκολο σουτ από μια πάσα. Φυσικά, αυτό αποτελεί μέρος της προσαρμογής σε ένα πολύ διαφορετικό στυλ μπάσκετ από εκείνι που είχε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια.
Τι θα γίνει στη συνέχεια;
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Παναθηναϊκός μπορούσε να έχει ένα πολύ καλύτερο ρεκόρ από το τωρινό 2-2, έχοντας ένα ευρύ προβάδισμα σε αμφότερες από τις τελευταίες περιόδους των αγώνων που έχασε. Οι αγώνες που ακολουθούν απέναντι σε Χίμκι στην Μόσχα κι Εφές στο ΟΑΚΑ είναι αρκετά πιο δύσκολοι από οποιονδήποτε απ’όσους έχει δώσει μέχρι τώρα. Η χρονιά είναι ακόμη στα ξεκινήματά της, όμως σιγά-σιγά θα πρέπει να εμφανιστούν περισσότερα από τα όσα πλεονεκτήματα έχει να δείξει στο παρκέ, καθώς οι πρώτες ευκαιρίες έχουν ήδη χαθεί.
