Κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκα οι δύο σύλλογοι μοιράστηκαν τις νίκες, με την ομάδα του Αταμάν να επικρατεί στο ματς του πρώτου γύρου με 89-83 και τους Μοερμάν και Μπομπουά να είναι οι κορυφαίοι. Ο Βέσελι από την άλλη έφτασε στα όρια του τριπλ νταμπλ με 24π-8ρ-7ας. Στο δεύτερο παιχνίδι στα τέλη του Φλεβάρη, η Φενέρ επικράτησε εύκολα με 84-68. ίδια η μοιρασιά και τις νίκες που έχουν στις εντός συνόρων κόντρες τους. Τόσο στο τουρκικό πρωτάθλημα με μία νίκη εκατέρωθεν, όσο και στα υπόλοιπα, με τη Φενέρ να κατακτά το εγχώριο κύπελλο με 80-70 και την Εφές το σούπερ καπ στις αρχές της χρονιάς με 65-62.

Πάμε στη στατιστική σύγκριση των δύο αντιπάλων (με τα στατιστικά να αντλούνται από το badbasket.gr και τη δουλειά του Αντρέα Χριστοφόρου).

Όπως βλέπουμε από τον παραπάνω πίνακα, οι δύο ομάδες αποτελούν τις κορυφαίες στα ποσοστά ευστοχίας, όσο και στην αποτελεσματικότητα με βάση τις κατοχές (η ΤΣΣΚΑ η δεύτερη καλύτερη). Το καταπληκτικό αφορά τη Φενέρ, με τις τρομερές επιδόσεις της να συνδυάζονται με χαμηλό ρυθμό στους αγώνες της - ο χαμηλότερος με ανάμεσα στις 16 ομάδες της διοργάνωσης - κάτι που την κατατάσσει αναμφίβολα ως την κορυφαία στο σετ παιχνίδι. Αντίστοιχα, είναι και οι δύο αδύναμες στον τομέα του ριμπάουντ και δεν κάνουν αρκετά λάθη.

Φενέρ

Το σύνολο του Ζέλικο Ομπράντοβιτς παρουσίασε καθ’ όλη τη χρονιά μια σταθερότητα στην απόδοσή του και πρακτικά δεν κινδύνευσε να χάσει την πρώτη θέση της κανονικής περιόδου. Η φετινή ομάδα μοιάζει στα μάτια μου ως η καλύτερη Φενέρ που έχουμε δει στα χρόνια που βρίσκεται εκεί ο κορυφαίος τεχνικός στη Γηραιά Ήπειρο. Ο βαθμός ομοιογένειας, οι αυτοματισμοί, η προσήλωση όλων βρίσκονται στο ύψιστο επίπεδο και αν δεν έλειπαν οι τραυματισμοί των Ντατόμε-πρωτίστως- και Λοβέρν-δευτερευόντως- θα την κατατάσσαμε ως το νούμερο ένα φαβορί του τελικού τουρνουά. Επιθετικά αναμένουμε να πάει σε χαμηλό τέμπο, καθώς με τα προβλήματα τραυματισμών δεν αναμένεται μεγάλο ροτέισον και να βασιστεί περισσότερο από άλλες φορές στο μακρινό σουτ, με τους Μελιχ, Ντίξον, Σλούκα, Γκούντουριτς σε πρώτο πλάνο.

Αξίζει φυσικά ειδική μνεία στον κορυφαίο παίχτη της, Κώστα Σλούκα, που αποτελεί πια το αναντικατάστατο κομμάτι της επιθετικής λειτουργίας της Φενέρ.

O Σλούκας δημιουργεί το ένα τέταρτο των ασίστ των κιτρινόμαυρων και είναι αυτός που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το τέμπο του αγώνα. Δημιουργεί ρήγματα με το κάθετο παιχνίδι του, ενώ όπως βλέπουμε από το υπέροχο γράφημα του @lostgps η συνεργασία του με τον Γιαν Βέσελι είναι πια αυτοματοποιημένη. Σίγουρα, ο παίχτης που θα εμπιστευτεί ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς στο τέλος ενός αγώνα και φυσικά ο πιο έμπειρος σε τέτοιες διοργανώσεις. Αυτό που θα λείψει από την ομάδα θα είναι η close-out επίθεση του μετρ, Τζίτζι Ντατόμε, επιλογή που έδινε στον Έλληνα γκαρντ έξτρα χώρους.

Σε ο,τι αφορά το άλλο μισό του Σλούκα στα πικ εν ρολ, τον Γιαν Βέσελι, φέτος έχει βελτιώσει, πέρα από την ευστοχία του στις βολές, τη δημιουργία του μετά από dives στα πικς, βρίσκοντας πολλές φορές τον ελεύθερο παίχτη στο τρίποντο έχοντας στη σεζόν 2,4 ασίστ το παιχνίδι.

Η μέτρια ετοιμότητα του σέντερ των Τούρκων, μαζί με την απουσία του Λοβέρν, πιθανόν να οδηγήσουν τον Ομπράντοβιτς να στήσει ακόμη πιο πολλά πικς με τον Μέλλι, θέλοντας έτσι να «προφυλάξει» τον Βέσελι, όσο το δυνατόν περισσότερο.

Όσον αφορά το αμυντικό κομμάτι, ίσως προσπαθήσει να αντιμετωπίσει το spread pick n roll παιχνίδι της Εφές με κάποιες ματς απ ζώνες, που θα καταλήγουν σε προσωπική άμυνα κάθε αμυνόμενου, με τον Μπόμπι Ντίξον να είναι κλειδί και σε αυτό το κομμάτι με την πίεση πάνω στη μπάλα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως στα παιχνίδια των πλέι οφ είδαμε να ενεργοποιείται περισσότερο στο ροτέισον ο Σινάν Γκιουλέρ, λόγω και έλλειψης μεγέθους από το backcourt.

Εφες

Από την άλλη, η συμπολίτισσα Εφές αποτέλεσε την ευχάριστη έκπληξη με την εικόνα που παρουσίασε. Μία εικόνα τελείως διαφορετική από τα προηγούμενα χρόνια, με ένα μπάσκετ βασιζόμενο στις καλές αποστάσεις και στο καλό μακρινό σουτ, με πρωτεργάτη τον εξαιρετικό φέτος Βασίλιε Μίτσιτς.

Διόλου τυχαίο πως αυτός και ο –επίσης βελτιωμένος φέτος- Μοερμάν αποτελούν σημαντικότατα γρανάζια στη μηχανή του κορυφαίου Τούρκου προπονητή, Εργκίν Αταμάν. Θεωρώ πιθανό το ενδεχόμενο παίχτες όπως ο Μίτσιτς και ο Σιμόν να προσπαθήσουν να ποστάρουν τα αντίπαλα γκαρντ, λόγω έλλειψης μεγέθους, ενώ το ίδιο πιθανό να συμβεί και με τους Μοερμάν, Ντάνστον, λόγω της λειψανδρίας στη frontcourt της Φενέρ. Θα προσπαθήσουν να δώσουν έναν γρήγορο ρυθμό στο παιχνίδι και να πάνε στα επιθετικά ριμπάουντ, παρόλο δεν είναι ιδιαίτερα καλή ομάδα σε αυτόν τον τομέα.

Αν όμως αντιμετωπίσει ο Ομπράντοβιτς την Εφές όπως έκανε ο Πέσιτς με τη Μπαρτσελόνα, θωρακίζοντας τη ρακέτα και ρισκάροντας στο περιφερειακό σουτ; Στη σειρά με τους Καταλανούς η Εφές θύμισε κάτι από Χιούστον και moreyball όσον αφορά την κατανομή των προσπαθειών (129 δίποντα για 158 τρίποντα). Σε αυτή την περίπτωση, με τους περιφερειακούς να μπορούν να σουτάρουν καλά μετά από ντρίμπλα, τον Λάρκιν να προέρχεται από φοβερή σειρά εναντίον της Μπαρτσελόνα ( 19,6 πόντους με 50% τρίποντο ) και να μπορεί να δημιουργήσει ρήγματα σε κάθε άμυνα που αντιμετωπίζει, θα προσπαθήσουν να στήσουν ψηλά πικς, τραβώντας έξω τον Βέσελι, για να κουράσουν τον κατά τεκμήριο κορυφαίο αμυντικό ψηλό της Ευρωλίγκα.

Βασικός άξονας στον οποίο θα βασιστεί η Εφές αποτελεί το πικ εν ρολ παιχνίδι με όλες τις παραλλαγές που μπορεί να έχει, κάτι που της είχε δώσει τη νίκη στο πρώτο ματς των δύο αντιπάλων. Μέσα από το πικ εν ρολ, σύμφωνα με το ειδικο θέμα στο σάιτ της Ευρωλίγκα, σκόραραν 43 πόντους.

Παιχτες - κλειδιά

Για τη Φενέρ θα διαλέξω τον Νίκολα Κάλινιτς, εφόσον ο προπονητής του ανέφερε πως θα αγωνιστεί κανονικά στον ημιτελικό.  Πραγματοποιεί την καλύτερη χρονιά στην καριέρα του, με 9,6 πόντους και 38,6% στο τρίποντο. H απουσία των Ντατόμε, Λοβέρν αναμένεται να αυξήσει τις επιθετικές και αμυντικές αρμοδιότητες του Σέρβου φόργουορντ. Θα πάρει σίγουρα προσπάθειες κοντά στο ποστ, στο οποίο σκοράρει με υψηλά ποσοστά, αλλά θα τοποθετηθεί και στη θέση «τέσσερα» σε χαμηλά σχήματα, που ενδεχομένως θα χρησιμοποιήσει ο προπονητής του. Σκληροτράχηλος παίχτης, εργαλείο στις αμυντικές επιδόσεις της Φενέρ. Θα συνεχίσει να σουτάρει ,όμως, με υψηλά ποσοστά ή θα είναι ο παίχτης στον οποίο η άμυνα της Εφές θα «ρισκάρει» το ελεύθερο σουτ;

Από την άλλη, ο γκαρντ/φόργουορντ της Εφές, ο Κρούνοσλαβ Σιμόν. Ο «πλάγιος» παίχτης αποτελεί μία σταθερή αξία στο φετινό οικοδόμημα του Αταμάν, γιατί συνδυάζει  σκορ και δημιουργία. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως αποτελεί τον δεύτερο δημιουργό της Αναντολού (τρίτο για την ακρίβεια με μία ασίστ διαφορά από τον Λάρκιν).

Συνηθίζει να στήνει πλάγια πικ εν ρολ με τους ψηλούς της ομάδας, ενώ η ικανότητά του στα σουτ τόσο στατικά, όσο και μετά από πικς – σουτάρει με 40% φέτος - τον καθιστά παίχτη κλειδί για την εξαιρετική επιθετική λειτουργία. Ακόμα, επειδή έχει το μέγεθος, διόλου απίθανο να τον κατεβάσει χαμηλά ο Αταμάν, ώστε να πάρει πράγματα και μέσω της δημιουργίας χαμηλά και να φθείρει την αντίπαλη άμυνα. Κάτι που με τον Κάλινιτς βέβαια αντίπαλο, ίσως δεν είναι τόσο εύκολο.

Επίλογος

Πάντα ένας αγώνας σε φάιναλ φορ μεταξύ δύο ομάδων από την ίδια χώρα αποκτά μία έξτρα αίγλη. Πόσο δε μάλλον, όταν στους πάγκους αυτών βρίσκονται δύο προπονητές που δε φημίζονται για τις καλύτερες σχέσεις μεταξύ τους. Θα μπορέσει ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς να προκριθεί για άλλη μία φορά σε τελικό και να έχει την ευκαιρία να διπλασιάσει τους τίτλους του με την Τουρκική ομάδα ή ο Εργκίν Αταμάν θα κάνει την έκπληξη, αποκλείοντας τον «άσπονδο εχθρό» του από τον τελικό; Πρόβλεψη δεν θα κάνω, δε φημίζομαι άλλωστε για την επιτυχία αυτών. Αναμένουμε λοιπόν, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα φάιναλ φορ των τελευταίων χρόνων. Και φυσικά οι ανταποκριτές του σάιτ μας στη Βιτόρια θα σας μεταφέρουν το κλίμα του τριημέρου.