Παρά το φοβερό ντεμαράζ που εκανε στις τελευταίες αγωνιστικές η ΤΣΣΚΑ, όταν πέτυχε έντεκα νίκες σε 12 παιχνίδια, δεν φαντάζει το πρώτο φαβορί στα μάτια μου. Το μπάσκετ που έπαιξε σε όλη τη διάρκεια της σεζόν δεν έθελξε και η πίεση για την κατάκτηση του τροπαίου δυσκολεύει τις προσπάθειες των παιχτών του Ιτούδη. Το rotation έχει μικρύνει, με τον κόουτς να προσπαθεί να δώσει εξαρχής σαφής ρόλους στους παίχτες του. Από την άλλη μεριά, ο αγαπημένος μου Λάσο δεν σταματά να μας εκπλήσσει. Παρά την απώλεια του Ντόνσιτς και με τον ηγέτης της ομάδας Γιουλ να ψάχνει αιωνίως τα πατήματα του, κατάφερε να εμφανίσει στο παρκέ ένα θεαματικό σύνολο, με μπροστάρη το μάγο Φακούντο Καμπάτσο, καταφέρνοντας μάλιστα να αποκλείσει πολύ εύκολα στα προημιτελικά τον φορμαρισμένο Παναθηναϊκό με 3-0 νίκες.

Πριν περάσουμε στις δύο ομάδες και πού υπερτερεί η καθεμιά, ας δούμε τι συνέβη στα παιχνίδια της κανονικής περιόδου. Η ΤΣΣΚΑ επικράτησε και στα δύο αρκετά δύσκολα. Στη Μαδρίτη με 93-88, με τον Χίγκινς και τον Κλάιμπερν να είναι οι παίχτες-καταλύτες, ενώ από τους Ισπανούς έμειναν να παλεύουν οι Ρούντι και Καμπάτσο. Στο δεύτερο γύρο κράτησε τη Ρεάλ κάτω από τους 80 πόντους, για την ακρίβεια στους 78 και πήρε μια νίκη δια πυρός και σιδήρου. Κορυφαίος για τρία δεκάλεπτα (όπως συνήθως) ο Ντε Κολό, ενώ για τη Ρεάλ διασώθηκε μόνο ο Ράντολφ.

ΤΣΣΚΑ

Η τυπικά γηπεδούχος είναι το φαβορί για τον γκουρού και πάει στη Βιτόρια με στόχο να στεφθεί Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της είναι η περιφερειακή της γραμμή. Ξεκάθαρα η τετράδα Ντε Κολό-Ροντρίγκεθ-Χάκετ-Χίγκινς είναι η καλύτερη της διοργάνωσης. Η ποιότητα τους, σε συνδυασμό με την εμπειρία τους από final four, την κάνουν να ξεχωρίζει από οποιαδήποτε άλλη τετράδα στα guards. Το ρόστερ μετά την απόκτηση του Ντάνιελ Χάκετ το καλοκαίρι γέμισε και στο οπλοστάσιο ανήκει ένας εκ των κορυφαίων defensive stopper της Γηραιάς Ηπείρου. Όπως είχαμε διακρίνει από πέρυσι, η αλλαγή της τακτικής στο playbook του Ιτούδη και η ικανότητα των παιχτών στην εκτέλεση μετά από ντρίμπλα (τα λεγόμενα pull-up jumper), έχουν μειώσει την παραγωγικότητα στις ασίστ και η μπάλα δεν κυκλοφορεί όπως προηγούμενα χρόνια. Στην επίθεση δίνεται περισσότερη ελευθερία στους παίχτες, οι οποίοι βέβαια έχουν αποκτήσει την απαραίτητη ομοιογένεια.

Καθώς οι Αγιόν και Ταβάρες θα βρίσκονται συνέχεια εναλλάξ στο παρκέ, η ΤΣΣΚΑ θα προσπαθήσει να επιτεθεί με πολλά pick and roll. Σίγουρα θα δούμε spain pick and roll και κεντρικά pick, με στόχο να προσπαθήσουν να τραβήξουν προς τα έξω τα αργά πόδια των ψηλών της Ρεάλ. Ιδού δύο plays από τον ημιτελικό στο Βελιγράδι. Στην μια περίπτωση έχουμε τη δυναμική έξοδο του Αγιόν στο spain pnr, κατόπι πάσα στη weak side και στη δευτερη ο Ντε Κολό χτυπάει το drop που κάνει ο Μεξικάνος, μένοντας μέσα στη ρακέτα. Τέτοιες φάσεις θα επιδιώξει να βρει η ΤΣΣΚΑ.

Λογικό είναι επίσης, πως θα επιδιώξει καταστάσεις early post με τα forwards (Κλάιμπερν-Κουρμπανόφ, ο οποίος ήταν ο πιο εύστοχος παίχτης από όλους στα play off, με περισσότερα από 15 σουτ) ή με τον Ντε Κολό, για να φορτώσει με φάουλ την άμυνα της Ρεάλ. Εδώ βλέπουμε πώς ο Κουρμπανόφ ποστάρει τον Ρούντι Φερνάντεθ και ο Χάινς δίνει ένα off ball screen στον Χίγκινς, με σκοπό να βρει ελεύθερο σουτ από το τρίποντο.

Στην άμυνα τώρα, κλειδί θα αποτελέσει το πόσο θα ανταποκριθούν τα ευέλικτα σχήματα που χρησιμοποιεί ο κόουτς Ιτούδης. Προτιμά σχήματα που μπορούν να αλλάξουν σε όλα τα σκριν και αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η αντιμετώπιση αυτή απέναντι σε μια καλοκουρδισμένη μηχανή, όπως είναι η επίθεση της Ρεάλ. Θα προσπαθήσει με τις αλλαγές να κόψει τη γρήγορη περιφερειακή εκτέλεση με τα πολλά staggered, pin down και shuffle screen που χρησιμοποιεί ο κόουτς Λάσο. Τέλος, η μάχη των ριμπάουντ είναι ζωτικής σημασίας για τους Ρώσους, αν θέλουν να ελέγξουν το ρυθμό και να κρατήσουν μακριά από το ζωγραφιστό τη δύναμη πυρός των Ισπανών, τους ψηλούς.

Ρεάλ

Αν μια ομάδα θέλω να κατακτήσει τη φετινή Ευρωλίγκα, αυτή είναι σίγουρα η ομάδα του κόουτς Λάσο. Κάθε χρόνο δεν σταματάει να μας προκαλεί θαυμασμό ο τρόπος που καταφέρνει να ξεπερνάει τα προβλήματα της. Όπως τονίσαμε στην αρχή με την απώλεια του Ντόνσιτς, τον ένα χρόνο επιπλέον στην πλάτη των Ρούντι-Κοζέρ-Κάρολ και με τη σταδιακή επάνοδο του Γιουλ, κανείς δεν περίμενε τη Ρεάλ να φτάσει τόσο εύκολα στο final four. Ο Λάσο έχει εμφυσήσει ένα πνεύμα νικητή στις τάξεις του συλλόγου και η ομάδα δεν καταλαβαίνει τίποτα από προβλήματα.

Τακτικά, είναι μακράν της δεύτερης η καλύτερη ομάδα στο transition. Παρακάτω, ενα πολύ ενδιαφέρον play σε φάση δευτερεύοντος αιφνιδιασμού. Δίνεται ένα cross screen στην baseline από τον Κάρολ και στη συνέχεια τον περιμένει στο high post ένα stack screen (πολλές φορές υπάρχει και επιλογή elevator screen), για να εκτελέσει. Η Ρεάλ θέλει να ανοίξει το ρυθμό και δεν θα διστάσει να πυροβολήσει από την περίμετρο, ακόμα και σε φάση αιφνιδιασμού.

Η δύναμη πυρός, όπως έχουμε προαναφέρει, είναι η ισχυρή frontcourt, με τους Ταβάρες-Αγιόν-Ρέγιες-Ράντολφ-Τόμπκινς να ξεχωρίζουν κοντά στο ζωγραφιστό, προσφέροντας σκορ, άμυνα, δημιουργία και δύναμη.

Ιδιαίτερα ο Αγιόν μπορεί να δημιουργήσει πολύ για τους συμπαίκτες του, κάτι που απεικονίζεται στο παρακάτω διάγραμμα. Όπως θα δείτε, έχει δώσει περισσότερες ασίστ από όσες έχει δεχτεί!

Επιπλέον, ο άνθρωπος που έκανε το step up δεν είναι άλλος από τον Καμπάτσο. Είναι ο καλύτερος αμυντικός περιφερειακός στην Ευρώπη και ταυτόχρονα ένας πολύ επιθετικός guard. Παρότι στη σειρά με τον Παναθηναϊκό ήταν ο μοναδικός καθαρός point guard της Ρεάλ, δε δίστασε να τα βάλει με όλη την γραμμή των πρασίνων και στην κυριολεξία να τους ξεχαρβαλώσει. Ο παιχταράς βρίσκεται σε δαιμονιώδη φόρμα και αναμένεται να πάρει πολλές επιθετικές πρωτοβουλίες. Ειδικότερα η συνεργασία στα pick and roll με τους Αγιόν-Ταβάρες μπορεί να διαλύσει κάθε αμυντικό πλάνο του Ιτούδη.

Στην άμυνα τέλος, είναι πιθανό να δούμε κάποια στιγμή σχήματα με τοους Ράντολφ-Τόμπκινς στο 5 και στο 4 αντίστοιχα. Το δοκίμασε και πέρυσι στον ημιτελικό ο κόουτς Λάσο και με αυτό το σχήμα γύρισε διαφορά δέκα πόντων μετά την πρώτη περίοδο. Επιπλέον, δεν αποκλείω την αγαπημένη μου ζώνη 1-2-2, με τον Ράντολφ κατά βάση στο 1,  με στόχο να κόψει την κάθετη δημιουργία των Ρώσων. Βέβαια μια τέτοια άμυνα είναι εκτεθειμένη στις γωνίες και στα κοψίματα, όταν η μπάλα φτάσει εκεί.

Παίχτες Κλειδιά

Από την μια πλευρά έχουμε τον παίχτη μπαλαντέρ για το 3-4 στη ΤΣΣΚΑ, τον Κλάιμπερν. Λόγω τις λειψανδρίας που υπάρχει στο 4, με τον Πίτερς να αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων και με το Βοροντσέβιτς να μεγαλώνει, ο Ιτούδης περιμένει πολλά από τον Αμερικάνο άσο. Είναι παίχτης κομβικός για το συγκρότημα της ΤΣΣΚΑ και δεν είναι τυχαίο ότι είχε τον υψηλότερο χρόνο μέσα στο παρκέ. Είναι ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές, που προσφέρει σε άμυνα και επίθεση. Αποτελεί τον τρίτο σκόρερ και ταυτόχρονα τον καλύτερο ριμπάουντερ/αμυντικό. Η ανάδειξη του στην κορυφαία πεντάδα της Ευρωλίγκας ήρθε ως επιστέγασμα της σκληρής δουλειάς όλα αυτά τα χρόνια και ήρθε η ώρα να βγει μπροστά σε ένα final four.

Από την απέναντι πλευρά έχουμε τον Ρούντι Φερνάντεθ. Ομολογώ ότι μέχρι και πριν 1-2 χρόνια άνηκα και εγώ σε όσους τον αντιπαθούσαν, αλλά με την πάροδο του χρόνου και με τη μετάλλαξη του παιχνιδιού του, έγινα θαυμαστής του. Ο Ρούντι θυμίζει το παλιό καλό κρασί. Χρόνο με το χρόνο γίνεται πιο ουσιώδης στο παιχνίδι του. Πραγματοποιεί την καλύτερη σεζόν την τελευταία τετραετία, συνεισφέροντας σε πολλούς τομείς του παιχνιδιού. Εκτός των άλλων, φέτος στα παιχνίδια που έχω δει την Ρεάλ παίζει εξαιρετική άμυνα, παρά τους τραυματισμούς του. Ο Ρούντι είναι παίχτης κλειδί, γιατί με τόση ισχυρή περιφερειακή δύναμη απέναντι, πρέπει να βγει μπροστά με την εμπειρία του.

Επίλογος

Σε τέτοια παιχνίδια δεν υπάρχει φαβορί. Η ομάδα που θα είναι έτοιμη πνευματικά, απαλλαγμένη από άγχος και που θα βρεθεί στην καλύτερη μέρα θα κερδίσει. Όποτε θα καταθέσω τι θέλω να συμβεί. Ρεάλ 100% λόγω αδυναμίας σε Λάσο και αντιπάθειας σε οργανισμό της ΤΣΣΚΑ. Για να το συνεχίσω κιόλας, σκορ 82-82 και στα 10’’ πριν το τέλος, split out Καμπάτσο σε Ρούντι και μπουμ! Φύγαμε για τελικό με Αταμάναρο για να κάνω και το χατίρι του αδερφού μου στον άλλο ημιτελικό.